II List do Tesaloniczan

Wprowadzenie

Krótko po napisaniu pierwszego listu do świętych w Tesalonice, Apostoł Paweł napisał do nich drugi list, w którym wyjaśnił więcej prawd dotyczących Drugiego Przyjścia Jezusa Chrystusa. Nauczał, że Zbawiciel nie przyjdzie, aż nie nastąpi odstępstwo. Następnie Paweł przestrzegał przed próżniactwem i radził świętym, żeby „nie [ustawali] czynić dobrze” (II List do Tesaloniczan 3:13).

II List do Tesaloniczan 1–2

Paweł zachęca świętych, prorokując o Drugim Przyjściu Jezusa Chrystusa

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów powiedział: „Z podziwem i zachętą dla każdej osoby, która będzie musiała niezachwianie trwać w tych dniach ostatnich, zwracam się do wszystkich, a szczególnie do młodzieży Kościoła tymi słowy: jeśli jeszcze nie mieliście takiej okazji, to pewnego dnia przyjdzie czas, kiedy staniecie w obronie swojej wiary, a być może nawet osobiście doświadczycie prześladowań tylko dlatego, że jesteście członkami Kościoła Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich. Takie chwile będą wymagały od was zarówno odwagi, jak i kurtuazji” („Cena i błogosławieństwa bycia uczniem”, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 6).

W dzienniku do studiowania opisz sytuację, w której musiałeś bronić wiary lub znosić przeciwności z powodu swojego członkostwa w Kościele. Napisz, jak zachowałeś się w tych okolicznościach. Jeśli nie musiałeś bronić wiary lub znosić przeciwności z powodu swojego członkostwa w Kościele, napisz, jak zareagowałbyś w takiej sytuacji.

Apostoł Paweł napisał drugi list do świętych w Tesalonice i poruszył w nim kilka tematów, mówił między innymi o prześladowaniach, jakich doświadczali. W trakcie studiowania II Listu do Tesaloniczan 1 odszukaj zasadę, która może pomóc ci znieść przeciwności i cierpienia, jakich możesz doświadczać jako członek Kościoła.

Przeczytaj II List do Tesaloniczan 1:3–5 i odszukaj, za co Paweł chwalił świętych w Tesalonice.

Możesz zaznaczyć lub zanotować w wersecie 5., jaką nagrodę mieli otrzymać święci za znoszenie prześladowań i cierpień z „wytrwałością i wiarą” (II List do Tesaloniczan 1:4).

Z II Listu do Tesaloniczan 1:3–5 uczymy się, że jeśli z wytrwałością i wiarą będziemy znosić prześladowania i cierpienia, będziemy mogli zostać uznani za godnych królestwa Bożego.

Zastanów się, co to znaczy z wytrwałością znosić próby. Dlaczego potrzebujemy wiary, aby z wytrwałością znosić prześladowania i cierpienia?

Przeczytaj następującą wypowiedź Prezydenta Dietera F. Uchtdorfa z Pierwszego Prezydium i zaznacz, co to znaczy z wytrwałością znosić próby: „Cierpliwość nie jest pasywną rezygnacją ani brakiem działania z powodu strachu. Cierpliwość oznacza aktywne czekanie i wytrwanie. Oznacza ona obstawanie przy czymś i robienie wszystkiego, co możemy — pracę, ufność i rozwijanie wiary; przyjmowanie mężnie trudności, nawet gdy pragnienia naszych serc nie spełniają się. Cierpliwość nie jest tylko trwaniem, jest ona wytrwaniem w dobrym stylu!” („Nie ustawajcie w cierpliwości”, Ensign lub Liahona, maj 2010, str. 57).

Pomyśl o kimś, kogo znasz lub o kim czytałeś w pismach świętych, kto wiernie i wytrwale znosił prześladowania i cierpienia. W dzienniku do studiowania wyjaśnij, dlaczego przykład tej osoby jest dla ciebie ważny.

Zastanów się nad tym, jakich obecnie doświadczasz prześladowań i cierpień oraz zdecyduj, w jaki sposób możesz znosić te wyzwania z wytrwałością i wiarą. Możesz pomodlić się o pomoc.

Paweł prorokował o Drugim Przyjściu Jezusa Chrystusa. Przeczytaj II List do Tesaloniczan 1:6–10 i odszukaj, jakich słów i zwrotów Paweł użył opisując Drugie Przyjście. W trakcie czytania zwróć uwagę na to, czym będzie różniło się to, co doświadczą sprawiedliwi od tego, co doświadczą niegodziwi w chwili przyjścia Pana.

Jedna z prawd, jakich uczymy się z tych wersetów, brzmi: Podczas Drugiego Przyjścia Jezusa Chrystusa sprawiedliwi znajdą odpoczynek, a niegodziwi zostaną zniszczeni.

Od czego prawi znajdą odpoczynek?

W jaki sposób ta doktryna może pocieszać tych, którzy obecnie doświadczają prześladowań z powodu swojego zobowiązania wobec Jezusa Chrystusa?

Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się, kiedy nastąpi Drugie Przyjście Jezusa Chrystusa? II List do Tesaloniczan 2:2 wskazuje na to, że święci w Tesalonice uważali, że Drugie Przyjście Pana już nastąpiło lub miało zaraz nastąpić. Paweł martwił się, że zostali zwiedzeni.

Przeczytaj II List do Tesaloniczan 2:1–3 i odszukaj, co Paweł powiedział o wydarzeniach poprzedzających Drugie Przyjście. W wersecie 3. zwrot „nie nastanie pierwej” odnosi się do Drugiego Przyjścia, a „odstępstwo” to odstąpienie od prawdy. (Zauważ, że: II List do Tesaloniczan 2:1–3 to fragment z pisma świętego do opanowania. Możesz zaznaczyć go w wyróżniający się sposób, abyś mógł w przyszłości z łatwością go odnaleźć).

Z II Listu do Tesaloniczan 2:1–3 uczymy się, że przed Drugim Przyjściem Jezusa Chrystusa nastąpi odstępstwo.

Zwróć uwagę na to, że w tych wersetach Paweł zasugerował, że członkowie Kościoła w jego czasach powinni zwracać więcej uwagi na odstępstwo, które już się rozpoczęło niż na to, kiedy nastąpi Drugie Przyjście Pana. Poniższe wyjaśnienie może pomóc ci zrozumieć Wielkie Odstępstwo, które miało miejsce wkrótce po śmierci Pawła i innych apostołów. Paweł wiedział, że to odstępstwo będzie miało miejsce przed Drugim Przyjściem Pana.

„Po śmierci Jezusa Chrystusa niegodziwi ludzie prześladowali Apostołów i członków Kościoła, zabijając wielu z nich. Wraz ze śmiercią Apostołów zabrane zostały z ziemi klucze kapłaństwa i upoważnienie kapłańskie. Apostołowie zachowywali w czystości doktryn ewangelii oraz zapewniali porządek i normy godności dotyczące członków Kościoła. Bez Apostołów z biegiem czasu doktryny zostały zmienione. Wprowadzono też bez upoważnienia zmiany w organizacji Kościoła i obrzędach kapłańskich, takich jak chrzest i nadawanie daru Ducha Świętego.

Nie mając objawienia i upoważnienia kapłańskiego, ludzie polegali na własnej mądrości w interpretowaniu pism świętych oraz zasad i obrzędów ewangelii Jezusa Chrystusa. Nauczano fałszywych idei jako prawdy. Zaginęła duża część wiedzy o prawdziwych cechach i naturze Boga, Jego Syna Jezusa Chrystusa i Ducha Świętego. Doktryny takie, jak: wiara w Jezusa Chrystusa, odpokutowanie, chrzest i dar Ducha Świętego zostały zniekształcone lub zapomniane. Na ziemi nie było już tego upoważnienia kapłańskiego, jakie Chrystus przekazał Apostołom. To odstępstwo w końcu doprowadziło do powstania wielu kościołów” (Abyście głosili moją ewangelię: Przewodnik dla służby misjonarskiej [2004], str. 35).

Biorąc pod uwagę to, czego dowiedziałeś się o Odstępstwie, zastanów się, dlaczego konieczne było przywrócenie ewangelii Jezusa Chrystusa i Jego Kościoła przed powrotem Pana.

Zwrot „człowiek niegodziwości”, o którym mowa w II Liście do Tesaloniczan 2:3, odnosi się do szatana. Przywrócenie ewangelii i towarzyszące mu ujawnienie Księgi Mormona ujawniło oszustwa szatana i jego naśladowców.

W II Liście do Tesaloniczan 2:4–17 czytamy, iż Paweł prorokował, że Pan pozwoli szatanowi zwodzić mieszkańców ziemi aż do Drugiego Przyjścia (zob. Joseph Smith Translation, 2 Thessalonians 2:7–9 [Tłumaczenie Józefa Smitha, II List do Tesaloniczan 2:7–9] w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO). Paweł zachęcał świętych, żeby „[trwali] niewzruszenie” w tym, czego ich nauczono (II List do Tesaloniczan 2:15).

Fragment do opanowania z pism świętych — II List do Tesaloniczan 2:1–3

Korzystając z pomocy do studiowania pism świętych (takich jak przypisy, Guide to the Scriptures [Przewodnik po pismach świętych] lub Topical Guide [Przewodnik tematyczny]), znajdź inny fragment, który naucza o Odstępstwie. Możesz zapisać lub zanotować do niego odnośnik obok II Listu do Tesaloniczan 2:1–3. W dzienniku do studiowania napisz, w jaki mógłbyś przy pomocy tych wersetów wyjaśnić podstawowe doktryny o Odstępstwie i Przywróceniu osobie, która nie jest członkiem Kościoła.

II List do Tesaloniczan 3

Paweł przestrzega przed ludźmi, którzy nie słuchają rad Pana i naucza o samowystarczalności

Kiedy Paweł pisał swój drugi list do Tesaloniczan, niektórzy członkowie Kościoła próżnowali, czyli byli leniwi, i nie starali się być samowystarczalni. Oczekiwali, że inni zapewnią im byt.

Jakie problemy mogły wyniknąć z tej sytuacji?

Jak podaje II List do Tesaloniczan 3:1–9, Paweł pochwalił wiernych świętych w Tesalonice i ostrzegł ich przed tymi, którzy żyli „nieporządnie” (werset 6.). Jedno ze znaczeń słowa nieporządnie to niezdyscyplinowanie, co w kontekście II Listu do Tesaloniczan 3 sugeruje lenistwo lub próżniactwo. Członkowie Kościoła, którzy żyli nieporządnie, to osoby, które były w stanie pracować na własne utrzymanie, ale tego nie robiły. Paweł zwrócił uwagę na to, że razem ze swoimi towarzyszami dał przykład doczesnej samowystarczalności, zarabiając na własne utrzymanie.

Przeczytaj II List do Tesaloniczan 3:10–13 i odszukaj, co Paweł nakazał świętym w odniesieniu do osób, które nie chcą pracować.

Paweł radził też świętym, żeby „nie [ustawali] czynić dobrze” (II List do Tesaloniczan 3:13). Pouczał ich, żeby doskonalili się we wszystkich aspektach i pomagali innym (zob. także NiP 64:33).

Z nauk Pawła uczymy się, że przykazano nam dążyć do samowystarczalności i pomagać bliźnim.

Przeczytaj następującą wypowiedź i odszukaj, co to znaczy być samowystarczalnym:

„Jednym z błogosławieństw pracy jest coraz większa samowystarczalność. Kiedy jesteś samowystarczalny, korzystasz z błogosławieństw i zdolności danych przez Boga, aby zatroszczyć się o siebie i swoją rodzinę oraz rozwiązywać własne problemy. Samowystarczalność nie oznacza, że sam musisz wszystko robić. Aby być samowystarczalnym, musisz nauczyć się pracować z innymi i zwracać się do Pana o pomoc i siłę.

Pamiętaj, że Bóg ma dla ciebie wielką pracę do wykonania. Pobłogosławi cię, kiedy będziesz starał się ją wykonać” (Dla wzmocnienia młodzieży [broszura, 2011], str. 41).

Zastanów się, co możesz zrobić, żeby stać się bardziej samowystarczalnym teraz i w przyszłości. Wyznacz sobie cel i proś Pana o pomoc, byś mógł go osiągnąć.

Jak podaje II List do Tesaloniczan 3:14–18, Paweł zakończył swój list, zachęcając świętych, by pomagali tym, którzy próżnują, stać się bardziej samowystarczalnymi poprzez „nie [przestawianie z nimi]”, czyli nie przebywanie w ich obecności (werset 14.). Aczkolwiek zachęcał świętych, żeby nie traktowali ich jak wrogów, ale jako braci i siostry w ewangelii.

W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

Przestudiowałem lekcję: II List do Tesaloniczan i ukończyłem ją w dniu (data).

Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: