Wprowadzenie do Listu Judy
Dlaczego warto studiować tę księgę?
List Judy opisuje odstępcze siły, jakie oddziaływały w początkowym okresie powstania Kościoła. Studiując ten list nauczysz się rozpoznawać tych, którzy starają się odwieść uczniów Jezusa Chrystusa od wiary. Zyskasz także poczucie tego, jak ważne jest, by gorliwie walczyć w obronie wiary i pozostawać jej wiernym.
Kto napisał tę księgę?
Autor listu przedstawił się jako: „Juda, sługa Jezusa Chrystusa, a brat Jakuba” (List Judy 1:1). Tradycja mówi, że ów Juda to przyrodni brat Jezusa Chrystusa (zob. Ew. Mateusza 13:55; Ew. Marka 6:3; Bible Dictionary, „Jude”).
Juda był z całą pewnością bardzo szanowanym członkiem Kościoła w Jerozolimie i być może podróżował jako misjonarz (zob. Dzieje Apostolskie 1:13–14; I List do Koryntian 9:5). Nie posiadamy żadnych wskazówek dotyczących jego urzędu w kapłaństwie, lecz sam list wskazuje na to, że zajmował on wysoką pozycję, uprawniającą go do udzielania rad.
Kiedy i gdzie została napisana ta księga?
Nie wiemy, gdzie został napisany List Judy. Jeśli jego autorem rzeczywiście był Juda brat Jezusa, to list ten najprawdopodobniej powstał między 40 a 80 r. n.e.
Dla kogo i w jakim celu została napisana?
List Judy jest adresowany do wiernych chrześcijan — „do powołanych, w Bogu Ojcu umiłowanych, a dla Jezusa Chrystusa zachowanych” (List Judy 1:1). Juda napisał, że celem tego listu było zachęcenie czytelników, aby „podjęli walkę o wiarę” (List Judy 1:3) z niegodziwymi nauczycielami, którzy przeniknęli do Kościoła i namawiali do niemoralnego postępowania oraz głosili fałszywe nauki, które zaprzeczały Panu Jezusowi Chrystusowi.
Co wyróżnia tę księgę spośród innych?
Choć List Judy to jedna z najkrótszych ksiąg Nowego Testamentu, zawiera on informacje, których nie znajdziemy w żadnej innej księdze w Biblii. Juda pisał o „[aniołach], którzy nie zachowali zakreślonego dla nich okręgu” (List Judy 1:6; zob. także Abraham 3:26), o sporze między Michałem a Lucyferem o ciało Mojżesza (List Judy 1:9), o proroctwie Enocha na temat Drugiego Przyjścia Zbawiciela (List Judy 1:14–15; zob. także Mojżesz 7:65–66).
Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów wymienił kilka cech wyróżniających List Judy:
„Z całej Biblii jedynie w Liście Judy zachowała się wiedza o tym, że naszym pierwszym stanem było życie przedziemskie i że część aniołów nie przeszła związanych z nim prób.
To z niego czerpiemy nasze skąpe informacje na temat sporu między Michałem a Lucyferem o ciało Mojżesza.
Tylko Juda zapisał wspaniałe proroctwo Enocha mówiące o Drugim Przyjściu Syna Człowieczego” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], tom 3. str. 415).
Juda ostro wypowiada się o tych, którzy sprzeciwiają się Bogu i Jego sługom oraz o tych, którzy oddają się pogańskim praktykom religijnym i twierdzą, że mają prawo nie przestrzegać przykazań Bożych włącznie z prawem czystości moralnej. Opisał też cechy, którymi charakteryzują się ludzie zepsuci.
Zarys
List Judy 1. Juda wzywa członków Kościoła, aby „podjęli walkę o wiarę” (List Judy 1:3). Wyjaśnia, że ludzie, którzy niepostrzeżenie wkradli się w szeregi świętych, głoszą fałszywe doktryny i zachęcają do niegodziwych praktyk. Ostrzega przed wyrokami, które spadną na tych, którzy odwracają się od Boga i radzi członkom Kościoła, aby umacniali swą wiarę i „[zachowywali] siebie samych w miłości Bożej” (List Judy 1:21).