ជំពូកទី ១១ អេណុស អេណុសជាកូនរបស់យ៉ាកុប ។ លោកបានរក្សាផ្ទាំងចំណារ ហើយសរសេរនៅលើផ្ទាំងនោះបន្ទាប់ពីឪពុករបស់លោកបានស្លាប់ ។ យ៉ាកុប ៧:២៧ ថ្ងៃមួយ អេណុសកំពុងបរបាញ់សត្វនៅក្នុងព្រៃ ។ លោកបានគិតអំពីការបង្រៀនរបស់ឪពុកលោក ហើយចង់បានការអភ័យទោសពីអំពើបាបរបស់លោក ។ អេណុស ១:៣–៤ អេណុសបានលុតជង្គង់ ហើយបានអធិស្ឋានទៅកាន់ព្រះ ។ លោកបានអធិស្ឋានពេញមួយថ្ងៃ ហើយលោកនៅតែបន្តអធិស្ឋានរហូតដល់យប់ ។ អេណុស ១:៤ ព្រះបានប្រាប់អេណុសថា ដោយសារសេចក្តីជំនឿរបស់លោកលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះអំពើបាបរបស់លោកត្រូវបានអត់ទោសឲ្យ ។ អេណុស ១:៥, ៨ បន្ទាប់មក អេណុសចង់ឲ្យព្រះអម្ចាស់ប្រទានពរដល់ពួកសាសន៍នីហ្វៃ ។ លោកបានអធិស្ឋានសម្រាប់ពួកគេ ហើយព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលថា ទ្រង់នឹងប្រទានពរដល់ពួកគេ ប្រសិនបើពួកគេគោរពតាមបទបញ្ញត្តិរបស់ទ្រង់ ។ អេណុស ១:៩–១០ អេណុសក៏ចង់ឲ្យព្រះអម្ចាស់ប្រទានពរដល់ពួកសាសន៍លេមិនផងដែរ ។ លោកបានអធិស្ឋានដោយសេចក្តីជំនឿដ៏ខ្លាំងក្លា ហើយព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថា នឹងធ្វើនូវអ្វីដែលអេណុសបានទូលសូមពីទ្រង់ ។ អេណុស ១:១១–១២ ទោះបីជាសាសន៍លេមិនវាយសាសន៍នីហ្វៃ ហើយព្យាយាមបំផ្លាញបញ្ជីរបស់ពួកគេក្តី ក៏អេណុសបានអធិស្ឋានថា ពួកគេនឹងក្លាយជាប្រជាជនសុចរិតដែរ ។ អេណុស ១:១៣–១៤ អេណុសបានអធិស្ឋានថា បញ្ជីដែលលោកបានរក្សាទុកនឹងមានសុវត្ថិភាព ។ ព្រះអម្ចាស់បានសន្យាថា ថ្ងៃណាមួយទ្រង់នឹងប្រទានដល់សាសន៍លេមិននូវការបង្រៀនដែលមានកត់ត្រានៅលើបញ្ជីនោះ ។ អេណុស ១:១៦ អេណុសបានផ្សាយដល់សាសន៍នីហ្វៃ ។ លោកចង់ឲ្យពួកគេជឿលើព្រះ ហើយរក្សាបទបញ្ញត្តិទាំងឡាយ ។ អេណុស ១:១០, ១៩ ពួកសាសន៍នីហ្វៃបានព្យាយាមបង្រៀនដំណឹងល្អដល់ពួកសាសន៍លេមិន ប៉ុន្តែពួកគេពុំស្តាប់ឡើយ ។ ពួកសាសន៍លេមិនស្អប់ពួកសាសន៍នីហ្វៃ ។ អេណុស ១:២០ អេណុសបានចំណាយពេលពេញមួយជីវិតរបស់លោកបង្រៀនប្រជាជនអំពីព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ និងដំណឹងល្អ ។ លោកបានបម្រើព្រះ ហើយស្រឡាញ់ទ្រង់ពេញមួយជីវិតរបស់លោក ។ អេណុស ១:២៦–២៧