အခန်းကြီး ၅၈
ဟေလမန်၊ ဂိဒနှင့် တေရောမနာတို့သည် မန်တိမြို့ကို ဥပါယ်တံမျဉ်အားဖြင့် သိမ်းယူကြ၏—လာမန်အမျိုးသားတို့ ဆုတ်ခွာကြ၏—အမ္မုန်လူမျိုးတို့၏သားတို့သည် သူတို့၏လွတ်လပ်ခြင်းနှင့် ယုံကြည်ခြင်းတို့ကို ကာကွယ်ခြင်း၌ မြဲမြံစွာတည်လျက်ရှိစဉ် ကာကွယ်စောင့်မ ခံရကြ၏။ ဘီစီ ၆၃–၆၂ ခန့်။
၁ ရှုဦးလော့၊ ယခုတွင်၊ အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါတို့၏နောက်ရည်ရွယ်ချက်မှာ မန်တိမြို့ကို ရရှိရန်ဖြစ်၏။ သို့ရာတွင်၊ ရှုလော့၊ ငါတို့၏တပ်ဖွဲ့ငယ်များဖြင့် သူတို့ကို မြို့အပြင်သို့ ငါတို့ခေါ်ဆောင်နိုင်ရန် နည်းလမ်းမရှိ။ အကြောင်းမူကား၊ သူတို့သည် ယခင်က ငါတို့ပြုခဲ့သည်ကို သတိရ၏။ ထို့ကြောင့်၊ ငါတို့သည် သူတို့၏အခိုင်အမာစခန်းများမှ ဝေးရာသို့ သူတို့ကို မျှား၍မခေါ်နိုင်ကြ။
၂ သူတို့သည် ငါတို့၏တပ်ထက်လည်း ပို၍အလွန်မြောက်မြားစွာရှိကြသဖြင့်၊ ငါတို့သည် သူတို့၏အခိုင်အမာစခန်းများသို့ ထွက်သွား၍ မတိုက်ခိုက်ဝံ့ကြ။
၃ ထိုမှတစ်ပါး၊ ငါတို့၏ပိုင်ဆိုင်ရာအဖြစ် ငါတို့ပြန်လည်ရရှိသည့် ပြည်၏ထိုအပိုင်းတို့ကို ထိန်းသိမ်းရာ၌ ငါတို့၏လူတို့ကို လုပ်ကိုင်စေရန်လည်း လိုအပ်လာ၏။ ထို့ကြောင့်၊ ဇရဟင်မလပြည်မှ ပို၍များသောအင်အားနှင့် ထို့အတူ၊ ရိက္ခာအထောက်အပံ့အသစ်များကို ရရှိနိုင်ခြင်းငှာ၊ ငါတို့စောင့်ဆိုင်းရန် လိုအပ်လာ၏။
၄ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါသည် ငါတို့ပြည်၏အုပ်ချုပ်သူထံသို့၊ ငါတို့လူမျိုးတို့၏အမှုအမျိုးမျိုးအကြောင်းကို အသိပေးခြင်းငှာ သံတမန်တစ်ဦးကို စေလွှတ်၏။ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါတို့သည် ဇရဟင်မလပြည်မှ ရိက္ခာများနှင့် တပ်အင်အားကို လက်ခံရရှိရန် စောင့်မျှော်ကြ၏။
၅ သို့ရာတွင်၊ ရှုလော့၊ ဤအမှုသည် ငါတို့ကို အနည်းငယ်သာလျှင် အကျိုးပြုပေ၏။ အကြောင်းမူကား၊ လာမန်အမျိုးသားတို့သည်လည်း ကြီးစွာသောတပ်အင်အား၊ ထို့အတူ၊ များစွာသောရိက္ခာတို့ကို နေ့တိုင်းမပြတ် ရရှိနေကြ၏။ ဤရွေ့ကား၊ ယခုအချိန်ကာလမှာ ရှိသည့် ငါတို့အခြေအနေများပေတည်း။
၆ လာမန်အမျိုးသားတို့သည်လည်း ငါတို့ကို ဆန့်ကျင်၍၊ ငါတို့ကို ဥပါယ်တံမျဉ်အားဖြင့် ဖျက်ဆီးရန် ဆုံးဖြတ်လျက်၊ အချိန်နှင့်အမျှ ရုတ်တရက်ထိုးဖောက်တိုက်ခိုက်နေလေ၏။ သို့သော်လည်း၊ ငါတို့သည် သူတို့၏ပုန်းအောင်းရာစခန်းများနှင့် အခိုင်အမာစခန်းများကြောင့် သူတို့ကို စစ်မတိုက်နိုင်ခဲ့ကြ။
၇ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါတို့သည် ဤခက်ခဲသောအခြေအနေများ၌ လပေါင်းများစွာကြာ၍၊ စားစရာမရှိခြင်းကြောင့် ပျက်စီးခါနီးလေသည့် တိုင်အောင်ပင် စောင့်မျှော်ကြ၏။
၈ သို့ရာတွင်၊ အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါတို့သည် ကူညီရန်လာသည့် လူနှစ်ထောင်တို့၏တပ်အားဖြင့် စောင့်ရှောက်၍ယူခဲ့သည့် စားစရာကို လက်ခံရရှိကြ၏။ ဤအရာသည်ကား၊ ငါတို့ကိုယ်တိုင်နှင့် ငါတို့တိုင်းပြည်ကို ငါတို့၏ရန်သူများလက်ထဲသို့ ကျရောက်ခြင်းမှ ကာကွယ်ရန်၊ ထိုမှတစ်ပါး၊ မရေတွက်နိုင်အောင်များလှသောရန်သူနှင့် တိုက်ခိုက်ရန် ငါတို့လက်ခံရရှိသည့်အရာအလုံးစုံဖြစ်လေသတည်း။
၉ ယခုမူကား၊ ငါတို့၏ဤခက်ခဲခြင်းများ၏အကြောင်းရင်း၊ သို့မဟုတ်၊ ငါတို့ထံသို့ တပ်အင်အားကို သူတို့အဘယ့်ကြောင့် ထပ်၍မပို့သည့် အကြောင်းရင်းကို ငါတို့သိခြင်းမရှိ။ ထို့ကြောင့်၊ ငါတို့သည် ဝမ်းနည်းပူဆွေး၍၊ အဘယ်နည်းဖြင့်မဆို ဘုရားသခင်၏တရားစီရင်တော်မူခြင်းများ ငါတို့ပြည်ပေါ်သို့ ကျရောက်၍၊ ငါတို့ကျဆုံးခြင်းနှင့် ရှင်းရှင်းပျက်စီးခြင်းတို့ကို စိုးရိမ်ခြင်းနှင့်လည်း ပြည့်၏။
၁၀ ထို့ကြောင့်၊ ငါတို့သည် ငါတို့၏စိတ်ဝိညာဉ်ကို ဘုရားသခင်ထံသို့ ဆုတောင်းခြင်း၌ သွန်းလောင်းသည်ကား၊ ငါတို့ကို ခွန်အားဖြည့်ပေးတော်မူ၍၊ ငါတို့ရန်သူများ၏လက်မှ ကယ်လွှတ်တော်မူမည့် အကြောင်း၊ ထိုမှတစ်ပါး၊ ငါတို့လူမျိုးတို့၏ အထောက်အမအတွက်၊ ငါတို့၏မြို့များနှင့် ငါတို့ပြည်များ၊ ထို့အတူ၊ ငါတို့၏ပိုင်ဆိုင်ရာများကို ငါတို့ထိန်းသိမ်းထားနိုင်ခြင်းငှာ၊ ခွန်အားပေးတော်မူပါမည့်အကြောင်းပေတည်း။
၁၁ ထိုမှတစ်ပါး၊ အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါတို့၏ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်ရှင်သည် ငါတို့ကို ကယ်လွှတ်တော်မူမည်ဟူသောအာမခံချက်နှင့်အတူ၊ ငါတို့ကို အကြည့်အရှုကြွတော်မူ၍၊ ထိုမှတစ်ပါး၊ ငါတို့၏စိတ်ဝိညာဉ်များအား ငြိမ်းချမ်းခြင်းကို ဟောတော်မူလျက်၊ ငါတို့အား ကြီးစွာသောယုံကြည်ခြင်းကို အခွင့်ပေးတော်မူလျက်၊ သူ့အားဖြင့် ငါတို့၏လွတ်မြောက်ခြင်းကို ငါတို့ မျှော်လင့်စေ၏။
၁၂ ငါတို့သည်လည်း၊ ငါတို့လက်ခံရရှိသည့် တပ်ဖွဲ့ငယ်ဖြင့် ရဲရင့်ခြင်းရှိ၍၊ ငါတို့၏ရန်သူများကို အနိုင်ရခြင်းငှာလည်းကောင်း၊ ငါတို့ပြည်များ၊ ငါတို့ပိုင်ဆိုင်ရာများ၊ ငါတို့ဇနီးများ၊ ငါတို့သားသမီးများနှင့် ငါတို့၏လွတ်လပ်ခြင်းအမှုတို့ကို ထိန်းသိမ်းခြင်းငှာလည်းကောင်း သန္နိဌာန်ဖြင့် ခိုင်မာလျက်ရှိလေ၏။
၁၃ ထိုကဲ့သို့အားဖြင့်၊ ငါတို့သည် မန်တိမြို့ရှိလာမန်အမျိုးသားများကို ငါတို့၏စွမ်းအားရှိသမျှနှင့်သွား၍ တိုက်ခိုက်၏။ ထိုမြို့အနီးရှိ တောရိုင်းဘေး၌ ငါတို့၏တဲများကိုလည်း ဆောက်ကြ၏။
၁၄ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ နက်ဖြန်နေ့တွင်၊ လာမန်အမျိုးသားတို့သည် ထိုမြို့နှင့်နီးသော တောရိုင်းအနီးနယ်နိမိတ်တို့၌ ငါတို့ရှိသည်ကို မြင်လျှင်၊ ငါတို့တပ်၏ အရေအတွက်နှင့် အင်အားကို ရှာဖွေတွေ့ရှိနိုင်ခြင်းငှာ၊ သူတို့၏သူလျှိုများကို ငါတို့၏ပတ်ပတ်လည်သို့ စေလွှတ်ကြ၏။
၁၅ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ သူတို့သည် ငါတို့အရေအတွက်အရ ငါတို့အားမကြီးသည်ကို မြင်ကြသောအခါ၊ ထွက်လာ၍ ငါတို့ကိုမတိုက်ခိုက်၊ မသတ်ကြလျှင်၊ သူတို့၏အထောက်အမကို ငါတို့ဖြတ်တောက်မည့်အကြောင်း စိုးရိမ်လျက်၊ ထို့အတူ၊ သူတို့၏မြောက်မြားစွာသောဗိုလ်ခြေတို့ဖြင့် ငါတို့ကို လွယ်ကူစွာဖျက်ဆီးနိုင်မည်ဟု ထင်မှတ်လျက်၊ ထို့ကြောင့်၊ ငါတို့ကို ဆန့်ကျင်၍ စစ်တိုက်ထွက်လာခြင်းငှာ ပြင်ဆင်ခြင်းများပြုရန် အစပြုကြ၏။
၁၆ ငါတို့ဆီသို့ သူတို့ထွက်လာရန် ပြင်ဆင်ခြင်းများ ပြုနေကြသည်ကို ငါတို့မြင်လျှင်၊ ရှုလော့၊ ငါသည် ဂိဒကို အရေအတွက်နည်းငယ်သောလူတို့နှင့်အတူ၊ သူ့ကိုယ်သူ တောရိုင်းထဲ၌ ပုန်းအောင်းစေ၍၊ တေရောမနာနှင့် အရေအတွက်အနည်းငယ်သောလူတို့ကိုလည်း သူတို့ကိုယ်သူတို့ တောရိုင်းထဲ၌ ပုန်းအောင်းစေ၏။
၁၇ ယခုတွင်၊ ဂိဒနှင့် သူ၏လူတို့သည် လက်ယာဘက်၌လည်းကောင်း၊ အခြားသောသူတို့သည် လက်ဝဲဘက်၌လည်းကောင်း ရှိကြ၏။ သူတို့ကိုယ်သူတို့ ထိုကဲ့သို့ ပုန်းအောင်းနေစဉ်၊ ရှုလော့၊ ငါသည် လာမန်အမျိုးသားတို့ လာ၍စစ်တိုက်မည့်အချိန်အတွက် ငါတို့ပြင်ဆင်သည့်၊ ငါတို့၏တဲများကို ငါတို့ပထမဦးဆုံး ဆောက်သည့် ထိုနေရာ၌ ငါ့တပ်မှကျန်ကြွင်းသောသူတို့နှင့်အတူ ဆက်၍နေ၏။
၁၈ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ လာမန်အမျိုးသားတို့သည် သူတို့၏မြောက်မြားစွာသောတပ်နှင့် ငါတို့ဆီသို့ ထွက်လာကြ၏။ သူတို့ထွက်လာ၍၊ ငါတို့ကို ဓားနှင့်တိုက်ခိုက်တော့မည်ပြုစဉ်တွင်၊ ငါသည် အတူရှိလေသည့် ငါ၏လူတို့ကို တောရိုင်းထဲသို့ ဆုတ်ခွာစေ၏။
၁၉ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ လာမန်အမျိုးသားတို့သည် ငါတို့နောက်သို့ ကြီးစွာသော လျင်မြန်ခြင်းနှင့်လိုက်ကြ၏။ အကြောင်းမူကား၊ သူတို့သည် ငါတို့ကိုကွပ်မျက်နိုင်ခြင်းငှာ၊ မီရန် အလွန်အလိုရှိကြ၏။ ထို့ကြောင့်၊ တောရိုင်းထဲသို့ ငါတို့နောက်မှ လိုက်၏။ ငါတို့သည်လည်း ဂိဒနှင့် တေရောမနာတို့ကြားမှ ဖြတ်၍သွားရာ၊ သူတို့ကို လာမန်အမျိုးသားတို့ မတွေ့ကြ။
၂၀ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ လာမန်အမျိုးသားတို့ ဖြတ်လာချိန်၌၊ သို့မဟုတ် ထိုတပ်ဖြတ်လာချိန်၌၊ ဂိဒနှင့် တေရောမနာတို့သည် သူတို့၏ပုန်းအောင်ရာ နေရာများမှ ထလာ၍၊ လာမန်အမျိုးသားတို့၏ သူလျှိုတို့ကို မြို့သို့ပြန်မသွားနိုင်စေခြင်းငှာ၊ ဟန့်တား၏။
၂၁ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ သူတို့သည် ဟန့်တားကြပြီးလျှင်၊ မြို့ဆီသို့ ပြေးသွား၍၊ မြို့ကိုစောင့်ရန် ကျန်ခဲ့သူများကို တိုက်ခိုက်၍၊ ဖျက်ဆီးလျက်၊ မြို့ကို သိမ်းပိုက်ကြ၏။
၂၂ ယခုတွင်၊ လာမန်အမျိုးသားတို့သည် အနည်းငယ်သောသူတို့မှတစ်ပါး၊ သူတို့၏တပ်တစ်ခုလုံးကို တောရိုင်းထဲသို့ခေါ်သွားစေရန် အခွင့်ပေးခဲ့သောကြောင့်၊ ဤသို့ ဖြစ်ရ၏။
၂၃ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ဂိဒနှင့် တေရောမနာတို့သည် ဤနည်းအားဖြင့်၊ ထိုသူတို့၏ အခိုင်အမာစခန်းများကို ရရှိကြ၏။ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ငါတို့သည် ဇရဟင်မလပြည်ဆီသို့ တောရိုင်းထဲ၌ များစွာခရီးသွားကြပြီးလျှင်၊ ငါတို့ခရီးကို ဆက်ကြ၏။
၂၄ လာမန်အမျိုးသားတို့သည်လည်း ဇရဟင်မလပြည်ဆီသို့ သူတို့ချီတက်နေကြောင်းကို သတိပြုမိသောအခါ၊ သူတို့ကို ပျက်စီးခြင်းသို့ပို့ဆောင်ရန် အကြံအစည်တစ်ခု ချထားလေမည်ကို စိုးရိမ်သဖြင့် လွန်စွာကြောက်လန့်ကြ၏။ ထို့ကြောင့်၊ သူတို့သည် တောရိုင်းထဲသို့၊ အမှန်စင်စစ်၊ သူတို့လာခဲ့သည့်လမ်းဖြင့်ပင် တစ်ဖန် ပြန်၍ ဆုတ်ခွာစပြုကြ၏။
၂၅ ရှုဦးလော့၊ ညဉ့်အချိန်ဖြစ်၍၊ သူတို့သည် သူတို့၏တဲများကို ဆောက်ကြ၏။ အကြောင်းမူကား၊ နီဖိုင်းအမျိုးသားတို့မှာ ချီတက်ခြင်းကြောင့် မောပန်းလေပြီဟု လာမန်အမျိုးသားတို့၏ ဗိုလ်ချုပ်မင်းတို့က ထင်မှတ်ကြ၏။ ထို့အတူ၊ သူတို့တပ်တစ်ခုလုံးကိုလည်း နှင်ထုတ်ပြီးလေပြီဟု ထင်မှတ်လျက်၊ ထို့ကြောင့်၊ မန်တိမြို့အကြောင်းကို မစဉ်းစားကြ။
၂၆ ယခုတွင်၊ အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ညဉ့်အချိန်သို့ရောက်လျှင်၊ ငါသည် ငါ၏လူတို့ကို မအိပ်စေ၊ တခြားသောလမ်းအားဖြင့် မန်တိပြည်ဆီသို့ ဆက်၍သာချီတက်စေ၏။
၂၇ ဤကဲ့သို့ ညဉ့်အချိန်၌ ငါတို့၏ချီတက်ခြင်းကြောင့်၊ ရှုလော့၊ နက်ဖြန်နေ့၌၊ ငါတို့သည် လာမန်အမျိုးသားတို့ကို လွန်၍၊ မန်တိမြို့ ၌ သူတို့ရှေ့မှ ရောက်ကြ၏။
၂၈ ထိုကဲ့သို့အားဖြင့်၊ အချိန်တန်လာသောအခါ၊ ဤဥပါယ်တံမျဉ်အားဖြင့်၊ ငါတို့သည် မန်တိမြို့ကို အသွေးသွန်းလောင်းခြင်းမရှိဘဲနှင့် သိမ်းယူကြ၏။
၂၉ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ လာမန်အမျိုးသားတို့၏တပ်များသည် မြို့အနီးသို့ ရောက်လာ၍၊ သူတို့ကို ရင်ဆိုင်ရန် ငါတို့ ပြင်ဆင်ထားကြောင်းကို မြင်ကြလျှင်၊ လွန်စွာအံ့ဩလျက်၊ ရုတ်တရက်ကြီးစွာကြောက်ရွံ့သဖြင့်၊ တောရိုင်းထဲသို့ ထွက်ပြေးသွားကြ၏။
၃၀ ထိုမှတစ်ပါး၊ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ လာမန်အမျိုးသားတို့၏တပ်များသည် ပြည်၏ ဤအရပ်တစ်ခုလုံးသို့ ထွက်ပြေးကြ၏။ သို့ရာတွင်၊ ရှုလော့၊ သူတို့နှင့်အတူ၊ များစွာသောမိန်းမများနှင့် ကလေးများကို ထိုပြည်မှ ဆောင်ယူသွားကြ၏။
၃၁ လာမန်အမျိုးသားတို့အားဖြင့် သိမ်းယူခြင်းကို ခံရလေသည့် ထိုမြို့အားလုံးသည် ယခုအချိန်ကာလတွင် ငါတို့၏ပိုင်ဆိုင်ရာသို့ ရောက်ပေပြီ။ လာမန်အမျိုးသားတို့အားဖြင့် စစ်အကျဉ်းသားများအဖြစ် သိမ်းယူ၍ခေါ်ဆောင်သွားခြင်းခံရသူတို့မှတစ်ပါး၊ ငါတို့၏အဘများ၊ ငါတို့၏မိန်းမများနှင့် ငါတို့၏သားသမီးများ၊ ခပ်သိမ်းသောသူတို့သည်လည်း မိမိတို့နေအိမ်များသို့ ပြန်လာလျက်ရှိကြ၏။
၃၂ သို့ရာတွင်၊ ရှုလော့၊ ငါတို့၏တပ်များမှာ အရေအတွက်အလွန်များလှသော မြို့များနှင့် အလွန်များသော ပိုင်ဆိုင်ရာတို့ကို ထိန်းသိမ်းရန် သေးငယ်၏။
၃၃ သို့ရာတွင်၊ ရှုလော့၊ ငါတို့ကို ထိုပြည်များအပေါ်၌ အောင်မြင်ခြင်းကို ပေးလေသည့် ငါတို့၏ဘုရားသခင်၌ ငါတို့ကိုးစားသဖြင့်၊ ငါတို့ကိုယ်ပိုင်ဖြစ်သည့် ထိုမြို့များနှင့် ထိုပြည်တို့ကို ငါတို့ရရှိကြ၏။
၃၄ ယခုတွင်၊ ငါတို့သည် အစိုးရက ငါတို့ကို အဘယ့်ကြောင့် တပ်အင်အားထပ်၍မပေးသည့် အကြောင်းရင်းကို မသိကြ။ ပို၍များသောတပ်အင်အားကို ငါတို့အဘယ့်ကြောင့် မရရှိလေကြောင်း ငါတို့နှင့်လာ၍ ပူးပေါင်းသောသူတို့ကလည်း မသိကြ။
၃၅ ရှုလော့၊ သင်တို့မအောင်မြင်ဘဲ၊ ရှိကောင်းရှိပေမည်။ အင်အားစုများကို ပြည်၏ထိုအရပ်သို့ သင်တို့ခေါ်သွားကောင်းခေါ်သွားကြပေမည်။ ထိုသို့ဆိုလျှင်၊ ညည်းညူအပြစ်တင်ခြင်းကို ငါတို့ မပြုလိုကြ။
၃၆ ထိုသို့မဟုတ်လျှင်၊ ရှုလော့၊ ငါတို့သည် အစိုးရ၌ သဘောထားကွဲလွဲမှုအချို့ရှိ၍သာ၊ ငါတို့ကို ကူညီစေရန် ပို၍များသောလူတို့ကို သူတို့မစေလွှတ်သလောဟု သံသယဖြစ်မိ၏။ အကြောင်းမူကား၊ သူတို့စေလွှတ်သောသူတို့ထက် ပို၍မြောက်မြားစွာရှိကြောင်းကို ငါတို့သိ၏။
၃၇ သို့ရာတွင်၊ ရှုလော့၊ ထိုအမှုမှာ အရေးမကြီး—ငါတို့၏တပ်များ၌ အားနည်းသော်လည်း၊ ငါတို့ကို ဘုရားသခင်ကယ်လွှတ်တော်မူလိမ့်မည်၊ အမှန်စင်စစ်၊ ငါတို့ရန်သူများ၏လက်မှ ငါတို့ကို ကယ်လွှတ်တော်မူလိမ့်မည်ဖြစ်ကြောင်းကို ငါတို့ ယုံကြည်စိတ်ချ၏။
၃၈ ရှုလော့၊ ယခုအချိန်သည် နှစ်ဆယ်ကိုးနှစ်မြောက် နောက်ဆုံးပိုင်းကာလဖြစ်၏၊ ငါတို့ပြည်များကို ငါတို့ပိုင်ဆိုင်ကြပြီ။ လာမန်အမျိုးသားတို့သည်လည်း နီဖိုင်းပြည်ထဲသို့ ထွက်ပြေးလေပြီ။
၃၉ ငါအလွန်သဘောကျစွာပြောလေသူ၊ အမ္မုန်လူမျိုးတို့၏ထိုသားနှစ်ထောင်တို့သည်လည်း မန်တိမြို့မှာ ငါနှင့်အတူ ရှိကြ၏။ ကိုယ်တော်ရှင်သည် သူတို့ကို ထောက်မတော်မူ၏၊ ထိုမှတစ်ပါး၊ သူတို့ကို ဓားဘေးဖြင့်ကျဆုံးခြင်းမှ တားဆီးတော်မူလေသဖြင့်၊ တစ်ယောက်မျှပင် ကွပ်မျက်မခံရ။
၄၀ သို့ရာတွင်၊ ရှုလော့၊ သူတို့သည် ဒဏ်ရာများစွာ ရရှိကြ၏။ သို့သော်လည်း၊ သူတို့ကို ဘုရားသခင် လွတ်လပ်စေတော်မူသော ထိုလွတ်လပ်ခြင်း၌ မြဲမြံစွာတည်လျက်၊ သူတို့၏ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်ရှင်ကို နေ့တိုင်းမပြတ်အောက်မေ့ရန် အလေးဂရုပြုကြ၏။ ထိုမှတစ်ပါး၊ သူ၏ထုံးဥပဒေသများ၊ သူ၏စီရင်တော်မူချက်များနှင့် သူ၏ပညတ်တော်များကို အစဉ်မပြတ်စောင့်ထိန်းရန် အားထုတ်လျက်၊ ဖြစ်လာမည့်အရာတို့နှင့်စပ်လျဉ်းသည့် ပရောဖက်ပြုဟောချက်များ၌ သူတို့၏ယုံကြည်ခြင်းသည်လည်း အားကြီး၏။
၄၁ ယခုမူကား၊ ငါ၏ချစ်လှစွာသောညီအစ်ကို မော်ရော်နိုင်း၊ ငါတို့ကို ရွေးနှုတ်တော်မူသည့်၊ လွတ်လပ်စေတော်မူသည့် ငါတို့၏ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်ရှင်သည် သင့်ကို သူ၏မျက်မှောက်၌ အစဉ်မပြတ် ကာကွယ်စောင့်မတော်မူပါစေ။ ထိုမှတစ်ပါး၊ ဤလူမျိုးတို့ကို သူထောက်မတော်မူလျက်၊ ငါတို့အတွက် အထောက်အမဖြစ်သည့်၊ ငါတို့ထံမှ လာမန်အမျိုးသားတို့ သိမ်းယူသွားခဲ့သည့် ခပ်သိမ်းသောပိုင်ဆိုင်ရာတို့ကို သင်တို့ရယူရာ၌ အောင်မြင်ခြင်းရှိပါစေ။ ယခုမူကား၊ ရှုလော့၊ ငါ၏အမှာစာကို အဆုံးသတ်၏။ ငါသည် အယ်လမာ၏သား ဟေလမန်ဖြစ်၏။