22. kafli
Maðurinn með illu andana
Maður nokkur sem bjó í helli við Galíleuvatn var með illan anda í sér sem gerði hann óðan. Fólk reyndi að fjötra hann í hlekki til að hafa stjórn á honum, en hann sleit hlekkina.
Maðurinn dvaldi alla daga og nætur á fjöllunum og í hellum. Hann æpti í sífellu og skar sig með steinum.
Dag nokkurn fóru Jesús og lærisveinar hans yfir Galíleuvatn í báti. Þegar frelsarinn sté á land úr bátnum, hljóp maðurinn til hans.
Jesús skipaði illa andanum að hverfa á brott úr manninum. Illi andinn vissi að Jesús var sonur Guðs. Hann bað Jesú um að gera sér ekki mein.
Þegar Jesús spurði illa andann hvað nafn hans væri sagði hann: „Hersing heiti ég,“ sem þýðir margir. Það voru margir illir andar í manninum. Þeir báðu Jesú um að leyfa sér að fara í líkama svína sem voru nálægt.
Jesús féllst á það. Illu andarnir yfirgáfu manninn og fóru í líkama 2.000 svína. Svínin hlupu niður hæð og í vatnið og drukknuðu.
Mennirnar sem gættu svínanna hlupu til borgarinnar og sögðu fólkinu frá því sem gerst hafði. Fólkið kom og sá Jesú og óða manninn. En maðurinn var ekki lengur óður.
Fólkið óttaðist Jesú vegna þessa. Það bað hann um að fara. Hann fór aftur í bátinn.
Maðurinn sem hafði læknast vildi fara með honum. Frelsarinn sagði honum að fara frekar heim og segja vinum sínum frá því sem gerst hafði.
Maðurinn sagði vinum sínum og undruðust þeir þann mikla kraft sem Jesús bjó yfir.