ជំពូកទី ១
យ៉ូសែប ស៊្មីធ និងក្រុមគ្រួសាររបស់លោក
ឆ្នាំ ១៨០៥–១៨២០
យ៉ូសែបមានបងប្អូនប្រុសប្រាំនាក់ និងបងប្អូនស្រីបីនាក់ ។
ម្តាយ និងឪពុករបស់យ៉ូសែបគឺជាមនុស្សល្អ ។ ពួកគេស្រឡាញ់កូនៗរបស់ខ្លួន ហើយបានខំប្រឹងប្រែងធ្វើការដើម្បីថែទាំពួកគេ ។
កាលយ៉ូសែបនៅក្មេង លោកមានដំបៅដ៏អាក្រក់មួយនៅលើជើងរបស់លោក ។ ពួកវេជ្ជបណ្ឌិតបានព្យាយាមព្យាបាលជើងរបស់លោកឲ្យបានធូរស្រាលឡើង ប៉ុន្តែពួកគេពុំអាចធ្វើបានសោះ ។
ហៃរ៉ុម ស៊្មីធ គឺជាបងប្រុសម្នាក់របស់យ៉ូសែប ។ គាត់ស្រឡាញ់យ៉ូសែប ហើយពិបាកចិត្តដោយសារតែជើងរបស់យ៉ូសែបឈឺជាខ្លាំង ។ គាត់បានអង្គុយក្បែរគ្រែរបស់យ៉ូសែប ហើយបានព្យាយាមជួយគាត់ឲ្យមានអារម្មណ៍ធូរស្រាលឡើង ។
ពួកវេជ្ជបណ្ឌិតចង់កាត់ជើងរបស់យ៉ូសែបចេញ ប៉ុន្តែម្តាយរបស់លោកពុំអនុញ្ញាតឲ្យពួកគេធ្វើបែបនោះឡើយ ។ ម៉្លោះហើយ ពួកវេជ្ជបណ្ឌិតបានសម្រេចចិត្តថា កាត់ផ្នែកខ្លះនៃឆ្អឹងនោះចោល ។ យ៉ូសែបបានដឹងថា ជើងរបស់លោកនឹងឈឺនៅពេលពួកវេជ្ជបណ្ឌិតវះកាត់វា តែលោកមានសេចក្តីជំនឿថា ព្រះវរបិតាសួគ៌នឹងជួយលោក ។
ពួកវេជ្ជបណ្ឌិតបានសូមឲ្យយ៉ូសែបផឹកស្រាទំពាំងបាយជូរខ្លះ ដើម្បីកុំឲ្យវាឈឺខ្លាំងពេក ។ យ៉ូសែបពុំព្រមផឹកស្រាទំពាំងបាយជូរនោះឡើយ ។ យ៉ូសែបបានសូមឲ្យម្តាយលោកចេញទៅក្រៅដោយសារលោកពុំចង់ឲ្យគាត់ឃើញវេជ្ជបណ្ឌិតវះកាត់ជើងរបស់លោកឡើយ ។
យ៉ូសែបបានសូមឲ្យឪពុកលោកឱបលោក ខណៈដែលពួកវេជ្ជបណ្ឌិតវះកាត់ជើងរបស់លោក ។ ពួកគេបានកាត់ចំណែកឆ្អឹងដែលខូចចោល ។ ការណ៍នេះធ្វើឲ្យយ៉ូសែបឈឺចាប់ខ្លាំងណាស់ ប៉ុន្តែលោកក៏ក្លាហានណាស់ដែរ ។ ជាច្រើនថ្ងៃក្រោយមក ជើងរបស់លោកបានធូរស្រាល ។
ពេលយ៉ូសែបធំឡើង គ្រួសាររបស់លោកបានប្តូរទៅរស់នៅរដ្ឋ នូវ យ៉ោក ។ ពួកគេបានរស់នៅក្នុងផ្ទះធ្វើអំពីឈើមួយនៅលើកសិដ្ឋានមួយក្បែរភូមិប៉ាលម៉ៃរ៉ា ។
គ្រួសាររបស់យ៉ូសែបជាអ្នកក្រីក្រ ។ ពួកគេបានប្រឹងប្រែងធ្វើការដើម្បីបង់ថ្លៃទិញចម្ការ ។ ពួកកូនប្រុសបានជួយឪពុករបស់ពួកគេដាំដំណាំ និងមើលថែទាំសត្វ ។ ពួកកូនស្រីៗបានធ្វើការជាមួយម្តាយរបស់ពួកគេ ។
យ៉ូសែបគឺជាក្មេងល្អ ។ លោកសប្បាយចិត្ត ហើយចូលចិត្តសើច និងលេងសប្បាយ ។