အခန်းကြီး ၂၀
ကိုယ်တော်ရှင်သည် အမ္မုန်ကို ထောင်ထဲ၌ လှောင်ထားခံရသော သူ၏ညီအစ်ကိုတို့ကို ကယ်လွှတ်စေခြင်းငှာ မိဒေါနိပြည်သို့ စေလွှတ်၏—အမ္မုန်နှင့်လာမောနိတို့သည် ထိုပြည်တစ်ခုလုံး၏မင်းကြီးဖြစ်သူ လာမောနိ၏အဘကို တွေ့၏—အမ္မုန်သည် မိမိညီအစ်ကိုတို့အား လွှတ်ပေးခြင်းကို အတည်ပြုပေးစေရန် မင်းအိုကြီးကို အနိုင်အထက်စီရင်၏။ ဘီစီ ၉၀ ခန့်။
၁ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ သူတို့သည် ထိုပြည်၌ အသင်းတော်တစ်ပါးကို တည်ထောင်လေပြီးလျှင်၊ လာမောနိမင်းကြီးသည် အမ္မုန်ကို မိမိအဘထံ ပြနိုင်ခြင်းငှာ သူနှင့်အတူ နီဖိုင်းပြည်သို့ လိုက်ရန် တောင်းဆို၏။
၂ ကိုယ်တော်ရှင်၏အသံကလည်း အမ္မုန်ထံသို့ ရောက်လာ၍ မိန့်တော်မူလေသည်ကား၊ သင်သည် နီဖိုင်းပြည်သို့ တက်မသွားရ၊ အကြောင်းမူကား၊ ရှုလော့၊ မင်းကြီးသည် သင်၏အသက်ကို သတ်ရန်ကြိုးစားလိမ့်မည်။ မိဒေါနိပြည်သို့သာ သင် သွားလော့။ အကြောင်းမူကား၊ ရှုလော့၊ သင်၏အစ်ကို အာရုန်၊ မြူလော်ကိနှင့် အမ္မတို့သည်လည်း ထောင်ထဲ၌ ရှိကြ၏။
၃ ယခုတွင်၊ အချိန်တန်လာသောအခါ၊ အမ္မုန်သည် ဤအရာကိုကြားလျှင်၊ လာမောနိအား၊ ရှုလော့၊ ငါ၏အစ်ကိုနှင့် ညီအစ်ကိုတို့သည် မိဒေါနိပြည်၌ ထောင်ထဲမှာ ရှိ၍၊ သူတို့ကို ကယ်လွှတ်ရန် ငါသွားမည်ဟုဆို၏။
၄ ယခုတွင်၊ လာမောနိက၊ အမ္မုန်ကို ဆိုလေသည်ကား၊ ကိုယ်တော်ရှင်၏ခွန်အားဖြင့်၊ ခပ်သိမ်းသောအရာတို့ကို သင်ပြုနိုင်ကြောင်း ငါသိ၏။ သို့ရာတွင်၊ ရှုလော့၊ ငါသည် သင်နှင့်အတူ မိဒေါနိပြည်သို့ သွားမည်။ အကြောင်းမူကား၊ အန္တိရောမနောအမည်ရှိ၊ မိဒေါနိပြည်၏မင်းကြီးသည် ငါ၏အဆွေခင်ပွန်းတစ်ဦးဖြစ်၏။ ထို့ကြောင့်၊ ငါသည် ထိုပြည်၏မင်းကြီးကို ချော့၍ပြောနိုင်ခြင်းငှာ မိဒေါနိပြည်သို့ သွားမည်။ သူသည်လည်း သင်၏ညီအစ်ကိုတို့ကို ထောင်ထဲမှ ထုတ်ပေးလိမ့်မည်။ ယခုတွင်၊ သင်၏ညီအစ်ကိုတို့ ထောင်ထဲ၌ရှိလေကြောင်း၊ သင့်ကို အဘယ်သူပြောသနည်းဟု လာမောနိက ဆို၏။
၅ အမ္မုန်ကလည်း ဆိုလေသည်ကား၊ ဘုရားသခင်မှတစ်ပါး၊ အဘယ်သူမျှ ငါ့ကို မပြောလေပြီ။ ငါ့ကို သူမိန့်တော်မူသည်ကား—သင်၏ညီအစ်ကိုတို့ကို သွား၍ ကယ်လွှတ်လော့။ အကြောင်းမူကား၊ သူတို့သည် မိဒေါနိပြည်၌ထောင်ထဲမှာ ရှိကြလေပြီ။
၆ ယခုတွင်၊ လာမောနိသည် ဤအရာကို ကြားလေလျှင်၊ ကျွန်တို့အား သူ၏မြင်းများနှင့် မြင်းရထားတို့ကို အသင့်ပြင်ဆင်စေ၏။
၇ အမ္မုန်ကိုလည်း၊ လာလော့၊ ငါသည် သင်နှင့်အတူ မိဒေါနိပြည်သို့ သွား၍၊ သင်၏ညီအစ်ကိုတို့ကို ထောင်ထဲမှ ထုတ်ပေးရန် ထိုအရပ်၌ မင်းကြီးကို တောင်းပန်မည်ဟု ဆို၏။
၈ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ အမ္မုန်နှင့် လာမောနိတို့ ထိုအရပ်သို့ ခရီးသွားစဉ်တွင်၊ သူတို့သည် ထိုပြည်တစ်ခုလုံး၏မင်းကြီးဖြစ်သူ လာမောနိ၏အဘကို တွေ့ကြ၏။
၉ ရှုဦးလော့၊ လာမောနိ၏အဘက သူ့အား၊ ငါ့သားတို့နှင့် ငါ၏လူတို့အတွက် ပွဲကိုငါပြုရာ ထိုကြီးစွာသောနေ့၌ သင်သည် အဘယ်ကြောင့် ပွဲသို့မလာသနည်းဟု ဆို၏။
၁၀ မုသားပြောသူ၏အမျိုးအနွယ်မှ တစ်ဦးဖြစ်သည့် ဤနီဖိုင်းအမျိုးသားနှင့်အတူ၊ သင် အဘယ်အရပ်သို့ သွားမည်နည်းဟုလည်း ဆို၏။
၁၁ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ လာမောနိသည် သူ့ကို စိတ်ပျက်မည်စိုးရိမ်သဖြင့် မိမိအဘယ်အရပ်သို့သွားမည့်အကြောင်း ပြောပြ၏။
၁၂ သူ၏နိုင်ငံ၌ နှောင့်နှေးရခြင်းအကြောင်းရင်းခပ်သိမ်းတို့ကြောင့်၊ သူ့အဘပြင်ဆင်ထားလေသော ပွဲသို့ မသွားခဲ့ရကြောင်းကိုလည်း ပြောပြ၏။
၁၃ ယခုတွင်၊ လာမောနိက ဤအရာခပ်သိမ်းတို့ကို ပြန်၍ပြောပြပြီးလေလျှင်၊ ရှုလော့၊ သူ့အဘသည် အမျက်ထွက်၍၊ လာမောနိ၊ သင်သည် မုသားပြောသူ၏သားများဖြစ်သော ဤနီဖိုင်းအမျိုးသားတို့ကို ကယ်လွှတ်ရန် အကြံရှိ၏။ ရှုလော့၊ သူသည် ငါတို့၏ဘိုးဘေးတို့ထံမှ လုယူ၏။ ယခုမူကား၊ သူ၏သားမြေးတို့သည်လည်း ငါတို့ဥစ္စာပစ္စည်းများကို လုယူနိုင်ခြင်းငှာ၊ သူတို့၏စဉ်းလဲခြင်းနှင့် မုသားပြောခြင်းတို့ဖြင့် ငါတို့ကို လှည့်စားနိုင်ခြင်းငှာ ငါတို့ထံလာကြလေပြီဟုဆိုလျှင် သူအံ့ဩလေ၏။
