ជំពូកទី ៤៣ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបង្ហាញព្រះកាយដល់ពួកសាសន៍នីហ្វៃ ពួកសាសន៍នីហ្វៃជាច្រើនបានប្រមូលគ្នានៅព្រះវិហារបរិសុទ្ធក្នុងដែនដីបរិបូរណ៏ ។ ពួកគេបានមានការភ្ញាក់ផ្អើលចំពោះការផ្លាស់ប្តូរដ៏អស្ចារ្យនៅក្នុងដែនដី ។ នីហ្វៃទី៣ ១១:១ ប្រជាជនកំពុងនិយាយគ្នាអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងទីសម្គាល់អំពីការសុគតរបស់ទ្រង់ ។ នីហ្វៃទី៣ ១១:២ ខណៈពួកគេកំពុងតែនិយាយគ្នា ស្រាប់តែពួកគេបានឮសំឡេងដ៏តូចរហៀងចេញពីលើមេឃមក ។ សំឡេងនោះបានធ្វើឲ្យដួងចិត្តរបស់ពួកគេខ្មួលខ្មាញ់ ។ នីហ្វៃទី៣ ១១:៣ មុនដំបូងពួកគេស្តាប់ពុំយល់សំឡេងនោះទេ ប៉ុន្តែនៅពេលសំឡេងនោះបន្លឺឡើងជាលើកទីបី ទើបពួកគេស្តាប់យល់ ។ នីហ្វៃទី៣ ១១:៤-៦ សំឡេងនោះគឺជាសំឡេងរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ សំឡេងនោះបានណែនាំឲ្យស្គាល់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ហើយបានប្រាប់ប្រជាជនឲ្យស្តាប់តាមទ្រង់ ។ នីហ្វៃទី៣ ១១:៧ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានយាងចុះមកពីស្ថានសួគ៌ ហើយបានគង់នៅក្នុងចំណោមប្រជាជនទាំងនេះ ។ ពួកគេមានការភ័យខ្លាចក្នុងការនិយាយ ដោយសារពួកគេពុំយល់នូវអ្វីដែលកំពុងកើតឡើង ។ ពួកគេបានគិតថា ព្រះយេស៊ូវជាទេវតាមួយអង្គ ។ នីហ្វៃទី៣ ១១:៨ ទ្រង់បានប្រាប់ពួកគេថា ទ្រង់គឺជាព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ជាព្រះដែលពួកព្យាការីបានប្រាប់ថានឹងយាងមកនោះ ។ នីហ្វៃទី៣ ១១:១០ ព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់ប្រជាជនឲ្យមក ហើយស្ទាបស្នាមនៅចំហៀងទ្រង់ និងនៅលើព្រះហស្ត និងព្រះបាទាទ្រង់ ជាកន្លែងដែលគេបានបោះដែកគោលភ្ជាប់ទៅនឹងឈើឆ្កាង ។ នីហ្វៃទី៣ ១១:១៤ ព្រះយេស៊ូវមានព្រះទ័យឲ្យប្រជាជនដឹងថា ទ្រង់គឺជាព្រះរបស់ពួកគេ ហើយថាទ្រង់បានសុគតជំនួសអំពើបាបរបស់ពួកគេ ។ នីហ្វៃទី៣ ១១:១៤ ប្រជាជនបានមកស្ទាបស្នាមដែលមាននៅចំហៀង ព្រះហស្ត និងព្រះបាទារបស់ព្រះយេស៊ូវម្នាក់ម្តងៗ ។ ប្រជាជនបានដឹងថា ទ្រង់គឺជាព្រះអង្គសង្រ្គោះ ។ នីហ្វៃទី ៣ ១១:១៥ បន្ទាប់មក ប្រជាជនបានសរសើរតម្កើងដល់ព្រះយេស៊ូវ ហើយបានក្រាបនៅព្រះបាទាទ្រង់ ព្រមទាំងបានថ្វាយបង្គំទ្រង់ផង ។ នីហ្វៃទី៣ ១១:១៧ ព្រះយេស៊ូវបានហៅនីហ្វៃ និងបុរស ១១ នាក់ផ្សេងទៀតឲ្យមកកាន់ទ្រង់ ។ ទ្រង់បានប្រទានអំណាចបព្វជិតភាពដល់ពួកគេ ហើយបានបង្រៀនពួកគេអំពីរបៀបត្រឹមត្រូវដើម្បីធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹក ។ នីហ្វៃទី៣ ១១:១៨, ២១–២៦; នីហ្វៃទី៣ ១២:១ ទ្រង់បានប្រាប់ដល់ពួកសាសន៍នីហ្វៃឲ្យជឿលើទ្រង់ ប្រែចិត្ត ហើយកាន់តាមបទបញ្ញត្តិ ។ ប្រសិនបើពួកគេមិនព្រមធ្វើតាមទេ នោះពួកគេពុំអាចចូលទៅក្នុងនគរទ្រង់បានឡើយ ។ នីហ្វៃទី៣ ១២:១៩–២០ ទ្រង់បានបង្រៀនពួកសាសន៍នីហ្វៃអំពីរបៀបអធិស្ឋានទៅកាន់ព្រះវរបិតាសួគ៌ ។ ទ្រង់ក៏បានបង្រៀនពួកគេអំពីការតមអាហារ ហើយទ្រង់មានបន្ទូលថា ពួកគេនឹងបានទទួលការអភ័យទោស ប្រសិនបើពួកគេចេះអភ័យទោសឲ្យគ្នាទៅវិញទៅមក ។ នីហ្វៃទី៣ ១៣:៦–១៨ បន្ទាប់ពីបង្រៀនប្រជាជនអំពីរឿងជាច្រើនមក ព្រះយេស៊ូវបានប្រាប់ពួកគេឲ្យវិលត្រឡប់ទៅផ្ទះ ហើយគិត និងអធិស្ឋានអំពីអ្វីដែលទ្រង់បានមានបន្ទូលនោះ ។ នីហ្វៃទី៣ ១៧:១–៣ ពួកសាសន៍នីហ្វៃបានចាប់ផ្តើមយំ ។ ពួកគេពុំចង់ឲ្យព្រះយេស៊ូវចាកចេញទៅឡើយ ។ នីហ្វៃទី៣ ១៧: ៥ ព្រះយេស៊ូវស្រឡាញ់ពួកសាសន៍នីហ្វៃ ។ ទ្រង់បានប្រាប់ពួកគេឲ្យនាំមនុស្សដែលមានជំងឺ ឬឈឺចាប់មកកាន់ទ្រង់ ដើម្បីទ្រង់អាចព្យាបាលពួកគេ ។ នីហ្វៃទី៣ ១៧:៧ ព្រះយេស៊ូវបានព្យាបាលប្រជាជនទាំងនេះ ។ មនុស្សគ្រប់រូបបានក្រាបចុះ ហើយបានថ្វាយបង្គំទ្រង់ ។ នីហ្វៃទី៣ ១៧:៩–១០