ជំពូកទី ៤៧
ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទប្រទានពរដល់ពួកសិស្សទ្រង់
ពួកសិស្សបានសួរទ្រង់នូវឈ្មោះដែលពួកគេគួរដាក់ឲ្យសាសនាចក្រ ។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលថា សាសនាចក្រគួរដាក់ឈ្មោះតាមព្រះនាមទ្រង់ ដោយសារវាជាសាសនាចក្ររបស់ទ្រង់ ។
ព្រះយេស៊ូវបានពន្យល់ដល់ពួកសិស្សទ្រង់ថា ព្រះវរបិតាសួគ៌បានបញ្ជូនទ្រង់ឲ្យមកកាន់ផែនដីដើម្បីប្រទានជីវិតទ្រង់សម្រាប់មនុស្សទាំងអស់ ។
ទ្រង់មានបន្ទូលថា អស់អ្នកដែលប្រែចិត្តនឹងត្រូវបានជ្រមុជទឹកនៅក្នុងព្រះនាមទ្រង់ ហើយគោរពតាមបទបញ្ញត្តិទ្រង់នឹងគ្មានអំពើបាបនៅចំពោះព្រះភក្ត្ររបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌ឡើយ ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានប្រាប់ពួកសិស្សរបស់ទ្រង់ឲ្យធ្វើកិច្ចការនានាដែលពួកគេបានឃើញទ្រង់ធ្វើ ។ ទ្រង់បានធ្វើជាគំរូដល់ពួកគេ ។
ទ្រង់ក៏បានប្រាប់ពួកគេឲ្យកត់ត្រានូវអ្វីដែលពួកគេបានឃើញ និងបានស្តាប់ឮដើម្បីឲ្យអ្នកដទៃទៀតអាចដឹងអំពីរឿងទាំងនោះ ។
ព្រះយេស៊ូវបានសួរពួកសិស្សទ្រង់អំពីអ្វីដែលពួកគេចង់បានពីទ្រង់ ។ មនុស្សប្រាំបួននាក់ក្នុងចំណោមពួកគេចង់នៅជាមួយទ្រង់បន្ទាប់ពីជីវិតរបស់ពួកគេនៅលើផែនដីនេះបានបញ្ចប់ ។
ព្រះយេស៊ូវបានសន្យានឹងពួកគេថា ពេលពួកគេមានអាយុ ៧២ ឆ្នាំ នោះពួកគេនឹងបានទៅនៅជាមួយទ្រង់នៅស្ថានសួគ៌ ។
ពួកសិស្សបីនាក់ផ្សេងទៀតពុំហ៊ានទូលសូមនូវអ្វីដែលពួកគេចង់បានឡើយ ប៉ុន្តែព្រះយេស៊ូវបានជ្រាបដឹង ។ ពួកគេចង់បន្តនៅលើផែនដីនេះ ហើយបង្រៀនដំណឹងល្អរហូតដល់ព្រះយេស៊ូវយាងមកម្តងទៀត ។
ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានសន្យានឹងពួកគេថា ពួកគេនឹងមិនត្រូវរងទុក្ខដោយការឈឺចាប់ ឬកើតទុក្ខ ហើយនឹងមិនស្លាប់ឡើយ ។ ពួកគេនឹងបង្រៀនប្រជាជនអំពីដំណឹងល្អរហូតដល់ទ្រង់យាងមកម្តងទៀត ។
ព្រះយេស៊ូវបានប៉ះពួកសិស្សម្នាក់ៗលើកលែងតែពួកសិស្សបីនាក់ដែលនឹងបន្តនៅលើផែនដី ។ បន្ទាប់មក ទ្រង់បានយាងចេញទៅ ។
ពួកសិស្សបីនាក់ត្រូវបាននាំយកទៅស្ថានសួគ៌ ជាកន្លែងដែលពួកគេបានឃើញ និងស្តាប់ឮនូវរឿងអស្ចារ្យជាច្រើន ។ ពួកគេអាចយល់កាន់តែច្បាស់អំពីរឿងនានារបស់ព្រះ ។
រូបកាយរបស់ពួកគេត្រូវបានផ្លាស់ប្តូរដូច្នេះពួកគេពុំស្លាប់ឡើយ ។
ពួកសិស្សបីនាក់បានត្រឡប់មកកាន់ផែនដី ហើយបានចាប់ផ្តើមបង្រៀន និងធ្វើបុណ្យជ្រមុជទឹក ។
ពួកសាសន៍នីហ្វៃទុច្ចរិតបានបោះពួកសិស្សបីនាក់នោះចូលទៅក្នុងគុក និងក្នុងរណ្តៅដ៏ជ្រៅ ប៉ុន្តែព្រះចេស្តានៃព្រះបានជួយគេឲ្យគេចខ្លួនបាន ។
កាលពួកគេត្រូវបានរុញចូលទៅក្នុងឡភ្លើង និងទម្លាក់ចូលទៅក្នុងរូងសត្វសាហាវ នោះពួកគេក៏ត្រូវបានការពារដោយព្រះចេស្តានៃព្រះផងដែរ ។
ពួកសិស្សទាំងបីនាក់បានបន្តប្រកាសដំណឹងល្អនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទដល់ពួកសាសន៍នីហ្វៃ ។ ពួកគេនៅតែប្រកាសដំណឹងល្អរបស់ទ្រង់ ។