၁၄ ယခုတွင်၊ လာမောနိ၏အဘသည် သူ့အား အမ္မုန်ကို ဓားဖြင့်ကွပ်မျက်ရမည့်အကြောင်း အမိန့်ပေး၏။ မိဒေါနိပြည်သို့မသွားရမည့်အကြောင်း၊ သူနှင့်အတူ ဣရှမေလပြည်သို့သာ ပြန်သွားရမည့်အကြောင်း အမိန့်ပေး၏။
၁၅ သို့ရာတွင်၊ လာမောနိက ဆိုလေသည်ကား၊ အကျွန်ုပ်သည် အမ္မုန်ကို ကွပ်မျက်မည်မဟုတ်။ ဣရှမေလပြည်သို့လည်း ပြန်သွားမည်မဟုတ်။ သို့ရာတွင်၊ အကျွန်ုပ်သည် အမ္မုန်၏ညီအစ်ကိုတို့ကို လွှတ်ပေးနိုင်ခြင်းငှာ မိဒေါနိပြည်သို့သွားမည်။ အကြောင်းမူကား၊ သူတို့သည် မှန်သောဘုရားသခင်၏ ဖြောင့်မတ်သောသူများနှင့် သန့်ရှင်းသောပရောဖက်များဖြစ်ကြောင်း အကျွန်ုပ်သိ၏။
၁၆ ယခုတွင်၊ သူ၏အဘသည် ဤစကားများကိုကြားလျှင်၊ အမျက်ထွက်၍၊ သူ့ကို မြေကြီးသို့လဲကျစေရန် ခုတ်ဖြတ်နိုင်ခြင်းငှာ ဓားကို ဆွဲ၏။
၁၇ သို့ရာတွင်၊ အမ္မုန်က ရှေ့သို့ထွက်၍ ဆိုလေသည်ကား၊ ရှုလော့၊ သင်သည် သင်၏သားကို မကွပ်မျက်ရ။ သို့သော်လည်း၊ သူသေရမည်ဆိုလျှင်၊ သင့်ထက်သာ၍ ကောင်းမြတ်ပေ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ရှုလော့၊ သူသည် သူ၏အပြစ်များမှ နောင်တရပြီးလေပြီ။ သို့ရာတွင်၊ သင်သည် ယခုအချိန်၌ သင်၏အမျက်နှင့်၊ သေရမည်ဆိုလျှင်၊ သင်၏ဝိညာဉ်သည် ကယ်တင်ခြင်းသို့ မရောက်နိုင်။
၁၈ ထိုမှတစ်ဖန်၊ သင်ရှောင်ကြဉ်ရမည်မှာ မဖြစ်မနေလိုအပ်ပေ၏။ အကြောင်းမူကား၊ သင်၏သားကို ကွပ်မျက်လျှင်၊ သူသည် အပြစ်မရှိသောသူဖြစ်၍၊ လက်တုံ့ပြန်ခြင်းကို သင့်အပေါ်သို့ ကျရောက်စေရန်၊ သူ၏အသွေးသည် မြေကြီးမှနေ၍ သူ၏ဘုရားသခင်ကိုယ်တော်ရှင်ထံသို့ တောင်းလျှောက်လိမ့်မည်။ သင်သည်လည်း သင်၏ဝိညာဉ်ကို ဆုံးရှုံးကောင်း ဆုံးရှုံးလိမ့်မည်။
၁၉ ယခုတွင်၊ အမ္မုန်က ဤစကားများကို ဆိုပြီးလေလျှင်၊ ငါ့သားကို ငါကွပ်မျက်လျှင်၊ အပြစ်မရှိသောသူ၏အသွေးကို သွန်းလောင်းကြောင်း၊ ငါသိ၏။ သူ့ကို ဖျက်ဆီးရန် ကြိုးစားအားထုတ်သောသူမှာ သင်ဖြစ်သောကြောင့်ပင်တည်း။
၂၀ အမ္မုန်ကို ကွပ်မျက်ခြင်းငှာ သူ့လက်ကိုလည်း ဆန့်လေ၏။ သို့ရာတွင်၊ အမ္မုန်သည် သူ၏တိုက်ခိုက်ခြင်းကို ခံနိုင်ရည်ရှိ၍၊ လက်ကိုလည်းရိုက်ချသဖြင့်၊ အသုံးမပြုနိုင်ချေ။
၂၁ ယခုတွင်၊ မင်းကြီးသည် အမ္မုန် သူ့ကို ကွပ်မျက်နိုင်ကြောင်း သိမြင်လျှင်၊ သူ့အသက်ကို ချမ်းသာပေးပါမည့်အကြောင်း၊ အမ္မုန်ကို တောင်းပန်စပြု၏။
၂၂ သို့ရာတွင်၊ အမ္မုန်သည် မိမိဓားကို မြှောက်၍၊ ရှုလော့၊ ငါ၏ညီအစ်ကိုတို့ ထောင်ထဲမှ အထုတ်ခံရနိုင်စေခြင်းငှာ ငါ့အား သင်အခွင့်မပေးလျှင်၊ သင့်ကို ငါခုတ်မည်ဟု ဆိုလေ၏။
၂၃ ယခုတွင်၊ မင်းကြီးသည် သူ့အသက်ဆုံးရှုံးရမည်ကို ကြောက်ရွံ့လျက်၊ သင်သည် ငါ့ကို ချမ်းသာပေးမည်ဆိုလျှင်၊ သင်တောင်းဆိုသမျှ၊ နိုင်ငံ၏တစ်ဝက်ကိုပင် ငါပေးမည်ဟု ဆို၏။
၂၄ ယခုတွင်၊ အမ္မုန်သည် မင်းအိုကြီးအပေါ်၌ မိမိအလိုအတိုင်းပြုရန် အရှိန်ဩဇာသက်ရောက်လေသည်ကို သိမြင်လျှင်၊ ဆိုလေသည်ကား၊ သင်သည် အကျွန်ုပ်၏ညီအစ်ကိုတို့ကို ထောင်ထဲမှ လွှတ်နိုင်စေကြောင်း၊ ထို့အတူ၊ လာမောနိကိုလည်း သူ့နိုင်ငံကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်စေကြောင်း၊ အခွင့်ပေး၍၊ သူ့ကို မကျေမနပ်မဖြစ်၊ သူစဉ်းစားသမျှသောအမှုတို့၌ သူ့အလိုဆန္ဒများ အတိုင်းပြုနိုင်စေကြောင်း၊ အခွင့်ကိုသာပေးမည်ဆိုလျှင်၊ ထို့နောက်တွင်၊ ငါသည် သင့်ကို ချမ်းသာပေးမည်။ သို့မဟုတ်လျှင်၊ သင့်ကို မြေကြီးသို့လဲကျစေရန် ငါခုတ်ဖြတ်မည်။
၂၅ ယခုတွင်၊ အမ္မုန်က ဤစကားများကို ပြောပြီးလေလျှင်၊ မင်းကြီးသည် အသက်ချမ်းသာရသောကြောင့် ရွှင်လန်းဝမ်းမြောက်စပြု၏။
၂၆ သူသည် အမ္မုန်၌ သူ့ကိုဖျက်ဆီးရန် ဆန္ဒမရှိလေကြောင်းကိုလည်း သိမြင်၏၊ ထို့အတူ သူ့သားနှင့်စပ်လျဉ်း၍၊ သူ့၌ရှိသည့် ကြီးစွာသောချစ်ခြင်းကို သိမြင်လေလျှင်၊ လွန်စွာအံ့ဩ၍ ဆိုလေသည်ကား၊ သင့်ညီအစ်ကိုတို့ကို ငါလွှတ်ပေးပြီး၊ ငါ့သား လာမောနိ သူ့နိုင်ငံကို ထိန်းသိမ်းထားစေကြောင်း အခွင့်ပေးရမည်ဟူသည်ကား သင်အလိုရှိလေသည့် ဤအကြောင်းအလုံးစုံဖြစ်လေသောကြောင့်၊ ငါ့သားကို ဤအချိန်မှစ၍ ကာလအစဉ်အဆက် သူ့နိုင်ငံကို ထိန်းသိမ်းထားနိုင်စေကြောင်း သင့်ကို ငါအခွင့်ပေးမည်။ ငါသည် သူ့ကို မအုပ်ချုပ်တော့လတ္တံ့—
၂၇ ထို့အတူ၊ ငါသည် သင်၏ညီအစ်ကိုတို့ကို ထောင်မှ လွှတ်နိုင်စေကြောင်းကိုလည်း သင့်အား အခွင့်ပေး၍၊ သင်နှင့် သင်၏ညီအစ်ကိုတို့သည် ငါ၏နိုင်ငံထဲ၌ ငါ့ထံသို့ လာနိုင်ပေ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ငါသည် သင့်ကို တွေ့ရန် ကြီးစွာအလိုရှိ၏။ မင်းကြီးသည် သူပြောလေသည့်စကားများ၊ ထို့အတူ သူ၏သားလာမောနိ ပြောထားလေသောစကားများ၌လည်း ကြီးစွာအံ့ဩလေ၏၊ ထို့ကြောင့် သင်ယူရန် အလိုရှိလေ၏။
၂၈ ဤသို့အားဖြင့်အချိန်တန်လာသောအခါ၊ အမ္မုန်နှင့် လာမောနိတို့သည် မိဒေါနိပြည်ဆီသို့ သူတို့၏လမ်းခရီးကို ဆက်၍သွားကြ၏။ လာမောနိသည်လည်း ထိုပြည်ရှိ မင်းကြီး၏မျက်လုံးများ၌ နှစ်သက်ခြင်း ခံရလေ၏။ ထို့ကြောင့်၊ အမ္မုန်၏ညီအစ်ကိုတို့ကို ထောင်ထဲမှ ဆောင်ခဲ့လေ၏။
၂၉ အမ္မုန်သည် သူတို့ကိုတွေ့သောအခါ၊ အလွန်ဝမ်းနည်းလေ၏။ အကြောင်းမူကား၊ ရှုလော့၊ သူတို့သည် အဝတ်မရှိ၍၊ ခိုင်မာသောကြိုးများဖြင့် ချည်နှောင်ခံရသောကြောင့် သူတို့၏အရေပြားများ လွန်စွာပွန်းပဲ့၏။ အစာငတ်မွတ်ခြင်း၊ ရေငတ်ခြင်းနှင့် အမျိုးမျိုးသော ဆင်းရဲဒုက္ခဝေဒနာတို့ကိုလည်း ခံစားရလေ၏။ သို့သော်လည်း၊ သူတို့၏ ဒုက္ခဝေဒနာခံစားရခြင်းတို့ကို သည်းခံကြ၏။
၃၀ ထိုကဲ့သို့ဖြစ်ခဲ့လေသည့်အတိုင်း၊ သာ၍မာကျောပြီး၊ သာ၍လည်ပင်းခိုင်မာသောသူများ၏ လက်ထဲသို့ ကျရောက်ရန်သည်ကား၊ ထိုသူတို့၏ကံကြမ္မာဖြစ်လေ၏။ ထို့ကြောင့်၊ သူတို့၏စကားများကို စေ့စေ့နားမထောင်လိုကြ၊ သူတို့ကို နှင်ထုတ်၍၊ ပြင်းစွာရိုက်၍၊ မိဒေါနိပြည်သို့ ရောက်သည့်တိုင်အောင်ပင်၊ တစ်အိမ်မှတစ်အိမ်၊ တစ်နေရာမှ တစ်နေရာသို့ မောင်းနှင်ခဲ့ လေ၏။ ထိုအရပ်၌ သူတို့ကို ဖမ်းဆီး၍၊ ထောင်ထဲ၌လှောင်ထားပြီး၊ ခိုင်မာသောကြိုးများဖြင့် ချည်နှောင်၍ ရက်ပေါင်းများစွာကြာအောင် ထောင်ထဲ၌ လှောင်ထားခြင်းကို ခံရလေလျက်၊ လာမောနိနှင့် အမ္မုန်တို့အားဖြင့် ကယ်လွှတ်ခြင်းကို ခံရလေ၏။