II List do Koryntian 1–3

Wprowadzenie

Apostoł Paweł napisał do świętych w Koryncie i wyjaśnił, jak powinni pocieszać bliźnich. Nakłaniał ich także, aby przebaczyli grzesznikowi, który był w ich kongregacji. Paweł nauczał, że jeśli święci zwrócą się do Boga, staną się do Niego podobni.

II List do Koryntian 1

Paweł naucza świętych w Koryncie, jak powinni pocieszać bliźnich

Przypomnij sobie, kiedy ktoś, kogo znasz, doświadczył ciężkiej próby lub cierpienia. Co uczyniłeś, aby mu pomóc?

Czy chciałeś kiedyś pocieszyć kogoś, kto przechodził przez trudną próbę w życiu, ale nie wiedziałeś, jak to zrobić?

Podczas studiowania II Listu do Koryntian 1 odszukaj prawdę, która podpowie ci, w jaki sposób pocieszać osoby, które przechodzą przez próby i cierpienia.

Kiedy Apostoł Paweł przebywał w Efezie, napisał I List do Koryntian skierowany do świętych w Koryncie. Następnie w Efezie powstała wrzawa w reakcji na nauki Pawła (zob. Dzieje Apostolskie 19:23–41; Azja, o której mowa w tych wersetach, była prowincją rzymską na terenach współczesnej Turcji). Paweł opuścił Efez i udał się do Macedonii, gdzie Tytus przekazał mu wieści, że wcześniejszy list do świętych w Koryncie został dobrze przyjęty. Paweł dowiedział się także, że święci doświadczali utrapień i że niektórzy fałszywi nauczyciele w Koryncie zanieczyszczali prawdziwą doktrynę Chrystusa. Paweł napisał II List do Koryntian, aby pocieszyć świętych i zareagować na problemy, które spowodowali ci fałszywi nauczyciele.

Przeczytaj II List do Koryntian 1:1–5 i odszukaj, co Paweł powiedział świętym w Koryncie o ich cierpieniach. Możesz zaznaczyć lub zanotować w swoich pismach świętych słowa wypowiedziane przez Pawła w wersetach 3–4, które mogły być dla nich pocieszeniem.

Z II Listu do Koryntian 11:4 dowiadujemy się następującej prawdy: Ponieważ Ojciec Niebieski pociesza nas w naszych cierpieniach, jesteśmy w stanie pomóc bliźnim otrzymać Jego pocieszenie.

W dzienniku do studiowania napisz o tym, jak otrzymałeś pocieszenie od Boga w czasie próby. W jaki sposób, twoim zdaniem, doświadczenie to dało ci siłę, aby ulżyć sobie lub komuś innemu i podzielić się z tą osobą Jego pocieszeniem?

Z II Listu do Koryntian 1:6–8 uczymy się, że Paweł powiedział świętym w Koryncie o poważnych, zagrażających życiu utrapieniach, jakich on oraz jego towarzysze doświadczyli podczas głoszenia ewangelii w Efezie.

Przeczytaj II List do Koryntian 1:9–11 i odszukaj, co pomogło Pawłowi i jego towarzyszom, kiedy przechodzili przez próby.

W oparciu o werset 11. uzupełnij następującą prawdę o tym, jak możesz pomóc tym, którzy doświadczają prób: mogą pomóc tym, którzy doświadczają prób.

W swoim dzienniku do studiowania odpowiedz na jedno lub dwa z poniższych pytań:
1. W jaki sposób twoje modlitwy mogą pomóc osobie, która doświadcza prób?
2. W jaki sposób modlitwy innych osób pomogły ci, kiedy doświadczałeś prób?

Z II Listu do Koryntian 1:12–24 dowiadujemy się, że Paweł cieszył się z powodu tych, którzy przyjęli rady, jakich udzielił w swoim pierwszym liście. W wersetach 15–20 zwrócił się do tych, którzy doszukiwali się u niego wad, kiedy zmienił plany swojej wizyty. Niektórzy krytycy Pawła zdawali się mówić, że ponieważ zmienił on swoje plany podróży, nie mogli już dłużej ufać ani jemu, ani jego naukom. Paweł głosił, że przesłanie ewangelii jest prawdą, bez względu na zmianę w jego planach podróży.

II List do Koryntian 2

Paweł napomina świętych w Koryncie, aby przebaczyli grzesznikowi

Przypomnij sobie sytuację, w której ktoś zranił ciebie lub bliską ci osobę. Zastanów się, dlaczego może być trudno wybaczyć tej osobie.

Podczas studiowania II Listu do Koryntian 2 odszukaj prawdy, które pomogą ci zrozumieć, dlaczego ważne jest wybaczać wszystkim ludziom.

W swoim pierwszym liście do Koryntian Apostoł Paweł napomniał ich z powodu nieposłuszeństwa i braku wiary. Przeczytaj II List do Koryntian 2:1–4 i odszukaj, co zgodnie z pragnieniem Pawła święci w Koryncie mieli zrozumieć dzięki jego napomnieniom. Możesz napisać lub zaznaczyć w wersecie 4., dlaczego Paweł ich napomniał.

W jaki sposób napomnienie lub karcenie może być dowodem czyjejś miłości?

Jak podaje II List do Koryntian 2:5–6, Paweł napisał o członku Kościoła, który zgrzeszył wobec innych członków i sprawił im wiele smutku. W konsekwencji Kościół zdyscyplinował tego człowieka.

Przeczytaj II List do Koryntian 2:7–8 i odszukaj, co Paweł powiedział o tym, w jaki sposób święci powinni traktować tego człowieka. Słowo przeciwnie w wersecie 7. oznacza mimo lub wbrew.

Chociaż człowiek ten zgrzeszył, to wartość jego duszy jest wielka w oczach Boga (zob. NiP 18:10). Paweł napomniał świętych, aby przebaczyli, pocieszyli i kochali tego człowieka, a także aby pomogli mu odpokutować.

Przeczytaj II List do Koryntian 2:9–11 i odszukaj, dlaczego jeszcze Paweł powiedział świętym, że powinni przebaczać innym ludziom.

W oparciu o to, czego Paweł nauczał świętych w wersecie 11., możemy rozpoznać następującą prawdę: Jeśli nie będziemy przebaczać bliźnim, Szatan będzie miał nad nami przewagę. Możesz zaznaczyć tę prawdę w II Liście do Koryntian 2:11 lub zapisać ją obok tego fragmentu. We współczesnym objawieniu Pan nakazał nam, abyśmy przebaczali wszystkim (zob. NiP 64:8–11).

Przebaczenie nie oznacza, że grzesznik nie poniesie odpowiedzialności za swoje czyny. Nie znaczy to również, że mamy narażać się na sytuacje, w których ludzie mogą nas dalej krzywdzić. Wybaczanie oznacza raczej traktowanie z Chrystusową miłością tych, którzy nas skrzywdzili i nie żywienie wobec nich urazy ani uczuć złości, co mogłoby mieć wpływ na nasz osobisty duchowy postęp (zob. Guide to the Scriptures, „Forgive”, strona internetowa: scriptures.lds.org).

„Jeśli jesteś ofiarą wykorzystywania, wiedz, że jesteś niewinny i że Bóg cię kocha. Natychmiast porozmawiaj z rodzicami lub inną zaufaną osobą dorosłą i zwróć się o pomoc do biskupa. Oni mogą cię wesprzeć duchowo i pomóc ci w uzyskaniu ochrony i pomocy, której potrzebujesz. Proces uzdrowienia może wymagać czasu. Ufaj Zbawicielowi. On cię uzdrowi i przyniesie ci pokój” (Dla wzmocnienia młodzieży [2011], str. 36–37).

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: W jakim sensie, twoim zdaniem, Szatan ma nad nami przewagę, kiedy nie przebaczamy bliźnim?

Pomyśl o kimś, komu powinieneś przebaczyć. (Pamiętaj, że przebaczenie nie oznacza, że pozwalamy, żeby ktoś nas krzywdził. Oznacza natomiast przebaczenie osobie, która zawiniła, abyśmy mogli dążyć naprzód w naszym własnym duchowym rozwoju). Wyznacz sobie cel, którym będzie przebaczenie tej osobie, aby Szatan nie miał nad tobą przewagi. Poproś Ojca Niebieskiego o pomoc, kiedy będziesz starać się przebaczać bliźnim.

Jak podaje II List do Koryntian 2:12–17, Paweł powiedział świętym, że dziękował Bogu, który „zawsze daje zwycięstwo w Chrystusie” (werset 14.), nawet kiedy jest nam trudno.

II List do Koryntian 3

Paweł naucza świętych w Koryncie, że jeśli zwrócą się do Pana, to upodobnią się do Boga

Kiedy Apostoł Paweł opuścił Korynt, niektórzy fałszywi nauczyciele zaczęli przeciwstawiać się jego naukom i próbowali go zdyskredytować, mówiąc nawróconym, że w dalszym ciągu powinni postępować według prawa Mojżesza. W II Liście do Koryntian 3:1 w reakcji na postępowanie osób, które chciały go zdyskredytować, Paweł zadał członkom Kościoła w Koryncie retoryczne pytanie — pytanie, które miało na celu ich zganić, a nie uzyskać odpowiedź — o to, czy powinien wysłać im lub otrzymać od nich „[list] polecający”, w którym złożone byłoby świadectwo o jego charakterze i jego wiarygodności jako prawdziwego Apostoła Jezusa Chrystusa. (W czasach Pawła nowo przybyłe do społeczności osoby miały ze sobą listy polecające. Listy te przedstawiały nowo przybyłych i były zaświadczeniem o ich dobrym charakterze).

Przeczytaj II List do Koryntian 3:2–3 i odszukaj, co według Pawła, służyło za jego list polecający.

Paweł nauczał, że zmiany, jakich święci dokonali w swoim życiu, były niczym list świadczący o jego charakterze od samego Chrystusa. Słowa z wersetu 2.: „znanym i czytanym przez wszystkich ludzi” oznaczają, że wielu ludzi najpierw poznawało Kościół i oceniało jego prawdziwość poprzez osobiste zachowanie i przykłady członków Kościoła.

Możesz zaznaczyć wyrażenie „nie tablicach kamiennych, lecz na tablicach serc ludzkich” w II Liście do Koryntian 3:3 lub zrobić przy nim notatkę. Za czasów Mojżesza przykazania były spisane na kamiennych tablicach. Paweł użył tego wyrażenia, aby pomóc świętym w Koryncie zrozumieć, że poprzez moc Ducha Świętego przykazania zostały zapisane w ich sercach.

W II Liście do Koryntian 3:5–13 Paweł podparł się zapisem ze Starego Testamentu, aby święci zrozumieli duchowe warunki, jakie panowały we współczesnych im czasach. Przypomniał świętym w Koryncie, że Mojżesz miał twarz osłoniętą zasłoną, kiedy zszedł z góry Synaj po rozmowie z Panem, ponieważ dzieci Izraela obawiały się chwały, jaka emanowała z jego twarzy.

Przeczytaj II List do Koryntian 3:14–15 i odszukaj, w jaki sposób Paweł przyrównał Izraelitów, którzy obawiali się chwały emanującej z twarzy Mojżesza, do współczesnych mu Żydów. Możesz zaznaczyć w pismach świętych to, co znalazłeś.

Co, twoim zdaniem, mogą oznaczać wyrażenia: „umysły ich otępiały” (werset 14.) i „zasłona leży na ich sercu” (wersecie 15.)?

Podobnie jak Izraelici za czasów Mojżesza nie mogli znieść chwały, która emanowała z jego twarzy, ponieważ byli niegodni, tak i Żydzi za czasów Pawła nie mogli zrozumieć starotestamentowych proroctw na temat Jezusa Chrystusa, ponieważ byli niegodziwi.

Przeczytaj II List do Koryntian 3:16–18 i odszukaj, co, według obietnicy Pawła, miało usunąć zasłonę niezrozumienia z serc i umysłów ludzi.

W Joseph Smith Translation [Tłumaczeniu Józefa Smitha] dokonano zmiany w wyrażeniu: „gdy się do Pana nawrócą” w wersecie 16. na: „kiedy ich serca zwrócą się ku Panu” (Joseph Smith Translation, 2 Corinthians 3:16; kursywa dodana).

Co, według II Listu do Koryntian 3:18, stanie się z tymi, którzy zwrócą się ku Panu i zostanie z nich zdjęta zasłona niezrozumienia? W pismach świętych możesz zaznaczyć lub zanotować znalezioną odpowiedź.

Wyrażenie: „zostajemy przemienieni w ten sam obraz, z chwały w chwałę” (werset 18.) odnosi się do stopniowej przemiany, jaką przechodzimy dzięki Duchowi, który pomaga nam upodobnić się do Boga. Z wersetów tych uczymy się, że kiedy zwrócimy nasze serca do Pana, będziemy mieć Ducha, który stopniowo pomoże nam upodobnić się do Boga.

Uzupełnij poniższe zdania w dzienniku do studiowania:
1. Wyjaśnij, co, twoim zdaniem, znaczy zwrócić nasze serca ku Jezusowi Chrystusowi.
2. Wypisz, w jaki sposób możesz zwrócić swoje serce ku Jezusowi Chrystusowi.

Zastanów się nad tym, jak Duch zmienił cię od czasu, kiedy zacząłeś w tym roku studiować Nowy Testament. W osobistym dzienniku napisz sobie cel, który pomoże ci w większym stopniu zwrócić się ku Panu, abyś mógł otrzymać Ducha i jeszcze bardziej upodobnić się do Boga.

W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

Przestudiowałem lekcję II List do Koryntian 1–3 i ukończyłem ją w dniu (data).

Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: