Wprowadzenie do I Listu do Tymoteusza
Dlaczego warto studiować tę księgę?
W I Liście do Tymoteusza czytamy o tym, że Apostoł Paweł udzielał rad Tymoteuszowi, przywódcy Kościoła w Efezie, aby upewnić się, że nauczano poprawnej doktryny i nie pozwalano, by pospolite kłamstwa wypaczały nauki ewangelii. Nauczał Tymoteusza o urzędach biskupa i diakona oraz omówił, co kwalifikuje ludzi do służby w tych urzędach. Paweł wyraził również swoją głęboką wdzięczność za miłosierdzie, jakie Jezus Chrystus okazał mu w procesie swojego nawrócenia. Studiowanie I Listu do Tymoteusza pomoże ci pogłębić zrozumienie tego, jak ważne jest w Kościele nauczanie poprawnej doktryny. Docenisz również miłosierdzie Zbawiciela i znaczenie roli biskupów oraz innych przywódców Kościoła.
Kto napisał tę księgę?
Autorem I Listu do Tymoteusza jest Paweł (zob. I List do Tymoteusza 1:1).
Kiedy i gdzie została napisana ta księga?
I List do Tymoteusza został prawdopodobnie napisany w między 64 a 65 r. n.e. podczas pobytu Pawła w Macedonii (zob. Guide to the Scriptures, „Pauline Epistles”, strona internetowa: scriptures.lds.org; I List do Tymoteusza 1:3). W okresie poprzedzającym napisanie tego listu Paweł wyszedł z więzienia (aresztu domowego) w Rzymie i prawdopodobnie wiele podróżował, odwiedzając tereny, na których wcześniej ustanowił gminy Kościoła (zob. Bible Dictionary, „Pauline Epistles”).
Dla kogo i w jakim celu została napisana?
Paweł napisał ten list do Tymoteusza, który służył z nim w trakcie jego drugiej podróży misyjnej (zob. Dzieje Apostolskie 16:1–3). Po zakończeniu ich wspólnej misji Tymoteusz pozostał wiernym misjonarzem i przywódcą w Kościele (zob. Dzieje Apostolskie 19:22; List do Filipian 2:19) oraz jednym z najbardziej zaufanych przyjaciół Pawła (zob. I List do Koryntian 4:17). Paweł nazwał Tymoteusza „[prawowitym synem] w wierze” (I List do Tymoteusza 1:2). Ojciec Tymoteusza był Grekiem, ale jego prawa matka i babka, które były z domu Izraela, nauczały go i pomogły mu nauczyć się pism świętych (zob. Dzieje Apostolskie 16:1; II List do Tymoteusza 1:5; 3:15).
List napisany został w okresie, gdy Tymoteusz służył jako przywódca Kościoła w Efezie (zob. I List do Tymoteusza 1:3). Paweł nawiązał do tego, że niektórzy członkowie poddają w wątpliwość umiejętności przywódcze Tymoteusza ze względu na jego młody wiek (zob. I List do Tymoteusza 4:12). Zamierzał osobiście odwiedzić Tymoteusza, ale nie był pewien, kiedy uda mu się to uczynić (zob. I List do Tymoteusza 3:14; 4:13). Paweł napisał list do Tymoteusza, żeby pomóc młodemu przywódcy zrozumieć jego obowiązki.
Co wyróżnia tę księgę spośród innych?
Napisane przez Pawła I i II List do Tymoteusza oraz List do Tytusa często nazywane są listami pasterskimi, ponieważ zawierają rady, jakich Paweł udzielał pastorom, czyli przywódcom w Kościele (zob. Bible Dictionary, „Pauline Epistles”). Słowo pastor pochodzi od łacińskiego słowa „pasterz”.
Paweł udzielił Tymoteuszowi wskazówek, które miały pomóc mu znaleźć godnych kandydatów do służby w urzędzie biskupa i diakona (zob. I List do Tymoteusza 3). Jego wskazówki pomogły podkreślić, że do obowiązków przywódców Kościoła należy zaspokajanie doczesnych i duchowych potrzeb jego członków (zob. I List do Tymoteusza 5). Poruszył także popularną, lecz błędną kwestię ascezy — teorii traktującej o tym, że człowiek może osiągnąć wyższy stopień duchowości poprzez surowe wyrzeczenia. Na przykład: ostrzegł, że niektórzy członkowie Kościoła odstąpią od niego i zaczną promować teorie zakazujące małżeństwa (zob. I List do Tymoteusza 4:1–3). Aby zapobiec temu oraz innym szkodliwym i odstępczym wpływom, Paweł pouczył Tymoteusza, żeby nauczał poprawnej doktryny (zob. I List do Tymoteusza 1:3–4, 10; 4:1–6, 13, 16).
Zarys
I List do Tymoteusza 1:1. Paweł ostrzega przed fałszywymi naukami. Wychwala Pana Jezusa Chrystusa, który okazał mu wielkie miłosierdzie, by go zbawić. Paweł nazywa siebie „pierwszym” (I List do Tymoteusza 1:15), czyli największym, z grzeszników, nawiązując do faktu, że przed swoim nawróceniem prześladował chrześcijan. Zapewnia ludzi, że miłosierdzie Chrystusa pomoże również im.
I List do Tymoteusza 2–3. Paweł naucza o potrzebie modlitwy i właściwego oddawania czci. Uczy, że Jezus Chrystus złożył okup za wszystkich ludzi i jest naszym Orędownikiem u Ojca. Poucza mężczyzn i kobiety, jak mają się zachowywać podczas nabożeństwa. Wytycza wymagania, jakim mają sprostać biskupi i diakoni. Wyjaśnia, że tajemnica boskości kryje się w zstąpieniu Jezusa Chrystusa, Jego doskonałym życiu na ziemi i Wniebowstąpieniu w chwale.
I List do Tymoteusza 4. Paweł uprzedza Tymoteusza, że niektórzy zostaną zwiedzeni przez fałszywe nauki dotyczące małżeństwa i praktyki związane ze spożywanym pokarmem. Mówi o znaczeniu małżeństwa oraz o przyjmowaniu tego, co Bóg stworzył, z wdzięcznością. Paweł naucza Tymoteusza, jak radzić sobie z fałszywymi naukami ówczesnych czasów oraz z tymi, które miały wkrótce zapanować.
I List do Tymoteusza 5–6. Paweł udziela Tymoteuszowi wskazówek, by pomóc mu usługiwać osobom w podeszłym wieku, młodzieży, wdowom, starszym i niewolnikom. Opisuje fałszywych nauczycieli. Ostrzega, że „korzeniem wszelkiego zła jest miłość pieniędzy” (I List do Tymoteusza 6:10) i poucza Tymoteusza o tym, jak święci mogą uzyskać życie wieczne.