Ew. Jana 7

Wprowadzenie

Jezus wziął udział w obchodach święta namiotów w Jerozolimie i nauczał ludzi w świątyni o tym, w jaki sposób można otrzymać świadectwo, że Jego nauki pochodzą od Boga Ojca. Ponieważ ludzie spierali się ze sobą o to, kim On jest, Jezus wykorzystał symbol wody i światła, aby złożyć świadectwo o Swojej boskości. Nauczał ich także o Duchu Świętym.

Ew. Jana 7:1–13

Jezus bierze udział w obchodach święta namiotów

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się nad tym, czy Jezus miał braci lub siostry?

Zgodnie z zapisami w pismach świętych Józef i Maria mieli dzieci, które urodziły się po Jezusie i wychowywały razem z Nim. Jezus Chrystus był jednak synem Marii i Boga Ojca, a nie Józefa, zatem ci bracia i siostry byli Jego przyrodnim rodzeństwem (zob. Ew. Mateusza 13:55–56; Ew. Marka 6:3).

Zastanów się nad tym, jak by to było dorastać w tym samym domu, co Jezus.

Czy myślisz, że łatwiej byłoby ci w Niego wierzyć, bo się z Nim wychowałeś? Dlaczego tak lub dlaczego nie?

Z Ew. Jana 7 dowiadujemy się, jak niektórzy z „braci” postrzegali Jezusa (Ew. Jana 7:3, 5). Słowo bracia użyte w tym wersecie zapewne odnosi się do przyrodnich braci Jezusa, choć może także dotyczyć innych krewnych.

Przeczytaj Ew. Jana 7:1–5 i odszukaj, co Jan napisał na temat braci Jezusa.

Zastanów się nad poniższą wypowiedzią Starszego Bruce’a R. McConkiego z Kworum Dwunastu Apostołów:

„Świadectwo o boskości Chrystusa i zbawczej mocy Jego ewangelii nie zostaje udzielone automatycznie ze względu na więzi rodzinne. Przychodzi poprzez osobiste posłuszeństwo wiecznym prawom, od których otrzymanie tego świadectwa zależy […].

Wielokrotnie można znaleźć wzmiankę o synach Józefa i Marii, których nazywa się ‘braćmi’ Jezusa […]. Mimo że byli wychowywani w tym samym domu i byli otoczeni tym samym wpływem Marii i Józefa, mimo że znali nauki, posługę i cuda, które czynił Jezus, ci bliscy krewni nie przyjęli Go jako Mesjasza” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 1:437).

Zastanów się nad poniższym pytaniem: Jak to możliwe, że niektórzy z członków rodziny Jezusa nie wierzyli w Niego, mimo że poznali Jego nauki i cuda?

Po zwróceniu uwagi na to, że w czasie, kiedy miały miejsce wydarzenia zapisane w Ew. Jana 7, bracia Jezusa nie „przyjęli Go jako Mesjasza”, Starszy McConkie wyjaśnił: „Jednakże każdy z nich nawrócił się w późniejszym okresie (Dzieje Apostolskie 1:14); przy czym jeden z nich, określony przez Pawła jako ‘[Jakub, brat Pański]’ (List do Galacjan 1:19), służył w świętym powołaniu jako apostoł; a inny, Judasz, który nazywał siebie: ‘Juda […], brat Jakuba’ (List Judy 1), jest autorem Listu Judy” (Doctrinal New Testament Commentary, 1:437).

Ew. Jana 7 zawiera opis wydarzeń, które miały miejsce podczas obchodów święta namiotów w Jerozolimie (zob. Ew. Jana 7:2). Podczas obchodów tego święta, „uznawanego przez [Żydów] za najwspanialsze i najbardziej radosne święto ze wszystkich” (Bible Dictionary, „Feasts”), wielu Żydów udało się do Jerozolimy, aby upamiętnić błogosławieństwa dane przez Boga dzieciom Izraela, kiedy to podróżowały przez pustynię po uwolnieniu z niewoli egipskiej (zob. III Księga Mojżeszowa 23:39–43). Świętowały oraz okazywały wdzięczność za roczne zbiory owoców i zbóż (zob. II Księga Mojżeszowa 23:16). Uroczystości trwały osiem dni.

Zwróć uwagę, że w Ew. Jana 7:3–4 jest mowa o tym, że bracia Jezusa pragnęli, aby wziął udział w święcie namiotów w Jerozolimie, zapewne mówiąc, że jeśli naprawdę był Mesjaszem, to powinien udać się do Jerozolimy i ogłosić to zebranym tam ludziom.

W Ew. Jana 7:6–10 jest zapisane, że Jezus postanowił odłożyć udział w tym święcie na później, lecz zachęcił Swoich braci, aby udali się do Jerozolimy. Kilka dni po rozpoczęciu się obchodów tego święta Jezus przybył do Jerozolimy potajemnie, wiedząc, że niektórzy przywódcy żydowscy pragnęli Go zabić, jednak czas Jego śmierci jeszcze nie nadszedł.

Przeczytaj Ew. Jana 7:11–13 i odszukaj, co ludzie zgromadzeni w Jerozolimie mówili na temat Jezusa.

Tak samo, jak za czasów Jezusa Chrystusa, tak i dzisiaj krążą różne opinie na Jego temat. Niektórzy ludzie wiedzą i świadczą o tym, że jest Synem Boga i Zbawicielem całej ludzkości. Inni wierzą, że był wielkim nauczycielem lub prorokiem. Jednakże są i tacy, którzy odrzucają boskość Jezusa Chrystusa i prawdziwość Jego nauk lub obawiają się otwarcie za Nim podążać. Podczas dalszego studiowania Ew. Jana 7 zwróć uwagę na to, w jaki sposób możesz wiedzieć, że Jezus Chrystus jest twoim Zbawicielem i że Jego nauki są prawdziwe.

Ew. Jana 7:14–36

Jezus Chrystus naucza Żydów w świątyni

Świątynia była centrum obchodów święta namiotów. Przeczytaj Ew. Jana 7:14–15 i odszukaj, co Jezus zrobił w świątyni. Możesz podkreślić w swoich pismach świętych reakcję ludzi.

Żydzi byli zaskoczeni, że Jezus potrafił nauczać z taką głębią i mądrością bez użycia „listów” i bez przygotowania przez żydowskich rabinów czy też uczęszczania do ich szkół. Przeczytaj Ew. Jana 7:16–18 i odszukaj słowa Jezusa o tym, co ludzie powinni uczynić, aby poznać, czy Jego doktryna lub nauki są prawdziwe. Możesz podkreślić, od kogo Jezus otrzymał doktrynę, której nauczał.

W dzienniku do studiowania wykonaj poniższe zadania:
1. W jaki sposób ktoś może poznać, że doktryna Jezusa Chrystusa prawdziwie pochodzi od Boga?
2. Z nauk Pana w świątyni uczymy się, że jeśli wypełniamy wolę Ojca Niebieskiego, otrzymamy świadectwo o Jego doktrynie. Wyjaśnij, dlaczego uważasz, że ta zasada jest prawdziwa.

Prezydent James E. Faust z Pierwszego Prezydium powiedział: „Zdobywamy świadectwo o zasadach ewangelii poprzez próby posłusznego życia zgodnie z nimi. Zbawiciel powiedział: ‘Jeśli kto chce pełnić wolę jego, ten pozna, czy ta nauka jest z Boga’ [Ew. Jana 7:17]. Świadectwo o skuteczności modlitwy przychodzi poprzez pokorną i szczerą modlitwę. Świadectwo o dziesięcinie przychodzi poprzez jej płacenie” („Panie, wierzę, pomóż niedowiarstwu memu”, Ensign lub Liahona, listopad 2003, str. 22).

Co, według Prezydenta Fausta, musimy uczynić, aby otrzymać świadectwo o zasadach ewangelii?

Pamiętaj o tym, że niektórzy z braci Jezusa nie wierzyli, że był obiecanym Mesjaszem, a dopiero z czasem otrzymali świadectwo i się nawrócili. W jaki sposób wymieniona powyżej zasada pomogła tym członkom rodziny otrzymać świadectwo o Jezusie Chrystusie i Jego naukach?

Po zacytowaniu Ew. Jana 7:17 Siostra Bonnie L. Oscarson, generalna prezydent Organizacji Młodych Kobiet, nauczała: „Czasami próbujemy to zrobić od końca. Możemy, na przykład, przybrać taką postawę: Będę szczęśliwy, przestrzegając prawa dziesięciny, ale najpierw muszę wiedzieć, że to prawo to prawda. Być może nawet modlimy się, by mieć świadectwo o prawie dziesięciny i mamy nadzieję, że Pan pobłogosławi nas świadectwem, zanim jeszcze wypełnimy kwit dziesięciny. Ale to nie działa w ten sposób. Pan oczekuje od nas, że wykażemy się wiarą. By zdobyć świadectwo o dziesięcinie, musimy stale płacić pełną i uczciwą dziesięcinę. Ten sam wzór postępowania dotyczy wszystkich zasad ewangelii, czy to prawa czystości moralnej, czy zasady skromnego ubioru, czy Słowa Mądrości, czy prawa postu” („Nawróćcie się”, Ensign lub Liahona, listopad 2013, str.77).

Odnośnie do jednego lub dwóch poniższych zadań: jeśli to, co chcesz napisać według twojego natchnienia jest zbyt prywatne, możesz udzielić odpowiedzi w swoim osobistym dzienniku lub na oddzielnej kartce, a w dzienniku do studiowania jedynie nadmienić, że wykonałeś określone zadanie.

W dzienniku do studiowania uzupełnij poniższe zdanie, pisząc kilka słów na temat przykazania, zasady lub prawa, o prawdziwości którego się przekonałeś, starając się zgodnie z nim żyć: Wiem, że jest prawdziwa, ponieważ żyjąc zgodnie z nią, . Możesz podzielić się tym, co napisałeś, z osobą, która odniosłaby korzyść z usłyszenia twojego świadectwa.
W dzienniku do studiowania zapisz prawdę, przykazanie lub naukę, o których chciałbyś otrzymać mocniejsze świadectwo. Następnie napisz, co uczynisz, aby tak się stało, postępując zgodnie z zasadą, której się nauczyłeś z Ew. Jana 7:17.

Ew. Jana 7:19–36 wyjaśnia, że Jezus skarcił przywódców żydowskich, ponieważ odrzucili oni Jego nauki i cuda, a także za to, że starali się Go zabić. Wersety te mówią także o tym, że wiele osób zastanawiało się, czy był Mesjaszem, oraz że faryzeusze i arcykapłani posłali żołnierzy, aby Go pojmali.

Ew. Jana 7:37–53

Jezus Chrystus naucza na temat daru Ducha Świętego

Pomyśl o momencie, w którym byłeś spragniony. Wyobraź sobie, że trzymałeś w dłoniach pusty kubek. Czy ten pusty kubek ugasiłby twoje pragnienie? Co jeszcze było potrzebne?

Napij się wody. Czyniąc to, zastanów się, jak niezbędna jest woda dla twojego życia. Możesz zwrócić się do Ojca Niebieskiego i w modlitwie podziękować Mu za wodę, która jest dostępna dla ciebie i twojej rodziny.

Na terenie Izraela nie znajdowało się wystarczająco dużo wody pitnej dla mieszkających tam osób. Jedynie deszcz, który uzupełniał ich zapasy i podtrzymywał ich przy życiu. Starszy Bruce R. McConkie wyjaśnił, w jaki sposób woda stanowiła „istotny element uroczystego i przepełnionego emocjami oddawania czci przez Żydów” podczas obchodów, które miały wówczas miejsce:

„Podczas każdego z ośmiu dni, kiedy to obchodzono święto namiotów […], zwyczajem było, że kapłan, w ramach posługi świątynnej, nabierał złotymi naczyniami [dzbanami] wodę ze strumyka zwanego Siloam, który płynął w pobliżu świątyni, i wylewał ją na ołtarz. Następnie śpiewano słowa Izajasza: ‘Z weselem wodę czerpać będziecie ze zdrojów zbawienia’ (Ks. Izajasza 12:3). W tym właśnie kulminacyjnym momencie uroczystości religijnej Jezus zaoferował orzeźwiający i dający życie napój, który zaspokoi najgłębsze duchowe pragnienie łaknącej duszy” (Doctrinal New Testament Commentary, 1:446).

Przeczytaj Ew. Jana 7:37–39 i odszukaj, co Zbawiciel zaoferował ludziom.

Joseph Smith Translation, John 7:39 [Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Jana 7:39] zawiera stwierdzenie, że „Duch Święty został obiecany tym, którzy będą mieli wiarę, gdy Jezus zostanie uwielbiony” (Joseph Smith Translation, John 7:39 [w Ew. Jana 7:39, przypis b w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO]; kursywa dodana).

Wyrażenie: „z wnętrza jego” (Ew. Jana 7:38) wskazuje na to, że żywa woda wypływa od wierzącego, a nie pochodzi z zewnętrznego źródła. Możesz podkreślić w Ew. Jana 7:39, co reprezentuje żywa woda.

Bible Dictionary [Słownik biblijny] wyjaśnia, że „z jakiegoś niewyjaśnionego w pismach świętych powodu Duch Święty nie był w pełni obecny pośród Żydów za czasów doczesnej posługi Jezusa (Ew. Jana 7:39; 16:7). Oświadczenia, że Duch Święty przyszedł dopiero po zmartwychwstaniu Jezusa, muszą z jakiegoś istotnego powodu odnosić się jedynie do tej konkretnej dyspensacji, ponieważ nie ma wątpliwości, że Duch Święty był obecny we wcześniejszych dyspensacjach. Co więcej, te słowa odnoszą się jedynie do braku daru Ducha Świętego, gdyż moc Ducha Świętego była obecna i towarzyszyła posłudze Jana Chrzciciela i Jezusa; w innym wypadku nikt nie mógłby otrzymać świadectwa o prawdach, których oni nauczali (Ew. Mateusza 16:16–17; zob. także I List do Koryntian 12:3)” (Bible Dictionary, „Holy Ghost”).

Z nauk Zbawiciela zawartych w Ew. Jana 7:37–39 uczymy się, że jeśli przyjdziemy do Jezusa Chrystusa i w Niego uwierzymy, zostaniemy napełnieni Duchem Świętym. Ci, którzy są przepełnieni Duchem Świętym, mogą wywierać dobry wpływ na innych.

W swoim dzienniku do studiowania opisz sytuację, kiedy poczułeś natchnienie od Ducha Świętego (lub wypełnił On twoje serce) i dzięki temu wywarłeś dobry wpływ na inną osobę.

W Ew. Jana 7:40–53 czytamy, że faryzeusze ponownie pragnęli aresztować Jezusa. Żołnierze, którzy zostali posłani, by Go aresztować, usłyszeli Jego nauki. Nie aresztowali Jezusa, lecz powrócili do faryzeuszy i powiedzieli im, że nigdy wcześniej nie słyszeli, aby ktoś nauczał w taki sposób, w jaki czynił to Zbawiciel. Te słowa bardzo rozgniewały faryzeuszy. Faryzeusz Nikodem, który spotkał się w nocy ze Zbawicielem (zob. Ew. Jana 3:1–2), przypomniał pozostałym faryzeuszom oraz arcykapłanom, że ich prawo nie pozwalało na skazanie osoby, jeśli nie miała możliwości zabrania głosu w swojej obronie.

W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

Przestudiowałem lekcję: Ew. Jana 7 i ukończyłem ją w dniu (data).

Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: