ជំពូកទី ៤២ ទីក្រុងហ្វារវែស្ទ រដ្ឋមិសសួរី ខែ មករា–ខែ កក្កដា ឆ្នាំ ១៨៣៨ យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានចាកចេញពីទីក្រុងខឺតឡង់ រដ្ឋ អូហៃអូ ដោយសារមនុស្សមួយចំនួនព្យាយាមសម្លាប់លោក ។ វាជារដូវរងារ និងត្រជាក់ខ្លាំងណាស់ ។ សត្រូវរបស់យ៉ូសែបបានមកតាមលោក ដោយមានកាន់កាំបិត និងកាំភ្លើង ។ យ៉ូសែបត្រូវតែលាក់ខ្លួន ។ ព្រះអម្ចាស់បានការពារលោក ដូច្នេះសត្រូវរបស់លោកពុំអាចរកលោកឃើញឡើយ ។ នាយប់មួយ លោកបានស្នាក់នៅក្នុងផ្ទះដែលពួកសត្រូវនោះបានស្នាក់នៅផងដែរ តែពួកគេពុំដឹងថា លោកនៅទីនោះឡើយ ។ មានពេលផ្សេងទៀត សត្រូវរបស់យ៉ូសែបពុំស្គាល់លោកឡើយ នៅពេលពួកគេដើរកាត់លោកនៅតាមផ្លូវ ។ យ៉ូសែបបានធ្វើដំណើរអស់ចម្ងាយជិត ១៦០៩ គីឡូម៉ែត្រទៅទីក្រុងហ្វារវែស្ទរដ្ឋមិសសួរី ។ ពួកបរិសុទ្ធនៅរដ្ឋមិសសួរី កំពុងសាងសង់ទីក្រុងនេះ បន្ទាប់ពីត្រូវបានគេបង្ខំឲ្យចាកចេញទៅផ្នែកផ្សេងទៀតនៃរដ្ឋនោះ ។ ពួកគេរីករាយដែលបានឃើញព្យាការី ។ អ្នកដឹកនាំសាសនាចក្រមួយចំនួននៅរដ្ឋមិសសួរីពុំបានគោរពតាមបទបញ្ញត្តិទេ ។ ពួកគេមួយចំនួនព្យាយាមចង់បានប្រាក់ច្រើន ។ ជួនកាលពួកគេខឹងគ្នា ហើយពុំយល់ព្រមអំពីរបៀបក្នុងការដឹកនាំពួកបរិសុទ្ធ ។ ពួកគេមួយចំនួនថែមទាំងបានខឹងសម្បារនឹងយ៉ូសែប ស្ម៊ីធ ទៀតផង ។ អូលីវើរ ខៅឌើរី, ដាវីឌ វិតមើរ និង មនុស្សដទៃទៀតត្រូវបានបានកាត់កាលចេញពីសាសនាចក្រ ។ ការណ៍នេះមានន័យថា សមាជិកភាពរបស់ពួកគេនៅក្នុងសាសនាចក្រត្រូវបានដកយកចេញ ។ យ៉ូសែបបានកើតទុក្ខ ដោយសារពួកបុរសទាំងនេះគឺជាមិត្តភក្តិរបស់លោក ។ បុរសដទៃទៀតត្រូវបានជ្រើសរើសឲ្យដឹកនាំសាសនាចក្រនៅទីក្រុងហ្វារវែស្ទ ។ មិនយូរប៉ុន្មានក្រោយមក សាសនាចក្របានចាប់ផ្តើមរីកចម្រើនម្តងទៀតនៅក្នុងតំបន់នោះ ។ នៅក្នុងខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៨៣៨ ព្យាការី និងមិត្តភក្តិរបស់លោកបានរកមើលកន្លែងផ្សេងទៀតឲ្យពួកបរិសុទ្ធសាងសង់ទីក្រុង ។ ថ្ងៃមួយ ពួកគេបានទៅដល់កន្លែងពិសេសមួយ ដែលព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលហៅទីនោះថា អ័ដាម-អុនតៃ-អាម៉ាន ។ ព្រះយេស៊ូវបានមានបន្ទូលជាមួយអ័ដាមនៅទីនោះ ។ អ័ដាមបាននាំគ្រួសាររបស់លោកទាំងអស់ទៅទីនោះ ហើយបានផ្តល់ពរដល់ពួកគេពីមុនលោកបានស្លាប់ ។ ថ្ងៃណាមួយ ព្រះយេស៊ូវ និងអ័ដាម ព្រមទាំងមនុស្សសុចរិតដទៃទៀតនឹងជួបគ្នាម្តងទៀតនៅទីនោះ ។ គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ១០៧:៥៣–៥៦; ១១៦