ជំពូកទី ១៣ ស៊ីនិព្វ ស៊ីនិព្វ និងពួកសាសន៍នីហ្វៃមួយក្រុមបានចាកចេញពីផ្ទះសម្បែងរបស់ខ្លួននៅទីក្រុងសារ៉ាហិមឡា ហើយបានធ្វើដំណើរទៅកាន់ដែនដីនីហ្វៃ ជាកន្លែងដែលពួកសាសន៍នីហ្វៃដទៃទៀតបានធ្លាប់រស់នៅទីនោះ ។ អោមណៃ ១:២៧; ម៉ូសាយ ៩:១ ពួកគេបានឃើញពួកសាសន៍លេមិនរស់នៅទីនោះ ។ ស៊ីនិព្វ និងបុរសបួននាក់របស់លោកបានចូលទៅក្នុងទីក្រុងដើម្បីទូលនឹងស្តេច ។ ពួកគេបានសូមស្តេចលេមិន ប្រសិនបើពួកគេអាចរស់នៅក្នុងទឹកដីរបស់ទ្រង់ ។ ម៉ូសាយ ៩:១, ៥ ស្តេចលេមិនបានមានបន្ទូលថា ពួកគេអាចយកទីក្រុងពីររបស់ទ្រង់បាន ។ ស្តេចចង់ឲ្យពួកគេរស់នៅក្នុងដែនដីរបស់ទ្រង់ ដើម្បីទ្រង់យកពួកគេធ្វើជាទាសកររបស់ទ្រង់ ។ ម៉ូសាយ ៩:៦, ១០, ១២ ប្រជាជនរបស់ស៊ីនិព្វបានសង់ផ្ទះ ហើយជួសជុលកំផែងជុំវិញទីក្រុងរបស់ពួកគេ ។ ពួកគេបានដាំគ្រាប់ធុញ្ញជាតិ និងឈើហូបផ្លែជាច្រើនប្រភេទ ។ ពួកគេក៏មានហ្វូងសត្វផងដែរ ។ ម៉ូសាយ ៩:៨–៩, ១២ ស្តេចលេមិនបានប្រាប់ប្រជាជនទ្រង់ថា ពួកសាសន៍នីហ្វៃបានប្រែជាមានអំណាចខ្លាំង ។ មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក ពួកសាសន៍លេមិនជាច្រើនបានវាយប្រហារពួកសាសន៍នីហ្វៃ ហើយលួចសត្វ និងដំណាំរបស់ពួកគេ ។ ម៉ូសាយ ៩:១១, ១៣–១៤ ពួកសាសន៍នីហ្វៃរត់ទៅកាន់ទីក្រុងនីហ្វៃ ។ នៅទីនោះ ស៊ីនិព្វបានប្រដាប់ប្រជាជនលោកដោយធ្នូ និងព្រួញ ដាវ ដំបង និងខ្សែដង្ហក់ ។ ពួកគេបានចេញទៅប្រយុទ្ធនឹងពួកសាសន៍លេមិន ។ ម៉ូសាយ ៩:១៥–១៦ ពីមុនពួកគេប្រយុទ្ធគ្នា ពួកសាសន៍នីហ្វៃបានអធិស្ឋានទូលសូមជំនួយពីព្រះ ។ ព្រះបានប្រទានពរដល់សាសន៍នីហ្វៃឲ្យមានកម្លាំងបន្ថែម ហើយពួកគេបានប្រយុទ្ធឈ្នះពួកសាសន៍លេមិន ។ ម៉ូសាយ ៩:១៧–១៨ បន្ទាប់ពីការប្រយុទ្ធនោះមក ស៊ីនិព្វបានដាក់អ្នកយាមនៅជុំវិញទីក្រុងនីហ្វៃ ។ គាត់ចង់ការពារប្រជាជនគាត់ និងសត្វរបស់ពួកគេពីពួកសាសន៍លេមិន ។ ម៉ូសាយ ១០:២ ពួកសាសន៍នីហ្វៃបានរស់នៅដោយសុខសាន្តអស់រយៈពេលជាច្រើនឆ្នាំ ។ ពួកប្រុសៗធ្វើការនៅឯវាល ហើយពួកស្រីៗរវៃអំបោះ និងត្បាញក្រណាត់ ។ ម៉ូសាយ ១០:៤–៥ ស្តេចលេមិនបានសុគត ហើយបុត្រារបស់ទ្រង់បានក្លាយជាស្តេច ។ ស្តេចថ្មីបានបញ្ជូនទាហានរបស់ទ្រង់ឲ្យទៅប្រយុទ្ធនឹងពួកសាសន៍នីហ្វៃ ។ ម៉ូសាយ ១០:៦, ៨–៩ ពួកសាសន៍នីហ្វៃបានទទួលកម្លាំងម្តងទៀតពីព្រះអម្ចាស់ ។ ពួកគេបានសម្លាប់ពួកសាសន៍លេមិនជាច្រើននាក់ ហើយពួកសាសន៍លេមិនដែលនៅសល់បានរត់គេចចេញឆ្ងាយទៅ ។ ម៉ូសាយ ១០:១០, ១៩–២០