List do Filemona

Wprowadzenie

W tym liście Apostoł Paweł pochwalił Filemona za jego wiarę i miłość do Zbawiciela oraz współczłonków Kościoła. Poradził Filemonowi, żeby przyjął zbiegłego niewolnika Onezyma z powrotem jako brata w ewangelii.

List do Filemona

Paweł radzi Filemonowi, żeby przyjął zbiegłego niewolnika Onezyma z powrotem jako brata w ewangelii

Jako członkowie Kościoła często spotykamy nowych ludzi. Wyobraź sobie, że do twojego okręgu lub gminy wstępuje nowa osoba. W dzienniku do studiowania opisz, jakich wyzwań natury towarzyskiej może doświadczyć osoba, która przystępuje do Kościoła lub wprowadza się do nowego okręgu lub gminy. Jeśli przystąpiłeś do Kościoła lub wprowadziłeś się do nowego okręgu lub gminy, opisz wyzwania natury towarzyskiej, jakich doświadczyłeś.

Zastanów się nad poniższymi pytaniami: W jaki sposób traktujecie nowych członków waszego okręgu lub gminy? W jaki sposób traktujecie członków Kościoła, którzy inaczej się zachowują, mają odmiennie zainteresowania lub obracają się w innych kręgach towarzyskich niż wy?

W trakcie studiowania listu Apostoła Pawła do Filemona odszukaj prawdę, która może ci przyświecać w relacjach z innymi członkami Kościoła.

Podczas pierwszego pobytu w więzieniu w Rzymie, przebywając w areszcie domowym, Paweł napisał do Filemona; prawdopodobnie Greka, który przystąpił do Kościoła. Jak podaje List do Filemona 1:1–3, Paweł rozpoczął swój list od powitania Filemona i innych ludzi, w tym kongregacji, która spotykała się w domu Filemona.

Przeczytaj List do Filemona 1:4–7 i odszukaj, za co Paweł pochwalił Filemona. W tym kontekście słowo wiara oznacza uczestnictwo we wspólnocie (zob. Philemon 1:6, przypis a w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO), a słowo „pogłębiła” znaczy uaktywniła lub skutkowała w czymś (zob. Philemon 1:6, przypis b w anglojęzycznym wydaniu pism świętych ŚwDO).

Warto wiedzieć, iż mówiąc, że „serca świętych […] zostały pokrzepione” [List do Filemona 1:7], Paweł sugerował, że zostali oni podniesieni na duchu przez Filemona.

Głównym celem Pawła w Liście do Filemona było odpowiedzenie na sytuację, jaka zaistniała pomiędzy Filemonem i jego sługą bądź niewolnikiem o imieniu Onezym. Onezm zbiegł i prawdopodobnie ukradł coś Filemonowi (zob. List do Filemona 1:18). W judeochrześcijańskiej kulturze Nowego Testamentu niewolnictwo nie było uważane za coś złego i było legalne w świetle rzymskiego prawa. Do kar przewidzianych dla zbiegłych niewolników zaliczano surową chłostę, wypalenie znaku na czole, a nawet śmierć. Zbiegły Onezym spotkał Apostoła Pawła.

Przeczytaj List do Filemona 1:8–12 i odszukaj, o co Paweł prosił Filemona.

Co byście sobie pomyśleli lub poczuli, gdybyście byli na miejscu Filemona?

Zwróć uwagę na zwrot „którego urodziłem w więzieniu” (List do Filemona 1:10). Jednym ze znaczeń słowa urodzić jest dać komuś życie. Podczas pobytu w więzieniu Paweł pomógł Onezymowi rozpocząć nowe życie jako naśladowcy Jezusa Chrystusa.

Jak podaje List do Filemona 1:13–14, Paweł chciał zatrzymać przy sobie Onezyma do pomocy, ale nie chciał tego uczynić bez zgody Filemona.

Przeczytaj List do Filemona 1:15–16 i odszukaj, w jaki sposób Paweł zachęcał Filemona, by postrzegał swoją relację z nowo nawróconym Onezymem. Możesz zaznaczyć lub zanotować to, co znalazłeś.

Dlaczego postrzeganie Onezyma jako „brata umiłowanego” (List do Filemona 1:16) mogło być trudne dla Filemona?

Prawda, jakiej możemy się nauczyć z wersetu 16., brzmi: Jesteśmy braćmi i siostrami w ewangelii.

Wszyscy jesteśmy duchowymi dziećmi Ojca Niebieskiego (zob. List do Hebrajczyków 12:9), więc wszyscy jesteśmy braćmi i siostrami. Ponadto, poprzez obrzędy chrztu i konfirmacji, ciągłe rozwijanie wiary w Jezusa Chrystusa i systematyczną pokutę, odradzamy się duchowo. Stajemy się w ten sposób synami i córkami Jezusa Chrystusa (zob. Mosjasz 5:7) i tym samym braćmi i siostrami w Jego rodzinie przymierza. Niezależnie od płci, kultury, wieku, pochodzenia i pozycji społecznej, stajemy się sobie równi w królestwie Boga.

W trakcie czytania poniższej wypowiedzi Prezydenta Spencera W. Kimballa odszukaj, w jaki sposób prawda mówiąca o tym, że wszyscy jesteśmy braćmi i siostrami w ewangelii, może wpłynąć na nasze wzajemne relacje, szczególnie z nowymi członkami Kościoła.

„Krótki list Pawła do Filemona zawsze podnosił mnie na duchu. Naucza nas pewnej zasady i podejścia w kwestiach braterstwa w ewangelii […]

Postrzeganie tego samego ducha w Kościele jest dla mnie natchnieniem i sprawia mi radość; widzieć jak święci przyjmują, pomagają i modlą się za tych, którzy codziennie wstępują do królestwa Pana. Ciągle wyciągajcie dłonie ku sobie — i ku tym, którzy będą licznie wstępować do Kościoła. Witajcie ich, kochajcie i przyjmujcie do wspólnoty.

Niestety od czasu do czasu zdarzają się sytuacje, w których niektórzy z nas tego nie czynią, historie o tych, którzy odrzucają osoby, które Pan przyjął poprzez chrzest. Jeśli Pan ‘nie wstydzi się nazywać ich braćmi’ (List do Hebrajczyków 2:11), to i my […] weźmy naszych braci i siostry za rękę i podnieśmy na duchu w kręgach naszej miłości i troski” („Always a Convert Church: Some Lessons to Learn and Apply This Year”, Ensign, wrzesień 1975, str. 4).

W dzienniku do studiowania odpowiedz na następujące pytania:
1. Jak myślisz, dlaczego ważne jest rozumieć, że jesteśmy braćmi i siostrami w ewangelii?
2. W jakich sytuacjach widziałeś, jak ktoś traktuje bliźnich jako braci i siostry w ewangelii? Jakie dobro wynikło z tego rodzaju życzliwości i miłości?
Napisz list do osoby w twoim okręgu lub gminie, która potrzebuje poczuć się kochana i akceptowana. Możesz pochwalić tę osobę za jej dary i wkład oraz wyrazić dla niej szacunek jako dla brata lub siostry w ewangelii. Po napisaniu listu streść go w swoim dzienniku do studiowania.

Aby przygotować się do rozpoznania dodatkowej prawdy przedstawionej w liście Pawła do Filemona, przypomnij sobie sytuację, w której ktoś cię obraził lub skrzywdził.

Przeczytaj List do Filemona 1:17 i odszukaj, jakiej rady Paweł udzielił Filemonowi w sprawie jego zbiegłego niewolnika, Onezyma.

Paweł prosił Filemona, żeby ponownie przyjął Onezyma do swojego domu, nie uwzględniając surowej kary, jaką zwykle otrzymywali zbiegli niewolnicy. Jak wskazują instrukcje Pawła do FIlemona, uczymy się, że uczniowie Jezusa Chrystusa okazują bliźnim miłosierdzie i przebaczenie.

Dlaczego czasami może być trudno okazywać bliźnim miłosierdzie i przebaczenie?

Zwróć uwagę na to, że okazywanie miłosierdzia i przebaczenia osobom, które nas skrzywdziły, nie musi koniecznie oznaczać, że unikną one konsekwencji za swoje czyny, ani że od razu odzyskają nasze zaufanie. Oznacza to natomiast, że okazujemy współczucie innym ludziom i nie pozwalamy sobie na żywienie urazy, złości czy bólu. Jeśli to słuszne, możemy również pozwolić osobom, które nas skrzywdziły, odzyskać nasze zaufanie.

Przeczytaj List do Filemona 1:18–21 i odszukaj, co Paweł zaoferował, że uczyni w imieniu Onezyma.

Tak jak Paweł wstawił się za Onezymem, tak Jezus Chrystus wstawia się za nami i błaga Ojca Niebieskiego w naszym imieniu (zob. NiP 45:3–5). Jezus Chrystus spłacił również nasz duchowy dług za nasze grzechy.

W jaki sposób pamięć o tym, co Jezus Chrystus uczynił w naszym imieniu, może pomóc nam okazać miłosierdzie i przebaczenie innym ludziom?

W dzienniku do studiowania odpowiedz na przynajmniej jeden z poniższych zestawów pytań (pamiętaj, żeby nie dzielić się niczym zbyt osobistym lub prywatnym).
1. W jakiej sytuacji, podobnie jak Filemon, musieliście okazać miłosierdzie i przebaczyć bliźniemu? W jaki sposób udało ci się okazać miłosierdzie i przebaczyć tej osobie? Jakie otrzymałeś dzięki temu błogosławieństwa?
2. W jakich sytuacjach, podobnie jak Onezym, miałeś nadzieję uzyskać łaskę i przebaczenie od bliźniego? W jaki sposób starałeś się o łaskę i przebaczenie tej osoby? Jakie otrzymałeś dzięki temu błogosławieństwa?
3. W jakich sytuacjach, podobnie jak Paweł, byłeś mediatorem pomiędzy kimś, kto starał się uzyskać przebaczenie, a osobą, która powinna to przebaczenie i miłosierdzie okazać? W jaki sposób udało ci się pomóc winowajcy otrzymać przebaczenie, a osobie pokrzywdzonej pomóc je okazać?

Zastanów się, w jaki sposób możesz okazać bliźnim miłosierdzie i przebaczenie. W miarę jak będziesz starać się witać, akceptować i okazywać bliźnim przebaczenie, Pan będzie ci pomagał w twoich wysiłkach.

W dzienniku do studiowania napisz pod dzisiejszymi ćwiczeniami poniższe zdanie:

Przestudiowałem lekcję: List do Filemona i ukończyłem ją w dniu (data).

Dodatkowe pytania, przemyślenia i spostrzeżenia, którymi chciałbym podzielić się z moim nauczycielem: