Zaproszenie do studiowania do Nowego Testamentu

Czym jest Nowy Testament?

Nowy Testament zawiera sporządzone pod natchnieniem Ducha Świętego zapisy pierwszych Apostołów i uczniów Jezusa Chrystusa. W jego skład wchodzą cztery Ewangelie, którymi są świadectwa Mateusza, Marka, Łukasza i Jana o tym, że Jezus Chrystus jest obiecanym Mesjaszem — Zbawicielem i Odkupicielem — oraz zmartwychwstałym Panem. Te cztery Ewangelie zawierają opis niektórych wydarzeń z życia Jezusa oraz wiele z Jego nauk. Nowy Testament stanowi zbiór doktryn i zasad nauczanych przez Zbawiciela i Jego Apostołów, aby pomóc ludziom poznać sposób na powrót do życia z Bogiem Ojcem i uzyskanie życia wiecznego. Dla świętych w dniach ostatnich Biblia wraz z Księgą Mormona, Naukami i Przymierzami oraz Perłą Wielkiej Wartości stanowią pismo święte (zob. Zasady Wiary 1:8).

Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów tak podsumował istotną zawartość Nowego Testamentu: „Nowy Testament […] opowiada o wypełnieniu się starożytnych proroctw, mówi o przyjściu na świat, posłudze i zadość czyniącej ofierze Obiecanego, objaśnia zbawienne doktryny Jego wiecznej ewangelii, opisuje wzrost i rozwój dzieła ewangelii w połowie dziejów, przepowiada uniwersalne odstępstwo od wiary, która została powierzona świętym, obiecuje pełne chwały przywrócenie ewangelii w dniach ostatnich i obrazowo oraz dramatycznie przedstawia sceny poprzedzające, towarzyszące i następujące po Drugim Przyjściu Syna Człowieczego. Jego głównym celem jest złożenie świadectwa o Chrystusie” (A New Witness for the Articles of Faith [1985], str. 392).

Dlaczego studiowanie Nowego Testamentu jest istotne?

Tak jak pozostałe pisma święte, Nowy Testament naucza i świadczy o Jezusie Chrystusie i Jego boskości. Jan oświadczył, że spisał swoje świadectwo w formie Ewangelii wg św. Jana, mając na celu przekonanie innych, aby „wierzyli, że Jezus jest Chrystusem, Synem Boga, i […] wierząc mieli żywot w imieniu jego” (Ew. Jana 20:31). Studiując Nowy Testament, dowiesz się na temat cudownych narodzin Zbawiciela, będziesz świadkiem dokonanych przez Niego cudów i uzdrowień, usłyszysz przekraczające twoje pojęcie prawdy Jego ewangelii, i będziesz przeżywać na nowo dni, kiedy dokonał On zadość czyniącej ofiary, został ukrzyżowany i zmartwychwstał w pełni chwały. Studiując życie i nauki Zbawiciela, poznasz sposób, w jaki możesz do Niego przyjść, aby otrzymać nadzieję, wybaczenie, pokój i wieczne szczęście. Szczere studiowanie Nowego Testamentu może wzmocnić twoją wiarę w Jezusa Chrystusa i pomóc ci polegać na Jego naukach i Zadośćuczynieniu.

Starszy L. Tom Perry z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, że Nowy Testament „jest sednem historii spisanej w pismach świętych, tak jak sam Zbawiciel powinien być sednem naszego życia. Musimy zobowiązać się do studiowania jej i doceniania!

Znajdziemy bezcenne skarby wiedzy podczas studiowania Nowego Testamentu” („Sabat i sakrament”, Ensign lub Liahona, maj 2011, str. 6).

Poniżej zostały wymienione niektóre z tych bezcennych skarbów prawdy i wiedzy, które znajdują się w Nowy Testamencie:

• Jezus Chrystus jest drogą, prawdą i żywotem, i dzięki Niemu możesz poznać Ojca Niebieskiego (zob. Ew. Jana 14:6–7).

• Duch Święty jest Pocieszycielem, który „nauczy [cię] wszystkiego i przypomni [ci] wszystko” (Ew. Jana 14:26).

• Obowiązkiem uczniów Jezusa Chrystusa jest głosić ewangelię całemu światu (zob. Ew. Mateusza 28:19).

• Zbawiciel nadal kieruje Swoim Kościołem poprzez objawienie przekazywane Swoim wybranym sługom (zob. Dzieje Apostolskie 1:2).

• Jesteś z rodu lub, innymi słowy, dzieckiem Boga (zob. Dzieje Apostolskie 17:28–29).

• W wyniku zmartwychwstania Zbawiciela wszyscy ludzie przezwyciężą śmierć i będą żyć ponownie (I List do Koryntian 15:21–26).

• Jeśli brakuje ci mądrości, możesz prosić o nią Boga w modlitwie, a On udzieli ci odpowiedzi na modlitwy (zob. List Jakuba 1:5–6).

• Wierni święci, którzy przezwyciężą zło, otrzymają życie wieczne (zob. Objawienie Jana 3).

Doświadczenie z życia Proroka Józefa Smitha stanowi przykład tego, jaki wpływ studiowanie Nowego Testamentu może wywrzeć na życie studiującego. Będąc młodym chłopcem, Józef starał się dowiedzieć, który z kościołów był prawdziwy. Nie było to jednak łatwe zadanie. Zaczął czytać Biblię i pewnego dnia przeczytał fragment w Liście Jakuba 1:5. Później napisał: „Nigdy żaden ustęp Pisma Świętego nie przypadł z taką mocą do czyjegoś serca niż ten wyjątek wówczas do mojego. Wydawało się, że z wielką mocą przenika wszelkie uczucia mego serca. Rozmyślałem nad nim niejeden raz” (Józef Smith — Historia 1:12).

Po przeczytaniu i rozmyślaniu na temat tych słów z Nowego Testamentu Józef postanowił zastosować prawdę, której się nauczył, i tak, jak nauczał Jakub, zwrócić się do Boga w modlitwie. W rezultacie tej decyzji miała miejsce cudowna Pierwsza Wizja. Poprzez pilne studiowanie Nowego Testamentu, ty także możesz odczuć w swoim sercu Ducha Świętego, który pomoże ci odnaleźć sposoby na stosowanie doktryn i zasad ewangelii w twoim życiu.

Kiedy z modlitwą będziesz studiować Nowy Testament, postępuj zgodnie z podszeptami od Ducha Świętego. Dzięki temu prawdziwie nawrócisz się do Pana. Prawdziwe nawrócenie przychodzi, gdy stale żyjesz w oparciu o doktryny, które — jak wiesz — zawierają prawdę, i gdy przestrzegasz przykazań dzień po dniu, miesiąc po miesiącu, przez całe swoje życie.

Czym jest Nowy Testament?

Biblia to nie jest jedna księga. Stanowi ona zbiór wielu ksiąg. Słowo biblia wywodzi się z języka greckiego i oznacza dosłownie „księgi”. „Chrześcijańska Biblia składa się z dwóch części, powszechnie zwanych Starym i Nowym Testamentem” (Guide to the Scriptures, „Bible”, strona internetowa: scriptures.lds.org). Słowo, które zostało przetłumaczone jako testament, może być także tłumaczone jako przymierze. Dlatego też Nowy Testament stanowi nowe przymierze.

W kontekście ewangelii przymierze to wyjątkowa umowa pomiędzy Panem a określoną osobą lub grupą ludzi. Stary Testament lub stare przymierze to prawo, które Pan dał Swojemu ludowi w czasach starożytnych. „Kiedy Zbawiciel narodził się w połowie czasów, przywrócił ewangelię Żydom w Palestynie. Ponieważ zbłądzili oni, a nawet porzucili prawo Mojżesza, to przymierze było dla nich nowe” (Bible Dictionary, „Bible”).

Nowy Testament powszechnie dzieli się na cztery Ewangelie, Dzieje Apostolskie, listy Pawła, listy pozostałych Apostołów oraz księgę Objawienia Jana.

1. Cztery Ewangelie. Księgi Mateusza, Marka, Łukasza i Jana nazywane są Ewangeliami, a każda z nich nosi imię swojego autora. Słowo ewangelia oznacza „dobrą nowinę”. Choć cztery Ewangelie różnią się w szczegółach i perspektywie, wszystkie przywołują wydarzenia z życia Zbawiciela i Jego ziemskiej posługi wśród Żydów. Wszystkie cztery Ewangelie nauczają i świadczą o tym, że Jezus Chrystus jest Synem Boga i Zbawicielem świata. „Zapisy Mateusza, Marka i Łukasza przedstawiają nieco podobny materiał i charakteryzują się znaczną liczbą wspólnych zwrotów frazeologicznych, a także podobnymi wątkami głównymi i dlatego zwane są czasami ‘Ewangeliami synoptycznymi’ (czyli ‘podobnymi do siebie’). Mimo tego każda z nich posiada charakterystyczne cechy i szczegóły, których nie dzieli z pozostałymi. Zapisy Jana znacznie różnią się od pozostałych trzech pod względem słownictwa, frazeologii i przedstawionych wydarzeń” (Bible Dictionary, „Gospels”).

2. Dzieje Apostolskie. Dzieje Apostolskie zostały spisane przez Łukasza i zawierają one informacje na temat rozwoju Kościoła pod kierownictwem Piotra i pozostałych Apostołów (zob. Bible Dictionary, „Acts of the Apostles”).

3. Listy Pawła. Listy Pawła noszą nazwę gminy Kościoła, konkretnej osoby lub grupy ludzi, do których były skierowane. Są ułożone „według długości, w kolejności malejącej od najdłuższego (List do Rzymian) do najkrótszego (List do Filemona). Nie ma to zastosowania do Listu do Hebrajczyków, który został umieszczony na końcu z powodu wątpliwości, czy został on faktycznie napisany przez Pawła” (Bible Dictionary, „Pauline Epistles”).

4. Listy pozostałych Apostołów. Listy, począwszy od Jakuba po Judę, często nazywa się listami ogólnymi, gdyż z wyjątkiem II i III Listu Jana, nie są adresowane do konkretnej osoby lub gminy Kościoła. Zostały nazwane imieniem ich autora. (Zob. Bible Dictionary, „General Epistles”).

5. Objawienie Jana. Objawienie Jana (czasami nazywane Apokalipsą) zostało napisane przez Apostoła Jana, który jest także autorem Ewangelii wg św. Jana oraz listów, które noszą jego imię. Księga ta zawiera zapis objawienia, które Jan otrzymał od Pana. (Zob. Bible Dictionary, „Revelation of John”).

Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] oraz Józef Smith — Mateusz

Pan nakazał Prorokowi Józefowi Smithowi, aby przetłumaczył lub dokonał rewizji anglojęzycznej Biblii Króla Jakuba. Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] (do którego często stosowany jest skrót JST) nie jest tłumaczeniem Biblii z jednego języka na drugi. Zawiera natomiast zmiany w tekście Biblii, do wprowadzenia których Pan natchnął Proroka.

Józef Smith rozpoczął tłumaczenie Biblii w czerwcu 1830 r. i ukończył je w lipcu 1833 r., choć kontynuował dalsze prace nad manuskryptem aż do czasu na krótko przed swoją śmiercią w 1844 r. (zob. Bible Dictionary, „Joseph Smith Transation”). Choć część tłumaczenia Proroka Józefa Smitha została opublikowana za jego życia, kompletne natchnione tłumaczenie Biblii zostało po raz pierwszy opublikowane w 1867 r. przez Zreorganizowany Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich (zwany teraz Społecznością Chrystusa). Począwszy od roku 1979, anglojęzyczne wydanie Biblii ŚwDO zawiera setki fragmentów zawierających istotne fragmenty pod względem doktrynalnym, które znajdują się w przypisach oraz w Aneksie. (Zob. Robert J. Matthews, „Joseph Smith’s Efforts to Publish His Bible ‘Translation’”, Ensign, styczeń 1983, str. 57–64; Bible Dictionary, „Joseph Smith Translation”). Od 2009 r. hiszpańskojęzyczne wydanie Biblii ŚwDO, wersja Reina–Valera, także zawiera fragmenty JST w przypisach oraz w Aneksie. W 2015 r. wydano tłumaczenie Biblii ŚwDO na język portugalski.

Księga Józef Smith — Mateusz, która znajduje się w Perle Wielkiej Wartości, to fragment Joseph Smith Translation [Tłumaczenia Józefa Smitha] (Joseph Smith Translation, Matthew 23:39–24:56). Jest to natchnione tłumaczenie Ew. Mateusza 23:39–24:55).

Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] wzbogaca nasze zrozumienie Nowego Testamentu poprzez przywrócenie niektórych prostych i cennych prawd, które zostały zagubione z Biblii (zob. 1 Nefi 13:20–41) i dodanie objaśnień, których autorem jest Pan.