Część 8.: Dzień 1.
Ew. Marka 4–5
Wprowadzenie
Jezus nauczał nad brzegiem Morza Galilejskiego, przytaczając przypowieści. Uciszył burzę na morzu, a Jego uczniowie ze zdumieniem podziwiali Jego moc nad żywiołami. Jezus okazał Swoją wyższość nad demonami, wypędzając je z opętanego mężczyzny. Pełniąc posługę w Kafarnaum, uzdrowił niewiastę cierpiącą na krwotok i wskrzesił córkę Jaira.
Ew. Marka 4
Jezus naucza o królestwie Bożym, przytaczając przypowieści i ucisza burzę
Przypomnij sobie największą burzę, jaką pamiętasz. Zastanów się, w jaki sposób opisałbyś to wydarzenie osobie, której wtedy z tobą nie było.
Pod jakim względem pewne życiowe wyzwania i trudności przypominają burzę?
-
Przerysuj do dziennika do studiowania poniższą tabelę. Następnie pod każdą kategorią wypisz przykłady fizycznych, duchowych, psychicznych i społecznych burz, jakich doświadcza młodzież.
fizyczne |
duchowe |
psychiczne |
społeczne |
---|---|---|---|
W trakcie studiowania Ew. Marka 4–5 wyszukaj zasady, które mogą ci pomóc, kiedy będziesz doświadczać życiowych zawirowań.
Ew. Marka 4:1–34 podaje, że nad brzegiem Morza Galilejskiego Jezus Chrystus, zwracając się do rzeszy ludzi, przytoczył kilka przypowieści. (Podczas tej lekcji nie będziesz omawiać tych wersetów, ponieważ przypowieści te przestudiowałeś już podczas lekcji na temat Ew. Mateusza 13).
Przeczytaj Ew. Marka 4:35–38 i wyszukaj, jaki problem pojawił się, kiedy Zbawiciel wraz z uczniami przeprawiał się przez Morze Galilejskie.
Morze Galilejskie położone jest w depresji 215 metrów p.p.m. i z trzech stron otoczone jest górami. Czasami ze strony stoków górskich nadciągają wiatry, które na tym stosunkowo małym zbiorniku wodnym wywołują intensywne burze, którym towarzyszą duże fale. Wśród uczniów byli doświadczeni rybacy, ale w trakcie sztormu, który sprawiał, że fale zalewały łódź, „przepełniał ich strach, i byli w niebezpieczeństwie” (Joseph Smith Translation, Luke 8:23 [w: Ew. Łukasza 8:23, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO]).
Co byś pomyślał i jak byś się poczuł, gdybyś był wówczas na łodzi z Jezusem i Jego uczniami, zwrócił się do Niego o pomoc i zobaczył, że On śpi?
Przeczytaj Ew. Marka 4:39–40 i odszukaj, jak Zbawiciel odpowiedział na błaganie uczniów o pomoc. Możesz zaznaczyć w pismach świętych zwroty: „Umilknij! Ucisz się!” i „wielka cisza” (Ew. Marka 4:39). Możesz również zapisać poniższą zasadę w swoich pismach świętych lub w dzienniku do studiowania: Kiedy zwracamy się do Zbawiciela z naszymi problemami i obawami, On może dać nam spokój ducha.
Zastanów się przez chwilę, co to znaczy zwracać się o pomoc do Zbawiciela z naszymi problemami i obawami. Zastanów się, w jaki sposób mógłbyś to uczynić.
Przeczytaj Ew. Marka 4:41 i wyszukaj, jakie pytanie zadawali sobie uczniowie na temat Jezusa. Możesz zaznaczyć to pytanie w pismach świętych.
Gdybyś tam wtedy był, jak odpowiedziałbyś uczniom na ich pytanie i co powiedziałbyś im o Jezusie Chrystusie i Jego mocy?
W jaki sposób pamięć o tym, że Jezus Chrystus posiada moc, która pozwala Mu uciszać burze i zaprowadzać spokój, wpływa na twoją wiarę, kiedy masz problemy?
-
Przeczytaj słowa lub wysłuchaj hymn zatytułowany: „Panie, w krąg burza szaleje” (Hymny, nr 50) i zastanów się nad zawartym w nim przesłaniem. Przypomnij sobie sytuację, w której ty lub ktoś, kogo znasz, zwrócił się do Pana podczas życiowych zawirowań. Co Zbawiciel uczynił, by uciszyć tę burzę lub zapewnić ci spokój duszy? Napisz w dzienniku do studiowania, w jaki sposób możesz zwracać się o pomoc do Zbawiciela, kiedy doświadczasz wyzwań w życiu.
Ew. Marka 5:1–20
Jezus uzdrawia opętanego, wypędzając z niego demony
Ew. Marka 5:1–18 podaje, że Jezus uzdrowił mężczyznę, którego opętały „nieczyste”, czyli złe, duchy. Kiedy nieczyste duchy wyszły z opętanego, weszły w stado świń, które następnie rzuciły się ze stromego zbocza do morza. Uzdrowiony mężczyzna chciał pozostać z Jezusem.
Przeczytaj Ew. Marka 5:19–20 i odszukaj, co Zbawiciel kazał mu uczynić.
Jedna z zasad, jakiej możemy nauczyć się z tej historii, mówi, że kiedy doświadczamy w życiu mocy Zbawiciela, możemy świadczyć bliźnim o Jego błogosławieństwach i miłosierdziu. Jeśli jednak dane doświadczenie jest szczególnie święte, nie powinieneś się nim dzielić z innymi, chyba że nakłania cię do tego Duch Święty.
Zastanów się, w jaki sposób lub komu mógłbyś złożyć świadectwo o błogosławieństwach i miłosierdziu Zbawiciela, których doświadczasz w swoim życiu.
Ew. Marka 5:21–43
Jezus uzdrawia niewiastę cierpiącą na krwotok i wskrzesza córkę Jaira
Starszy Shayne M. Bowen, Siedemdziesiąty, opowiedział o bolesnym doświadczeniu z życia swojej rodziny:
„4 lutego 1990 roku urodził się nasz trzeci syn i szóste dziecko. Nadaliśmy mu imię Tyson […].
Gdy Tyson miał osiem miesięcy, wciągnął do nosa kawałek kredy, którą znalazł na dywanie. Kreda utknęła w jego gardle i Tyson przestał oddychać. Starszy brat wniósł Tysona na górę i w panice krzyczał: ‘Dzidziuś nie oddycha, dzidziuś nie oddycha’. Zaczęliśmy sztuczne oddychanie i zadzwoniliśmy po pogotowie.
Przyjechali sanitariusze i zawieźli Tysona do szpitala. W poczekalni nieprzerwanie i żarliwie modliliśmy się i błagaliśmy Boga o cud. Wydawało się, że minęła wieczność, gdy do pokoju wszedł lekarz i powiedział: ‘Niezmiernie mi przykro. Zrobiliśmy wszystko, co w naszej mocy. Niech się państwo nie spieszą’. Potem pani doktor wyszła” („Bo Ja żyję i wy żyć będziecie”, Ensign lub Liahona, listopad 2012, str. 16).
Co byś wówczas pomyślał lub poczuł, gdyby Tyson był twoim bratem?
W jaki sposób tego rodzaju doświadczenie może poddać próbie czyjąś wiarę?
Przeczytaj Ew. Marka 5:21–24 i zobacz, jak przełożony synagogi o imieniu Jair poradził sobie z podobnym wyzwaniem, które było próbą dla jego wiary.
Przeczytaj Ew. Marka 5:25–26 i zobacz, kto znajdował się w tłumie, który podążał za Jezusem do domu Jaira.
Chociaż historie z Nowego Testamentu nie podają szczegółów dotyczących „krwotoku” niewiasty (Ew. Marka 5:25), to wiemy, że był on bardzo uciążliwym problemem. Ponadto, zgodnie z prawem Mojżesza, osoba, która miała krwotok, uważana była za rytualnie nieczystą (zob. III Ks. Mojżeszowa 15:19–33). Prawdopodobnie oznaczało to, że ta kobieta była odrzucona i wykluczona przez społeczeństwo przez 12 lat swej choroby. O jej desperacji spowodowanej tą sytuacją świadczy fakt, że na leczenie „wydała wszystko, co miała” (Ew. Marka 5:26).
Przeczytaj Ew. Marka 5:27–34 i wyszukaj, co niewiasta uczyniła, żeby uzyskać pomoc Zbawiciela. Wyrażenie „w tłumie z tyłu” (Ew. Marka 5:27) świadczy o tym, jak trudno było przedostać się wystarczająco blisko Jezusa, by móc dotknąć Jego szat. Słowo moc w wersecie 30. oznacza również „siłę”.
Z historii o doświadczeniu tej niewiasty uczymy się, że Jezus Chrystus może nas uzdrowić, jeśli okażemy wiarę w Niego i będziemy starać się do Niego przyjść.
Ważne jest, abyśmy pamiętali, że uzdrowienie jakiejkolwiek przypadłości poprzez wiarę w Jezusa Chrystusa zależy nie tylko od naszych wysiłków, ale także od woli i planu Boga, tak jak miało to miejsce w przypadku niewiasty, która dotknęła Jego szaty.
Zwróć uwagę na to, że kiedy Jezus Chrystus zatrzymał się, żeby pomóc niewieście, która cierpiała na krwotok, Jair prawdopodobnie z niecierpliwością czekał na to, by Zbawiciel poszedł z nim do domu i pomógł jego córce.
Przeczytaj Ew. Marka 5:35 i odszukaj, jaką wiadomość przekazano Jairowi, kiedy Jezus zatrzymał się, aby pomóc niewieście.
Co byś pomyślał i czuł, gdybyś był na miejscu Jaira?
Przeczytaj Ew. Marka 5:36 i odszukaj, co Zbawiciel powiedział, by wzmocnić wiarę Jaira. Możesz zaznaczyć to, co znalazłeś.
Z tej historii uczymy się, że okazywanie wiary w Jezusa Chrystusa wymaga od nas wiary w Niego nawet w okresach niepewności.
Zastanów się nad poniższymi pytaniami: W jaki sposób możemy stosować tę zasadę w naszym życiu? Jak myślisz, dlaczego Bóg poddaje czasami naszą wiarę próbom?
Przeczytaj Ew. Marka 5:37–43 i zobacz, co stało się z córką Jaira. Zwróć uwagę na to, że ci, którzy „wyśmiali [Jezusa]” (Ew. Marka 5:40), to „[fleciści] oraz zgiełkliwy tłum” (zob. Ew. Mateusza 9:23–24), a nie Piotr, Jakub i Jan czy rodzice dziewczynki.
Czasami Zbawiciel ucisza w naszym życiu burze, usuwając trudności lub strach, których doświadczamy. W innych przypadkach nie kończy naszej próby, tak jak w historii o śmierci syna Starszego Bowena. Jednakże, kiedy w okresach niepewności nieustannie okazujemy wiarę w Jezusa Chrystusa, zapewnia On nam spokój, gdy zmagamy się z naszymi wyzwaniami.
Przeczytaj poniższe świadectwo Starszego Bowena i zastanów się, w jaki sposób możemy zachować wiarę niezależnie od wyniku naszych prób:
„Gdy przytłaczały mnie wszechogarniające uczucia winy, złości i żalu, modliłem się o przemianę w sercu. Poprzez bardzo osobiste święte doświadczenia Pan dał mi ‘nowe’ serce i mimo że nadal czułem samotność i ból, moja postawa uległa przemianie. Została mi dana wiedza, że nie zostałem ograbiony, a raczej że czekały na mnie wielkie błogosławieństwa, jeśli tylko udowodnię swoją wierność […].
Świadczę, że ‘kiedy polegamy na Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa, pomaga On nam przetrwać nasze próby, choroby i ból. Może wypełnić nas radość, pokój i zaznamy pociechy. Wszystko to, co jest w tym życiu niesprawiedliwe, może stać się prawe dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa’ [Abyście głosili moją ewangelię: Przewodnik do służby misjonarskiej (2004), str. 52]” („Bo Ja żyję i wy żyć będziecie”, str. 17).
-
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
-
Podaj przykład sytuacji, w której ty lub znajoma ci osoba zachowaliście wiarę w Jezusa Chrystusa w okresie niepewności.
-
Jakich błogosławieństw doświadczyłeś dzięki temu, że pozostałeś wierny? (Możesz odnieść się do tabeli, którą narysowałeś w dzienniku do studiowania na początku tej lekcji i napisać kilka zdań o tym, w jaki sposób Zbawiciel pomógł ci w każdej kategorii prób — w próbach natury fizycznej, duchowej, psychicznej i społecznej).
-
-
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:
Przestudiowałem lekcję: Ew. Marka 4–5 i ukończyłem ją w dniu (data).
Dodatkowe pytania, przemyślenia lub spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: