Część 14.: Dzień 2.

Ew. Jana 8

Wprowadzenie

Podczas pobytu Zbawiciela w Jerozolimie z okazji święta namiotów pewni uczeni w piśmie i faryzeusze przyprowadzili do Niego kobietę oskarżoną o cudzołóstwo i zapytali Go, czy powinna zostać ukamienowana, zgodnie z prawem Mojżesza. Zbawiciel wprowadził oskarżycieli w zakłopotanie i okazał tej kobiecie miłosierdzie. Jezus oświadczył także, że Ojciec składa o Nim świadectwo. Następnie nauczał na temat wolności od grzechu. Kiedy Jezus Chrystus ogłosił, że jest wielkim Jehową, faryzeusze starali się Go ukamienować.

Ew. Jana 8:1–11

Kobieta oskarżona o cudzołóstwo zostaje przyprowadzona przed oblicze Zbawiciela

Uczeni w piśmie i faryzeusze pragnęli zdyskredytować Jezusa w obecności ludu i znaleźć powód, aby oskarżyć Go, aresztować i skazać na śmierć (zob. Ew. Jana 7:1, 32).

Przeczytaj Ew. Jana 8:2–5 i odszukaj, co zrobili uczeni w piśmie i faryzeusze, kiedy Jezus nauczał w świątyni w Jerozolimie.

Dlaczego, zgodnie z Ew. Jana 8:6, uczeni w piśmie i faryzeusze przyprowadzili przed Jezusa tę cudzołożnicę?

Starszy Bruce R. McConkie z Kworum Dwunastu Apostołów wyjaśnił, w jaki sposób uczeni w piśmie i faryzeusze mogli wykorzystać tę sytuację, aby oskarżyć Jezusa:

„Za czasów Jezusa […] wymierzanie kary śmierci za cudzołóstwo nie było praktykowane. Co więcej, jakakolwiek kara śmierci nie mogła być wyznaczona bez zatwierdzenia przez rzymskich władców. W kwestii cudzołóstwa prawo rzymskie nie przewidywało takiej kary.

Przyprowadziwszy przed Jezusa tę cudzołożnicę, uczeni w piśmie i faryzeusze zastawili na Mistrza pułapkę: (1) Jeśli zgodziłby się z Mojżeszem, że ta kobieta powinna zostać ukamienowana, (a) opowiedziałby się za przywróceniem kary, która nie miała powszechnego poparcia, a tym samym wzbudziłby w ludziach gniew, oraz (b) sprzeciwiłby się panującemu prawu cywilnemu, proponując to, co zostało zakazane przez Rzymian. (2) Jeśli nie zgodziłby się z Mojżeszem i zaproponował jakąkolwiek inną karę w miejsce śmierci przez ukamienowanie, zostałby oskarżony o wypaczanie prawa oraz propagowanie okazywania braku szacunku i odstąpienia od uświęconych praktyk z przeszłości” (Doctrinal New Testament Commentary, 3 tomy [1965–1973], 1:450–451).

Zamiast udzielić im odpowiedzi, Zbawiciel, „schyliwszy się, pisał palcem po ziemi” (Ew. Jana 8:6).

Przeczytaj Ew. Jana 8:7–8 i odszukaj odpowiedź, jakiej Zbawiciel udzielił uczonym w piśmie i faryzeuszom.

Co mogli myśleć lub czuć uczeni w piśmie i faryzeusze, kiedy usłyszeli odpowiedź Jezusa?

Po usłyszeniu odpowiedzi Zbawiciela ci, którzy oskarżali tę kobietę, poczuli się winni i odeszli, nie ukarawszy jej (zob. Ew. Jana 8:9).

Jak myślisz, co mogła czuć ta kobieta, kiedy jej grzechy zostały ujawnione Jezusowi i dużej grupie ludzi? Przeczytaj Ew. Jana 8:10–11 i odszukaj, co Zbawiciel powiedział tej kobiecie po tym, jak odeszli zgromadzeni wokół ludzie.

Joseph Smith Translation, John 8:11 [Tłumaczenie Józefa Smitha, Ew. Jana 8:11] dodaje następujące słowa: „I od tej chwili kobieta ta wychwalała Boga i uwierzyła w Jego imię” (Joseph Smith Translation, John 8:11 [w Ew. Jana 8:11, przypis c w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO]).

Zbawiciel nie akceptował grzechu popełnionego przez tę kobietę, ale przykazał jej: „Idź i odtąd już nie grzesz” (Ew. Jana 8:11). Z wersetu 11. uczymy się następującej prawdy: Zbawiciel okazuje nam miłosierdzie, dając nam możliwości, aby dokonać pokuty. Zastanów się, jak historia ta może wzmocnić twoją pewność, że Jezus Chrystus jest miłosierny i dobry, i pragnie wybaczyć tym, którzy szczerze odpokutują.

Ew. Jana 8:12–30

Jezus naucza, że Jego Ojciec składa o Nim świadectwo

Wyobraź sobie bogato zdobioną rzecz. Następnie zamknij oczy i na osobnej kartce postaraj się narysować tę rzecz z zamkniętymi oczami.

Czy twój rysunek jest podobny do rzeczy, którą sobie wyobrażałeś?

Co jeszcze, oprócz rysowania, możesz robić lepiej, jeśli masz otwarte oczy?

Podczas święta namiotów cztery duże świeczniki (zwane także menorami) oświetlały teren przyświątynny, gdzie późną nocą lub wczesnym rankiem odbywały się tańce i inne uroczystości. Te złote świeczniki nie tylko oświetlały miejsce, w którym odbywały się uroczystości, ale także symbolizowały Izrael będący światłością dla tych, którzy znajdują się w ciemności.

Przeczytaj Ew. Jana 8:12 i odszukaj, co Jezus oświadczył, kiedy nauczał w świątyni, stojąc obok tych świeczników. Możesz zaznaczyć to, co odszukałeś.

Z tego wersetu uczymy się, że Jezus Chrystus jest światłością świata.

Duże menory oświetlały tereny przyświątynne podczas święta namiotów.

Uzupełnij następującą zasadę w oparciu o to, czego możemy się nauczyć ze słów Zbawiciela w Ew. Jana 8:12: Jeśli podążamy za Zbawicielem,

1. W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytanie: Co czyni Zbawiciel, abyś nie chodził w duchowej ciemności?

Wiele starotestamentowych proroctw wskazywało na to, że Mesjasz będzie światłością dla wszystkich narodów (zob. na przykład Ks. Izajasza 49:6; 60:1–3). Świadcząc, że jest Światłością Świata, Jezus głosił, że to On jest Mesjaszem.

Faryzeusze potępili Jezusa za to, że złożył o sobie świadectwo (zob. Ew. Jana 8:13). Jezus oświadczył, że zarówno On, jak i Jego Ojciec, świadczą o tym, że Zbawiciel jest Synem Boga (zob. Ew. Jana 8:14–18).

Przeczytaj Ew. Jana 8:19 i odszukaj, co Jezus powiedział na temat wiedzy, jaką faryzeusze posiadali o Ojcu Niebieskim.

Z wersetu 19. uczymy się następującej prawdy: Ucząc się o Jezusie Chrystusie, poznajemy Ojca.

Starszy Jeffrey R. Holland z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, w jaki sposób możemy poznać naszego Ojca Niebieskiego, kiedy uczymy się o Jego Synu, Jezusie Chrystusie:

„Jezus przyszedł po to, aby poprzez wszystko, co powiedział i uczynił, a szczególnie poprzez Jego zadość czyniące cierpienie i ofiarę, powiedzieć nam o tym, kim jest Bóg, nasz Wieczny Ojciec, jak całkowicie jest On oddany Swoim dzieciom w każdym czasie i w każdym narodzie. Jezus starał się poprzez słowa i uczynki objawić nam prawdziwą naturę Swego Ojca, naszego Ojca w Niebie, byśmy ją sobie przyswajali […].

Karmiąc głodnych, uzdrawiając chorych, wypominając obłudę i błagając o wiarę, Chrystus ukazał nam, kim jest Ojciec — ‘miłościwy i łaskawy, nieskory do gniewu, cierpliwy i pełen dobroci’ [Lectures on Faith (1985), str. 42]” („Majestat Boga”, Ensign lub Liahona, listopad 2003, str. 70, 72).

W Ew. Jana 8:21–30 czytamy, że Zbawiciel ostrzegł faryzeuszy, że jeśli w Niego nie uwierzą, umrą w swoich grzechach. Nauczał także, że nie czyni On nic z siebie, ale czyni jedynie to, czego naucza Go Ojciec.

Ew. Jana 8:31–36

Jezus naucza na temat wolności od grzechu

Czy kiedykolwiek znalazłeś się w sytuacji, w której twoja swoboda poruszania się była ograniczona, np. byłeś związany lub nie mogłeś wydostać się z małego pomieszczenia? Jak się wtedy czułeś? Studiując tę część lekcji, odszukaj, co prowadzi do duchowych ograniczeń, a co do wolności duchowej.

Przeczytaj Ew. Jana 8:31–32 i odszukaj, co według Zbawiciela musimy uczynić, aby cieszyć się wolnością. Następnie, w oparciu o to, czego się nauczyłeś, uzupełnił poniższy wykres:

Starszy Bruce R. McConkie wymienił kilka rodzajów wolności, którymi możemy się cieszyć, kiedy trwamy w słowie Chrystusa, stajemy się Jego uczniami i dochodzimy do poznania prawdy: „Wolni od obciążającej mocy fałszywej nauki; wolni od więzów apetytu i pożądania; wolni od więzów grzechu; wolni od wszelkiego złego i zepsutego wpływu i od każdej ograniczającej i zniewalającej mocy; wolni, by doświadczyć nieograniczonej wolności, której pełnią cieszą się jedynie wywyższone istoty” (Doctrinal New Testament Commentary, 1:456–457).

Przeczytaj Ew. Jana 8:33 i odszukaj, co według Żydów było źródłem ich wolności.

Żydzi błędnie wierzyli w to, że bycie potomkami Abrahama i dziedzicami zawartego z nim przymierza, przyniesie im duchową wolność. Przeczytaj Ew. Jana 8:34–36 i odszukaj, od czego, według Jezusa, muszą się ludzie uwolnić.

Z tych wersetów uczymy się, że jeśli popełniamy grzech i nie pokutujemy, stajemy się niewolnikami grzechu. Jak myślisz, co to znaczy być „niewolnikiem grzechu” (Ew. Jana 8:34)? Słowo przetłumaczone w tym wersecie jako niewolnik może być także tłumaczone jako sługa.

Przeanalizuj poniższy wykres:

Niektórzy ludzie w dzisiejszych czasach błędnie uważają, że posłuszeństwo słowom Chrystusa ich ogranicza, a światowy styl życia daje im wolność. Starszy D. Todd Christofferson z Kworum Dwunastu Apostołów nauczał, dlaczego takie pojęcie jest błędne:

„Uleganie pokusom [Szatana] prowadzi do coraz bardziej ograniczonej liczby możliwych wyborów, aż w końcu ich brakuje; prowadzi także do uzależnień, które pozostawiają nas bezsilnymi, by im się oprzeć […].

Świat […] [uważa] posłuszeństwo Bożym prawom i obrzędom za ‘niewolę’ (Alma 30:24, 27). W jaki więc sposób posłuszeństwo i prawda dają nam wolność? Możemy z łatwością pomyśleć o pewnych praktycznych sposobach, dzięki którym prawda daje nam możliwość robienia tego, czego w innym przypadku nie bylibyśmy w stanie zrobić, lub możemy uniknąć katastrof, których moglibyśmy doświadczyć […].

Czy ktokolwiek powątpiewa w to, że z powodu posiadania pełni światła i prawdy, Bóg posiada niczym nieograniczoną wolność, aby być i działać?

Podobnie i my, jeśli nasze zrozumienie ewangelii i zasad wzrasta, rośnie także zakres naszej wolnej woli. Po pierwsze, mamy więcej możliwości wyboru i możemy osiągnąć znacznie więcej i otrzymać znacznie wspanialsze błogosławieństwa, ponieważ mamy więcej praw, których możemy przestrzegać. Wyobraźcie sobie drabinę — każde nowe prawo lub przykazanie, którego się uczymy, jest jak jeden stopień w drabinie, który umożliwia nam wspięcie się na wyższy szczebel. Po drugie, posiadając większe zrozumienie, możemy podejmować bardziej przemyślane decyzje, ponieważ nie tylko lepiej dostrzegamy różne możliwości, ale także ich potencjalne rezultaty” („Moral Agency”, Ensign, czerwiec 2009, str. 49–51).

2. Przejrzyj broszurę Dla wzmocnienia młodzieży i odszukaj przykłady tego, jak posłuszeństwo przykazaniom i normom prowadzi do wolności, a nieposłuszeństwo prowadzi do niewoli. Wybierz jedną z norm wymienionych w tej broszurze, a następnie przerysuj poniższą tabelę do swojego dziennika do studiowania i uzupełnij ją.

   Norma z broszury Dla wzmocnienia młodzieży:
   W jaki sposób życie zgodnie z tą normą daje wolność?	W jaki sposób życie wbrew tej normie prowadzi do niewoli?

3. Jakich wolności, opisanych w broszurze Dla wzmocnienia młodzieży, doświadczyłeś osobiście w rezultacie przestrzegania przykazań i norm? W dzienniku do studiowania wymień jedną konkretną rzecz, od której postarasz uwolnić dzięki życiu zgodnie z naukami Zbawiciela.

Ew. Jana 8:37–59

Jezus świadczy o Swojej boskości

Pomyśl o znanej ci osobie, która jest bardzo podobna do swojego ojca. Pomyśl o znanej ci osobie, która znacznie różni się od swojego ojca.

W Ew. Jana 8:37–50 jest napisane, że Jezus Chrystus powiedział niewierzącym Żydom, iż podczas gdy On przekazuje słowa Swojego Ojca, oni czynili to, co ich ziemscy ojcowie. Starając się z tego wybronić, Żydzi stwierdzili, że ich ojcem jest Abraham. Zbawiciel następnie nauczał, że ci, którzy twierdzą, że są dziećmi Abrahama, „[spełnialiby] uczynki Abrahama” (Ew. Jana 8:39), i nigdy nie staraliby się zabić kogoś, kto nauczał prawdy. Jezus powiedział tym Żydom (faryzeuszom), że ich ojcem jest diabeł. Wyjaśnił, że ci, którzy przyjmują słowo Boga, są od Boga. Rozzłoszczeni, niewierzący Żydzi głosili, że Jezus jest Samarytaninem (których Żydzi traktowali jak ludzi najniższej kategorii), i jest opętany przez demona.

Przeczytaj Ew. Jana 8:51–53 i odszukaj, o co ci Żydzi pytali Zbawiciela.

Przeczytaj Ew. Jana 8:56–58 i odszukaj odpowiedź, jakiej Jezus udzielił faryzeuszom. Przeczytaj także Ew. Jana 8:58, przypis b w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO, aby poznać znaczenie wyrażenia: „Jam jest”. (Uwaga: Septuaginta jest greckim tłumaczeniem Starego Testamentu).

Wyrażenie: „Jam jest” jest istotne, ponieważ określa Jehowę; imię, którym Żydzi nazywali Boga Abrahama, Izaaka i Jakuba w czasach Starego Testamentu. Nazywając siebie: „Jam jest”, Jezus oświadczył, że był Bogiem Starego Testamentu. Możesz zapisać następującą doktrynę na marginesie swoich pism świętych obok Ew. Jana 8:58: Jezus Chrystus jest Jehową, Bogiem Starego Testamentu.

Dlaczego istotne jest, abyśmy wiedzieli, że Jezus Chrystus to Jehowa, Bóg Starego Testamentu?

Przeczytaj Ew. Jana 8:59 i odszukaj, w jaki sposób Żydzi zareagowali na oświadczenie Zbawiciela, że jest Jehową.

Wzięli do ręki kamienie z zamiarem zabicia Go, uważając, że dopuścił się bluźnierstwa, ponieważ określił Siebie jako Jehowę.

4. W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

   Przestudiowałem lekcję: Ew. Jana 8 i ukończyłem ją w dniu (data).

   Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem:

Odpowiedź do wykresu opartego o Ew. Jana 8:31–32: Jeśli trwamy w słowie Jezusa Chrystusa, to jesteśmy Jego uczniami i znamy prawdę, która nas wyzwoli.