Dzieje Apostolskie 13–14

Wprowadzenie

Paweł (zwany dotychczas Saulem) udał się w swoją pierwszą podróż misyjną. Towarzyszył mu Barnaba. Wśród nieustających prześladowań głosili ewangelię i ustanawiali gminy Kościoła. Kiedy Żydzi odrzucili słowo Boga, Paweł i Barnaba skupili się na nauczaniu pogan — ludzi innych narodów.

Dzieje Apostolskie 13:1-13

Paweł i Barnaba udają się w podróż misyjną i ganią fałszywego proroka

Poniższa skala przedstawia liczbę przeciwności, których może doświadczyć osoba, starająca się żyć według ewangelii. Jeden z końców skali reprezentuje brak przeciwności, a drugi nieustanne przeciwności.

Napisz imię Mojżesz w tym miejscu skali, które twoim zdaniem przedstawia poziom przeciwności, z którymi zmagał się Mojżesz. Zrób to samo dla Józefa Smitha i Nefiego. Gdzie umieściłbyś swoje imię na tej skali, w oparciu o przeciwieństwa, których doświadczyłeś, starając się żyć według ewangelii?

Każdy uczeń Jezusa Chrystusa doświadczy przeciwności w różnych momentach swojego życia. Podczas studiowania Dziejów Apostolskich 13–14 odszukaj zasady, które mogą poprowadzić cię, gdy napotkasz przeciwności, starając się żyć w prawy sposób.

Z Dziejów Apostolskich 13:1–2 dowiadujemy się, że gdy pewni prorocy i nauczyciele zgromadzili się w Antiochii, otrzymali natchnienie od Ducha Świętego, że Saul i Barnaba powinni zostać powołani do wspólnego głoszenia ewangelii.

Od momentu swojego nawrócenia do czasu otrzymania powołania na misję Paweł spędzał czas na poznawaniu ewangelii Jezusa Chrystusa (zob. List do Galacjan 1:17–18), a następnie na nauczaniu i głoszeniu ewangelii w Damaszku, Jerozolimie, Tarsie, Syrii, Cylicji i Antiochii (zob. Bible Dictionary, „Paul”). Barnaba był Żydem z Cypru, który nawrócił się na ewangelię Jezusa Chrystusa (zob. Dzieje Apostolskie 4:36).

Z Dziejów Apostolskich 13:3–6 dowiadujemy się, że po tym, jak Saul i Barnaba zostali wyświęceni na misję, udali się w podróż z Antiochii na wyspę Cypr oraz nauczali w synagodze w mieście Salamina. Stamtąd udali się na drugą stronę wyspy, do miasta Pafos.

mapa, Pierwsza podróż misyjna Pawła — Pierwsza podróż misyjna Pawła (zob. Dzieje Apostolskie 13–14).

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 13:6–8 i odszukaj, co się stało, kiedy Saul i Barnaba przybyli do Pafos.

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 13:9–12 i odszukaj, co stało się z Elymasem (znanym jako Bar-Jezus w Dziejach Apostolskich 13:6), który był czarnoksiężnikiem i fałszywym prorokiem. W wersecie 12. możesz zaznaczyć, w jaki sposób bycie świadkiem mocy Boga wpłynęło na rzymskiego prokonsula, Sergiusza Pawła.

Jedna z zasad, której uczymy się z Dziejów Apostolskich 13:9–12 brzmi: Moc Boga jest znacznie większa aniżeli moc diabła. Możesz zapisać wspomnianą zasadę obok tych wersetów.

W dzienniku do studiowania wykonaj poniższe zadania:
1. Wyjaśnij, w jaki sposób pamiętanie o tym, że moc Boga jest dużo większa od mocy diabła, może ci pomóc zmierzyć się z przeciwnościami napotkanymi w życiu.
2. Wymień dwie lub trzy sytuacje, w których pamięć o tej zasadzie ci pomogła.

Zauważ, że w Dziejach Apostolskich 13:9 znajduje się przejście od imienia Saul do imienia Paweł (zob. Dzieje Apostolskie 13:13).

Dzieje Apostolskie 13:14–43

Paweł przywołuje historię Izraelitów i składa świadectwo o tym, że Jezus Chrystus przyszedł, aby wypełnić obietnice Boga

Pomyśl o błędzie, jaki kiedyś popełniłeś, a który chciałbyś wymazać. Czasami napotykane przez nas przeciwności są wynikiem naszych grzesznych wyborów. Podczas studiowania Dziejów Apostolskich 13:14–43 odszukaj zasadę, która pomoże ci przezwyciężyć tego rodzaju przeciwności.

Dzieje Apostolskie 13:14–37 opisują, jak Paweł i Barnaba opuścili Cypr i udali się do Pamfilii, która znajdowała się na południowym wybrzeżu obecnej Turcji. Z nieokreślonych powodów jeden z ich towarzyszy podróży, Jan Marek, postanowił odłączyć się od nich i wrócić do domu. W dzień sabatu Paweł stanął przed ludźmi w synagodze w Antiochii Pizydyjskiej i przywołał historię Izraelitów, mówiąc o niewoli egipskiej, otrzymaniu ziemi obiecanej, boskim powołaniu Dawida na króla i o przyjściu Zbawiciela, wywodzącego się z potomstwa Dawida. Następnie Paweł nauczał o życiu i misji Jezusa Chrystusa.

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 13:32–33 i odszukaj, czego Paweł nauczał o Jezusie Chrystusie. Możesz zaznaczyć w pismach świętych to, czego nauczał o Zbawicielu.

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 13:38–39 i odszukaj, jakie błogosławieństwa, według nauk Pawła, możemy otrzymać, dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa.

Z Dziejów Apostolskich 13:38–39 uczymy się następującej zasady: Dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa nasze grzechy będą nam odpuszczone i będziemy usprawiedliwieni.

Słowo usprawiedliwieni, użyte w wersecie 39., oznacza „tych, którym darowano [lub odpuszczono] karę za grzech, i ogłoszono, że są bez winy” (Guide to the Scriptures, „Justification, Justify”, strona internetowa: scriptures.lds.org). Kiedy dana osoba jest usprawiedliwiona dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa, jej relacja z Bogiem staje się ponownie właściwa.

Kiedy przeczytasz nauki Starszego D. Todda Christoffersona z Kworum Dwunastu Apostołów na temat tego, co oznacza bycie usprawiedliwionym dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa, zaznacz błogosławieństwa, które otrzymujemy dzięki pokucie: „Jezus cierpiał i oddał Swoje życie, aby zadośćuczynić za grzechy. Moc Jego Zadośćuczynienia może zmazać z nas skutki grzechu. Kiedy pokutujemy, Jego zadość czyniąca łaska usprawiedliwia nas i oczyszcza (zob. 3 Nefi 27:16–20). I jest tak, jakbyśmy nie ulegli, jakbyśmy nie poddali się pokusie” („Aby byli jedno, jak my”, Ensign lub Liahona, listopad 2002, str. 71).

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
1. Co musimy zrobić, aby nasze grzechy zostały nam wybaczone i abyśmy byli usprawiedliwieni dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa?
2. Która postać z pism świętych otrzymała wybaczenie grzechów i usprawiedliwienie dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa?

Jeśli masz pod ręką śpiewnik kościelny, zaśpiewaj lub przeczytaj dwie pierwsze zwrotki hymnu „Podziwiam miłości czyn” (Hymny, nr 109). Podczas śpiewania lub czytania zwróć uwagę na to, w jaki sposób autor hymnu wyraził swoją wdzięczność za Zadośćuczynienie Zbawiciela i przebaczenie.

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: Jakie masz uczucia wobec Jezusa Chrystusa, kiedy myślisz o tym, w jaki sposób Jego Zadośćuczynienie umożliwia wybaczenie twoich grzechów?

Postępuj według podszeptów, które możesz otrzymać od Ducha Świętego, abyś otrzymał przebaczenie i usprawiedliwienie dzięki Zadośćuczynieniu Jezusa Chrystusa.

Dzieje Apostolskie 13:40–43 wyjaśniają, że po kazaniu Pawła wielu ludzi innych narodów (pogan) prosiło Go, aby nauczał ich w następny sabat.

Dzieje Apostolskie 13:44–52

Paweł i Barnaba nauczają śmiało pomimo prześladowań

W następny dzień sabatu zebrało się prawie całe miasto, aby słuchać słowa Bożego, nauczanego przez Pawła i Barnabę.

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 13:44–52 i porównaj nastawienie i postępowanie Żydów z nastawieniem i postępowaniem ludzi innych narodów (pogan), którzy przybyli, by wysłuchać mowy Pawła i Barnaby. „Pobożne i dostojne niewiasty”, wspomniane w wersecie 50., były bardzo szanowane w swojej społeczności.

Zauważ, że Joseph Smith Translation, Acts 13:48 [Tłumaczenie Józefa Smitha, Dzieje Apostolskie 13:48] wyjaśnia, iż „wszyscy ci, którzy uwierzyli, byli ustanowieni do życia wiecznego” (Joseph Smith Translation, Acts 13:48 [w: Acts 13:48, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO]). Słowo przeznaczeni użyte w tym wersecie może wskazywać na to, że byli nawróceni i podjęli kroki niezbędne do uzyskania życia wiecznego. Kroki te obejmują chrzest, otrzymanie daru Ducha Świętego, posłuszeństwo i wytrwanie w wierze do końca.

Dzieje Apostolskie 14

Paweł i Barnaba dokonują cudów, gdy głoszą ewangelię wśród ciągłych prześladowań

Dlaczego, twoim zdaniem, Pan pozwala na to, aby dobrzy ludzie doświadczali ciężkich prób?

Podczas studiowania Dziejów Apostolskich 14 odszukaj zasadę, która pomoże ci odpowiedzieć na to pytanie.

Dzieje Apostolskie 14:1–21 zawierają opis udręk, których doświadczył Paweł i Barnaba, kiedy kontynuowali głoszenie ewangelii. Przeczytaj następujące fragmenty i odszukaj, z jakimi udrękami zmierzyli się misjonarze. Możesz je zaznaczyć w swoich pismach świętych:

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: Jakie byłyby twoje myśli, gdybyś towarzyszył Pawłowi i Barnabie podczas tych prób?

Przeczytaj Dzieje Apostolskie 14:22 i odszukaj, co Paweł sądził o tych udrękach.

Z tego wersetu wynika następująca zasada: Gdy z wiarą przejdziemy przez udręki, będziemy przygotowani, aby wejść do królestwa celestialnego.

Zastanów się nad błogosławieństwami otrzymanymi przez ciebie lub kogoś, kogo znasz, które wynikały z wiernego wytrwania w udrękach. W jaki sposób, twoim zdaniem, wierne przetrwanie prób pomoże nam przygotować się, aby być godnymi królestwa niebios?

Wybierz jedną z zasad poznanych podczas studiowania Dziejów Apostolskich 13–14, która pomoże ci w czasie prób. Zapisz wybraną zasadę na fiszce lub kartce. Możesz umieścić ją w widocznym miejscu (takim jak lustro, szafka w szkole lub w innym, podobnym miejscu), aby jej treść dawała ci siłę i była źródłem zachęty, gdy napotkasz problemy.

W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

Przestudiowałem lekcję: Dzieje Apostolskie 13–14 i ukończyłem ją w dniu (data).

Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: