Część 18.: Dzień 4.

Dzieje Apostolskie 10–12

Wprowadzenie

Bóg objawił Piotrowi w wizji, że ewangelia powinna być głoszona poganom — ludziom innych narodów. Piotr nauczał ewangelii Korneliusza i jego domostwo, a później zażegnał wśród żydowskich świętych spór dotyczący nauczania ewangelii ludzi innych narodów. Dzieło Pana było kontynuowane pomimo prześladowań. Herod Agryppa, wnuk Heroda Wielkiego, zabił Apostoła Jakuba, a następnie aresztował i uwięził Piotra. W nocy przed planowaną egzekucją Piotra anioł pomógł mu uciec z więzienia. Herod został porażony przez anioła Boga, a ewangelia była nadal głoszona, postępując naprzód.

Dzieje Apostolskie 10

Bóg objawia Piotrowi w wizji, że ewangelia ma być głoszona ludziom innych narodów

Skąd czerpiesz pewność konieczną, aby za kimś podążać?

Wyobraź sobie, że jesteś w grupie ludzi, która się zgubiła. Kilku członków grupy proponuje, że poprowadzi resztę w bezpieczne miejsce, choć każdy z nich sugeruje inny kierunek. Czym byś się kierował przy podejmowaniu decyzji, za którą osobą podążyć?

Podczas studiowania Dziejów Apostolskich 10–12 odszukaj prawdy, które mogą pomóc ci uzyskać pewność, że podążasz za tymi, których Pan powołał do prowadzenia Jego Kościoła.

Do tego momentu w Nowym Testamencie ewangelia, z kilkoma wyjątkami, była głoszona wyłącznie Żydom. Nawet Jezus nauczał wyłącznie „owce, które zaginęły z domu Izraela” i przykazał swoim Apostołom, aby czynili to samo (zob. Ew. Mateusza 10:5–6). Jednakże Zbawiciel powiedział Swoim uczniom, że kiedy otrzymają Ducha Świętego, mają głosić ewangelię „aż po krańce ziemi” (Dzieje Apostolskie 1:8). W Dziejach Apostolskich 10 czytamy o znaczącej zmianie, jaka nastąpiła w działaniu Kościoła, która to umożliwiła.

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 10:1–2 i odszukaj szczegóły dotyczące Korneliusza, który nie był Żydem, ale jednym z ludzi innych narodów.

Był on setnikiem. Setnik był „oficerem w armii rzymskiej, który dowodził grupą od 50 do 100 żołnierzy. Taka grupa tworzyła 1/60 rzymskiego legionu” (Guide to the Scriptures, „Centurion”, strona internetowa: scriptures.lds.org).

Zgodnie z obowiązującymi wówczas procedurami Korneliusz, nie będąc Żydem, nie mógł przystąpić do Kościoła Chrystusa bez wcześniejszego nawrócenia się na judaizm. W jaki sposób Korneliusz okazał wiarę w Boga, jako osoba wywodząca się z innego narodu, mimo że nie mógł przystąpić do Kościoła?

Według zapisu w Dziejach Apostolskich 10:3–48 Piotr miał wizję, której początkowo nie rozumiał. Jednakże, podążając za Duchem Świętym, Piotr poznał Korneliusza, który miał wizję, w której anioł powiedział, że Pan wysłuchał jego modlitw. Piotr gościł w domu Korneliusza, aby nauczać jego oraz jego rodzinę ewangelii. Duch Święty zstąpił na wszystkich obecnych w domu. Piotr zdał sobie sprawę, że jego wizja, w której otrzymał przykazanie, by spożyć zwierzęta uważane za nieczyste, była niebiańską wskazówką, aby głosić ewangelię ludziom innych narodów i pozwalać im przyjmować chrzest bez wcześniejszego nawrócenia na judaizm.

1. Wykonaj poniższe zdania w dzienniku do studiowania:

   1. Przeczytaj Dzieje Apostolskie 10:34–35 i zapisz wszystkie myśli i uczucia w odniesieniu do słów Piotra, zawartych w tych dwóch wersetach.

   2. Przeczytaj fragment: 2 Nefi 26:33, a następnie odpowiedz na następujące pytanie: Co oznacza stwierdzenie, że „Bóg nie ma względu na osobę” (Dzieje Apostolskie 10:34)?

Rozważ poniższą wypowiedź o tym, że Bóg „nie ma względu na osobę”:

„Ewangelia Jezusa Chrystusa jest dla wszystkich. Księga Mormona mówi wyraźnie: ‘czy jest [się] czarnoskórym czy białym, niewolnikiem czy wolnym, mężczyzną czy kobietą […], wszyscy są jednakowo traktowani przez Boga’ (2 Nefi 26:33). To oficjalna nauka Kościoła.

Ludzie wszelkich ras byli przyjmowani i chrzczeni w Kościele od początku jego istnienia […].

Kościół zdecydowanie potępia rasizm, łącznie z wszelkimi przejawami rasizmu okazywanymi w przeszłości przez osoby wewnątrz Kościoła i poza nim. W 2006 r. ówczesny prezydent Kościoła, Gordon B. Hinckley, oświadczył, że ‘żaden człowiek, który ubliża ludziom odmiennej rasy, nie może uważać się za prawdziwego ucznia Chrystusa. Nie ma również prawa uważać, że żyje w zgodzie z naukami Kościoła. Uznajmy wszyscy fakt, że każdy z nas jest synem lub córką Ojca w Niebie, który kocha wszystkie Swoje dzieci’ [„Potrzeba większej dobroci”, Ensign lub Liahona, maj 2006, str. 58]” („Race and the Church: All Are Alike unto God”, adres internetowy: mormonnewsroom.org/article/race-church).

Dzieje Apostolskie 11:1–18

Piotr zażegnuje spór pomiędzy żydowskimi świętymi, dotyczący głoszenia ewangelii ludziom innych narodów

W oparciu o to, co przeczytałeś w Dziejach Apostolskich 10:28, jak mogli czuć się żydowscy święci, kiedy usłyszeli o kontaktach Piotra z ludźmi innych narodów?

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 11:1–3 i odszukaj, w jaki sposób uczniowie zareagowali na to, co zrobił Piotr.

Według Dziejów Apostolskich 11:4–15, Piotr opowiedział uczniom o wizjach, które on i Korneliusz otrzymali. Powiedział im, że Korneliusz wraz z rodziną przyjął nauki Jezusa Chrystusa, a następnie doświadczył mocy Ducha Świętego w taki sam sposób, jak Piotr i inni uczniowie.

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 11:16–17 i odszukaj końcowe uwagi Piotra skierowane do tych uczniów.

Co według ciebie miał na myśli Piotr, gdy powiedział: „Jakże ja mogłem przeszkodzić Bogu?” (Dzieje Apostolskie 11:17)?

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 11:18 i odszukaj, w jaki sposób uczniowie zareagowali na wyjaśnienie Piotra.

W jaki sposób zareagowali uczniowie, kiedy dowiedzieli się, że Piotr był prowadzony przez Boga?

Oto jedna z zasad, jakich możemy nauczyć się z tego zapisu: Jeśli wiemy o tym, że osoby przewodzące Kościołowi są prowadzone przez Boga, możemy śmiało je popierać i podążać za nimi. Zasada ta została potwierdzona we współczesnych pismach świętych, które podają, że Bóg objawia swoją wolę tym, którzy dzierżą klucze kapłaństwa i przewodniczą Kościołowi (zob. NiP 1:38; 28:2, 7; 42:11; 107:65–66).

2. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. W jaki sposób przekonałeś się, że osoby, które przewodniczą Kościołowi, są prowadzone przez Boga?

   2. Za jaką radą proroków postanowiłeś podążać, ponieważ wiesz, że prorocy są prowadzeni przez Boga?

3. W dzienniku do studiowania zapisz cel, dzięki któremu zdobędziesz silniejsze świadectwo o tym, że osoby przewodzące Kościołowi są prowadzone przez Boga.

Dzieje Apostolskie 11:19–30

Dzieło Pana postępuje naprzód pomimo prześladowań

Dzieje Apostolskie 11:19–26 opisują, że z powodu prześladowań niektórzy uczniowie zostali rozproszeni na cały region, jednakże wszędzie tam, dokąd poszli, wiernie głosili ewangelię Jezusa Chrystusa. Dzieje Apostolskie 11:27–30 opisują, że „do Antiochii [przyszli] prorocy z Jerozolimy”, a jeden z proroków, Agabus, świadczył, że nastanie głód. Następnie podjęto wysiłki, by nieść pomoc ludziom w Judei.

Dzieje Apostolskie 12:1–17

Herod zabija Jakuba i aresztuje Piotra, który w cudowny sposób ucieka z więzienia

Kompas wskazuje północ, ponieważ magnetyczny biegun północny ziemi oddziałuje na jego igłę. Narysuj X obok kompasu (ale nie obok kierunku wskazującego północ) i wyobraź sobie, że X oznacza podręczny magnes.

W jaki sposób ów magnes wpłynąłby na zachowanie igły magnetycznej?

W jaki sposób taka sytuacja wpłynęłaby na podjęcie decyzji o kierunku, w którym powinniśmy się udać?

Podczas studiowania Dziejów Apostolskich 12 zwróć uwagę na wpływ, który może zakłócać naszą zdolność do podejmowania właściwych decyzji.

Od męczeńskiej śmierci Szczepana członkowie Kościoła w Jerozolimie i okolicy doświadczali nasilających się prześladowań. Przeczytaj Dzieje Apostolskie 12:1–4 i odszukaj, w jaki sposób król Agryppa przyłączył się do tych prześladowań.

Kogo zabił Herod?

Jakub wspomniany w wersecie 2. to Apostoł Jakub, brat Apostoła Jana, syn Zebedeusza. Według tych wersetów, we wczesnej historii Kościoła Jakub był pierwszym Apostołem, który poniósł męczeńską śmierć. Był także członkiem Pierwszego Prezydium wraz z Piotrem i Janem.

Kto, według Dziejów Apostolskich 12:3, był zadowolony ze śmierci Jakuba?

Słowo „Żydzi” w wersecie 3. odnosi się do wpływowych przywódców żydowskich w Jerozolimie, którzy zachęcali do prześladowania Kościoła Jezusa Chrystusa. Herodowi Agryppie „zależało na tym, by być postrzeganym jako ortodoksyjny Żyd” (Bible Dictionary, „Herod”), więc starał się zadowolić żydowskich przywódców. Obok X przy kompasie zapisz: Jeśli staramy się zadowolić innych ludzi zamiast Boga, to…

Co zrobił Herod, gdy zauważył, że zamordowanie Jakuba zadowoliło przywódców żydowskich? (Zwróć uwagę, że jedna czwórka składała się z czterech żołnierzy).

Odnosząc się do obrazu kompasu i znaku X, w jaki sposób pragnienie Heroda, aby zadowolić inne osoby zamiast Boga, wpłynęło na kierunek, jaki obrał w życiu?

Opierając się na tym, czego możemy nauczyć się z przykładu Heroda, uzupełnij poniższą zasadę: Jeśli zamiast Boga chcemy zadowolić innych, to .

4. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. Jakie można by wskazać przykłady, poza Herodem, ukazujące, że staranie się, by zadowolić innych zamiast Boga może prowadzić do grzechu?

   2. W jaki sposób pragnienie, aby zadowolić innych może odwieść cię od twojego Ojca Niebieskiego? Co zrobisz, aby stawić opór, gdy jesteś prowadzony ku grzechowi?

Zastanów się, w jaki sposób być może pozwalasz, aby twoje pragnienie, by zadowolić innych, odwodziło cię od twojego Ojca Niebieskiego?

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 12:5–6. Co robili wtedy członkowie Kościoła?

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 12:7–10. Przez jakie ograniczenia i bariery przedostał się Piotr podczas swojej ucieczki?

Anioł Pana uwolnił Piotra z więzienia.

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 12:11–15. Kiedy Piotr zdał sobie sprawę, że to, co się wydarzyło, było realne i nie było wizją?

Co się stało, kiedy Piotr zakołatał do drzwi bramy domu Marii?

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 12:16–17. Komu Piotr zawdzięczał swoją ucieczkę z więzienia?

Zajrzyj ponownie do Dziejów Apostolskich 12:5 i zastanów się, w jaki sposób werset ten jest powiązany z ucieczką Piotra z więzienia.

Na co wskazuje wyrażenie „zbór zaś modlił się nieustannie” (Dzieje Apostolskie 12:5) w kwestii szczerości i żarliwości modlitw członków Kościoła?

Ów zapis ilustruje następującą prawdę: Nasze szczere i żarliwe modlitwy przywołują cuda i błogosławieństwa Boga do naszego życia i do życia innych ludzi.

Co oznacza wyrażenie szczera i żarliwa modlitwa?

Zasada ta nie oznacza, że jeśli nasze modlitwy będę szczere i żarliwe, to automatycznie otrzymamy to, o co prosimy. Inne czynniki związane z otrzymywaniem od Boga błogosławieństw i cudów obejmują wolę i czas Boga oraz osobistą wolną wolę.

Przeczytaj następującą wypowiedź i odszukaj, dlaczego modlitwa jest ważna: „Modlitwa jest aktem, poprzez który uzgadniane są ze sobą wola Ojca i wola dziecka. Celem modlitwy nie jest zmiana woli Boga, ale zapewnienie sobie i innym błogosławieństw, które Bóg pragnie nam ofiarować, ale są one uzależnione od tego, czy o nie poprosimy. Aby otrzymać błogosławieństwa, musimy sobie na nie zapracować. Modlitwa, jako rodzaj pracy, jest wyznaczonym środkiem dla otrzymania najwyższych ze wszystkich błogosławieństw” (Bible Dictionary, „Prayer”).

5. W dzienniku do studiowania odpowiedz na dwa lub wszystkie z następujących pytań:

   1. Co, w oparciu o ten cytat z Bible Dictionary [Słownika biblijnego], jest ważnym celem modlitwy?

   2. Dlaczego ważne jest, aby pamiętać, że celem modlitwy nie jest zmiana woli Boga?

   3. Kiedy modlitwa zaprosiła cuda i błogosławieństwa Boga do twojego życia lub życia osób, za które się modliłeś?

Zastanów się, za kogo lub o co możesz się modlić. Rozważ, w jaki sposób możesz modlić się z większą szczerością i żarliwością, aby zaprosić błogosławieństwa i cuda, którymi Bóg chce obdarzyć ciebie i inne osoby.

Dzieje Apostolskie 12:18–25

Herod zostaje porażony przez anioła Boga, a ewangelia jest dalej głoszona

Dzieje Apostolskie 12:18–25 opisują, że Herod dowiedział się o ucieczce Piotra i skazał stróżów, którzy w jego odczuciu umożliwili ucieczkę Piotrowi. Z wersetów tych uczymy się również, że Herod wygłosił mowę do ludu, który oddawał mu wielką chwałę i twierdził, że przemawia bożym głosem. Ponieważ Herod nie oddał chwały Bogu, anioł go poraził, w wyniku czego zmarł.

Ważne jest, aby rozumieć, że Bóg karze niegodziwych według Jego woli i w Jego czasie. Nie wszyscy niegodziwi ludzie są karani bezzwłocznie (zob. Alma 14:10–11).

Co, według Dziejów Apostolskich 12:24, stało się z pracą misjonarską, pomimo prześladowań, z którymi zmagali się członkowie?

Przejrzyj prawdy, których nauczyłeś się podczas tej lekcji i zastanów się, w jaki sposób możesz je zastosować w swoim życiu.

6. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

   Przestudiowałem lekcję: Dzieje Apostolskie 10–12 i ukończyłem ją w dniu (data).

   Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: