ជំពូកទី ១ របៀបយើងទទួលបានព្រះគម្ពីរមរមន កាលយ៉ូសែប ស៊្មីធ អាយុ ១៤ ឆ្នាំ មានព្រះវិហារជាច្រើនបានប្រកាសថា ជាព្រះវិហារពិត ហើយលោកពុំដឹងថាត្រូវចូលរួមព្រះវិហារមួយណាឡើយ ។ យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៥–១០ ថ្ងៃមួយយ៉ូសែបអាន យ៉ាកុប ១:៥ នៅក្នុងព្រះគម្ពីរប៊ីប ៖ « តែបើអ្នករាល់គ្នាណាមួយខ្វះប្រាជ្ញា មានតែសូមដល់ព្រះ » ។ យ៉ូសែបចង់ដឹងថា តើព្រះវិហារណាមួយជាព្រះវិហារត្រឹមត្រូវ ដូច្នេះលោកបានសម្រេចចិត្តទូលសួរព្រះ ។ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:១១–១៣ នាព្រឹកនិទាឃរដូវមួយ យ៉ូសែបបានចូលទៅក្នុងព្រៃនៅក្បែរផ្ទះរបស់លោកដើម្បីអធិស្ឋាន ។ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:១៤ នៅពេលលោកបានលុតជង្គង់ចុះ ហើយចាប់ផ្តើមអធិស្ឋាន នោះសាតាំងបានព្យាយាមបញ្ឈប់លោក ។ យ៉ូសែបបានអធិស្ឋានកាន់តែខ្លាំងឡើង ទូលសូមជំនួយពីព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:១៥–១៦ ព្រះជាព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានយាងមកជួបយ៉ូសែប នៅក្នុងបង្គោលពន្លឺមួយ ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌បានចង្អុលទៅព្រះយេស៊ូវ ហើយមានបន្ទូលថា ៖ « នេះជាព្រះរាជបុត្រាដ៏ស្ងួនភ្ងារបស់យើង ។ ចូរស្ដាប់តាមទ្រង់ចុះ ! » យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:១៦–១៧ យ៉ូសែបបានសួរថា តើលោកគួរចូលរួមនឹងព្រះវិហារមួយណា ។ ព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់លោកកុំឲ្យចូលរួមនឹងព្រះវិហារណាមួយឡើយ ដោយសារព្រះវិហារទាំងនោះខុសទាំងអស់ ។ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:១៨–១៩ ពេលយ៉ូសែបបានប្រាប់មនុស្សមួយចំនួនអំពីអ្វីដែលលោកបានឃើញ និងឮ នោះពួកគេបានសើចចំអកដាក់លោក ។ ថ្នាក់ដឹកនាំព្រះវិហារជាច្រើនក្នុងមូលដ្ឋានបានបៀតបៀនលោក ។ យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:២១–២២ បីឆ្នាំបានកន្លងផុតទៅ ។ នារាត្រីមួយយ៉ូសែបកំពុងអធិស្ឋានទូលសូមការអភ័យទោសពីអំពើបាបរបស់លោក និងដើម្បីដឹងពីអ្វីដែលលោកគួរធ្វើ ។ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៩ ទេវតាមួយអង្គនាមមរ៉ូណៃបានបង្ហាញព្រះកាយហើយបានប្រាប់យ៉ូសែបអំពីគម្ពីរមួយដែលបានសរសេរនៅលើផ្ទាំងចំណារមាស ។ យ៉ូសែបបានបកប្រែផ្ទាំងទាំងនេះទៅជាភាសាអង់គ្លេស ។ យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៣៣–៣៥ បន្ទាប់ពីមរ៉ូណៃបានចាកចេញទៅ យ៉ូសែបបានគិតអំពីអ្វីដែលមរ៉ូណៃបានប្រាប់លោក ។ នារាត្រីនោះ មរ៉ូណៃបានត្រឡប់មកវិញពីរលើកទៀត ។ យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៤៤–៤៧ នៅថ្ងៃបន្ទាប់យ៉ូសែប បានឡើងទៅលើកំពូលភ្នំ គូម៉ូរ៉ា ដែលលោកបានឃើញក្នុងការនិមិត្តនោះ ។ នៅទីនោះលោកបានឃើញថ្មធំមួយ ។ លោកបានគាស់ថ្មនោះឡើងដោយប្រើឈើ ។ យ៉ូសែប ស៊្មីធ—ប្រវត្តិ ១:៥០–៥២ នៅក្រោមថ្មនោះមានប្រអប់ថ្មមួយ ។ ពេលយ៉ូសែបមើលទៅក្នុងប្រអប់នោះ លោកបានឃើញផ្ទាំងចំណារមាស ។ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៥១–៥២ មរ៉ូណៃបានបង្ហាញព្រះកាយ ហើយបានប្រាប់យ៉ូសែបកុំឲ្យយកផ្ទាំងនោះ ប៉ុន្តែត្រូវត្រឡប់មកវិញនៅថ្ងៃដដែលនោះរៀងរាល់ឆ្នាំរយៈពេលបួនឆ្នាំ ។ មរ៉ូណៃបានបង្រៀនយ៉ូសែបគ្រប់ពេលដែលលោកបានទៅទីនោះ ។ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៣–៥៤ បួនឆ្នាំក្រោយមក នៅទីបំផុតយ៉ូសែបត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យយកផ្ទាំងចំណារមាសនោះ ។ លោកបានប្រើ យ៉ូរីម និងធូមីម ដើម្បីបកប្រែផ្ទាំងមួយចំនួននោះ ។ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៩, ៦២ អ្នកសរសេរបានជួយយ៉ូសែបដោយសរសេរពាក្យនានាពេល លោកបានបកប្រែវាចេញពីផ្ទាំងមាស ។ យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៦៧ យ៉ូសែបបានយកពាក្យដែលបានបកប្រែនោះទៅកន្លែងបោះពុម្ព ហើយបានធ្វើវាជាព្រះគម្ពីរ ។ ប្រវត្តិ នៃសាសនាចក្រ ១:៧១ គម្ពីរនោះត្រូវបានហៅថាព្រះគម្ពីរមរមន ។ គម្ពីរនេះប្រាប់អំពីមនុស្សដែលបានរស់នៅក្នុងទ្វីបអាមេរិកជាច្រើនឆ្នាំកន្លងមកហើយ ។ គម្ពីរនេះក៏ប្រាប់អំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។ បុព្វកថាព្រះគម្ពីរមរមន