List do Hebrajczyków 1–4

Wprowadzenie

Apostoł Paweł nauczał Hebrajczyków, czyli innymi słowy chrześcijan będących z pochodzenia Żydami, na temat prawdziwej natury Jezusa Chrystusa. Nauczał ich także o Zadośćuczynieniu Zbawiciela oraz o niektórych związanych z nim błogosławieństwach. Przytoczył historię o wędrujących po pustyni starożytnych Izraelitach, aby nauczyć świętych na temat tego, co muszą uczynić, aby wejść do odpoczynku Pana.

List do Hebrajczyków 1

Paweł naucza na temat natury Jezusa Chrystusa

Przeczytaj poniższe przykładowe sytuacje:

Młoda kobieta ma już dość bycia nazywaną „grzeczną” dziewczynką, ponieważ nie bierze udziału w tym, co robią jej znajomi. Rozważa przestrzeganie norm w sposób bardziej swobodny, aby być częścią grupy.
Młody mężczyzna służący na pełnoetatowej misji zdaje sobie sprawę, że praca misjonarska jest trudniejsza, niż mu się to wydawało, i rozważa powrót do domu.

Co wspólnego mają ze sobą te sytuacje? Z jakich powodów niektóre osoby mogą rozważać zaprzestanie czynienia tego, co właściwe?

Apostoł Paweł napisał List do Hebrajczyków, kiedy niektórzy z nawróconych Żydów (lub Hebrajczyków) nie uczęszczali do Kościoła z powodu prześladowań i nacisku. Powrócili do praktykowania znanych im tradycji żydowskich, które zapewniały im — w ich mniemaniu — bezpieczeństwo, ale nie uwzględniały wiary w Jezusa Chrystusa (zob. List do Hebrajczyków 10:25, 38–39). Paweł napisał ten list, aby zachęcić członków Kościoła, by pozostali wierni Jezusowi Chrystusowi.

Studiując List do Hebrajczyków, poszukuj prawd, które pomogą ci pozostać wiernym Chrystusowi, nawet kiedy masz ochotę się poddać.

Przeczytaj List do Hebrajczyków 1:1–3, 10 i odszukaj doktryny na temat Zbawiciela, których Paweł nauczał żydowskich świętych.

Wypisz w swoim dzienniku do studiowania doktryny na temat Jezusa Chrystusa, które odnajdziesz podczas studiowania Listu do Hebrajczyków 1:1–3, 10. Na przykład, w wersetach 2. i 10. możesz dostrzec następującą doktrynę: Jezus Chrystus stworzył niebo i ziemię. Przyglądając się bliżej tym wersetom, dostrzeżesz, że są w nich zawarte także inne istotne doktryny na temat Zbawiciela.

Zwróć uwagę na znajdujące się w Liście do Hebrajczyków 1:3 wyrażenie: „odbiciem jego istoty”. Wyrażenie to oznacza, że Jezus Chrystus wygląda dokładnie tak samo, jak Ojciec Niebieski i posiada taki sam niebiański charakter. Znajdujące się w tym samym wersecie wyrażenie: „podtrzymuje wszystko słowem mocy swojej” oznacza, że Jezus Chrystus jest wszechmocny.

Zastanów się, które z prawd odnalezionych w Liście do Hebrajczyków 1:1–3, 10 mogą pomóc ci w chwilach, kiedy jesteś kuszony, aby przestać wykonywać wolę Pana.

Głównym tematem poruszanym w Liście do Hebrajczyków jest wyższość Jezusa Chrystusa nad wszystkim, co istnieje. Na przykład, w Liście do Hebrajczyków 1:4–14 Paweł wskazał na to, że Zbawiciel jest wspanialszy od aniołów. W kolejnych rozdziałach nauczał na temat doniosłości i wielkości Chrystusa.

Dlaczego wiedza o tym, że Jezus Chrystus jest wspanialszy niż wszystko inne, co istnieje, może pomóc osobie, której pozostanie wierną Zbawicielowi sprawia trudność?

Zwróć uwagę na ten temat podczas studiowania dalszej części Listu do Hebrajczyków.

List do Hebrajczyków 2

Paweł naucza, że Jezus Chrystus jest sprawcą naszego zbawienia

Zastanów się, w jaki sposób są wybierani kapitanowie lub liderzy drużyn bądź grup, do których możesz przynależeć (mogą to być na przykład drużyny sportowe, kluby dyskusyjne, grupy teatralne lub szkolne koła zainteresowań. Jakich cech byś poszukiwał, wybierając kapitana drużyny lub lidera grupy?

W Liście do Hebrajczyków 2 Apostoł Paweł szerzej wyjaśnił nawróconym Żydom kwestie związane z naturą i osobą Jezusa Chrystusa, aby pomóc im zrozumieć powód, dla którego powinni dalej za Nim podążać. Przeczytaj List do Hebrajczyków 2:10, aby odszukać, czego według nauk Pawła, sprawcą jest Jezus Chrystus.

Z tego wersetu uczymy się, że Jezus Chrystus jest sprawcą naszego zbawienia.

Odpowiedz w swoim dzienniku do studiowania pism świętych na następujące pytanie: W jakim sensie Jezus Chrystus jest sprawcą naszego zbawienia?

Przeczytaj List do Hebrajczyków 2:8–9, 14–18 i odszukaj wyrażenia, które wskazują na to, że Zbawiciel jest właściwą osobą do wypełnienia roli sprawcy naszego zbawienia. Możesz zaznaczyć to, co znalazłeś.

W Liście do Hebrajczyków 2:9 Paweł naucza, że Jezus Chrystus „uczyniony został mniejszym od aniołów”, co dotyczy tego, że Zbawiciel opuścił Swój tron w świecie przedziemskim, aby doświadczyć życia doczesnego oraz cierpieć i ponieść śmierć, przez co „zstąpił poniżej wszystkich rzeczy” (NiP 88:6). Znajdujące się w Liście do Hebrajczyków 2:14 wyrażenie: „dzieci mają udział we krwi i w ciele” oznacza, że jesteśmy śmiertelni. Wyrażenie: „dla przebłagania […] za grzechy ludu” z Listu do Hebrajczyków 2:17 odnosi się do tego, że Chrystus był w stanie odkupić nas z naszych grzechów.

Co, zgodnie z wersetem 9., Jezus uczynił dla wszystkich ludzi? Kogo, zgodnie z wersetem 14., Zbawiciel przezwyciężył poprzez Swoje Zadośćuczynienie?

Zwróć uwagę na to, że Paweł nie tylko nazwał Zbawiciela sprawcą naszego zbawienia, ale także „miłosiernym i wiernym arcykapłanem” (List do Hebrajczyków 2:17). Paweł porównał Jezusa Chrystusa do żydowskiego arcykapłana, ponieważ jego rolą było pośredniczenie pomiędzy ludźmi a Bogiem.

Dlaczego, zgodnie z Listem do Hebrajczyków 18, Zbawiciel jest w stanie nam dopomóc (dodać otuchy)?

Przeczytaj List do Hebrajczyków 4:14–16 i odszukaj dodatkowe nauki Pawła na temat tego, dlaczego Zbawiciel jest miłosiernym i wiernym arcykapłanem.

Studiując List do Hebrajczyków 2:17–18 oraz 4:14–16, możemy rozpoznać następującą prawdę: Ponieważ Jezus Chrystus cierpiał i był kuszony pod każdym względem, to doskonale nas rozumie i może nam pomóc, kiedy tego potrzebujemy. (Zob. także fragment: Alma 7:11–13).

Zapisz w swoim dzienniku do studiowania, co czujesz na temat prawd rozpoznanych w Liście do Hebrajczyków 2 i jak mogą one dodać ci pewności siebie w podjęciu decyzji, by podążać za Jezusem Chrystusem jak za swoim przywódcą.

List do Hebrajczyków 3–4

Paweł naucza, w jaki sposób możemy wejść do odpoczynku Pana

Co jest dla ciebie w pewnych sytuacjach źródłem niepokoju lub lęku? W jaki sposób możesz odnaleźć spokój i odpoczynek z dala od tych i innych źródeł zamieszania i niepokoju?

Za czasów Pawła Żydzi nawróceni na chrześcijaństwo byli prześladowani z powodu życia zgodnie z ewangelią Jezusa Chrystusa. Tak jak zapisano w Liście do Hebrajczyków 3–4, Paweł przytoczył świętym historię ze Starego Testamentu, aby nauczyć ich, jak mogą odnaleźć spokój zarówno w tym życiu, jak i w życiu, które nastanie.

Po tym, jak dzieci Izraela zostały uwolnione ze starożytnego Egiptu, wzbudziły w Panu gniew swoim nieposłuszeństwem. W konsekwencji nie mogły wejść do odpoczynku Pana (zob. IV Ks. Mojżeszowa 14; Jakub 1:7–8; Alma 12:33–37; 13:6, 12–13, 28–29).

Możesz podkreślić w Liście do Hebrajczyków 3:11 wyrażenie: „odpocznienia mego”.

Przeczytaj Nauki i Przymierza 84:24 i odszukaj, czego z tego wersetu uczymy się na temat odpoczynku Pana.

Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał: „Prawdziwi święci wchodzą do odpoczynku Pana za tego życia i poprzez trwanie w prawdzie przebywają oni w tym błogosławionym stanie do momentu, gdy odpoczną w obecności Pana w niebie […]. Z perspektywy życia doczesnego odpoczynek Pana oznacza otrzymanie pełni wiedzy na temat boskiego charakteru tego wspaniałego dzieła w dniach ostatnich […]. W wieczności odpoczynek Pana oznacza odziedziczenie życia wiecznego, dostąpienie pełni Pańskiej chwały” (Mormon Doctrine, wyd. 2. [1966], str. 633).

Przeczytaj List do Hebrajczyków 4:1 i odszukaj, czego — jak obawiał się Paweł — członkowie mieli nie uczynić.

Przeczytaj następujące odsyłacze do pism świętych: List do Hebrajczyków 3:7–8, 12–15, 18–19; 4:2–3, 6–7, 11. Przeczytaj także Joseph Smith Translation, Hebrews 4:3 [Tłumaczenie Józefa Smitha, List do Hebrajczyków 4:3] (w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO). Czytając te fragmenty, odszukaj, czego Paweł nauczał na temat sposobu, w jaki możemy wejść do odpoczynku Pana.

Zwróć uwagę na wyrażenie: „nie zatwardzajcie serc waszych” (List do Hebrajczyków 3:8, 15; 4:7). Wyrażenie to oznacza, że nie powinniśmy zamykać naszych serc na prawdę i natchnienie, a wręcz przeciwnie: nasze serca powinny być otwarte, chętne i posłuszne Bogu i Jego przykazaniom.

Z nauk Pawła uczymy się, że jeśli pozostaniemy wierni Zbawicielowi i nie zatwardzimy swoich serc, wejdziemy do odpoczynku Pana.

W jaki sposób pokładanie wiary w Zbawiciela i posiadanie otwartego serca na cel i plan Boga może nam pomóc w pozostaniu wiernymi Panu? Pomyśl o osobie, która jest dobrym przykładem stosowania tej zasady. Co dokładnie ona czyni, aby pozostać wierną?

Napisz w swoim dzienniku do studiowania, co uczynisz, aby pozostać wiernym Jezusowi Chrystusowi i posiadać otwarte na Niego serce.
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

Przestudiowałem lekcję: List do Hebrajczyków 1–4 i ukończyłem ją w dniu (data).

Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: