အခန်းကြီး ၁၈
အမ္မုန်သည် ကြီးမြတ်သောဝိညာဉ်တော်ဖြစ်သည်ဟု လာမောနိမင်းကြီးထင်မှတ်၏—ဖန်ဆင်းတော်မူခြင်း၊ လူသားတို့နှင့် ပြုတော်မူသည့်ဘုရားသခင့် အမှုတော်များ၊ ခရစ်တော်အားဖြင့်ဖြစ်လာသည့် ရွေးနှုတ်ခြင်း အကြောင်းတို့ကို အမ္မုန်သည် မင်းကြီးကို သွန်သင်ပေး၏—လာမောနိသည် ယုံကြည်ပြီး၊ မြေကြီးသို့ လဲကျ၍ သေသကဲ့သို့ ဖြစ်၏။ ဘီစီ ၉၀ ခန့်။
၁ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ လာမောနိမင်းကြီးသည် သူ၏ကျွန်တို့ကို ထိုအမှုနှင့်စပ်လျဉ်း၍ သူတို့မြင်ရလေသည့်အရာခပ်သိမ်းတို့ကို ထွက်၍ရပ်ပြီး သက်သေခံစေ၏။
၂ သူတို့အားလုံးကလည်း မြင်ရလေသည့်အမှုများကို သက်သေခံပြီးလျှင်၊ သူ၏သိုးစုများကို ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ရာ၌ အမ္မုန်၏သစ္စာရှိခြင်း၊ ထို့အတူ၊ ကွပ်မျက်ရန်ကြိုးစားအားထုတ်သောသူတို့ကို ဆန့်ကျင်၍တိုက်ခိုက်ရာ၌ သူ၏ ကြီးစွာသော အင်အားအကြောင်းကို သိရလေလျှင်၊ လွန်စွာအံ့ဩ၍၊ ဆိုလေသည်ကား၊ ဤသူသည် ဧကန်အမှန်ပင် လူထက်သာလွန်သောသူဖြစ်၏။ ရှုလော့၊ ဤသူသည်ကား၊ သူတို့၏ လူ့အသက်သတ်ခြင်းများကြောင့်၊ ဤလူတို့အပေါ် ထိုကဲ့သို့ကြီးစွာသော အပြစ်ဒဏ်ကို စေလွှတ်ခဲ့သူ ကြီးမြတ်သောဝိညာဉ်တော် မဟုတ်လေသလော။
၃ သူတို့သည်လည်း၊ မင်းကြီးကို ဖြေ၍ဆိုလေသည်ကား၊ သူသည် ကြီးမြတ်သောဝိညာဉ်တော် သို့မဟုတ်၊ လူတစ်ဦး ဟုတ်မဟုတ် အကျွန်ုပ်တို့သိခြင်းမရှိပါ။ သို့ရာတွင်၊ အကျွန်ုပ်တို့ သိသမျှသည်ကား၊ သူ၏ကျွမ်းကျင်မှုနှင့် ကြီးစွာသောခွန်အားတို့ကြောင့်၊ သူ့ကို မင်းကြီး၏ရန်သူများ ကွပ်မျက်၍မရနိုင်။ အကျွန်ုပ်တို့နှင့်အတူ သူရှိနေသမျှ၊ သူတို့သည် မင်းကြီး၏သိုးစုများကို ကွဲပြားပြန့်ကျဲစေခြင်းလည်းမရှိနိုင်ကြ။ ထို့ကြောင့်၊ သူသည်ကား၊ မင်းကြီးအဖို့ အဆွေခင်ပွန်းဖြစ်ကြောင်း အကျွန်ုပ်တို့သိပါ၏။ ယခုမူကား၊ အို မင်းကြီး၊ လူသားသည် ထိုကဲ့သို့ ကြီးစွာသောတန်ခိုးရှိသည်ကို အကျွန်ုပ်တို့ မယုံကြည်ပါ။ အကြောင်းမူကား၊ သူ့ကို ကွပ်မျက်၍ မရနိုင်ကြောင်း အကျွန်ုပ်တို့ သိကြပါ၏။
၄ ယခုမူကား၊ မင်းကြီးသည် ဤစကားများကို ကြားလျှင်၊ သူတို့ကို ဆိုလေသည်ကား၊ ယခုတွင်၊ ထိုအရာသည်ကား၊ ကြီးမြတ်သောဝိညာဉ်တော်ဖြစ်သည်ကို ငါသိ၏။ သင်တို့၏ညီအစ်ကိုတို့ကို ပြုခဲ့သကဲ့သို့ သင်တို့ကို ငါမကွက်မျက်နိုင်စေမည့်အကြောင်း၊ ဤအချိန်၌၊ သင်တို့၏အသက်ကို ကာကွယ်စောင့်မခြင်းငှာ သူဆင်းလာတော်မူ၏။ ယခုတွင်၊ ဤသူသည်ကား၊ ငါတို့ဘိုးဘေးတို့ပြောလေသည့် ကြီးမြတ်သောဝိညာဉ်တော်ဖြစ်၏။
၅ ယခုတွင်၊ ဤအရာသည်ကား၊ ကြီးမြတ်သောဝိညာဉ်တော် ရှိလေကြောင်း၊ လာမောနိက သူ့အဘထံမှ ရရှိလေသည့် နည်းဥပဒေသဖြစ်လေ၏။ သူတို့သည် ကြီးမြတ်သောဝိညာဉ်တော်ကို ယုံကြည်ကြသော်ငြားလည်း၊ သူတို့ပြုခဲ့လေသမျှကို မှန်ကန်သည်ဟု ထင်မှတ်ကြ၏။ အဘယ်သို့ပင်ဖြစ်စေ၊ လာမောနိသည် သူ၏ကျွန်တို့ကို ကွပ်မျက်ခြင်း၌ သူအမှားအယွင်း ပြုခဲ့ပြီးလေပြီဖြစ်ကြောင်းကို ထိတ်လန့်ခြင်းဖြင့်၊ လွန်စွာကြောက်ရွံ့စပြု၏။
၆ အကြောင်းမူကား၊ ရေရှိရာအရပ်၌ သူတို့၏ညီအစ်ကိုတို့က သူတို့သိုးစုများကို ကွဲပြားပြန့်ကျဲစေလေသောကြောင့်၊ ထိုသူတို့အထဲမှ များစွာသောသူတို့ကို သူကွပ်မျက်၏။ ထိုကဲ့သို့အားဖြင့်၊ သူတို့၏သိုးစုများကို ကွဲပြားပြန့်ကျဲစေခဲ့သောကြောင့် ကွပ်မျက်ခံရလေ၏။
၇ ယခုတွင်၊ လူတို့၏ သိုးစုများကို ကွဲပြားပြန့်ကျဲစေခြင်းငှာ သေဗုရေများရှိရာအရပ်၌ ရပ်ကြသည်မှာ၊ ဤလာမန်အမျိုးသားတို့၏အလေ့အကျင့်ဖြစ်၍၊ ထိုကဲ့သို့ပြုခြင်းအားဖြင့်၊ ကွဲပြားပြန့်ကျဲသည့် အကောင်များစွာတို့ကို မိမိတို့နေရင်းပြည်သို့ မောင်းနှင်နိုင်ကြခြင်းငှာဖြစ်ပြီး၊ ထိုအမှုသည်၊ သူတို့၌ လုယက်ခြင်း အလေ့အကျင့်တစ်ခု ဖြစ်နေ၏။
၈ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ လာမောနိမင်းကြီးသည် မိမိကျွန်တို့အား၊ ထိုကဲ့သို့ ကြီးစွာသောတန်ခိုးရှိသည့် ဤလူသည်ကား အဘယ်မှာရှိလေသနည်းဟု မေးမြန်း၏။
၉ သူတို့ကလည်း ရှုလော့၊ သူသည် ကိုယ်တော်၏ မြင်းတို့ကို ကျွေးမွေးလျက်ရှိပါ၏ဟု ဆိုကြ၏။ ယခုတွင်၊ မင်းကြီးသည် သူ၏ကျွန်တို့အား သူတို့သိုးစုများကို ရေမတိုက်မီ၌၊ သူ၏မြင်းများနှင့် မြင်းရထားတို့ကို ပြင်ဆင်စေလျက်၊ သူ့ကို နီဖိုင်းပြည်သို့ ပို့ဆောင်ရမည့်အကြောင်း မိန့်မှာလေ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ထိုပြည်တစ်ခုလုံးအပေါ်၌ ရှင်ဘုရင်ဖြစ်သည့် လာမောနိ၏ခမည်းတော်က နီဖိုင်းပြည်၌ ကြီးစွာသော ပွဲခံခြင်းကို စီစဉ်ထားလေပြီ။
၁၀ ယခုတွင်၊ သူ၏မြင်းများနှင့် မြင်းရထားများကို အမ္မုန်ပြင်ဆင်လျက်ရှိကြောင်း လာမောနိမင်းကြီးကြားလျှင်၊ အမ္မုန်၏သစ္စာရှိခြင်းကြောင့်၊ သာ၍အံ့ဩလျက်၊ ဆိုလေသည်ကား၊ ငါ၏ကျွန်ခပ်သိမ်းတို့၌ ဤလူကဲ့သို့ သစ္စာရှိလေသောကျွန်တစ်စုံတစ်ဦးမျှ ဧကန်အမှန် မရှိဖူးလေပြီ။ အကြောင်းမူကား၊ သူသည် ငါ၏မိန့်မှာချက်မှန်သမျှကိုပင် ဆောင်ရွက်ရန် အောက်မေ့လေပြီတကား။
၁၁ ယခုတွင်၊ ဤသူသည်ကား ကြီးမြတ်သောဝိညာဉ်တော်ဖြစ်သည်ကို ငါဧကန်အမှန်သိ၏။ သူ့ကိုလည်း ငါ့ထံသို့ ဝင်ရောက်လာစေရန် ငါအလိုရှိ၏။ သို့ရာတွင် ငါသည် မဝံ့မရဲ။
၁၂ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ အမ္မုန်သည် မင်းကြီးနှင့် သူ၏ကျွန်တို့အတွက် မြင်းများနှင့် မြင်းရထားများကို အသင့်ပြင်ဆင်၍ပြီးလေလျှင်၊ မင်းကြီးထံသို့ ဝင်၍၊ မင်းကြီး၏မျက်နှာထား ပြောင်းလဲသည်ကို မြင်၏။ ထို့ကြောင့်၊ သူ၏မျက်မှောက်မှ ထွက်၍ပြန်လှည့်တော့မည်ပြု၏။
၁၃ မင်းကြီး၏ကျွန်တို့မှ တစ်ဦးကလည်း၊ သူတို့၏မင်းကြီးများတန်ခိုးနှင့်ပြည့်စုံသည်ဟု စဉ်းစားလျက်၊ တန်ခိုးနှင့်ပြည့်စုံသော သို့မဟုတ် ကြီးမြတ်သောမင်းကြီးဟု အနက်ဖွင့်သည့်၊ ရာဗန်နဟု သူ့ကို ဆို၏။ ထိုကဲ့သို့အားဖြင့်၊ သူ့အား ရာဗန်န၊ မင်းကြီးက ကိုယ်တော်ကို ဆက်၍နေစေရန် အလိုရှိပါ၏ဟု ဆို၏။
၁၄ ထို့ကြောင့်၊ အမ္မုန်သည် ကိုယ်ကို မင်းကြီးဘက်သို့လှည့်၍ အိုအရှင်မင်းကြီး၊ ကိုယ်တော်အတွက် အဘယ်အရာကို အကျွန်ုပ်ပြုရပါမည်နည်းဟု လျှောက်၏။ မင်းကြီးလည်း အဘယ်အရာကိုပြောရမှန်းမသိ၍ သူတို့၏အချိန်အတိုင်း တစ်နာရီမျှကြာအောင်၊ မဖြေဘဲနေ၏။
၁၅ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ကိုယ်တော်သည် အကျွန်ုပ်ထံမှ အဘယ်အရာကို အလိုရှိပါသနည်းဟု အမ္မုန်တစ်ဖန်လျှောက်ပြန်၏။ သို့ရာတွင်၊ မင်းကြီးက သူ့ကို ဖြေခြင်းမရှိ။
၁၆ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ အမ္မုန်သည် ဘုရားသခင်၏ဝိညာဉ်တော်နှင့် ပြည့်စုံလျက်၊ ထို့ကြောင့်၊ မင်းကြီး၏ အတွေးအကြံတို့ကို သိမြင်၏။ သူကဆိုလေသည်ကား၊ အကျွန်ုပ်သည် ကိုယ်တော်၏ကျွန်တို့နှင့် သိုးစုတို့ကို စောင့်မ၍၊ သူတို့၏ညီအစ်ကို ခုနစ်ယောက်ကို လောက်လွှဲနှင့်လည်းကောင်း၊ ဓားနှင့်လည်းကောင်း ကွပ်မျက်ခဲ့ပြီး၊ ကိုယ်တော်၏သိုးစုများနှင့် ကိုယ်တော်၏ကျွန်တို့ကို ကာကွယ်ခြင်းငှာ အခြားသူတို့၏ လက်များကို ခုတ်ဖြတ်ခဲ့သည့်အကြောင်း ကိုယ်တော်ကြားတော်မူလေသောကြောင့်လော။ ရှုလော့၊ ဤအမှုက ကိုယ်တော်၏အံ့ဩခြင်းတို့ကို ဖြစ်စေသလော။
၁၇ ကိုယ်တော်ကို အကျွန်ုပ်ဆိုသည်မှာ ကိုယ်တော်၏အံ့ဩခြင်းတို့အလွန်ကြီးမားသည်မှာ၊ အဘယ်အကြောင်းကြောင့်နည်း။ ရှုလော့၊ အကျွန်ုပ်သည် လူသားတစ်ဦးဖြစ်ပြီး၊ ကိုယ်တော်၏ကျွန်ဖြစ်ပါ၏။ ထို့ကြောင့်၊ ကိုယ်တော်အလိုရှိလေသမျှအရာတည်းဟူသော ဖြောင့်မှန်သည့်အရာကို အကျွန်ုပ်ပြုပါမည်။
၁၈ ယခုတွင် မင်းကြီးသည် ဤစကားများကို ကြားလေလျှင်၊ သူ၏အတွေးအကြံများကို အမ္မုန်ပိုင်းခြား၍သိမြင်နိုင်ခဲ့ကြောင်း၊ တွေ့ရသောကြောင့် တစ်ဖန်အံ့ဩပြန်၏။ သို့ရာတွင်၊ ဤသို့ဖြစ်သော်ငြားလည်း၊ လာမောနိမင်းကြီးသည် နှုတ်ကိုဖွင့်၍၊ အသင်သည် အဘယ်သူနည်း။ သင်သည် ခပ်သိမ်းသောအရာတို့ကို သိသည့် ကြီးမြတ်သောဝိညာဉ်တော်ဖြစ်သလောဟု ဆို၏။
၁၉ အမ္မုန်ကလည်း အကျွန်ုပ်မဟုတ်ပါဟု ဆို၍ ဖြေ၏။
၂၀ မင်းကြီးကလည်း ဆိုလေသည်ကား၊ သင်သည် အဘယ်သို့အားဖြင့် ငါ့စိတ်နှလုံး၏ အတွေးအကြံများကို သိလေသနည်း။ သင်သည် ရဲဝံ့စွာပြောနိုင်၏၊ ဤအရာတို့နှင့်စပ်လျဉ်း၍လည်း၊ ငါ့ကို ပြောပြလော့။ ထို့အတူ၊ သင်သည် အဘယ်တန်ခိုးအားဖြင့် ကွပ်မျက်ခဲ့သည်ကိုလည်းကောင်း၊ ငါ၏သိုးစုများကို ကွဲပြားပြန့်ကျဲစေသည့် ငါ၏ညီအစ်ကိုတို့၏လက်များကို ခုတ်ဖြတ်ခဲ့သည်ကိုလည်းကောင်း ငါ့ကို ပြောပြလော့—
၂၁ ယခုမူကား၊ သင်သည် ဤအရာတို့အကြောင်း၊ ငါ့ကိုပြောပြမည်ဆိုလျှင်၊ သင်အလိုရှိသမျှ ငါပေးမည်။ လိုအပ်လေလျှင်၊ ငါသည် သင့်ကို ငါ့တပ်များဖြင့်လည်း ကာကွယ်မည်။ သို့ရာတွင်၊ သင်သည် သူတို့အားလုံးထက် သာ၍တန်ခိုးနှင့်ပြည့်စုံကြောင်း ငါသိ၏။ အဘယ်သို့ပင်ဖြစ်စေ၊ ငါ့ထံမှ သင်အလိုရှိသမျှကို သင့်အား ငါအခွင့်ပေးမည်။
၂၂ ယခုတွင်၊ အမ္မုန်သည် ဉာဏ်ပညာရှိလျက်၊ အန္တရာယ်ကင်းလျက်ရှိသေး၍၊ လာမောနိအား၊ ဤအရာတို့ကို အဘယ်တန်ခိုးအားဖြင့် အကျွန်ုပ်ပြုကြောင်း ကိုယ်တော်ကို ပြောပြမည်ဆိုလျှင်၊ အကျွန်ုပ်၏စကားများကို ကိုယ်တော်စေ့စေ့နားထောင်မည်လော။ ဤအရာမှာ ကိုယ်တော်ထံမှ အကျွန်ုပ်အလိုရှိသောအရာ ဖြစ်ပါ၏။
၂၃ မင်းကြီးကလည်း၊ ဟုတ်ပေ၏။ ငါသည် သင်၏ခပ်သိမ်းသောစကားတို့ကို ယုံကြည်မည်ဟုဆို၍ ဖြေ၏။ ထိုကဲ့သို့အားဖြင့် ပရိယာယ်နှင့် စည်းရုံးခံရ၏။
၂၄ အမ္မုန်သည်လည်း ရဲရင့်စွာပြောစပြု၍၊ ဘုရားသခင်ရှိတော်မူကြောင်း ကိုယ်တော် ယုံကြည်သလောဟုမေး၏။
၂၅ သူကလည်း ထိုအရာကား၊ အဘယ်သို့ဆိုလိုကြောင်း ငါမသိဟု ဆို၍ဖြေ၏။
၂၆ ထို့နောက်တွင်၊ အမ္မုန်က ကြီးမြတ်သောဝိညာဉ်တော် ရှိကြောင်း ကိုယ်တော် ယုံကြည်သလောဟု မေး၏။
၂၇ သူကလည်း ဟုတ်ပေ၏ဟု ဆို၏။
၂၈ ဤသူသည်ကား၊ ဘုရားသခင်ဖြစ်၏ဟု အမ္မုန်ဆို၏။ ဘုရားသခင်ဖြစ်တော်မူသည့် ဤကြီးမြတ်သောဝိညာဉ်တော်က ကောင်းကင်ဘုံနှင့် မြေကြီး၌ရှိသည့် ခပ်သိမ်းသောအရာတို့ကို ဖန်ဆင်းထားတော်မူကြောင်း ကိုယ်တော်ယုံကြည်သလောဟုလည်း အမ္မုန်က တစ်ဖန်မေး၏။
၂၉ ဟုတ်ပေ၏။ မြေကြီး၌ရှိသော ခပ်သိမ်းသောအရာတို့ကို သူဖန်ဆင်းထားတော်မူကြောင်း ငါယုံကြည်၏။ သို့ရာတွင်၊ ကောင်းကင်ဘုံကို ငါမသိဟု သူဖြေ၏။
၃၀ ကောင်းကင်ဘုံသည်ကား၊ ဘုရားသခင်နှင့် သူ၏သန့်ရှင်းသော ကောင်းကင်တမန်များ နေထိုင်တော်မူရာ နေရာဖြစ်၏ဟု အမ္မုန်ဆို၏။
၃၁ ထိုအရာသည် မြေကြီးအထက်၌ ရှိသလောဟု လာမောနိမင်းကြီးက မေး၏။
၃၂ ဟုတ်ပေ၏။ သူသည် ခပ်သိမ်းသောလူသားတို့ကို ငုံ့ကြည့်တော်မူ၍၊ စိတ်နှလုံး၏အတွေးများနှင့် အကြံအစည်မှန်သမျှကို သိတော်မူ၏။ အကြောင်းမူကား၊ သူ၏လက်တော်အားဖြင့် သူတို့အားလုံးကို ရှေးဦးစွာကတည်းက ဖန်ဆင်းထားတော်မူခဲ့၏ဟု အမ္မုန်ကဆို၏။
၃၃ သင်ပြောလေသည့် ဤအရာခပ်သိမ်းတို့ကို ငါယုံကြည်ပါ၏။ သင့်ကို ဘုရားသခင်ထံမှ စေလွှတ်ထားလေသလောဟု လာမောနိမင်းကြီးက ဆို၏။
၃၄ အမ္မုန်ဆိုလေသည်ကား၊ အကျွန်ုပ်သည် လူသားတစ်ဦးဖြစ်ပါ၏။ ရှေးဦးစွာ၌ လူသားကို ဘုရားသခင်၏ပုံသဏ္ဌာန်အတိုင်း ဖန်ဆင်းထားတော်မူ၏၊ ဤလူတို့အား ဤအမှုတို့ကို သွန်သင်ပေး၍၊ ဖြောင့်မတ်မှန်ကန်သည့် အသိပညာသို့ ဆောင်ခြင်းယူခံရကြနိုင်စေခြင်းငှာ အကျွန်ုပ်ကို သူ၏သန့်ရှင်းသောဝိညာဉ်တော်အားဖြင့် ခေါ်သွင်းတော်မူ၏။
၃၅ ဘုရားသခင်အပေါ်၌ ရှိသော အကျွန်ုပ်၏ယုံကြည်ခြင်းနှင့် အလိုဆန္ဒများအတိုင်း၊ အကျွန်ုပ်အား အသိပညာနှင့် တန်ခိုးကိုလည်းပေးတော်မူသည့် ထိုဝိညာဉ်တော်၏တစ်စိတ်တစ်ပိုင်းသည် အကျွန်ုပ်အထဲ၌ ကိန်းဝပ်တော်မူ၏။
၃၆ ယခုတွင်၊ အမ္မုန်သည် ဤစကားများကို ပြောလေပြီးနောက်၊ ကမ္ဘာကို ဖန်ဆင်းတော်မူခြင်းနှင့် ထို့အတူ၊ အာဒံကို ဖန်ဆင်းတော်မူခြင်းမှလည်း အစပြု၍ လူသား၏ကျရှုံးခြင်းနှင့်စပ်လျဉ်းသည့် အရာမှန်သမျှကို ပြောပြခဲ့ပြီး၊ မိမိတို့၏အဘလေဟိ ယေရုရှလင်ကို စွန့်ခွာခဲ့သည့်အချိန်ထိတိုင်အောင် ပရောဖက်တို့အားဖြင့် ဟောပြောထားလေသည့် လူတို့၏ မှတ်တမ်းများနှင့် သန့်ရှင်းသောကျမ်းစာများကို ပြန်၍ပြောပြလျက်၊ ရှေ့၌ချပြ၏။
၃၇ သူတို့အား (အကြောင်းမူကား၊ ထိုအရာမှာ မင်းကြီးနှင့် သူ၏ကျွန်တို့အား ပြောခြင်းဖြစ်၍) တောရိုင်းထဲ၌၊ မိမိတို့ဘိုးဘေးများ၏ ခပ်သိမ်းသော ခရီးသွားခြင်းများနှင့် အစာငတ်ခြင်းနှင့် ရေငတ်ခြင်းတို့ဖြင့် သူတို့၏ခပ်သိမ်းသော ဝေဒနာခံစားရခြင်းများ၊ သူတို့၏ အခက်အခဲများ စသည်တို့ကိုလည်း ပြန်၍ပြောပြ၏။
၃၈ လာမန်၊ လေမွေလနှင့် ဣရှမေလ၏သားတို့၏ ပုန်ကန်ခြင်းတို့ကိုလည်း သူတို့ကို ပြန်၍ပြောပြ၏။ အမှန်စင်စစ်၊ သူတို့၏ခပ်သိမ်းသော ပုန်ကန်ခြင်းတို့ကို ပြန်လည်ပြောပြ၏။ လေဟိ ယေရုရှလင်ကို စွန့်ခွာခဲ့သည့်အချိန်မှစ၍ မျက်မှောက်ကာလအထိတိုင်အောင်ဖြစ်သည့် ခပ်သိမ်းသောမှတ်တမ်းများနှင့် ကျမ်းစာများကိုလည်း သူတို့ကို ရှင်းပြ၏။
၃၉ သို့ရာတွင်၊ ဤအရာသည် အလုံးစုံမဟုတ်သေး။ အကြောင်းမူကား၊ ကမ္ဘာတည်ကတည်းက ပြင်ဆင်ထားတော်မူလေသော ရွေးနှုတ်ခြင်း အစီအစဉ်ကို သူရှင်းပြ၏။ ခရစ်တော် ကြွလာတော်မူခြင်း အကြောင်းကိုလည်း ဖော်ပြ၏၊ ကိုယ်တော်ရှင်၏ အမှုတော်မှန်သမျှကိုလည်း သူတို့ကို ဖော်ပြ၏။
၄၀ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ သူသည် ဤအရာခပ်သိမ်းတို့ကို ပြောပြီးနောက်၊ မင်းကြီးကို ရှင်းပြသဖြင့်၊ မင်းကြီးသည် သူ၏စကားမှန်သမျှကို ယုံကြည်၏။
၄၁ ကိုယ်တော်ရှင်ထံသို့ တောင်းလျှောက်စပြု၍လည်း သူဆိုလေသည်ကား၊ အို ကိုယ်တော်ရှင်၊ ကရုဏာထားတော်မူပါ။ ကိုယ်တော်သည် နီဖိုင်းလူမျိုးတို့အပေါ် ထားတော်မူသည့် ကိုယ်တော်၏ မြောက်မြားစွာသော ကရုဏာတော်တို့အတိုင်း၊ အကျွန်ုပ်နှင့် အကျွန်ုပ်၏ လူတို့အပေါ် ထားတော်မူပါ။
၄၂ ယခုမူကား၊ ဤသို့ပြောပြီးလေလျှင်၊ သူသည် မြေကြီးသို့ လဲကျ၍ သေသကဲ့သို့ ဖြစ်လေ၏။
၄၃ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ သူ၏ကျွန်တို့သည် သူ့ကိုသယ်ယူ၍ သူ၏ဇနီးဆီသို့ သယ်ဆောင်ပြီး၊ အိပ်ရာပေါ်၌ ချထားကြ၏။ သူသည်လည်း၊ သေသကဲ့သို့ နှစ်ရက်နှင့် နှစ်ညကြာအောင် လဲ၍နေ၏။ သူ၏ဇနီး၊ သူ၏သားများနှင့် သူ၏သမီးများတို့သည် သူ့ကို ဆုံးရှုံးရ၍ ကြီးစွာ မြည်တမ်းလျက်၊ လာမန်အမျိုးသားတို့၏ထုံးစံအတိုင်း ငိုကြွေးမြည်တမ်းကြ၏။