ជំពូក ៥២ ទុក្ខលំបាករបស់ព្រះយេស៊ូវ ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាបានបញ្ជូនមនុស្សមានទាំងដាវ និង ដំបងទៅកាន់សួនច្បារគែតសេម៉ានី ។ ម៉ាថាយ ២៦:៤៧ យូដាស-អ៊ីស្ការីយ៉ុត បាននៅក្នុងក្រុមមនុស្សនោះ ។ សង្ឃរាជបានបង់ប្រាក់ឲ្យយូដាសឲ្យបង្ហាញដល់ពួកគេអំពីទីកន្លែងរបស់ព្រះយេស៊ូវគង់នៅ ។ ម៉ាថាយ ២៦:១៤–១៦, ៤៧ យូដាសបានបង្ហាញមនុស្សទាំងនោះថានរណាជាព្រះយេស៊ូវ ដោយការថើបទ្រង់ ។ មនុស្សទាំងនោះបាននាំព្រះយេស៊ូវទៅ ។ ពួកគេបានចំអក ហើយវាយទ្រង់ ។ បន្ទាប់មក ពួកគេបាននាំព្រះយេស៊ូវទៅជួបសម្ដេចសង្ឃកៃផា ។ ម៉ាថាយ ២៦:៤៨–៤៩, ៥៧, លូកា ២២:៥៤, ៦៣–៦៥ ពួកដឹកនាំសាសន៍យូដាបានសួរសំណួរដល់ព្រះយេស៊ូវ ។ ពួកគេបានពោលថា ទ្រង់បានល្មើសនឹងក្រឹត្យវិន័យដោយមានបន្ទូលថា ទ្រង់ជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ។ ព្រះយេស៊ូវមានបន្ទូលប្រាប់ពួកគេថា ទ្រង់គឺជាព្រះរាជបុត្រារបស់ព្រះ ។ ពួកគេបានថ្លែងថា ព្រះយេស៊ូវមានកំហុស ហើយគួរតែសុគត ។ លូកា ២២:៦៦-៧១ ពួកអ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាពុំមានសិទ្ធិអំណាចដើម្បីធ្វើគុតព្រះយេស៊ូវទេ ។ ពួកគេបាននាំទ្រង់ទៅឯ ប៉ុនទាស-ពីឡាត់ ដែលអាចកាត់ទោសប្រហារជីវិតព្រះយេស៊ូវបាន ។ ពួក អ្នកដឹកនាំសាសន៍យូដាបានប្រាប់ពីឡាត់ថា ព្រះយេស៊ូវបានបង្រៀនមនុស្សមិនឲ្យគោរពតាមច្បាប់រ៉ូម ។ លូកា ២៣:១-២ ពីឡាត់ពុំបានគិតថា ព្រះយេស៊ូវបានប្រព្រឹត្តអ្វីខុសឡើយ ។ ពីឡាត់ចង់លែងព្រះយេស៊ូវ ។ ហ្វូងមនុស្សចង់ឲ្យគេយកព្រះយេស៊ូវទៅឆ្កាង ។ លូកា ២៣:១៤–២១ ពីឡាត់នៅតែចង់លែងព្រះយេស៊ូវ ។ ប៉ុន្តែពួកសង្ឃ និង ប្រជាជន នៅតែបន្តស្រែកថា ពួកគេចង់ឲ្យគេឆ្កាងព្រះយេស៊ូវ ។ លូកា ២៣:២២-២៣ ពីឡាត់បានលាងដៃ ។ លោកបានមានប្រសាសន៍ថា លោកពុំទទួលខុសត្រូវលើការសុគត់របស់ព្រះយេស៊ូវឡើយ ។ ប្រជាជនបានថ្លែងថា ពួកគេនឹងទទួលខុសត្រូវលើការសុគត់របស់ទ្រង់ ។ ពីឡាត់បានប្រាប់ទាហានលោកឲ្យឆ្កាងព្រះយេស៊ូវ ។ ម៉ាថាយ ២៧:២៤-២៦