Część 14.: Dzień 3.
Ew. Jana 9
Wprowadzenie
Jezus uzdrowił człowieka, który był niewidomy od urodzenia. Faryzeusze przesłuchali tego mężczyznę i wyrzucili go z synagogi, ponieważ nie chciał oskarżyć Jezusa i nazwać Go grzesznikiem, gdyż uzdrowił w Sabat. Zbawiciel odszukał tego człowieka i zapytał go, w co wierzył; mężczyzna ten czcił Jezusa jako Syna Boga.
Ew. Jana 9:1–7
Jezus uzdrawia człowieka, który urodził się niewidomy
Wymień kilka przykładów przeciwności, z którymi zmagają się otaczający cię ludzie lub ci, o których głośno w wiadomościach:
Niektórzy zastanawiają się, dlaczego Bóg pozwala na to, aby przeciwności w drastyczny sposób oddziaływały na ich życie. Podczas studiowania Ew. Jana 9:1–5 odszukaj prawdę, która pomoże nam lepiej zrozumieć jeden z powodów, dla których Bóg pozwala na to, aby przeciwności oddziaływały na nasze życie.
Przebywając w Jerozolimie, Jezus spotkał mężczyznę, który zmagał się z pewnym nieszczęściem od urodzenia. Przeczytaj Ew. Jana 9:1–2 i odszukaj, z jakim nieszczęściem zmagał się ten człowiek.
Co chcieli wiedzieć uczniowie na temat przyczyny, dla której ów człowiek zmagał się z tym nieszczęściem?
Wiele osób za czasów Zbawiciela wierzyło, że nieszczęścia, z jakimi zmagali się ludzie, były spowodowane grzechami, które popełnili oni sami lub ich rodzice. Czy uważasz, że taki pogląd był właściwy? Dlaczego tak lub dlaczego nie?
Przeczytaj Ew. Jana 9:3–5 i odszukaj, czego Zbawiciel nauczał Swoich uczniów na temat ślepoty, na którą cierpiał ten mężczyzna.
Jak myślisz, co znaczą słowa: „aby się na nim objawiły dzieła Boże”? (Ew. Jana 9:3).
Z nauk Zbawiciela znajdujących się w tym wersetach, uczymy się, że Bóg może wykorzystać przeciwności, z jakimi się zmagamy, aby okazać Swoją moc i wypełnić Swoje dzieło. Innymi słowy, mimo że może być wiele powodów, dla których zmagamy się z przeciwnościami w naszym życiu, Bóg może je wykorzystać, aby pomóc w wypełnieniu Jego prawych zamiarów.
Aby w pełni zrozumieć tę prawdę, przeczytaj następującą wypowiedź Starszego Dallina H. Oaksa z Kworum Dwunastu Apostołów:
„Wysłano nas tutaj, aby nas wypróbować. Przeciwieństwo musi być we wszystkim. Mamy uczyć się i wzrastać poprzez to przeciwieństwo, poprzez stawanie naprzeciw wyzwaniom i poprzez nauczanie innych, aby też tak czynili […]. Pan nie tylko uświęca nasze nieszczęścia dla naszej korzyści, lecz używa ich, aby błogosławić życie wielu innych ludzi.
Kiedy Jezus i jego uczniowie spotkali człowieka, który był niewidomy od urodzenia, udzielił tej lekcji. [Starszy Oaks następnie zacytował Ew. Jana 9:2–3].
Gdy postrzegamy życie poprzez szkła duchowości, możemy dostrzec wiele przykładów dzieł Bożych, które dokonują się poprzez nieszczęścia Jego dzieci […].
Kiedy rozumiemy tę zasadę, że Bóg ofiarowuje nam możliwości błogosławieństw i błogosławi nas poprzez nasze własne nieszczęścia i nieszczęścia innych, rozumiemy, dlaczego nakazuje nam wciąż ‘dziękować […] Panu, twemu Bogu, za wszystkie rzeczy’ (NiP 59:7)” („Dziękujcie za wszystko”, Ensign lub Liahona, maj 2003, str. 97–98).
Pomyśl o przeciwności, z którą się obecnie zmagasz lub której kiedyś doświadczyłeś. Podczas dalszego studiowania Ew. Jana 9 zastanów się, w jaki sposób, ze względu na te przeciwności, Bóg może okazywać ci Swoją moc i Swoje dzieła.
Przeczytaj Ew. Jana 9:6–7 i odszukaj, w jaki sposób Bóg objawił Swoją moc i wypełnił Swoje dzieło poprzez to, czego doświadczył niewidomy mężczyzna.
Jak myślisz, co czuł ten mężczyzna, kiedy przejrzał na oczy po raz pierwszy?
Ew. Jana 9:8–41
Zbawiciel poszukuje mężczyzny, którego uzdrowił po tym, jak został on wypędzony przez faryzeuszy
W Ew. Jana 9:8–15 jest napisane, że kiedy niewidomy mężczyzna został uzdrowiony, niektórzy ludzie kwestionowali, czy był on naprawdę tym, który urodził się niewidomy. Inni zastanawiali się, w jaki sposób został uzdrowiony i przyprowadzili go do faryzeuszy, którzy zaczęli zadawać mu wiele pytań.
Przejrzyj Ew. Jana 9:14, aby określić dzień, w którym Zbawiciel uzdrowił niewidomego mężczyznę.
Jak myślisz, jak zareagowali faryzeusze na to, że Jezus uzdrowił tego mężczyznę w Sabat?
Przeczytaj Ew. Jana 9:16 i odszukaj, jakie było nastawienie faryzeuszy wobec Jezusa.
Przeczytaj Ew. Jana 9:17 i odszukaj, za kogo niewidomy uważał Jezusa.
Podczas studiowania dalszej części Ew. Jana 9 zwróć uwagę na to, w jaki sposób zmieniał się pogląd, jaki ten niewidomy miał na temat Zbawiciela.
Faryzeusze, wątpiąc, czy ten mężczyzna był kiedykolwiek niewidomy, przyprowadzili na przesłuchanie jego rodziców. Z Ew. Jana 9:19–23 dowiadujemy się, że kiedy zapytano o to rodziców tego mężczyzny, oświadczyli oni, że jest ich synem oraz że urodził się niewidomy, ale nie wiedzą, w jaki sposób został uzdrowiony. Z obawy przed wykluczeniem z synagogi i społeczności, nie chcieli przyznać, że wierzą, że Jezus jest Mesjaszem, dlatego woleli, aby ich syn mówił sam za siebie.
Przeczytaj Ew. Jana 9:24–27, 30–33 i odszukaj odpowiedź, jakiej ten mężczyzna udzielił faryzeuszom. Możesz podkreślić słowa, których użył, broniąc Jezusa i świadcząc, że był On „od Boga” (Ew. Jana 9:33).
-
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania: Co w odpowiedziach tego mężczyzny zwraca twoją uwagę?
Z Ew. Jana 9:34 uczymy się, że został on wypędzony (zapewne z synagogi) [zob. Ew. Jana 9:22], ponieważ odważnie stanął w obronie Zbawiciela.
„Synagogi stanowiły centrum religijnego i społecznego życia wielu żydowskich społeczności. Zapewniały dostęp do nauk religijnych i stanowiły miejsce kultu, dawały także możliwość zdobywania wiedzy i rozwijania stosunków społecznych. Ponieważ synagoga stanowiła nieodłączną część społeczeństwa żydowskiego, wypędzenie z niej […] oznaczało więcej niż tylko ekskomunikę i utratę członkostwa w społeczności religijnej. Oznaczało również pozbawienie prawa do udziału w sprawach społecznych i kulturalnych” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 230).
Jak myślisz, dlaczego ten mężczyzna był gotów do obrony tego, co wiedział o Jezusie Chrystusie, mimo że wiązało się to z wypędzeniem z synagogi?
Kiedy mężczyzna ten został wypędzony z synagogi, Zbawiciel go odnalazł i zapytał, czy „[wierzy] w Syna Człowieczego” (Ew. Jana 9:35). Przeczytaj Ew. Jana 9:36–38 i odszukaj, co odpowiedział ten mężczyzna.
Jego słowa: „Wierzę, Panie!” oraz fakt, że „złożył mu pokłon” (Ew. Jana 9:38) wskazują na to, że jego duchowe oczy zostały otworzone i rozpoznał, kim był Jezus Chrystus — Mesjaszem i Synem Boga.
Z tej historii uczymy się, że jeśli, pomimo przeciwności, pozostaniemy wierni temu, co wiemy, że jest prawdą, nasze świadectwa zostaną wzmocnione. Z czasem nasze świadectwa staną się jeszcze silniejsze.
-
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
-
Dlaczego, twoim zdaniem, nasze świadectwa zostają wzmocnione, kiedy opieramy się przeciwnościom lub próbom naszej wiary?
-
W jaki sposób twoje świadectwo zostało wzmocnione, gdy wiernie trwałeś mimo przeciwności?
-
Aby odnaleźć w tej historii kolejną zasadę, przymknij oczy na tyle, aby widzieć jedynie trochę światła. Następnie otwórz je do połowy, a potem otwórz szeroko. Zwróć uwagę na to, jak za każdym razem zmienia się twoje postrzeganie.
Pamiętaj, że ów mężczyzna otrzymał fizyczny wzrok, kiedy Jezus go uzdrowił. Przeczytaj Ew. Jana 9:11, 17, 33, 35–38 i odszukaj wyrażenia, które opisują dojrzewanie duchowego wzroku tego mężczyzny lub — innymi słowy — zrozumienia tego, kim jest Jezus.
Z początku mówił o Jezusie jako „[człowieku], którego zwą Jezusem” (Ew. Jana 9:11), a później stwierdził, że to „prorok” (Ew. Jana 9:17) i bronił Go, mówiąc, że jest „od Boga” (Ew. Jana 9:33). Z czasem jego duchowy wzrok stawał się coraz bardziej wyraźny, aż w końcu ujrzał, że Jezus Chrystus jest obiecanym Mesjaszem i Synem Boga.
Dlaczego, twoim zdaniem, jego duchowy wzrok i zrozumienie, kim był Zbawiciel, stały się bardziej wyraźne? W jaki sposób, dzięki temu, czego doświadczył, rozwinął swoją wiarę w Jezusa Chrystusa?
Przemawiając na temat doświadczeń tego mężczyzny, Prezydent Howard W. Hunter nauczał: „Wzrok został przywrócony dwukrotnie — raz, w celu naprawienia wrodzonej wady, a drugi raz, by mógł ujrzeć Króla Królów, nim wstąpi On na Swój wieczny tron. Jezus przywrócił zarówno fizyczny, jak i duchowy wzrok. Swoim światłem przegonił ciemność, a ten człowiek, tak jak wielu ludzi w naszych czasach, przyjął to światło i ujrzał” („The God That Doest Wonders”, Ensign, maj 1989, str. 16–17).
Z tej historii uczymy się, że gdy rozwijamy naszą wiarę w Jezusa Chrystusa, nasz duchowy wzrok i zrozumienie stają się bardziej wyraźne.
Dlaczego, twoim zdaniem, rozwijanie wiary jest niezbędne do ujrzenia i zrozumienia duchowej prawdy w większym zakresie?
Niektórzy z faryzeuszów byli w pobliżu, gdy ten człowiek ujrzał i wychwalał Jezusa Chrystusa jako Syna Boga. Przeczytaj Ew. Jana 9:39–41 i odszukaj, czego Zbawiciel nauczał na temat ślepoty.
W odpowiedzi na pytanie zadane przez faryzeuszy: „Czy i my ślepi jesteśmy?” (Ew. Jana 9:40), „Zbawiciel użył metafory, aby nauczyć, że osoby, które były ‘[ślepe]’ — nie wiedziały, kim On był — ‘nie [mają] grzechu’ (Ew. Jana 9:41). Natomiast osoby, które ‘[widziały]’ — otrzymały wystarczające świadectwo o Zbawicielu i Jego boskiej misji, aby wiedzieć, kim był — były odpowiedzialne za swoje czyny. Faryzeusze byli pośród tych osób, które ‘[widziały]’ i dlatego ‘[pozostawali] w grzechu’. W sensie duchowym byli ślepi z wyboru, ponieważ nie chcieli uznać Jezusa jako Syna Boga pomimo wielu świadectw, które otrzymali” (New Testament Student Manual, str. 231).
-
Spójrz na dwie ostatnie zasady, których nauczyłeś się podczas tej lekcji i zastanów się, w jaki sposób możesz je zastosować w swoim życiu. W dzienniku do studiowania napisz cele, dzięki którym zastosujesz te zasady w swoim życiu. Módl się o kierownictwo, by osiągnąć te cele.
-
W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:
Przestudiowałem lekcję: Ew. Jana 9 i ukończyłem ją w dniu (data).
Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: