ជំពូកទី ២៥
អើរ៉ុនបង្រៀនបិតារបស់ស្តេចឡាម៉ូណៃ
ព្រះវិញ្ញាណបាននាំផ្លូវអើរ៉ុន និងដៃគូរបស់គាត់ទៅដែនដីនីហ្វៃដើម្បីបង្រៀនបិតារបស់ឡាម៉ូណៃ ដែលជាស្តេចលើពួកសាសន៍លេមិនទាំងអស់ ។
អើរ៉ុនបានទូលទៅស្តេចថា គាត់គឺជាប្អូនប្រុសរបស់អាំម៉ូន ។ ស្តេចបានគិតអំពីសេចក្តីសប្បុរសរបស់អាំម៉ូន និងអំពីអ្វីដែលអាំម៉ូនបានទូលមកកាន់ទ្រង់ ។
អើរ៉ុនបានសួរស្តេចប្រសិនបើទ្រង់ជឿលើព្រះ ។ ស្តេចបានមានបន្ទូលថា ទ្រង់ពុំប្រាកដព្រះទ័យឡើយ ប៉ុន្តែទ្រង់នឹងជឿ ប្រសិនបើអើរ៉ុននិយាយថា មានព្រះ ។ អើរ៉ុនបានបញ្ជាក់ដល់ស្តេចថា ព្រះមានព្រះជន្មរស់ ។
អើរ៉ុនអានបទគម្ពីរទៅកាន់ស្ដេច ។ គាត់បានបង្រៀនទ្រង់អំពីការបង្កបង្កើតផែនដី ការធ្លាក់របស់អ័ដាម និងបេសកកម្មរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។
ស្តេចបានសួរនូវអ្វីដែលទ្រង់ធ្វើដើម្បីមានព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ហើយត្រៀមរួចជាស្រេចដើម្បីរស់នៅជាមួយព្រះ ។ ស្តេចមានព្រះទ័យធ្វើអ្វីគ្រប់បែបយ៉ាង សូម្បីតែលះបង់នគររបស់ទ្រង់ ។
អើរ៉ុនបានទូលប្រាប់ស្តេចថា ទ្រង់ត្រូវតែប្រែចិត្តទាំងស្រុងពីអំពើបាបរបស់ទ្រង់ ។ ទ្រង់ត្រូវអធិស្ឋាន ហើយមានជំនឿលើព្រះ ។
ស្តេចបានអធិស្ឋានដើម្បីដឹង ប្រសិនបើពិតជាមានព្រះមែន ។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលថា ទ្រង់នឹងលះបង់ចោលអំពើបាបទាំងអស់របស់ទ្រង់ ។
ស្តេចបានដួលទៅលើដី ហើយមានសភាពដូចជាសុគត ។ នៅពេលម្ចាស់ក្សត្រីបានឃើញទ្រង់ដូច្នេះ ម្ចាស់ក្សត្រីបានគិតថា អើរ៉ុន និងដៃគូរបស់គាត់បានធ្វើគុតទ្រង់ ។
ម្ចាស់ក្សត្រីបានបញ្ជាឲ្យពួកអ្នកបម្រើរបស់ទ្រង់សម្លាប់អើរ៉ុន និងដៃគូរបស់គាត់ ប៉ុន្តែពួកអ្នកបម្រើមិនហ៊ានសម្លាប់ពួកគាត់ឡើយ ។ ម្ចាស់ក្សត្រីបានបញ្ជូនពួកគេឲ្យទៅរកមនុស្សផ្សេងទៀតដែលនឹងអាចសម្លាប់ពួកគាត់ ។
ពីមុនមនុស្សជាច្រើនបានមកជួបជុំគ្នា ហើយបណ្តាលឲ្យមានបញ្ហា អើរ៉ុនបានចាប់ព្រះហស្តរបស់ស្តេច ហើយទូលប្រាប់ឲ្យទ្រង់តើនឡើង ។ ស្តេចបានក្រោកឈរឡើង ។
ស្តេចបានលួងលោមព្រះមហេសី និងពួកអ្នកបម្រើទ្រង់កុំឲ្យភ័យ បន្ទាប់មកបានបង្រៀនដំណឹងល្អដល់ពួកគេ ។ ពួកគេទាំងអស់គ្នាបានជឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។