Wprowadzenie do I Listu do Koryntian
Dlaczego warto studiować tę księgę?
Członkowie w początkowym okresie istnienia Kościoła, którzy mieszkali w Koryncie, zmagali się z wieloma problemami, które mają miejsce również we współczesnym świecie, jak na przykład: brak jedności, fałszywe nauki i niemoralność. Z I Listu do Koryntian uczymy się, że Apostoł Paweł nauczał tych świętych, jak propagować jedność w Kościele, jak uczyć się o tym, co pochodzi od Boga, o roli fizycznego ciała, które jest świątynią dla Ducha Świętego, naturze duchowych darów, znaczeniu godnego przyjmowania sakramentu i realności Zmartwychwstania. Podczas studiowania nauk Pawła zapisanych w I Liście do Koryntian poznasz doktryny i zasady, które pomogą ci żyć w prawości pomimo otaczającej cię niegodziwości.
Kto napisał tę księgę?
Pierwszy werset I Listu do Koryntian wskazuje na to, że był on wysłany przez Apostoła Pawła i ucznia o imieniu Sostenes, który prawdopodobnie służył jako skryba Pawła (zob. I List do Koryntian 1:1). Chociaż szczegóły roli, jaką pełnił Sostenes, nie są znane, to jasne jest, że Paweł był autorem treści listu (zob. I List do Koryntian 16:21–24).
Kiedy i gdzie została napisana ta księga?
Paweł napisał list znany jako I List do Koryntian pod koniec swojego trzyletniego pobytu w Efezie, w czasie swojej trzeciej misji, która prawdopodobnie zakończyła się około 55 i 56 r. n.e. (zob. Dzieje Apostolskie 19:10; 20:31; Bible Dictionary, „Pauline Epistles”).
Dla kogo i w jakim celu została napisana?
List ten został skierowany do członków Kościoła w mieście Korynt. Paweł głosił ewangelię w Koryncie przez niemal dwa lata (zob. Dzieje Apostolskie 18:1–18) i zorganizował tam gminę Kościoła (zob. Bible Dictionary, „Pauline Epistles”). Później, kiedy Paweł głosił ewangelię w Efezie podczas swojej trzeciej podróży misyjnej, otrzymał wieści od członków Kościoła w Koryncie. Odpisał tamtejszej gminie (zob. I List do Koryntian 5:9), ale niestety jego list zaginął, tak więc nie znajduje się on w naszych pismach świętych. Później Paweł otrzymał kolejne sprawozdanie od członków Kościoła w Koryncie, w którym były poruszone problemy, z jakimi borykali się w Kościele (zob. I List do Koryntian 1:11), na które odpowiedział w kolejnym liście, zwanym I Listem do Koryntian. Zatem I List do Koryntian jest faktycznie drugim listem Pawła do członków Kościoła w Koryncie.
Za czasów Pawła Korynt był stolicą rzymskiej prowincji Achaja, która obejmowała większość starożytnej Grecji na południe od Macedonii. Jako bogate centrum handlowe Korynt przyciągał ludzi z całego Cesarstwa Rzymskiego, co jednocześnie uczyniło z niego jedno z najbardziej zróżnicowanych miast w regionie. W religijnej kulturze Koryntu dominowało oddawanie czci bożkom, w związku z czym w całym mieście znajdowały się liczne świątynie i kapliczki. W czasie posługi Pawła mieszkańcy Koryntu uchodzili za niezwykle niemoralnych ludzi. Na przykład, rytualna prostytucja najprawdopodobniej była praktykowana w świątyni Afrodyty.
W tym liście Paweł wyjaśnił, że pośród członków Kościoła nie było jedności, a niektóre pogańskie wierzenia i praktyki zaczęły wpływać na przestrzeganie przez nich zasad ewangelii i stosowanie się do obrzędów (zob. I List do Koryntian 1:11; 6:1–8; 10:20–22; 11:18–22). Napisał do członków Kościoła w Koryncie, aby odpowiedzieć na ich pytania i rozwiązać problemy oraz wzmocnić nawróconych, którym trudno było porzucić wcześniejsze wierzenia i praktyki.
Co wyróżnia tę księgę spośród innych?
Nowy Testament zawiera więcej rad i nauk Pawła skierowanych do członków Kościoła w Koryncie niż do jakiejkolwiek innej gminy Kościoła. De facto, dwa Listy Pawła do Koryntian stanowią jedną czwartą wszystkich istniejących zapisów Pawła.
Jak podaje I List do Koryntian, Paweł wyjaśnił, iż Jezus Chrystus wypełnił prawo Mojżesza. Paweł podkreślił znaczenie „[przestrzegania] przykazań Bożych” (I List do Koryntian 7:19) „pod zakonem Chrystusowym” (I List do Koryntian 9:21), aby otrzymać błogosławieństwo zbawienia dzięki ewangelii.
Zarys
I List do Koryntian 1–11. Paweł ostrzega przed podziałami w Kościele i podkreśla znaczenie jedności pośród członków Kościoła. Ostrzega członków przed niemoralnością seksualną, naucza, że ciało jest świątynią dla Ducha Świętego i zachęca do samodyscypliny. Odpowiada na konkretne pytania dotyczące małżeństwa i służby misjonarskiej, jak również na temat obrzędu sakramentu, i pisze o tym, czy jest dopuszczalne spożywanie mięsa składanego w ofierze pogańskim bożkom.
I List do Koryntian 12–14. Paweł naucza, że mamy dążyć do uzyskania darów Ducha. Przypomina świętym w Koryncie o znaczeniu apostołów, proroków i nauczycieli oraz troski, jaką członkowie mają się nawzajem otaczać. Podkreśla znaczenie prawdziwej miłości ponad wszystkie inne duchowe dary.
I List do Koryntian 15–16. Paweł świadczy, że jest jednym z wielu, którzy są świadkami zmartwychwstałego Chrystusa. Naucza, że wszyscy ludzie zmartwychwstaną i że chrzest za zmarłych potwierdza prawdę o przyszłym Zmartwychwstaniu. Wyjaśnia, że zmartwychwstałe ciała będą różnić się od siebie stopniami chwały oraz że zwycięstwo Jezusa Chrystusa nad grobem usuwa żądło śmierci. Organizuje zbiórkę datków dla ubogich świętych w Jerozolimie.