Część 13.: Dzień 3.

Ew. Jana 4

Wprowadzenie

Podróżując do Galilei, Jezus przeszedł przez Samarię, gdzie przy studni nauczał napotkaną kobietę. Świadczyła ona innym, że Jezus jest Chrystusem. Później Jezus uzdrowił syna dworzanina.

Ew. Jana 4:1–42

Jezus naucza Samarytankę

Zastanów się nad poniższym pytaniem: Jaki surowiec naturalny dostępny na ziemi jest najcenniejszy? Zastanawiając się nad odpowiedzią, weź pod uwagę takie zasoby, jak: gleba, żelazo, węgiel, ropa, złoto, diamenty.

Przeczytaj poniższą wypowiedź Starszego Davida A. Bednara z Kworum Dwunastu Apostołów:

„W pierwszej chwili, jako coś o największej wartości, na myśl przyjdzie nam złoto, ropa czy diamenty. Jednak spośród wszystkich minerałów, metali, kamieni szlachetnych i roztworów, jakie są na ziemi, najcenniejsza jest woda.

Woda jest źródłem życia. Woda podtrzymuje życie. Woda jest czynnikiem niezbędnym, by mogły zachodzić różnorakie procesy związane z wszelkimi znanymi formami życia. Nasze fizyczne ciała w około dwóch trzecich składają się z wody. Człowiek może przetrwać bez jedzenia wiele dni, a nawet tygodni, lecz bez wody zazwyczaj ginie w ciągu trzech lub czterech dni. Większość wielkich skupisk ludności na świecie znajduje się w pobliżu zbiorników słodkiej wody. Krótko mówiąc, życie nie mogłoby istnieć bez dostępu i możliwości korzystania z odpowiednich zasobów czystej wody” („Zbiornik żywej wody” [Przemówienie wygłoszone podczas uroczystego spotkania KSE dla młodych dorosłych, 4 lutego 2007, str. 1; adres internetowy: lds.org/broadcasts).

Studiując Ew. Jana 4, zwróć uwagę na to, jaki rodzaj wody jest niezbędny dla naszego ducha i gdzie możemy znaleźć jego cenne źródło.

Z Joseph Smith Translation, John 4:1–4 [Tłumaczenia Józefa Smitha, Ew. Jana 4:1–4] (w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO) dowiadujemy się, że zarówno Jezus, jak i Jego apostołowie dokonywali chrztów.

Jezus opuścił Judeę i udał się do Galilei. Przeczytaj Ew. Jana 4:4 i odszukaj, przez jaką krainę przeszedł Jezus, podróżując do Galilei.

W Bible Maps [Atlasie biblijnym] spójrz na mapę nr 11: „The Holy Land in New Testament Times” [Ziemia Święta w czasach Nowego Testamentu] (mapa dostępna w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO) i odnajdź Judeę, Samarię i Galileę.

Żydzi zazwyczaj omijali Samarię w swoich podróżach z powodu wrogości, jaka istniała pomiędzy nimi i Samarytanami (zob. Bible Dictionary, „Samaritans”). Jezus postanowił podróżować przez Samarię.

Przeczytaj Ew. Jana 4:5–9 i odszukaj, co się stało, kiedy Jezus zatrzymał się przy studni w pobliżu miasta Sychar w Samarii. (Wyrażenie „około szóstej godziny” z wersetu 6. oznacza, że było około południa). Zwróć uwagę na zdziwienie tej kobiety, kiedy Jezus poprosił ją o wodę.

Czytając Ew. Jana 4:10–12, zwróć uwagę na to, jak Jezus odpowiedział na pytanie Samarytanki.

Co jej zaoferował?

Poprzez użycie wyrażenia „dar Boży” w wersecie 10. Jezus odniósł się do Siebie jako Zbawiciela świata i źródła wody żywej.

Czytając Ew. Jana 4:13–14, zwróć uwagę na to, co Jezus powiedział o wodzie, którą miał do zaoferowania.

Aby zrozumieć, co oznacza żywa woda, przeczytaj poniższą wypowiedź Starszego Bednara: „Żywa woda, o której mowa w tym fragmencie, symbolizuje Pana Jezusa Chrystusa i Jego ewangelię. I tak jak woda jest konieczna dla fizycznego życia, tak Zbawiciel i Jego doktryny, zasady oraz obrzędy są niezbędne dla życia wiecznego. Wy i ja codziennie potrzebujemy Jego żywej wody w ilości wystarczającej, by podtrzymywać nasz stały duchowy wzrost i rozwój” („Zbiornik żywej wody”, str. 2).

1. Narysuj w swoim dzienniku do studiowania kubek z wodą i opisz go tymi słowami: Zbawiciel i Jego ewangelia. Następnie napisz, dlaczego woda jest właściwym symbolem Zbawiciela i Jego ewangelii.

Pamiętając o tym symbolu, przeczytaj jeszcze raz Ew. Jana 4:4 i zastanów się nad zasadą, jakiej możemy nauczyć się z tego wersetu na temat Zbawiciela i Jego ewangelii.

Jedna z zasad, jaką możemy odnaleźć w tym wersecie, brzmi: Jeśli przyjdziemy do Jezusa Chrystusa i ze szczerym pragnieniem przyjmiemy Jego ewangelię, otrzymamy życie wieczne. Możesz zapisać tę zasadę na marginesie swoich pism świętych.

Czytając Ew. Jana 4:15–18, odszukaj, o co ta kobieta poprosiła Jezusa i jak On na to zareagował. Zastanów się nad tym, jak bardzo potrzebowała ona wody, którą oferował Zbawiciel.

Odpowiedź, jaką udzielił jej Jezus, świadczy o tym, że rozumiał sytuację, w której się znajdowała.

Co mogła czuć lub myśleć ta kobieta, kiedy Jezus podał o niej kilka szczegółowych informacji, o których zwyczajny przechodzień nie mógł wiedzieć?

Jedna z prawd, których możemy nauczyć się z tych wersetów, brzmi: Jezus Chrystus zna nasze grzechy i oferuje nam Swoją ewangelię, abyśmy mogli je przezwyciężyć. Dlaczego istotne jest, abyśmy poznali i rozumieli tę prawdę?

Przeczytaj Ew. Jana 4:19–20 i zwróć uwagę na słowa tej kobiety skierowane do Jezusa, które wskazują na to, że zaczęła Go postrzegać w inny sposób.

W Samarii znajduje się góra o nazwie Gerizim. Wiele wieków przed rozpoczęciem przez Zbawiciela doczesnej posługi, Samarytanie wybudowali tam świątynię, aby oddawać cześć Bogu. Jednakże w przeciwieństwie do Żydów Samarytanie nie mieli upoważnienia kapłańskiego do dokonywania obrzędów i odrzucili wiele z nauk głoszonych przez proroków Boga.

Przeczytaj Ew. Jana 4:21–24 oraz Joseph Smith Translation, John 4:26 [Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Jana 4:26] (w Ew. Jana 4:24, przypis a, w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO) i odszukaj, czego Jezus nauczał tę kobietę na temat oddawania czci Bogu.

Jakie otrzymujemy błogosławieństwo, zgodnie z Joseph Smith Translation [Tłumaczeniem Józefa Smitha], kiedy czcimy Boga „w duchu i w prawdzie”?

Z wersetów tych uczymy się, że jeśli czcimy Ojca w duchu i w prawdzie, On błogosławi nas Swoim Duchem.

Czytając poniższą wypowiedź Starszego Bruce’a R. McConkiego z Kworum Dwunastu Apostołów, odszukaj i zaznacz, co to znaczy czcić Ojca w duchu i w prawdzie:

„Naszym celem jest oddawanie czci prawdziwemu i żyjącemu Bogu i czynienie tego z mocą Ducha w sposób, który On wyznaczył. Zatwierdzony sposób oddawania czci prawdziwemu Bogu prowadzi do zbawienia; cześć oddawana fałszywym bogom oraz taka, która nie opiera się na wiecznych prawdach, nie daje takiego zapewnienia.

Znajomość prawdy jest niezbędna do prawdziwego oddawania czci […].

Prawdziwy i doskonały sposób oddawania czci polega na kroczeniu za Synem Boga; polega na przestrzeganiu przykazań i byciu posłusznym woli Ojca do takiego stopnia, że przechodzimy od łaski do łaski, aż zostaniemy uświęceni w Chrystusie, jak On jest uświęcony w Swoim Ojcu. To coś więcej niż tylko modlitwa, kazanie i pieśń. Polega na życiu, czynieniu i byciu posłusznym. Polega na naśladowaniu życia wspaniałego Przykładu [Jezusa Chrystusa]” („How to Worship”, Ensign, grudzień 1971, str. 129–130).

2. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. W jakiej sytuacji oddawanie czci Ojcu Niebieskiemu zaprosiło Ducha, który pomógł ci w twoim życiu?

   2. Co, zgodnie z wypowiedzią Starszego McConkiego, możesz uczynić, aby pełniej oddawać cześć Ojcu w duchu i w prawdzie? (Zapisz cel dotyczący jednej konkretnej rzeczy, którą możesz wykonywać lepiej).

Czytając Ew. Jana 4:25–26, zwróć uwagę na to, co Jezus objawił o Sobie kobiecie przy studni.

Czytając Ew. Jana 4:27–30, odszukaj, co ta kobieta uczyniła po rozmowie ze Zbawicielem.

Które z jej słów świadczą o tym, że zdobyła świadectwo o Jezusie Chrystusie?

Z tej historii uczymy się, że kiedy zdobywamy świadectwo o Jezusie Chrystusie, zostajemy napełnieni pragnieniem, aby dzielić się nim z innymi.

W Ew. Jana 4:31–37 czytamy, że uczniowie Jezusa wrócili z jedzeniem. Kiedy poprosili Go, aby jadł, On nauczał ich, że żyje nie dzięki jedzeniu, ale dzięki czynieniu woli Swojego Ojca. Następnie zachęcił ich, aby dostrzegli, że mają wiele możliwości do głoszenia ewangelii.

Czytając Ew. Jana 4:39–42, zwróć uwagę na to, jaki wpływ świadectwo tej kobiety miało na mieszkańców jej miasta.

Co, zgodnie z Ew. Jana 4:42, mieszkańcy miasta powiedzieli tej kobiecie?

Ew. Jana 4:43–54

Jezus uzdrawia syna dworzanina

Ew. Jana 4:43–45 zawiera informację, że Jezus opuścił Samarię i udał się do Galilei. Przeczytaj Ew. Jana 4:46–54 i odszukaj, kogo spotkał Jezus i o jakie błogosławieństwo prosiła ta osoba.

Dlaczego, w oparciu o to, co Jezus powiedział w wersecie 48., spóźniał się On z udzieleniem błogosławieństwa, które pragnął otrzymać ten mężczyzna? W jaki sposób ów człowiek pokazał, że nie potrzebuje znaku, aby wierzyć?

Z tej historii uczymy się, że jeśli będziemy wierzyć w Jezusa Chrystusa, nie prosząc o znaki, Pan potwierdzi naszą wiarę.

Starszy Bruce R. McConkie udzielił istotnej lekcji na temat uzdrowienia syna dworzanina: „To jest pierwszy cud uzdrowienia, który został szczegółowo opisany w Ewangeliach. Cuda, które miały miejsce podczas święta Paschy lub na terenie Judei, nie zostały opisane lub wyjaśnione. Ten cud — drugi uczyniony w Kanie — nadaje nowy wymiar uzdrawiającej służbie Jezusa, którego dotychczas nie dostrzegaliśmy. W istocie był to podwójny cud: pierwszy polegał na uzdrowieniu ciała chorego syna, a drugi na wyleczeniu z niewiary i zasianiu nasiona wiary w sercu ojca” (The Mortal Messiah: From Bethlehem to Calvary, 4 tomy [1979–1981], 2:12).

3. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:

   1. Dlaczego jest istotne, abyśmy wierzyli w Jezusa Chrystusa bez konieczności otrzymania znaków?

   2. W jaki sposób Pan utwierdza naszą wiarę, jeśli praktykujemy ją z oddaniem?

4. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

   Przestudiowałem lekcję: Ew. Jana 4 i ukończyłem ją w dniu (data).

   Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: