35. kafli
Miskunnsami Samverjinn
Jesús sagði margar sögur, eða dæmisögur, til að hjálpa fólkinu að læra sannleikann.
Dag nokkurn spurði foringi Gyðinganna hvað maður yrði að gera til að öðlast eilíft líf. Frelsarinn spurði hann hvað ritningarnar segðu. Foringinn sagði að maðurinn ætti að elska Guð og einnig að elska náunga sinn. Jesús sagði að það væri rétt. Þá spurði foringinn: „Hver er þá náungi minn?“
Jesús svaraði með því að segja manninum sögu. Dag nokkurn gekk Gyðingur eftir veginum á leið sinni til Jeríkó. Ræningjar rændu hann og börðu. Þeir skildu manninn eftir á veginum, nær dauða.
Brátt kom Gyðingaprestur eftir veginum og sá manninn. Prestuinn gekk fram hjá hinum megin vegarins. Hann hjálpaði ekki manninum.
Þá gekk annar Gyðingur fram hjá. Hann vann í musterinu. Hann sá slasaða manninn. En hann hjálpaði honum ekki heldur gekk fram hjá hinum megin vegarins.
Þá átti Samverji leið þar um. Gyðingum og Samverjum samdi ekki vel. En þegar Samverjinn sá manninn, vorkenndi hann honum. Hann bjó um sár mannsins og klæddi hann í föt.
Lúk 10:33‒34; Jóh 4:9; Leiðarvísir að ritningunum, „Samverjar,“ 160
Samverjinn fór með manninn á gistihús og annaðist hann fram á næsta dag. Þegar Samverjinn þurfti að fara, gaf hann gistihúseigandanum peninga og bað hann að annast manninn.
Eftir að Jesús sagði þessa sögu, spurði hann Gyðingaforingjann hver þessara þriggja manna hefði verið náungi slasaða mannsins.
Foringinn sagði að það væri Samverjinn, því hann hjálpaði manninum. Jesús sagði Gyðingaforingjanum að gera eins og Samverjinn.