Część 5.: Dzień 4.
Ew. Mateusza 22:15–46
Wprowadzenie
Kiedy Jezus kontynuował nauczanie w świątyni, faryzeusze i saduceusze próbowali złapać Go w pułapkę, zadając trudne pytania. Z powodzeniem odpowiedział na ich pytania i powiedział im o posłuszeństwie prawom kraju i przestrzeganiu dwóch wielkich przykazań.
Ew. Mateusza 22:15–22
Faryzeusze próbują złapać Zbawiciela w pułapkę, zadając Mu pytanie, czy należy płacić podatek
Jakie są ważne prawa ustanowione przez rząd w naszym społeczeństwie? Jak myślisz, dlaczego są one ważne?
Podczas studiowania Ew. Mateusza 22:15–22 odszukaj nauki Jezusa Chrystusa o posłuszeństwie prawom kraju.
Pamiętaj, że podczas ostatniego tygodnia Swojego życia Zbawiciel nauczał codziennie w świątyni w Jerozolimie. Przeczytaj Ew. Mateusza 22:15 i odszukaj, co faryzeusze próbowali Mu zrobić. „Usidlić słowem” oznacza, że faryzeusze próbowali skłonić Zbawiciela do powiedzenia rzeczy, które by Go zdyskredytowały.
Przeczytaj Ew. Mateusza 22:16 i odszukaj, w jaki sposób faryzeusze starali się zmylić Zbawiciela. Wyjaśnij, że słowo podatek w wersecie 17. oznacza daninę, a Imperium Rzymskim władał wówczas cesarz, który jednocześnie panował nad Izraelem.
Pytanie, jakie faryzeusze zadali Jezusowi, było potencjalną pułapką, ponieważ jeśli powiedziałby, że należy płacić podatki Imperium Rzymskiemu, Żydzi uznaliby, że popiera On Rzym i nie jest lojalny wobec Swojego własnego ludu. Jeśli Zbawiciel powiedziałby, że nie należy płacić podatków, to faryzeusze oskarżyliby Go o zdradę i donieśliby na Niego urzędnikom rzymskim.
Rzymska moneta z wizerunkiem cesarza
Przeczytaj Ew. Mateusza 22:18–21 i odszukaj, w jaki sposób Zbawiciel odpowiedział na pytanie faryzeuszy.
-
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: Dlaczego, twoim zdaniem, Zbawiciel udzielił doskonałej odpowiedzi na pytanie faryzeuszy?
Wyrażenie „oddawajcie więc, co jest cesarskiego, cesarzowi” w wersecie 21. odnosi się do naszego obowiązku przestrzegania praw kraju, m.in. prawa podatkowego.
Z wersetów tych dowiadujemy się o następującej prawdzie: Pan oczekuje, że będziemy dobrymi obywatelami i będziemy przestrzegać praw kraju.
Dlaczego ważne jest, abyśmy my, jako uczniowie Jezusa Chrystusa, byli dobrymi obywatelami i przestrzegali praw kraju? (Zob. Zasady Wiary 1:12). Dlaczego Pan oczekuje od nas, że będziemy zarówno dobrymi obywatelami, jak i dobrymi członkami Kościoła oraz że będziemy posłuszni zarówno prawom kraju, jak i Jego prawom?
Przeczytaj Ew. Mateusza 22:22 i odszukaj, jak faryzeusze zareagowali na odpowiedź Zbawiciela.
Ew. Mateusza 22:23–34
Zbawiciel naucza saduceuszy o małżeństwie i zmartwychwstaniu
Oprócz faryzeuszy także saduceusze próbowali złapać Zbawiciela w pułapkę gry słów, gdy nauczał w świątyni. Przeczytaj Ew. Mateusza 22:23–28 i odszukaj, w jaki sposób saduceusze starali się zmylić Zbawiciela. Zwróć uwagę na to, że saduceusze utrzymywali, że „nie ma zmartwychwstania” (werset 23.).
Jak podsumowałbyś pytanie zadane Zbawicielowi przez saduceuszy?
Saduceusze celowo błędnie przytoczyli starotestamentowy zwyczaj, który dotyczył zapewnienia wdowom utrzymania (zob. V Ks. Mojżeszowa 25:5–6; Bible Dictionary, „Levirate marriage”). Próbowali wyolbrzymić ten zwyczaj, aby zdyskredytować doktrynę Zmartwychwstania.
Przeczytaj Ew. Mateusza 22:29–30 i odszukaj odpowiedź, jakiej udzielił Zbawiciel na pytanie saduceuszy. Zwróć uwagę na to, co Jezus powiedział, że nie może się zdarzyć podczas Zmartwychwstania.
Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił Ew. Mateusza 22:29–30 z perspektywy planu zbawienia:
„[Jezus Chrystus] nie zaprzecza, ale ogranicza powszechnie panujące mniemanie, że w niebie będą zawierane małżeństwa i oddawanie w małżeństwo. Mówi, że dopóki brani pod uwagę są ‘oni’ (saduceusze) oraz ‘one’ (dzieci tego świata), dopóty jednostka rodzinna ma swój kres i nie będzie trwać po zmartwychwstaniu […].
‘Przeto [ci, którzy nie będą, nie żyją czy nie mogą żyć według prawa wiecznego małżeństwa] kiedy zejdą z tego świata, ani się nie żenią, ani nie są oddani w małżeństwie’.
Oznacza to, że ani nie zawierają małżeństwa, ani nie są oddani w małżeństwo w niebie ci, do których przemawiał Jezus; ci którzy nie wierzą w zmartwychwstanie ani w inne prawdy zbawienia; ci, którzy są niegodziwi i bezbożni; ci, którzy żyją na sposób świata; te wielkie rzesze ludzi, które nie są skore do pokuty. Wszyscy ci nie zasłużą na pełnię nagrody w życiu przyszłym” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 1:606).
Pan objawił Prorokowi Józefowi Smithowi wiele ważnych prawd na temat małżeństwa na wieczność. Przeczytaj fragment: Nauki i Przymierza 132:15–17 i odszukaj, co Pan objawił w tych wersetach Prorokowi na temat małżeństwa.
Kto, według Pana, „się nie [żeni], ani nie [jest oddany] w małżeństwie” (NiP 132:16) po Zmartwychwstaniu?
Zaślubiony „nie […] przeze mnie ani przez słowo moje” (NiP 132:15) oznacza, że osoba nie została zapieczętowana do swego małżonka lub swej małżonki w świątyni poprzez upoważnienie kapłańskie.
Z Ew. Mateusza 22:30 oraz Nauk i Przymierzy 132:15–17 dowiadujemy się, że ci, którzy nie zostali zapieczętowani poprzez upoważnienie kapłańskie do swoich małżonków za życia lub poprzez obrzędy dokonane w zastępstwie w świątyni, nie pozostaną w związku małżeńskim w świecie, który nastanie.
Przeczytaj Ew. Mateusza 22:31–33 i odszukaj, jakich innych prawd Zbawiciel nauczał saduceuszy o Zmartwychwstaniu. Zastanów się, co Zbawiciel powiedział w wersecie 32., co wskazuje na to, że Zmartwychwstanie naprawdę się wydarzy.
Jak ludzie zareagowali, kiedy usłyszeli, że Zbawiciel naucza o tych doktrynach?
Ew. Mateusza 22:34–40
Zbawiciel naucza o dwóch największych przykazaniach
-
Niektórzy żydowscy rabini wierzyli, że prawo Mojżesza składało się z 613 praw, to jest przykazań. Przeczytaj Ew. Mateusza 22:34–36 i odszukaj pytanie, jakie jeden z faryzeuszy zadał Jezusowi na temat tych przykazań. Możesz podkreślić to pytanie w swoich pismach świętych.
Nie spoglądając na odpowiedź Zbawiciela, zakreśl przykazanie ze swojej listy, jaką sporządziłeś w dzienniku, które twoim zdaniem jest „największe”, czyli najważniejsze.
Przeczytaj Ew. Mateusza 22:37–40 i odszukaj, w jaki sposób Zbawiciel odpowiedział na pytanie faryzeuszy. (Ew. Mateusza 22:36–39 jest fragmentem do opanowania. Możesz zaznaczyć go w wyróżniający się sposób, abyś mógł z łatwością go odnaleźć).
Polecenie Pana, aby „[miłować] bliźniego swego” odnosi się do tego, jak mamy traktować innych ludzi.
Dlaczego, twoim zdaniem, te przykazania są uważane za największe?
Wyrażenie: „na tych dwóch przykazaniach opiera się cały zakon i prorocy” (Ew. Mateusza 22:40) oznacza, że wszystkie przykazania, jakie Bóg objawił w prawie Mojżesza i poprzez starotestamentowych proroków, miały na celu pomóc ludziom w okazywaniu miłości Bogu i bliźnim.
Z wersetów tych dowiadujemy się o następującej zasadzie: Jeśli naprawdę kochamy Boga i naszych bliźnich tak, jak samych siebie, to będziemy dążyć do tego, aby przestrzegać wszystkich przykazań Boga.
Odnieś się do listy, którą sporządziłeś w dzienniku do studiowania. Narysuj gwiazdkę przy przykazaniach, za pomocą których okazujemy Bogu miłość i narysuj kwadrat przy tych, za pomocą których okazujemy miłość wobec naszych bliźnich. (Przy niektórych przykazaniach może być zarówno gwiazdka, jak i kwadrat).
Zastanów się, kiedy zdecydowałeś się przestrzegać jakiegoś przykazania, aby okazać miłość Bogu lub innej osobie.
Zastanów się, które przykazanie mógłbyś przestrzegać bardziej, aby okazać miłość Ojcu Niebieskiemu lub innej osobie. Wyznacz cel być bardziej posłusznym temu przykazaniu.
Fragment do opanowania — Ew. Mateusza 22:36–39
Powinieneś znać kontekst, doktrynę lub zasadę dotyczącą każdego fragmentu do opanowania oraz wiedzieć, jak zastosować tę prawdę w swoim życiu. (Korzystaj z materiałów dotyczących fragmentów do opanowania na stronie LDS.org jako źródła do studiowania).
Dla Ew. Mateusza 22:36–39 kontekstem jest odpowiedź Jezusa Chrystusa udzielona faryzeuszom, którzy zapytali o najważniejsze przykazanie. Jedna doktryna lub zasada nauczana w tym fragmencie to: dwa największe przykazania to miłować Boga i miłować bliźnich. Zwróć uwagę na to, że w wersecie 37. jest mowa o tym, że będziesz „miłował Pana, Boga swego, z całego serca swego i z całej duszy swojej i z całej myśli swojej” (kursywa dodana). Zastosowanie tego fragmentu do opanowania polega na zastanowieniu się nad poniższymi pytaniami: W jaki sposób możesz pokazać, że miłujesz Boga z całego serca, duszy i myśli? Co możesz robić, aby okazywać miłość dzieciom Boga?
-
Ew. Mateusza 22:41–46
Jezus pyta faryzeuszy, co sądzą o Chrystusie
Po tym, jak Zbawiciel odpowiedział na pytania faryzeuszy i saduceuszy, zadał im kilka pytań. Przeczytaj Ew. Mateusza 22:41–42 i odszukaj, o co Zbawiciel zapytał faryzeuszy.
Jakie pytania, według tych wersetów, Jezus Chrystus zadał faryzeuszom? Jak na to zareagowali?
Większość Żydów wiedziała, że Chrystus, czyli Mesjasz, jest potomkiem króla Dawida. Faryzeusze wierzyli, że Mesjasz zostanie ukoronowany na króla Izraela i pomoże im pokonać Rzym i odzyskać wolność, jak to w przeszłości uczynił król Dawid. W Ew. Mateusza 22:43–46 czytamy, że Zbawiciel nauczał faryzeuszy, iż według ich własnych pism, Chrystus był kimś więcej niż synem Dawidowym — był również Synem Bożym. Jezus przytoczył faryzeuszom Ks. Psalmów 110:1 jako wyjaśnienie (zob. Ew. Mateusza 22:44).
Starszy Bruce R. McConkie wyjaśnił: „Czy istnieją wątpliwości, co do tego, jak Jezus zinterpretował słowa Psalmu? Wyjaśnił ich znaczenie następująco: ‘Ojciec rzekł do Syna, Elohim powiedział do Jehowy, siądź po prawicy mojej, po twojej doczesnej posłudze; a potem podniosę cię do wiecznej chwały i wywyższenia razem ze mną, gdzie zasiądziesz po mojej prawicy na wieki’. Czy może dziwić to, że natchniony zapis podsumowuje tę kwestię tymi słowy: ‘I nikt nie mógł mu odpowiedzieć ani słowa, ani też już nikt od owego dnia nie odważył się go pytać’ (Ew. Mateusza 22:41–46)” (The Promised Messiah: The First Coming of Christ [1978], str. 102).
-
-
Przestudiowałem lekcję: Ew. Mateusza 22:15–26 i ukończyłem ją w dniu (data).
Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: