Część 17: Dzień 4.

Dzieje Apostolskie 3–5

Wprowadzenie

Przy bramie świątyni Piotr i Jan uzdrowili mężczyznę, który był chromy od urodzenia. Następnie Piotr nauczał ludzi, którzy byli świadkami uzdrowienia tego mężczyzny. W konsekwencji Piotr i Jan zostali aresztowani, a Sanhedryn nakazał im zaprzestanie nauczania w imię Jezusa. Członkowie Kościoła żyli według prawa poświęcenia, jednak dwoje z nich zmarło w wyniku okłamania Piotra oraz Boga. Piotr i Jan kontynuowali dokonywanie cudów, co rozgniewało arcykapłanów. Ponownie zostali aresztowani i wtrąceni do więzienia, ale zostali uwolnieni przez anioła. Anioł powiedział im, aby udali się do świątyni i głosili ewangelię.

Dzieje Apostolskie 3:1–11

Piotr uzdrawia człowieka, który urodził się chromy

Pomyśl o sytuacji, gdy prosiłeś o coś konkretnego (na przykład prezent na urodziny lub pod choinkę), ale otrzymałeś coś zupełnie innego. W jaki sposób to doświadczenie można porównać do modlitwy do Ojca Niebieskiego z prośbą o błogosławieństwo?

Podczas studiowania Dziejów Apostolskich 3 odszukaj zasadę, która pomoże ci, kiedy nie otrzymujesz odpowiedzi lub błogosławieństw, których oczekujesz od Pana.

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 3:1–3 i odszukaj, kogo Piotr i Jan spotkali przy bramie świątyni.

Pomyśl o tym, jak byś się czuł, gdybyś znajdował się na miejscu tego chromego mężczyzny. Jak, w oparciu o twoje doświadczenia, ludzie reagują na prośby o jałmużnę lub pomoc w formie pieniędzy lub żywności?

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 3:4–7 i odszukaj, co Piotr uczynił dla tego mężczyzny.

Co zwróciło twoją uwagę w słowach i czynach Piotra?

Piotr przed świątynią uzdrowił chromego mężczyznę.

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 3:8 i odszukaj, co zrobił ten mężczyzna, kiedy Piotr „podniósł go” (Dzieje Apostolskie 3:7).

W jaki sposób błogosławieństwo, które otrzymał ten człowiek, jest większe niż jałmużna (pieniądze), o którą pierwotnie prosił?

Możemy przyrównać ten zapis do naszego życia. Ojciec Niebieski może nie odpowiedzieć na nasze modlitwy w taki sposób, jak tego oczekujemy, ale Jego odpowiedzi zawsze mają na celu nasze dobro.

W sytuacji opisanej w Dziejach Apostolskich 3:1–8 jasne jest, że to, co otrzymał ten mężczyzna, było wspanialsze od tego, o co prosił. Jednakże w innych sytuacjach może nie być aż tak jasne, że to, co otrzymujemy, jest wspanialsze od tego, o co prosimy.

1. W dzienniku do studiowania napisz o doświadczeniu, w którym odpowiedź Pana na twoje modlitwy różniła się od odpowiedzi, której oczekiwałeś, ale okazało się, że było to dla twojego dobra.

Wyobraź sobie, że byłeś wśród ludzi w świątyni, którzy byli świadkami uzdrowienia chromego człowieka. Często widywałeś tego chromego męża żebrzącego u bram świątyni. Pewnego dnia jednak zobaczyłeś go skaczącego i biegającego po tym, jak został uzdrowiony. Jak, twoim zdaniem, mogło by się zmienić postrzeganie przez ciebie Piotra i Jana, gdybyś był świadkiem tego cudu?

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 3:9-11 i odszukaj, w jaki sposób ludzie zareagowali na uzdrowienie tego człowieka.

Dzieje Apostolskie 3:12–26

Piotr świadczy o Jezusie Chrystusie i naucza o upamiętaniu

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 3:12–18 i odszukaj, w jaki sposób Piotr wyjaśnił tłumowi uzdrowienie chromego mężczyzny. Zwróć uwagę, czemu przypisał Piotr uzdrowienie tego mężczyzny.

Z czynów i słów Piotra uczymy się, że słudzy Jezusa Chrystusa mogą dokonywać cudów dzięki wierze w Jego imię.

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 3:19 i odszukaj zaproszenie Piotra skierowane do ludu. (Dzieje Apostolskie 3:19–21 to fragment do opanowania. Możesz zaznaczyć go w wyróżniający się sposób, abyś mógł go z łatwością odnaleźć).

Piotr dał nadzieję tym, do których zwracał się, nauczając ich, że oni również mogą być ostatecznie oczyszczeni dzięki wierze w Jezusa Chrystusa i Jego Zadośćuczynieniu.

Zwróć uwagę na wyrażenie „czasy ochłody” w Dziejach Apostolskich 3:20. Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił:

„Ten wyznaczony okres, te czasy ochłody mają nastać podczas drugiego przyjścia Syna Człowieczego, w dniu, gdy Pan ponownie ześle Chrystusa na ziemię […].

To tego dnia ziemia ‘zostanie odrodzona i otrzyma swą rajską chwałę’. (Dziesiąta Zasada Wiary). To ‘nowa ziemia’, którą widział Izajasz (Ks. Izajasza 65:17), ziemia, która nastanie, gdy ustanie niegodziwość i rozpocznie się czas Milenium” (w: Conference Report, październik 1967, str. 43).

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 3:20–21 i odszukaj, co jeszcze stanie się w tym czasie.

Wyrażenie „do czasu odnowienia wszechrzeczy” z Dziejów Apostolskich 3:21 odnosi się do Przywrócenia ewangelii w dniach ostatnich. Z Dziejów Apostolskich 3:20–21dowiadujemy się, że prorocy wszystkich epok przepowiadali Przywrócenie ewangelii w dniach ostatnich.

Jak to zapisano w Dziejach Apostolskich 3:22–26, Piotr świadczył, że Mojżesz „i wszyscy prorocy, począwszy od Samuela” (Dzieje Apostolskie 3:24) mówili o Jezusie Chrystusie, a także o konsekwencjach odrzucenia Go (zob. Dzieje Apostolskie 3:23). We współczesnym objawieniu anioł Moroni powtórzył ten fragment Józefowi Smithowi i potwierdził prawdę tych słów, mówiąc o konsekwencjach odrzucenia Jezusa Chrystusa (zob. Józef Smith — Historia 1:41).

Fragment do opanowania — Dzieje Apostolskie 3:19–21

2. Wyobraź sobie, że jesteś misjonarzem, a osoba zainteresowana zadaje pytanie: „Gdzie w Biblii jest napisane, że ewangelia będzie przywrócona w dniach ostatnich?”. Odpowiedz na to pytanie w dzienniku do studiowania, korzystając z Dziejów Apostolskich 3:19–21 i jeszcze co najmniej jednego innego fragmentu z Biblii. Możesz zapoznać się z hasłem „Restoration of the Gospel” [Przywrócenie ewangelii] w Topical Guide [Przewodniku tematycznym].

Dzieje Apostolskie 4–5

Piotr i Jan są aresztowani i uwolnieni; Ananiasz i Safira okłamują Piotra

Piotr i Jan zostali aresztowani i zaprowadzeni przed Sanhedryn.

W Dziejach Apostolskich 4:1–31 i Dziejach Apostolskich 5:12–42 dowiadujemy się, że: Piotr i Jan zostali aresztowani za uzdrawianie i głoszenie ewangelii w imię Jezusa Chrystusa. Piotr odważnie głosił ewangelię przed Sanhedrynem, który był „radą Żydowską i najwyższym żydowskim sądem, zarówno w sprawach cywilnych, jak i duchowych” (Guide to the Scriptures, „Sanhedrin”, strona internetowa scriptures.lds.org). Kiedy Piotr i Jan zostali uwolnieni, kontynuowali głoszenie ewangelii w imię Jezusa i ponownie zostali aresztowani. Zostali pobici, ponownie zabroniono im przemawiać w imię Jezusa Chrystusa, a następnie zwolniono. Jednakże nie przestali nauczać w imię Jezusa.

Przemyśl poniższą sytuację: Młody mężczyzna przygotowuje się do służby na misji. Wie, że biskup zada mu pytania związane z godnością do służby na misji, więc zastanawia się, czy powiedzieć biskupowi o poważnym grzechu, który popełnił w przeszłości, czy tego nie mówić.

Podczas studiowania Dziejów Apostolskich 4:32–5:11 odszukaj zasadę, która wyjaśni konieczność bycia uczciwym wobec sług Boga.

Z Dziejów Apostolskich 4:32 uczymy się, że święci (członkowie Kościoła) w czasach Piotra żyli według prawa poświęcenia, co oznacza, że zawarli przymierze z Bogiem, iż będą dobrowolnie dzielić się tym, co posiadają, aby potrzeby wszystkich zostały zaspokojone.

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 4:34–35 i odszukaj, w jaki sposób poświęcali swoją majętność dla Pana

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 5:1–2 i odszukaj, co zrobiła para małżonków, Ananiasz i Safira, z pieniędzmi otrzymanymi za sprzedaż posiadłości. 

Jaki czyn Ananiasza i Safiry był poważnym grzechem?

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 5:3–4 i odszukaj, co Piotr powiedział do Ananiasza.

Kogo, według wersetu 4., ostatecznie okłamał Ananiasz?

Z odpowiedzi Piotra uczymy się, że jeśli okłamujemy sługi Boga, to tak naprawdę okłamujemy Jego samego.

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 5:5–11 i odszukaj, co stało się z Ananiaszem i Safirą w konsekwencji złamania zawartego przymierza i okłamania Piotra oraz Boga.

Prezydent Gordon B. Hinckley nauczał o pewnych konsekwencjach, których możemy doświadczyć, jeśli okłamujemy Pana i Jego sługi: „W naszych czasach ludzie nieuczciwi nie umierają niczym Ananiasz i Safira, ale umiera coś w ich wnętrzu. Sumienie gryzie, charakter słabnie, szacunek do samego siebie znika, uczciwość umiera” („We Believe in Being Honest”, Ensign, październik 1990, str. 4).

3. Przyjrzyj się sytuacji dotyczącej młodego mężczyzny przygotowującego się do wywiadu związanego z wyjazdem na misję. W dzienniku do studiowania napisz list do tego młodego mężczyzny, wyjaśniając, co powinien wiedzieć na temat okłamywania przywódcy kapłańskiego.

Wspomnij o tym, jakie błogosławieństwa płyną z całkowitej uczciwości wobec sług Pana.

Z zapisu dotyczącego Ananiasza i Safiry dowiadujemy się o konieczności bycia całkowicie uczciwymi wobec naszych przywódców kapłańskich. Poza tym powinniśmy być uczciwi we wszystkich naszych relacjach z bliźnimi. Co dla ciebie oznacza uczciwość we wszystkich naszych relacjach z bliźnimi?

Prezydent Hinckley nauczał dalej: „Te osoby, które żyją według zasady uczciwości, wiedzą, że Pan je błogosławi. Do nich należy cenne prawo, aby nosić głowy w świetle prawdy, nie będąc zawstydzonymi przed jakimkolwiek człowiekiem. Z drugiej strony, jeśli jakikolwiek członek tego Kościoła potrzebuje zmiany, powinien ją zacząć w miejscu, w którym się aktualnie znajduje” („We Believe in Being Honest”, str. 5).

4. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

   Przestudiowałem lekcję: Dzieje Apostolskie 4–5 i ukończyłem ją w dniu (data).

   Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: