Biblioteka
Część 4., Dzień 4.: Ew. Mateusza 16–17


Część 4.: Dzień 4.

Ew. Mateusza 16–17

Wprowadzenie

Jezus skarcił faryzeuszy i saduceuszy, którzy proszą Go o znak Jego boskości. Złożywszy świadectwo, że Jezus jest Chrystusem, Piotr otrzymał obietnicę, iż zostaną mu dane klucze królestwa niebieskiego. Jezus Chrystus, Mojżesz i Eliasz nadali klucze kapłaństwa Piotrowi, Jakubowi i Janowi na Górze Przemienienia. Po zejściu z góry Jezus wypędził z chłopca diabła. W Kafarnaum Jezus w cudowny sposób zapłacił podatek.

Ew. Mateusza 16

Zbawiciel karci faryzeuszy i saduceuszy i obiecuje, że nada Piotrowi klucze kapłaństwa.

Co powiedziałbyś komuś, aby pomóc mu zrozumieć, dlaczego wierzysz, że Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest jedynym prawdziwym Kościołem na ziemi?

Podczas dalszego studiowania Ew. Mateusza 16 poszukaj prawd, które pomogą ci zrozumieć i wyjaśnić ludziom, co wyróżnia Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich na ziemi (zob. NiP 1:30).

W Ew. Mateusza 16:1–12 czytamy, że Zbawiciel skarcił faryzeuszy i saduceuszy, kiedy poprosili Go o znak Jego boskości. Następnie ostrzegł Swoich uczniów, aby nie podążali za tymi niegodziwymi mężczyznami.

Zbawiciel następnie udał się ze Swoimi uczniami w „okolice Cezarei Filipowej” (Ew. Mateusza 16:13; w tym wersecie słowo okolice odnosi się do regionu lub obszaru). Co widzisz na załączonej ilustracji Cezarei Filipowej za rzeką i drzewami?

Obraz
rzeka i rozciągający się za nią masyw skalny

Górny dopływ rzeki Jordan w pobliżu Cezarei Filipowej

Przeczytaj Ew. Mateusza 16:13–19 i odszukaj, w jaki sposób Zbawiciel porównał skałę do fundamentu Swego Kościoła. (Ew. Mateusza 16:15–19 jest fragmentem do opanowania. Możesz zaznaczyć ten fragment w wyróżniający się sposób tak, abyś mógł go później z łatwością odnaleźć).

Zwróć uwagę na to, że w wersetach 16–17 jest mowa o tym, że to poprzez objawienie od Ojca Niebieskiego Piotr wiedział, że Jezus Chrystus jest Synem Bożym. Jezus następnie odniósł się do objawienia, opisując fundament Swojego Kościoła.

Obraz
Prorok Józef Smith

Prorok Józef Smith wyjaśnił: „Jezus w Swoich naukach mówi: ‘Na tej opoce zbuduję Kościół mój, a bramy piekielne nie przemogą go’ [Ew. Mateusza 16:18]. Na jakiej opoce? Objawienia” (Teachings of the Presidents of the Church: Joseph Smith (2007), str. 195).

Świadczył on także: „Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich został założony na bezpośrednim objawieniu, tak jak zawsze zakładany był prawdziwy Kościół Boga, jak podają pisma święte” (Ks. Amosa 3:7 i Dzieje Apostolskie 1:2)” (Teachings: Joseph Smith, str. 195).

Przemyśl poniższe informacje: „Kiedy Zbawiciel nauczał Piotra o objawieniu, użył jego imienia w przenośni, głosząc Szymonowi: „Ty jesteś Piotr [Petros], i na tej opoce [petra] zbuduję Kościół mój” (Ew. Mateusza 16:18). Greckie słowo petros oznacza odizolowaną małą skałę lub kamień. Greckie słowo petra może także oznaczać ‘kamień’, ale może się także odnosić do kamienistej ziemi, kamiennego podłoża lub dużego skupiska kamieni [zob. Ew. Mateusza 16:18, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO]. Z tych słów dowiadujemy się, że na Piotrze, człowieku, Kościół będzie zbudowany, ale podłożem będzie objawienie” (New Testament Student Manual [podręcznik Kościelnego Systemu Edukacji, 2014], str. 53).

Możesz zapisać uzupełnioną zasadę w swoich pismach świętych obok Ew. Mateusza 16:18: Kościół Jezusa Chrystusa jest zbudowany na objawieniu od Boga.

  1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

    1. Dlaczego istotna jest wiedza o tym, na czym zbudowany jest Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich, i że jego podstawą jest objawienie od Boga?

    2. Jak to wpływa na sposób podążania za radami współczesnych proroków, którzy otrzymują objawienia w naszych czasach?

Przejrzyj Ew. Mateusza 16:19 i odszukaj, co Zbawiciel obiecał Piotrowi.

Ze słów Zbawiciela: „Dam ci klucze Królestwa Niebios” dowiadujemy się, że Jezus Chrystus powierza klucze Swojego królestwa Swoim wybranym prorokom i apostołom. Klucze Jego królestwa to klucze kapłaństwa, a królestwo, o jakim mówił Zbawiciel, to Kościół Jezusa Chrystusa.

Obraz
Starszy Dallin H. Oaks

Starszy Dallin H. Oaks z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił, czym są klucze kapłaństwa i dlaczego są one ważne: „‘Klucze kapłaństwa to upoważnienie, które Bóg daje przywódcom kapłańskim, aby prowadzili, kontrolowali i zarządzali korzystaniem z Jego kapłaństwa na ziemi’ [Handbook 2: Administering the Church (2010), 2.1.1]. Każde działanie bądź obrzęd dokonywany w Kościele odbywa się w oparciu o bezpośrednie lub pośrednie upoważnienie osoby dzierżącej klucze do tego działania” („Klucze i upoważnienie kapłańskie”, Ensign lub Liahona, maj 2014, str. 49).

Klucze, jakie Zbawiciel obiecał Piotrowi, to także moc pieczętowania — moc wiązania lub rozwiązywania na ziemi i w niebie. Moc ta sprawia, że obrzędy dokonywane na ziemi z upoważnienia przywódców Kościoła są wiążące w niebie. Korzysta się z nich, aby łączyć rodziny razem na wieczność. Ew. Mateusza 16:19 pomaga nam zrozumieć, dlaczego Jezus Chrystus daje klucze kapłaństwa Swoim prorokom i apostołom: Klucze kapłaństwa są niezbędne do zarządzania Kościołem Pana na ziemi. Kościół Jezusa Chrystusa Świętych w Dniach Ostatnich jest jedynym Kościołem na ziemi, który otrzymał i obecnie dzierży upoważnienie kapłańskie i klucze dane przez Pana.

Z Ew. Mateusza 16:21–28 dowiadujemy się, że Jezus przemówił o Swej zadość czyniącej ofierze i nauczał Swoich uczniów, aby byli gotowi dokonać poświęceń, by za Nim podążać. Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] rozjaśnia, co oznacza wziąć na siebie swój krzyż:

„I tak dla człowieka wzięcie swego krzyża to wyrzeczenie się wszelkiej bezbożności i każdej ziemskiej żądzy i przestrzeganie moich przykazań.

Nie łam moich przykazań, aby zachować swoje życie; bowiem ten, kto zachowa swoje życie w tym świecie, straci je w świecie który nastanie” (Joseph Smith Translation, Matthew 16:26–27 w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO).

Obraz
ikona fragmentów do opanowania
Fragment do opanowania — Ew. Mateusza 16:15–19

  1. Znajdź członka rodziny lub przyjaciela, który pomoże ci odegrać następującą scenkę:

    Wyobraź sobie, że rozmawiasz ze swoim przyjacielem, który jest spoza Kościoła. Twój przyjaciel zadaje poniższe pytania. Aby odpowiedzieć na pytania przyjaciela, użyj prawd, jakich nauczyłeś się z Ew. Mateusza 16:15–19.

    • Słyszałem, że w twój Kościół twierdzi, iż jest jedynym prawdziwym Kościołem Jezusa Chrystusa. Czy naprawdę w to wierzysz?

    • Mój Kościół także wierzy w Jezusa Chrystusa, dlaczego więc myślisz, że twój Kościół jest jedynym prawdziwym kościołem?

    Po zakończeniu odgrywania ról poproś członka rodziny lub przyjaciela, aby napisał w twoim dzienniku do studiowania, że ukończyłeś to zadanie. Jeśli członek rodziny lub przyjaciel nie jest obecny, możesz po prostu odpowiedzieć na powyższe pytania w dzienniku do studiowania.

Ew. Mateusza 17

Jezus Chrystus, Mojżesz i Eliasz nadają klucze kapłaństwa Piotrowi, Jakubowi i Janowi

Zastanów się, jak można porównać upoważnienie kapłańskie do prawa jazdy, a klucze kapłaństwa do kluczy potrzebnych do uruchomienia samochodu.

Obraz
prawo jazdy, kluczyki do samochodu

Zastanów się nad poniższymi pytaniami: Do czego uprawnia posiadanie prawa jazdy? Dlaczego trzeba mieć kluczyki do samochodu oprócz posiadania prawa jazdy? W jakim sensie posiadanie prawa jazdy i kluczyków do samochodu można porównać do upoważnienia i kluczy kapłaństwa, koniecznych do kierowania pracą Boga?

Kiedy Pan obiecał Piotrowi „klucze Królestwa Niebios” (Ew. Mateusza 16:19), czyli upoważnienie, aby kierować pracą Boga na ziemi, Piotr i inni Apostołowie już mieli nadane upoważnienie kapłańskie, ale jeszcze nie mieli nadanych kluczy kapłaństwa, aby kierować królestwem — Kościołem Jezusa Chrystusa. Podczas studiowania Ew. Mateusza 17 odszukaj, w jaki sposób Piotr, Jakub i Jan otrzymali klucze królestwa.

Przeczytaj Ew. Mateusza 17:1–2 i odszukaj, gdzie Jezus zabrał Piotra, Jakuba i Jana, aby otrzymali klucze kapłaństwa.

Co stało się ze Zbawicielem na górze?

Przemienienie odnosi się do tego, kiedy „ludzie […] zostają tymczasowo odmienieni w swym wyglądzie i naturze — to znaczy są wyniesieni na wyższy duchowy poziom — aby mogli wytrzymać obecność i chwałę niebiańskich istot” (Guide to the Scriptures, „Transfiguration”, adres internetowy: scriptures.lds.org; zob. także Bible Dictionary, „Transfiguration, Mount of”). Piotr, Jakub i Jan także zostali wówczas przemienieni (zob. NiP 67:11–12).

Podczas czytania Ew. Mateusza 17:3 dodaj do poniższej tabeli imiona dwóch innych istot, które były obecne na Górze Przemienienia. Zwróć uwagę na to, że Eliasz odnosi się tutaj do starotestamentowego proroka Eliasza (zob. Ew. Mateusza 17:3, przypis bw anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO). „Jest kilka znaczeń użycia słowa [Eliasz] w pismach świętych: (1) to imię proroka tłumaczone z języka greckiego oraz hebrajskiego jako Eliasz, i jest o nim mowa w Nowym Testamencie: Ew. Łukasza 4:25–26, List Jakuba 5:17 i Ew. Mateusza 17:1–4. W tych przypadkach Eliasz to starożytny prorok Eliasz, którego posługa jest zapisana w I i II Ks. Królewskiej” (Bible Dictionary, „Elias”; zob. Guide to the Scriptures, „Elias”, adres internetowy: scriptures.lds.org).

Osoby, które były obecne na Górze Przemienienia

Ew. Mateusza 17:1–2

Jezus Chrystus

A.

Obraz
Jan Chrzciciel nadający klucze kapłaństwa Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu

Ew. Mateusza 17:1–2

Piotr, Jakub i Jan

B.

Obraz
Pierwsza Wizja

Ew. Mateusza 17:3; Joseph Smith Translation Mark 9:3 [Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Marka 9:3] (w: Ew. Mateusza 9:4, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO)

C.

Obraz
Piotr, Jakub i Jan nadający klucze kapłaństwa Józefowi Smithowi

Ew. Mateusza 17:4–9

D.

Obraz
Eliasz ukazujący się w Świątyni Kirtland
Obraz
Prorok Józef Smith

Przeczytaj poniższą wypowiedź Proroka Józefa Smitha i zaznacz, dlaczego Mojżesz i Eliasz byli obecni na górze: „Zbawiciel, Mojżesz i Eliasz [prorok Eliasz] nadali klucze [kapłaństwa] Piotrowi, Jakubowi i Janowi na górze, kiedy zostali przed nimi przemienieni” (Teachings: Joseph Smith (2007), str. 105).

Mojżesz dzierży klucze zgromadzenia Izraela [zob. NiP 110:11], Eliasz dzierży klucze związane z mocą pieczętowania [zob. NiP 110:13–16].

Wyjaśnij, że według Joseph Smith Translation (Tłumaczenia Józefa Smitha) Jan Chrzciciel — którego zabił Herod — także ukazał się na tej górze (zob. Joseph Smith Translation, Mark 9:3 w: Ew. Marka 9:4, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO; zob. także Bible Dictionary, „Elias”). W Bible Dictionary [Słowniku biblijnym] jest mowa o tym, że „słownictwo JST, Mark 9:3 [TJS, Ew. Marka 9:3] nie wskazuje, że Eliaszem, który był podczas Przemienienia, był Jan Chrzciciel, chociaż oprócz Proroka Eliasza obecny był Jan Chrzciciel” (Bible Dictionary, „Elias”). Dodaj Jan Chrzciciel do powyższej tabeli.

Przeczytaj Ew. Mateusza 17:4–9 i odszukaj, kto jeszcze był obecny na Górze Przemienienia.

Dodaj do tabeli Bóg Ojciec.

Obraz
Starszy Bruce R. McConkie

Doświadczenie Piotra, Jakuba i Jana na Górze Przemienienia było ważnym wydarzeniem w ustanowieniu Kościoła Jezusa Chrystusa na ziemi. Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów oświadczył: „Dopóki mężczyźni nie uzyskają wyższego stanu duchowego zrozumienia niż ten, którym aktualnie się cieszą, to tylko częściowo zrozumieją wydarzenia, które miały miejsce na Górze Przemienienia” i to, co wiemy z „zapisu z Nowego Testamentu i z dodanego światła objawionego poprzez Józefa Smitha” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 1:399).

Być może pamiętasz, że dyspensacja ewangelii to czas, kiedy Ojciec Niebieski daje upoważnienie kapłaństwa, obrzędy i wiedzę o Jego planie zbawienia ludziom na ziemi poprzez Swoje upoważnione sługi (zob. Bible Dictionary, „Dispensations” lub Guide to the Scriptures, „Dispensation”, adres internetowy: scriptures.lds.org). Każda osoba wskazana w tabeli, która była obecna na Górze Przemienienia, ukazała się także Prorokowi Józefowi Smithowi w naszej dyspensacji.

Narysuj linię prowadzącą od wymienionych w tabeli osób do odpowiadających im ilustracji przedstawiających sytuację, kiedy ukazały się one Prorokowi Józefowi Smithowi. Kiedy zakończysz, sprawdź swoje odpowiedzi, używając poniższych informacji:

  1. Ojciec Niebieski i Jezus Chrystus ukazali się Józefowi Smithowi w czasie Pierwszej Wizji (zob. Józef Smith — Historia 1:16–17).

  2. Jan Chrzciciel nadał klucze Kapłaństwa Aarona Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu (zob. NiP 13).

  3. Piotr, Jakub i Jan nadali klucze Kapłaństwa Melchizedeka Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu (zob. NiP 27:12).

  4. Eliasz nadał klucze mocy pieczętowania Józefowi Smithowi i Oliverowi Cowdery’emu w Świątyni Kirtland. Mojżesz nadał im tego samego dnia klucze zgromadzenia Izraela (zob. NiP 110).

Z wydarzeń, które miały miejsce na Górze Przemienienia oraz z doświadczeń Proroka Józefa Smitha na początku Przywrócenia, dowiadujemy się, że w każdej dyspensacji Bóg nadaje klucze kapłaństwa Swym wybranym sługom, aby kierowali Jego pracą na ziemi.

Obecni prorocy i apostołowie dzierżą te same klucze kapłaństwa, jakie otrzymał Prorok Józef Smith. Klucze te zostały przekazane przez Józefa Smitha Brighamowi Youngowi, a następnie kolejnym prorokom, którzy po nich nastąpili.

  1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

    1. Jak myślisz, dlaczego istotna jest wiedza, że ten sam wzorzec nadawania kluczy kapłaństwa, jaki miał miejsce za czasów Jezusa Chrystusa, został powtórzony także współcześnie, kiedy to klucze zostały nadane Prorokowi Józefowi Smithowi?

    2. Jak byś wyjaśnił przyjacielowi, że przekazanie przez niebiańskich posłańców (anioły) kluczy kapłaństwa Prorokowi Józefowi Smithowi jest wzorcem ustanowionym przez Boga?

  2. W dzienniku do studiowania zapisz cel dotyczący tego, co zrobisz, aby podążać za tymi, którzy dzierżą klucze królestwa niebios w naszych czasach, i popierać ich.

Na zakończenie uświęconych wydarzeń na Górze Przemienienia Zbawiciel nakazał uczniom: „Nikomu nie mówcie o tym widzeniu, aż Syn Człowieczy zostanie wskrzeszony z martwych” (Ew. Mateusza 17:9).

Obraz
Prezydent Boyd K. Packer

Zastanów się, jak to polecenie jest podobne do podążania za radą Prezydenta Boyda K. Packera z Kworum Dwunastu Apostołów: „Przekonałem się też, że niemądrze jest ciągle mówić o niezwykłych doświadczeniach duchowych. Mają one być traktowane z troską i można się nimi dzielić jedynie wówczas, gdy sam Duch podpowie nam, byśmy opowiedzieli o nich w celu pobłogosławienia innych” („The Candle of the Lord”, Ensign, styczeń 1983, str. 53).

Dlaczego powinniśmy zachować ostrożność, kiedy dzielimy się świętymi doświadczeniami i czynić to tylko wtedy, kiedy poczujemy natchnienie od Ducha?

Z Ew. Mateusza 17:10–27 dowiadujemy się, że Jezus Chrystus wypędził diabła z chłopca i w cudowny sposób zapłacił daninę za siebie i Piotra.

  1. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

    Przestudiowałem lekcję: Ew. Mateusza 16–17 i ukończyłem ją w dniu (data).

    Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem:

Drukuj