Część 10.: Dzień 1.

Ew. Łukasza 5

Wprowadzenie

Piotr, Jakub i Jan byli rybakami, lecz po cudownym połowie ryb z pomocą Zbawiciela porzucili wszystko, aby za Nim podążać i stać się rybakami ludzi. Jezus uzdrowił trędowatego i sparaliżowanego. Powołał Mateusza i nauczał, że przyszedł, aby wzywać grzeszników do pokuty. Jezus przytoczył także przypowieść o młodym winie w starych bukłakach.

Ew. Łukasza 5:1–11

Pan powołuje Piotra, Jakuba i Jana na rybaków ludzi

Zastanów się nad poniższymi pytaniami: Kiedy ktoś poprosił cię o zrobienie czegoś, a ty nie znałeś wszystkich powodów, dla których powinieneś to uczynić? Dlaczego trudno jest wykonywać polecenia, kiedy nie rozumie się stojących za nimi powodów?

Które przykazania Pana lub rady przywódców Kościoła mogą być trudne do przestrzegania dla niektórych młodych ludzi, jeśli nie rozumieją oni w pełni kryjących się za nimi powodów?

W trakcie studiowania Ew. Łukasza 5:1–11 wyszukaj zasady, które mogą ci pomóc, kiedy nie do końca rozumiesz, dlaczego powinieneś przestrzegać rad przywódców Kościoła lub przykazań Pana.

Przeczytaj Ew. Łukasza 5:1–5 i wyszukaj, o co Zbawiciel poprosił Piotra (zwanego tutaj Szymonem; zob. Ew. Łukasza 5:8) po zakończeniu kazania. „Jezioro Genezaret” (Ew. Łukasza 5:1) to Morze Galilejskie, a zwrot: „zarzućcie sieci swoje na połów” w wersecie 4. odnosi się do zarzucenia sieci rybackich na połów ryb. W wersecie 5. możesz zaznaczyć, w jaki sposób Zbawiciel odpowiedział na zaproszenie Zbawiciela.

Co osobiste doświadczenie rybackie mogło podpowiadać Piotrowi, kiedy Zbawiciel powiedział mu, by ponownie zanurzył sieci?

Przeczytaj Ew. Łukasza 5:6–9 i wyszukaj, co się stało, kiedy Piotr postąpił zgodnie z poleceniem Pana. Możesz zaznaczyć słowa i zwroty, które pokazują, dlaczego powinniśmy robić to, o co prosi nas Zbawiciel, nawet jeśli nie wiemy dlaczego.

Jedna z zasad, jakich możemy nauczyć się z tej historii, mówi, że jeśli zrobimy to, o co prosi nas Pan, nawet jeśli nie rozumiemy, dlaczego mamy to uczynić, otrzymamy od Niego większe błogosławieństwa, niż oczekujemy. Możesz zapisać tę doktrynę w swoich pismach świętych obok Ew. Łukasza 5:3–9.

W jaki sposób życie zgodnie z tą zasadą wymaga od nas zaufania do Jezusa Chrystusa?

Starszy Richard G. Scott z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział:

„To życie to doświadczenie polegające na głębokim zaufaniu — na zaufaniu Jezusowi Chrystusowi, Jego naukom i temu, że możemy być prowadzeni przez Ducha Świętego, by przestrzegać tych nauk i uzyskać szczęście teraz oraz celową, pełną szczęścia egzystencję w wieczności. Ufać oznacza być posłusznym, nie wiedząc na początku, jaki będzie koniec (zob. Przypowieści Salomona 3:5–7). Aby mogło wydać owoc, wasze zaufanie do Pana musi mieć większą moc i być bardziej trwałe niż ufność, jaką pokładacie w osobistych odczuciach i doświadczeniach.

Okazywanie wiary to ufność, że Pan wie, co z wami robi i że może tego dokonać dla waszego wiecznego dobra, mimo że nie rozumiecie, w jaki sposób jest to w ogóle możliwe” („Trust in the Lord”, Ensign, listopad 1995, str. 17).

1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. W jaki sposób możesz rozwinąć taki rodzaj ufności do Jezusa Chrystusa, który opisał Starszy Scott?

   2. W jaki sposób ty lub członkowie twojej rodziny otrzymaliście większe błogosławieństwa, niż oczekiwaliście, kiedy kierowaliście się wskazówkami Pana, nawet jeśli nie do końca rozumieliście, dlaczego powinniście coś uczynić?

Zapisz na kartce rady lub przykazania Pana, których możesz wierniej przestrzegać, nawet jeśli nie do końca rozumiesz, dlaczego powinieneś to czynić. (Jeśli masz dostęp do broszury Dla wzmocnienia młodzieży [2011], możesz znaleźć w niej dodatkowe pomysły). Umieść kartkę w takim miejscu, żeby przypominała ci o wyznaczonym celu, że będziesz robić to, o co prosi cię Pan.

W Ew. Łukasza 5:10–11 czytamy, że Piotr, Jakub i Jan porzucili swoje łodzie rybackie, aby podążać za Jezusem.

Ew. Łukasza 5:12–26

Jezus uzdrawia trędowatego i sparaliżowanego

Jakich przedmiotów można użyć do pomocy lub leczenia chorej lub rannej osoby?

Jakiego rodzaju uzdrowienia mogą potrzebować ludzie poza uzdrowieniem z chorób i urazów fizycznych?

W trakcie studiowania Ew. Łukasza 5:12–25 wyszukaj zasady, które uczą, co możesz zrobić, żeby pomóc sobie lub innym ludziom potrzebującym uzdrowienia.

Szukanie porównań i kontrastów w pismach świętych

W pismach świętych często są ukazywane porównania lub kontrasty między ideami, zdarzeniami i ludźmi. Pomagają one ilustrować i podkreślać zasady ewangelii. Szukaj porównań i kontrastów w pojedynczych wersetach, w rozdziałach, a także w odniesieniu do całych rozdziałów i ksiąg. Na przykład, w trakcie czytania historii o tym, jak Zbawiciel uzdrawia dwóch mężczyzn w Ew. Łukasza 5:12–25 zwróć uwagę na podobieństwa i różnice pomiędzy tymi dwoma wydarzeniami.

2. W Ew. Łukasza 5:12–25 czytamy o tym, jak Zbawiciel uzdrawia dwóch mężczyzn. Jeden był trędowaty, a drugi sparaliżowany. Przeczytaj Ew. Łukasza 5:12–15 i Ew. Łukasza 5:17–25 i porównaj te dwie historie. W dzienniku do studiowania naszkicuj wykres na wzór poniższego i wypisz podobieństwa oraz różnice pomiędzy tymi wydarzeniami.

Podobieństwa	Różnice

Zastanów się, jaką rolę odegrała w każdej z tych historii wiara. Możesz zaznaczyć zwrot: „ujrzawszy wiarę ich” w Ew. Łukasza 5:20. Zbawiciel potwierdził wiarę ludzi, którzy przynieśli do Niego sparaliżowanego mężczyznę.

Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] pomaga nam lepiej zrozumieć pytanie, jakie Jezus zadał w Ew. Łukasza 5:23: „Czy większej mocy wymaga, by rzec: Odpuszczone są ci grzechy twoje, czy rzec: Wstań i chodź?” (Joseph Smith Translation, Luke 5:23 [Ew. Łukasza 5:23, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO]). Zadając to pytanie, Jezus Chrystus nauczał, że posiada moc, dzięki której może uzdrawiać zarówno z dolegliwości fizycznych, jak i duchowych.

Czego możesz nauczyć się z tych historii o tym, w jaki sposób możemy zostać uzdrowieni i co możemy uczynić, aby pomóc uzdrowić innych ludzi?

Z tych historii możemy nauczyć się, że gdy wykazujemy się wiarą i przychodzimy do Zbawiciela, On może nas uzdrowić i że możemy pomóc innym ludziom przyjść do Zbawiciela, aby zostali uzdrowieni. Możesz zapisać te zasady w swoich pismach świętych obok Ew. Łukasza 5:12–25.

Uzdrowienie niekoniecznie oznacza, że Zbawiciel usunie nasze dolegliwości. Uzdrowienie może również oznaczać, że da On nam odwagę, wiarę, pocieszenie i spokój, których potrzebujemy, aby je przetrwać lub przezwyciężyć.

Rozważ poniższą radę Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów.

„Prawość i wiara są z pewnością niezbędne do przenoszenia gór — jeśli przenoszenia gór wymagają Boskie cele i jest to zgodne z Jego wolą. Prawość i wiara są z pewnością niezbędne w uzdrawianiu chorych, niesłyszących czy chromych — jeśli uzdrowienia wymagają Boskie cele i jest to zgodne z Jego wolą. Tak więc, nawet mając silną wiarę, wielu gór nie przeniesiemy. Nie wszyscy chorzy i słabi zostaną uzdrowieni. Jeśli wszystkie przeciwności zostaną pokonane, jeśli wszystkie wątpliwości zostaną usunięte, wtedy podstawowe cele planu Ojca mogą zostać udaremnione.

Wiele z lekcji, które musimy sobie przyswoić w doczesności, możemy otrzymać jedynie poprzez to, czego doświadczamy, a czasami poprzez nasze cierpienia. A Bóg oczekuje od nas i ufa, że stawiając czoła z Jego pomocą doczesnym przeciwnościom, będziemy zdolni do nauczenia się tego, czego musimy się nauczyć, aby ostatecznie stać się takimi, jakimi mamy stać się w wieczności” („Abyśmy potrafili nie ‘cofnąć się’ [NiP 19:18]” [Uroczyste spotkanie KSE dla młodych dorosłych, 3 marca 2013], strona internetowa: lds.org/broadcasts).

3. Zastanów się, z jakich dolegliwości ludzie mogą potrzebować uleczenia. W dzienniku do studiowania odpowiedz na jedno lub więcej z następujących pytań:

   1. Co możesz zrobić, aby pomóc przyprowadzić ludzi do Zbawiciela, by mogli skorzystać z Jego uzdrawiającej mocy?

   2. W jakiej sytuacji ty lub ktoś, kogo znasz, zostaliście uzdrowieni, kiedy wykazaliście się wiarą w Zbawiciela?

   3. W jakiej sytuacji widziałeś, jak ktoś przyprowadza do Pana jakiegoś człowieka, aby ten mógł skorzystać z uzdrawiającej mocy Zbawiciela?

Zastanów się, co możesz zrobić, żeby okazywać więcej wiary w Jezusa Chrystusa, żeby mógł cię uzdrowić, wybaczyć ci i cię pocieszyć. Zastanów się również nad tym, w jaki sposób możesz przyprowadzić do Zbawiciela swojego kolegę lub inną osobę.

Ew. Łukasza 5:27–35

Uczeni w piśmie i faryzeusze pytają, dlaczego Jezus jada z celnikami i grzesznikami

Przeczytaj Ew. Łukasza 5:27–28 i wyszukaj zaproszenie, jakie Zbawiciel skierował do Mateusza (który zwany jest tu Lewim; zob. Ew. Mateusza 9:9).

Co robi na tobie wrażenie w reakcji Mateusza na zaproszenie Zbawiciela?

Mateusz był celnikiem, co oznaczało, że zbierał od innych Żydów podatki dla rzymskiego rządu. Żydzi z reguły nienawidzili celników, uważając ich za wyrzutków i grzeszników. W Ew. Łukasza 5:29–35 czytamy, że kiedy Jezus zasiadał do stołu z Mateuszem i innymi ludźmi, uczeni w piśmie i faryzeusze potępiali Go za to, że je z grzesznikami. Jezus nauczał, że przyszedł, by grzeszników przywołać do pokuty.

Zastanów się, w jaki sposób Zbawiciel traktowałby dzisiaj w twojej szkole uczniów, którzy są samotni lub czują się odosobnieni. Zastanów się, w jaki sposób możesz, podobnie jak czynił to Jezus, pomagać uczniom, którzy są samotni i czują się odosobnieni lub którzy nie są uważani za popularnych, nie obniżając przy tym swoich standardów.

Ew. Łukasza 5:36–39

Jezus opowiada przypowieść o młodym winie w starych bukłakach

Zbawiciel użył przypowieści, by pouczyć uczonych w piśmie i faryzeuszy. Przeczytaj Ew. Łukasza 5:36–39 i wyszukaj przedmioty, jakich Zbawiciel użył w Swojej przypowieści. Możesz zaznaczyć je w swoich pismach świętych.

Wyobraź sobie, że dziura lub rozdarcie w starym materiale zostaje załatana kawałkiem nowego płótna. Rodzaj nowego materiału może nie pasować do starego lub łata z nowego materiału może się skurczyć w praniu i tym samym sprawić, że dziura lub rozdarcie jeszcze się powiększy. Na podobnej zasadzie ewangelia Jezusa Chrystusa nie miała jedynie połatać starych wierzeń i praktyk, ale przywrócić pełnię prawdy.

W Ew. Łukasza 5:37 mowa jest o bukłakach, czyli o „skórzanych workach na wino”. Nowa skóra jest miękka i elastyczna, zaś stara może stać się twarda i krucha.

Bukłak na wino

Kiedy nowe wino ulega fermentacji w skórzanych bukłakach, powstający gaz rozciąga skórę. Rozciągnięty w ten sposób stary i kruchy bukłak może pęknąć. Nowe wino w tej przypowieści symbolizuje nauki Zbawiciela i ewangelię, a stare wino — praktyki, tradycje i wierzenia faryzeuszy związane z prawem Mojżesza.

W jaki sposób „stare bukłaki” symbolizują uczonych w piśmie i faryzeuszy, których nauczał Jezus?

Zastanów się, dlaczego „nowe bukłaki” mogą symbolizować ludzi, którzy są pokorni i chętni do dokonania zmian, by przyjąć Zbawiciela i Jego nauki. Jedna z zasad, jakich możemy się nauczyć z tej przypowieści Zbawiciela, mówią, że aby przyjąć Zbawiciela i Jego ewangelię, musimy być pokorni i chętni do zmiany.

4. Abyś mógł lepiej zrozumieć tę zasadę, przejrzyj Ew. Łukasza 5. Odszukaj przykłady następujących rodzajów ludzi i zapisz to, co znajdziesz, w swoim dzienniku do studiowania:

   1. Osoby, które są zatwardziałe i nieustępliwe w swoim podejściu do Zbawiciela i Jego nauk.

   2. Osoby, które podążając za Zbawicielem, są pokorne i chętne do dokonania zmian i rozwoju.

5. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

   Przestudiowałem lekcję: Ew. Łukasza 5 i ukończyłem ją w dniu (data).

   Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: