Część 23.: Dzień 4.
II List do Koryntian 4–7
Wprowadzenie
Apostoł Paweł nauczał, że próby i cierpienia tego życia mają charakter tymczasowy i są nieznaczne w porównaniu z błogosławieństwami wieczności. Nauczał także świętych w Koryncie o Sądzie i świadczył, że Jezus Chrystus umożliwił nam pojednanie z Bogiem. Kiedy Paweł dalej bronił siebie jako sługi Boga, doradził świętym, aby odseparowali się od wszelkiej niesprawiedliwości i cieszyli się, że doświadczyli smutku według Boga i pokuty.
II List do Koryntian 4
Paweł świadczy, że chociaż cierpi, to nie obawia się ani się nie martwi.
Co przedstawia ta ilustracja? Co osoba, która jest popychana, może myśleć o osobie, która ją popycha?
Szersze spojrzenie na tę ilustrację ujawnia, że mężczyzna odpycha drugiego mężczyznę, aby nie wpadł pod nadjeżdżający samochód.
W jaki sposób spojrzenie na tę sytuację w szerszym kontekście zmienia twoją ocenę tego, co ona przedstawia?
Jak podaje II List do Koryntian 4, Apostoł Paweł napisał do świętych w Koryncie, aby umożliwić im ujrzenie ich trudności szerszym kontekście. Podczas studiowania tego rozdziału zastanów się, w jaki sposób możesz zastosować skierowane do świętych nauki Pawła o trudnościach.
W II Liście do Koryntian 4:1–7 czytamy, że Paweł zapewnił świętych, iż naprawdę głosił im ewangelię. Nauczał, że Szatan, „bóg świata tego” (II List do Koryntian 4:4) podejmuje działania, aby ludzie nie przyjmowali ewangelii. Paweł przyrównał siebie i swoich współtowarzyszy w posłudze do glinianych naczyń, które zawierają „skarb” i „[jasność poznania] chwały Bożej” (II List do Koryntian 4:6–7).
Przeczytaj II List do Koryntian 4:8–9 i odszukaj, w jaki sposób Paweł opisał swoje wyzwania w pracy misjonarskiej.
Dlaczego, twoim zdaniem, Paweł zachował pozytywne nastawienie, kiedy doświadczał tych wyzwań?
Jak podaje II List do Koryntian 4:11–14, Paweł nauczał, iż chociaż niektórzy ludzie gotowi są oddać życie za ewangelię Jezusa Chrystusa, to ich śmierć jest tymczasowa.
Przeczytaj II List do Koryntian 4:14–16 i odszukaj, o czym Paweł wiedział, że pomoże im stawić czoła próbom i prześladowaniom.
Wyrażenie: „choć zewnętrzny nasz człowiek niszczeje, to jednak ten nasz wewnętrzny odnawia się z każdym dniem” (II List do Koryntian 4:16) oznacza, że pomimo iż Paweł i jego towarzysze mieli doświadczyć śmierci fizycznej, to ich duchy były codziennie wzmacniane.
Przeczytaj II List do Koryntian 4:17–18 i odszukaj prawdy, jakich Paweł nauczał świętych o próbach i cierpieniach.
Jedna z prawd, jakich możemy nauczyć się z tych wersetów, brzmi: Nasze próby i cierpienia w tym życiu są nieznaczne w porównaniu z wiecznymi błogosławieństwami i wzrostem, który następuje w wyniku wiernego ich przetrwania.
-
W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
-
Dlaczego ważne jest, aby postrzegać cierpienia w szerszym kontekście planu Ojca Niebieskiego?
-
Przypomnij sobie sytuację, w której widziałeś, jak ktoś pozostał silny w trakcie prób, ponieważ był w stanie dostrzec swoje cierpienia w szerszym kontekście planu Ojca Niebieskiego?
-
II List do Koryntian 5
Paweł naucza świętych o Sądzie i Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa
Złóż kartkę na pół. Otwórz kartkę. Na jednej połowie kartki napisz swoje imię i nazwisko, a na drugiej — Ojciec Niebieski. Kiedy przyszliśmy na ziemię, opuściliśmy obecność Ojca Niebieskiego. Przerwij kartkę na pół i niech te dwie połówki kartki pozostaną rozdzielone. Zastanów się, w jakim sensie przerwana kartka symbolizuje to, co stało się, kiedy opuściliśmy obecność Ojca Niebieskiego i przyszliśmy na ziemię, aby doświadczyć tego, co doczesne. W II Liście do Koryntian 5 czytamy o kilku prawdach, jakimi Paweł podzielił się, aby pomóc nam zrozumieć, co musimy zrobić, żeby powrócić o obecności Ojca Niebieskiego.
Przeczytaj II List do Koryntian 5:6–10 i odszukaj prawdy, które mogą pomóc nam z właściwej perspektywy spojrzeć na naszą relację z Ojcem Niebieskim. Możesz zaznaczyć lub zanotować w swoich pismach świętych to, co znajdziesz.
Oto dwie prawdy, jakich możemy nauczyć się z tych wersetów: Ponieważ podczas życia doczesnego jesteśmy odseparowani od Boga, musimy kroczyć z wiarą, nie polegając jedynie na zmyśle wzroku. Każdy z nas będzie sądzony przez Jezusa Chrystusa według tego, co uczynił w tym życiu.
Pomyśl, co oznacza: „w wierze, a nie w oglądaniu pielgrzymować” (II List do Koryntian 5:7). Kto spośród osób, które znasz, kroczy z wiarą, nie polegając jedynie na zmyśle wzroku?
Zastanów się, co możesz zrobić w swoim życiu, aby „[Panu] się podobać” (II List do Koryntian 5:9).
Przeczytaj II List do Koryntian 5:15–16 i odszukaj, co naśladowcy Jezusa Chrystusa czynią dzięki Zadośćuczynieniu. Przeczytaj także Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha], II List do Koryntian 5:16 (w: II List do Koryntian 5:16, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO). Wyrażenie: „żyć już nie będziemy według ciała” oznacza, że wyrzekamy się życia na sposób światowy.
Na połowie kartki na której widnieje twoje imię, napisz, czego nauczyłeś się o tym, jak naśladowcy Jezusa Chrystusa powinni żyć.
Przeczytaj II List do Koryntian 5:17–19 i odszukaj, w jaki sposób Zadośćuczynienie Jezusa Chrystusa może pomóc nam powrócić do obecności Ojca Niebieskiego. Możesz zaznaczyć lub zanotować w swoich pismach świętych to, co znajdziesz.
Zapisz poniższą prawdę na połowie kartki, na której napisane jest: „Ojciec Niebieski”: Dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa możemy stać się nowymi stworzeniami i pojednać się z Bogiem.
Co, twoim zdaniem, oznacza stanie się „nowym […] stworzeniem” (II List do Koryntian 5:17)?
Przyłóż z powrotem do siebie dwie połowy kartki. Pojednanie z Bogiem oznacza, że dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa możemy doznać przemiany i zostać oczyszczeni, co z kolei oznacza, że stajemy się nowymi stworzeniami, abyśmy mogli powrócić do życia w obecności Ojca Niebieskiego.
W II Liście do Koryntian 5:20–21 czytamy, że Paweł mówił o sobie oraz o tych, którzy razem z nim nauczali, że w miejsce „Chrystusa poselstwo [sprawowali]”; napominał też świętych, aby pojednali się z Bogiem.
II List do Koryntian 6
Paweł opisuje cechy charakterystyczne sług Boga i doradza świętym, aby wyszli spośród niegodziwych
Czy szydzono kiedyś z ciebie lub krytykowano cię, kiedy próbowałeś służyć bliźnim? W II Liście do Koryntian 6:1–13 czytamy, jak Paweł zachęcał świętych, aby byli sługami Boga oraz żeby byli cierpliwi i ostrożni, by nikogo nie urazić, nawet jeśli zostali źle potraktowani.
Z II Listu do Koryntian 6:14–18 dowiadujemy się, że Paweł nauczał świętych o błogosławieństwach wynikających z odseparowania się od niegodziwości.
Uzupełnij następującą tabelę w oparciu o II List do Koryntian 6:14–18, wymieniając rady Pawła oraz związane z nimi błogosławieństwa:
|
Rady dla świętych |
Obietnice Pana |
|---|---|
W II Liście do Koryntian 6:15 słowo: zgoda oznacza harmonię, słowo: Belial oznacza niegodziwość (zob. Bible Dictionary, „Belial”), a niewierzący — osobę, która nie wierzy lub osobę wierzącą w fałszywych bogów. Dla pierwszych chrześcijan osoby, które nie były chrześcijanami, były niewierzącymi.
Wyrażenia: „odłączcie się” i „nieczystego się nie dotykajcie” (werset 17.) to ostrzeżenia, aby unikać osób czczących bożki oraz ich fałszywych praktyk, które mają zastosowanie również dla nas w naszych czasach. „Paweł przyrównał świętych w Koryncie do ‘[świątyni] Boga żywego’ (II List do Koryntian 6:16). Następnie zniechęcał ich do nawiązywania bliższych relacji z osobami, które oddają cześć bożkom i oddają się ‘[nieczystym]’ praktykom (zob. Ks. Izajasza 52:11). Nauczając o tym, Paweł przypomniał obietnicę, jaką Bóg złożył ludziom w starożytności — że jeśli ‘wyjdą spośród’ niegodziwych, Bóg będzie mieszkać pomiędzy nimi i będzie ich Bogiem (II List do Koryntian 6:17; zob. także […] Ks. Jeremiasza 32:38 i Ks. Ezechiela 11:19–20)” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 402). Paweł w szczególności ostrzegł członków, aby unikali wszelkiego fałszywego oddawania czci, bałwochwalstwa i oddawania się fałszywym praktykom, podobnie jak w Starym Testamencie nauczano ludzi, aby czcili Boga i stali się Jego wybranym ludem, odrzucając wszystkich innych bogów.
Z II Listu do Koryntian 6:14–18 możemy nauczyć się zasady, że kiedy odseparujemy się od fałszywych praktyk i tego, co nieczyste, Pan nas przyjmie. (Zasada ta nie oznacza, że mamy niegrzecznie traktować osoby, które mają inne wierzenia, lub przestać utrzymywać z nimi kontakt).
-
-
Co w naszych czasach oznacza, że mamy odseparować się od fałszywych praktyk i od tego, co nieczyste (zob. NiP 1:15–16)?
-
W jakich okolicznościach poczułeś się pobłogosławiony, ponieważ odseparowałeś się od sytuacji, która mogła odwieść cię od Pana?
-
II List do Koryntian 7
Paweł raduje się prawdziwą pokutą świętych
W II Liście do Koryntian 7 Apostoł Paweł wyjaśnił, że kiedy wraz ze swoimi towarzyszami w posłudze misjonarskiej zmagał się z poważnymi trudnościami w Macedonii, Tytus przekazał informacje z Koryntu, które uradowały Pawła i były dla niego pocieszeniem. Paweł wysłał wcześniej list do Koryntu, wzywając niektórych świętych do pokuty, a Tytus poinformował go o reakcji członków Kościoła.
Przeczytaj II List do Koryntian 7:8–10 i odszukaj, jak święci w Koryncie zareagowali na list od Pawła.
Dlaczego Paweł był zadowolony z tego, że święci byli zasmuceni po otrzymaniu jego listu?
Zastanów się, czy smutek, jaki czujesz z powodu swoich grzechów jest smutkiem według Boga, który „sprawia upamiętanie ku zbawieniu”, czy „smutkiem […] światowym” (II List do Koryntian 7:10), który oznacza, że żałujemy konsekwencji czynienia zła i tego, że nas na tym przyłapano.
Przeczytaj II List do Koryntian 7:11 i odszukaj, jakich zmian święci dokonali w swoim życiu, dzięki temu, że smutek według Boga pomógł im odpokutować.
-
Przestudiowałem lekcję II List do Koryntian 4–7 i ukończyłem ją w dniu (data).
Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: