Ew. Marka 9:1–29

Wprowadzenie

Około 6 miesięcy przed Ukrzyżowaniem Jezus został przemieniony (ukazał się w stanie chwały) w obecności Piotra, Jakuba i Jana podczas pobytu na górze. Następnie nauczał tych uczniów, że Jan Chrzciciel był Eliaszem, czyli prorokiem, który przygotowuje drogę Mesjaszowi. Po powrocie Jezusa do pozostałych uczniów pewien mężczyzna poprosił Go, by wypędził złego ducha z jego syna. Jezus wypędził demona i nauczał Swych uczniów o potrzebie modlitwy i postu.

Ew. Marka 9:1–13

Jezus zostaje przemieniony i naucza Piotra, Jakuba i Jana o Eliaszu

Sprawdź, ile pompek i przysiadów jesteś w stanie zrobić w ciągu jednej minuty. Zapisz swój wynik tutaj: ____________________

Dlaczego chcemy lub powinniśmy wzmacniać naszą siłę fizyczną?

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
1. Pod jakim względem siła fizyczna przypomina siłę duchową lub wiarę w Jezusa Chrystusa?
2. W jakich sytuacjach możesz potrzebować wzmocnienia swojej wiary w Jezusa Chrystusa?

W trakcie studiowania Ew. Marka 9:1–29 wyszukaj prawdy, które pomogą ci wzmocnić twoją wiarę.

Ew. Marka 9:1–13 zawiera historię o przemienieniu Jezusa na górze w obecności Piotra, Jakuba i Jana oraz o tym, jak ukazali im się Mojżesz i prorok Eliasz, o czym uczyłeś się podczas lekcji na temat Ew. Mateusza 17. Jezus nauczał także tych Apostołów, że Jan Chrzciciel wypełnił rolę Eliasza, o którym mówiły proroctwa. „Eliasz” [czyli posłaniec] to tytuł nadawany osobom, które przygotowują drogę przed przyjściem Mesjasza.

Joseph Smith Translation [Tłumaczenie Józefa Smitha] wyjaśnia nam odpowiedź Zbawiciela na zadane przez Apostołów pytanie: „Cóż to mówią uczeni w Piśmie, że Eliasz ma przyjść pierwej?” (Ew. Marka 9:11):

„A On im odrzekł, mówiąc: Eliasz wprawdzie przyjdzie najpierw i wszystko przygotuje; i nauczy was o prorokach; ale jakże napisano o Synu Człowieczym? Musi wiele ucierpieć i za nic być poczytanym.

Ale powiadam wam, że i Eliasz przyszedł, i uczynili mu, co chcieli, jak o nim jest napisane; i złożył o mnie świadectwo, i nie przyjęli go. Zaprawdę był to Eliasz” (Joseph Smith Translation, Mark 9:10–11 [Ew. Marka 9:12, przypis a; Ew. Marka 9:13, przypis b w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO]).

Kim jest Eliasz? Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił rolę, jaką Eliasz odgrywa w Przywróceniu:

„Istnieją trzy różne objawienia, które wymieniają Eliasza jako trzy różne osoby. Jaki mamy wyciągnąć z tego wniosek? […]

Z dworów na wysokości wysyłano wielu anielskich pomocników, by nadawali klucze i moce, by ponownie przekazywali człowiekowi na ziemi dyspensacje i chwałę. Na pewno przybyli:: Moroni, Jan Chrzciciel, Piotr, Jakub i Jan, Mojżesz, prorok Eliasz, Eliasz, Gabriel, Rafael i Michał. (NiP 13; 110; 128:19–21). Jako że oczywiście żadnego z posłańców nie obciążono brzemieniem całego przywrócenia, lecz każdy przyniósł ze sobą konkretne obdarowanie z wysokości, jasne jest, że Eliasz to postać zbiorowa. Wyrażenie to musi być rozumiane jako imię i tytuł nadawany tym, których misją było przekazanie człowiekowi kluczy i mocy w tej ostatniej dyspensacji [zob. Doctrines of Salvation, zebr. Bruce R. McConkie, 3 tomy (1954–1956), 1:170–174]” (Mormon Doctrine, 2. wyd. [1966], str. 221).

Ew. Marka 9:14–29

Jezus wypędza złego ducha z epileptyka

Przeczytaj Ew. Marka 9:14–18 i odszukaj, co się działo, kiedy Zbawiciel zszedł z góry do reszty Swoich uczniów.

Syn mężczyzny był opętany przez złego ducha, który spowodował utratę mowy, głuchotę i inne problemy (zob. Ew. Marka 9:17–18, 22, 25). Wyobraź sobie, że jesteś ojcem tego młodego człowieka. Jaki wpływ na twoją wiarę w Zbawiciela i Jego moc mógł mieć fakt, że Jego uczniowie nie byli w stanie uzdrowić twojego syna?

Przeczytaj Ew. Marka 9:19–22 i wyobraź sobie, co ten ojciec musiał czuć w trakcie rozmowy ze Zbawicielem.

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów przekazał własne przemyślenia na temat uczuć i błagań tego ojca: „Bez cienia innej nadziei ten ojciec potwierdza swą wiarę i błaga Zbawiciela świata: ‘Jeżeli [Ty] coś możesz, zlituj się nad nami i pomóż nam’ [Ew. Marka 9:22; kursywa dodana]. Nie jestem w stanie czytać tych słów, nie roniąc łez. Zaimek nam został celowo użyty w liczbie mnogiej. Ten człowiek tak naprawdę mówi: ‘Nasza cała rodzina cię błaga. Nasz bój nie ma końca. Jesteśmy wyczerpani. Nasz syn rzuca się w wodę. Rzuca się w ogień. Jest w ciągłym niebezpieczeństwie, a my ciągle się o niego boimy. Nie wiemy, do kogo innego się zwrócić. Czy Ty możesz nam pomóc? Będziemy wdzięczni za cokolwiek, co możesz zrobić — za ułamek błogosławieństwa, za światełko nadziei, za częściowe podźwignięcie brzemienia, z którym matka tego chłopca zmaga się na co dzień’” („Wierzę”, Ensign lub Liahona, maj 2013, str. 93).

Przeczytaj Ew. Marka 9:23 i wyszukaj, czego Zbawiciel nauczył tego ojca.

Możesz zaznaczyć w wersecie 23. wyrażenia, które nauczają następującej zasady: Jeśli będziemy wierzyć w Jezusa Chrystusa, wszystko będzie dla nas możliwe. (Zwróć uwagę na to, że słowo „wszystko” odnosi się do wszelkich prawych błogosławieństw, które są zgodne z celami i planem Ojca Niebieskiego).

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: W jaki sposób wiara w prawdziwość tej zasady może pomóc osobie, która zmaga się z trudnościami, które wydają się niemożliwe do pokonania?

Przeczytaj Ew. Marka 9:24 i odszukaj, co ojciec odpowiedział na zasadę, jakiej nauczył go Zbawiciel. Zwróć uwagę na obie części odpowiedzi ojca.

Przeczytaj poniższą wypowiedź Starszego Hollanda, który nauczał, w jaki sposób deklaracja ojca ilustruje, co możemy czynić w chwilach „niedowiarstwa”, czyli w okresach zwątpienia i gdy ogarnia nas strach: „Ojciec w obliczu próby wiary najpierw wyraża swą siłę, a dopiero później przyznaje, że jest ona ograniczona. Najpierw twierdząco i bez wahania oświadcza: ‘Wierzę’. Wszystkim, którzy pragną większej wiary, mówię: pamiętajcie tego mężczyznę! W chwili trwogi czy zwątpienia bądź w trudnych czasach stójcie twardo na ziemi, którą już zdobyliście, nawet jeśli jest to mały skrawek. W trakcie wzrostu, którego wszyscy musimy doświadczyć w życiu doczesnym, duchowy odpowiednik cierpienia tego chłopca lub rozpaczy jego ojca dosięgnie nas wszystkich. Kiedy nadejdą te chwile i pojawią się problemy, których rozwiązanie nie jest od razu widoczne, trzymajcie się kurczowo tego, co już wiecie i mocno trwajcie, aż otrzymacie więcej wiedzy” („Wierzę”, str. 93–94).

Zastanów się nad drugą częścią odpowiedzi ojca: „Pomóż niedowiarstwu memu” (Ew. Marka 9:24). Zastanów się, co możesz robić w chwilach, gdy brakuje ci wiary, w okresach zwątpienia i gdy ogarnia cię strach.

Przeczytaj Ew. Marka 9:25–27 i odszukaj, co Zbawiciel uczynił w odpowiedzi na błaganie ojca.

Jedna z zasad, jakich możemy nauczyć się z tej historii, mówi, że jeśli będziemy trzymać się tego, w co wierzymy i zwracać się do Pana o pomoc, wzmocni On naszą wiarę.

W swoim dzienniku do studiowania odpowiedz na jedno lub oba z poniższych pytań:
1. Przyjrzyj się sytuacjom, które wypisałeś w ćwiczeniu 1. z dzisiejszej lekcji. Jak ta zasada odnosi się do tych sytuacji?
2. W jakich sytuacjach Pan pomógł tobie lub twoim znajomym w chwilach niedowiarstwa, zwątpienia lub strachu, kiedy trzymaliście się wiary i zwracaliście się do Niego o pomoc?

Staraj się stosować tę zasadę w okresach, gdy brak ci wiary, w chwili zwątpienia i gdy ogarnia cię strach. Możesz również podzielić się nią z członkiem rodziny, który przechodzi trudne chwile.

Pamiętaj, że na początku ojciec przyprowadził chłopca do uczniów Jezusa, żeby go uzdrowili. Wyobraź sobie, że jesteś jednym z tych uczniów. Co byś czuł i myślał, gdyby nie udało ci się wypędzić z chłopca złego ducha?

Przeczytaj Ew. Marka 9:28 i wyszukaj, jakie pytanie uczniowie zadali Jezusowi.

W Ew. Marka 9:19 Jezus nazywa ludzi „rodem bez wiary”. To napomnienie mogło być również skierowane do Jego uczniów, którzy byli wówczas obecni. Zwrot bez wiary odnosi się tutaj do braku wiary w Jezusa Chrystusa. Wiara w Jezusa Chrystusa jest niezbędna, żeby błogosławieństwa kapłańskie odniosły pożądany efekt.

Przeczytaj Ew. Marka 9:29–40 i odszukaj, jak Zbawiciel odpowiedział na pytanie uczniów.

Uczymy się z tego wersetu, że poprzez modlitwę i post możemy zwiększyć naszą wiarę w Jezusa Chrystusa. Możesz zapisać tę zasadę w swoich pismach świętych obok wersetu 29.

Poniższa wypowiedź pomaga nam zrozumieć różne sytuacje, do których może się odnosić ta prawda. „Opowieść [o tym, jak Jezus wypędza złego ducha z syna mężczyzny] uczy, że modlitwa i post mogą dać dodatkową siłę zarówno tym, którzy udzielają błogosławieństw kapłańskich, jak i tym, którzy je otrzymują. Można też zastosować ją do osobistych wysiłków zmierzających do życia według ewangelii. Jeśli masz jakąś słabość lub grzech, który starasz się przezwyciężyć, możesz potrzebować postu i modlitwy celem otrzymania pomocy lub wybaczenia, którego pragniesz. Podobnie jak w przypadku demona, którego wypędził Zbawiciel, twoja trudność może być tego rodzaju, że poradzić sobie z nią można jedynie poprzez modlitwę i post” (Oddani wierze: Leksykon ewangelii [2004], hasło: „Post i ofiary postne”, str. 117).

W dzienniku do studiowania opisz sytuację, w której ty lub twoi znajomi doświadczyliście wzrostu wiary poprzez post i modlitwę. W jaki sposób modlitwa i post pomagają ci uzyskać prawe błogosławieństwa, o które się starasz?

Zastanów się, jakie aspekty twojej wiary mogą potrzebować wzmocnienia. Zaplanuj sobie, kiedy będziesz starać się wzmocnić swoją wiarę przez post i modlitwę. Możesz zapisać swoje plany na oddzielnej kartce i umieścić ją w takim miejscu, w którym będzie ci przypominać o tym celu.

W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

Przestudiowałem lekcję: Ew. Marka 9:1–29 i ukończyłem ją w dniu (data).

Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: