บทที่ 9
โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:27–54; หลักคำสอนและพันธสัญญา 2
คำนำ
เด็กหนุ่มโจเซฟ สมิธยังคงยืนยันว่าท่านเห็นนิมิต และท่านยังคงถูกข่มเหงเพราะนิมิตนั้น ท่านกล่าวในเวลาต่อมาว่าระหว่างนี้ ท่าน “ถลำไปในความผิดพลาดโง่เขลามากมาย, และแสดงความอ่อนแอของวัยเยาว์” (โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:28) ค่ำวันหนึ่งเมื่อท่านอายุ 17 ปี ท่านสวดอ้อนวอนขอการให้อภัยและทูลขอให้รู้ฐานะของท่านต่อพระพักตร์พระผู้เป็นเจ้า เทพชื่อโมโรไนมาปรากฏและประกาศว่าพระผู้เป็นเจ้าทรงมีงานให้โจเซฟทำ รวมถึงการแปลบันทึกโบราณที่เขียนไว้บนแผ่นจารึกทองคำด้วย ขณะอธิบายบทบาทของโจเซฟในการฟื้นฟูพระกิตติคุณ โมโรไนอ้างคำพยากรณ์จำนวนหนึ่งจากพระคัมภีร์ไบเบิล รวมถึงคำพยากรณ์ของมาลาคีเกี่ยวกับการกลับมาของเอลียาห์ด้วย วันรุ่งขึ้น โจเซฟไปยังเนินเขาที่โมโรไนกล่าวว่าท่านฝังแผ่นจารึกทองคำไว้ ที่นั่นท่านได้รับคำแนะนำเพิ่มเติมจากโมโรไน
ข้อเสนอแนะสำหรับการสอน
โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:27–29
โจเซฟ สมิธสวดอ้อนวอนขอการให้อภัย
เชื้อเชิญให้นักเรียนนึกถึงสิ่งที่พวกเขาเรียนรู้จากแบบอย่างของโจเซฟ สมิธสมัยเป็นเด็กหนุ่ม ท่านอาจจะขอให้นักเรียนสองสามคนแบ่งปันสั้นๆ ถึงหลักธรรมที่พวกเขาเรียนรู้ซึ่งมีผลต่อพวกเขา จากนั้นให้นักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:27–29 ก่อนนักเรียนอ่าน ชี้ให้เห็นว่าเหตุการณ์ที่บรรยายไว้ในข้อเหล่านี้เกิดขึ้นเมื่อโจเซฟอายุระหว่าง 14 ถึง 17 ปี เชื้อเชิญให้นักเรียน เปรียบข้อเหล่านี้ กับตนเอง โดยระบุประสบการณ์ที่โจเซฟ สมิธมีซึ่งคล้ายกับประสบการณ์ที่พวกเขาเคยมี
-
โจเซฟ สมิธมีประสบการณ์อะไรบ้างเมื่อครั้งเยาว์วัยที่ท่านสามารถเชื่อมโยงได้ (เตือนนักเรียนว่าพวกเขาไม่ควรแบ่งปันประสบการณ์ที่เป็นส่วนตัวมากเกินไป)
-
ตามที่กล่าวไว้ท้าย โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:28 โจเซฟกล่าวอะไรเกี่ยวกับการล่อลวงและความผิดที่ท่านถลำไป (ท่านไม่ได้ทำบาปร้ายแรง แต่บางครั้งท่านรู้สึกว่าท่านไม่ได้ทำดังที่คนได้รับเรียกจากพระผู้เป็นเจ้าพึงทำ)
-
โจเซฟ สมิธทำอะไรกับความรู้สึกผิดเพราะบาปของท่าน (ท่านสวดอ้อนวอนขอการให้อภัยและทูลขอให้รู้ฐานะของท่านต่อพระพักตร์พระผู้เป็นเจ้า)
-
เราสามารถเรียนรู้ความจริงอะไรบ้างจากแบบอย่างของโจเซฟ สมิธ
ขณะนักเรียนสนทนาข้อคิดของพวกเขา ให้ช่วยพวกเขาระบุความจริงต่อไปนี้
เมื่อเรายอมรับบาปของเราและรู้สึกเสียใจเพราะบาปนั้น เราสามารถสวดอ้อนวอนขอการให้อภัยจากพระบิดาบนสวรรค์ได้
เราสามารถสวดอ้อนวอนให้รู้ฐานะของเราต่อพระพักตร์พระผู้เป็นเจ้า
-
ท่านคิดว่าการรู้ฐานะของเราต่อพระพักตร์พระผู้เป็นเจ้าหมายความว่าอย่างไร (ท่านอาจต้องอธิบายว่าการรู้ฐานะของเราต่อพระพักตร์พระผู้เป็นเจ้าหมายถึงการรู้ว่าพระผู้เป็นเจ้าพอพระทัยเราหรือไม่)
-
เหตุใดจึงสำคัญที่เราต้องรู้ฐานะของเราต่อพระพักตร์พระผู้เป็นเจ้า
เชิญนักเรียนคนหนึ่งอ่านคำกล่าวต่อไปนี้ของเอ็ลเดอร์นีล แอล. แอนเดอร์เซ็นแห่งโควรัมอัครสาวกสิบสอง อธิบายว่าคำแนะนำของเอ็ลเดอร์แอนเดอร์เซ็นช่วยให้เรารู้ได้ว่าเราจะรู้ฐานะของเราต่อพระพักตร์พระผู้เป็นเจ้าได้อย่างไร
“[เราสามารถ] วิงวอนพระเจ้าอย่างนอบน้อมว่า ‘พระบิดา พระองค์ทรงประสงค์ให้ข้าพระองค์ทำสิ่งใด’ คำตอบจะมา เรารู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงที่เราต้องทำ พระเจ้าทรงบอกเราในความคิดและในใจเรา” (“จงกลับใจ … เพื่อเราจะรักษาเจ้า,” เลียโฮนา, พ.ย. 2009, 51)
แบ่งปันประจักษ์พยานของท่านเกี่ยวกับความจริงที่นักเรียนสนทนา รับรองกับนักเรียนว่าพระบิดาบนสวรรค์เต็มพระทัยให้อภัยเราเมื่อเราใช้ศรัทธาในพระเยซูคริสต์และทำทั้งหมดที่จำเป็นต่อการกลับใจจากบาปของเรา
โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:30–35
เทพโมโรไนปรากฏต่อโจเซฟ สมิธ
เชื้อเชิญให้นักเรียนอ่าน โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:30 ในใจโดยมองหาสิ่งที่เกิดขึ้นขณะโจเซฟ สมิธสวดอ้อนวอนขอการให้อภัย ขอให้พวกเขารายงานสิ่งที่ค้นพบ ให้ดูรูป โมโรไนปรากฏต่อโจเซฟ สมิธในห้องของท่าน (หนังสือภาพพระกิตติคุณ [2009], หน้า 91; ดู LDS.org ด้วย)
ขอให้นักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:32–33 เชื้อเชิญให้ชั้นเรียนมองหาข่าวสารแรกที่โมโรไนให้โจเซฟ สมิธ
-
โมโรไนกล่าวอะไรเกี่ยวกับอนาคตของโจเซฟ สมิธ (นักเรียนควรกล่าวว่า พระผู้เป็นเจ้าทรงมีงานให้โจเซฟ สมิธทำ)
-
โมโรไนกล่าวว่าชื่อของโจเซฟ สมิธจะ “ทั้งดีและชั่วในบรรดาประชาชาติ” ท่านเคยเห็นตัวอย่างของเรื่องนี้เมื่อใด
เชิญนักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:34–35 เชื้อเชิญให้ชั้นเรียนดูตามโดยระบุสิ่งที่โมโรไนสอนเกี่ยวกับงานที่โจเซฟจะทำ
-
โจเซฟจะแปลหนังสืออย่างไร (โดยใช้ก้อนหินพิเศษ เรียกว่าอูริมและทูมมิมที่พระผู้เป็นเจ้าทรงเตรียมไว้)
อธิบายว่าในบทต่อๆ ไป นักเรียนจะเรียนรู้เกี่ยวกับความพยายามของโจเซฟที่จะแปลและจัดพิมพ์พระคัมภีร์มอรมอน
โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:36–49; หลักคำสอนและพันธสัญญา 2
โมโรไนแนะนำสั่งสอนโจเซฟ สมิธ
สรุป โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:36–42 โดยอธิบายว่าโมโรไนอ้างคำพยากรณ์จากพระคัมภีร์ไบเบิลเพื่ออธิบายบทบาทของโจเซฟ สมิธในการทำให้เกิดการฟื้นฟูพระกิตติคุณ (ท่านอาจเสนอแนะให้นักเรียนทำเครื่องหมายพระคัมภีร์อ้างอิงที่กล่าวไว้ในข้อเหล่านี้ ตัวอย่างเช่น ใน ข้อ 40 นักเรียนอาจจะทำเครื่องหมายวลี “บทที่สิบเอ็ดของอิสยาห์”)
ชี้ให้เห็นว่าถ้อยคำในคำพยากรณ์ที่อ้างใน โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:38–39 ปรากฏใน หลักคำสอนและพันธสัญญา 2 เช่นกัน นี่เป็นการเปิดเผยยุคแรกสุดข้อหนึ่งในสมัยการประทานนี้ โดยประทานแก่โจเซฟ สมิธเมื่อท่านอายุ 17 ปี
ท่านอาจกล่าวได้เช่นกันว่าคำพยากรณ์นี้มีความสำคัญมากถึงขนาดปรากฏในพันธสัญญาเดิม (ดู มาลาคี 4:5–6) พันธสัญญาใหม่ (ดู ลูกา 1:17) และพระคัมภีร์มอรมอนด้วย (ดู 3 นีไฟ 25:5–6)
ก่อนชั้นเรียน ให้เตรียมสำเนา แผนภูมิต่อไปนี้ ตัดให้เป็นเอกสารแจกแยกกันสามแผ่น แบ่งชั้นเรียนออกเป็นสามกลุ่ม และแจกเอกสารให้กลุ่มละแผ่น ขอให้แต่ละกลุ่มศึกษาข้อที่ได้รับมอบหมายและคำอธิบายของศาสดาพยากรณ์ที่อยู่ต่อจากนั้น นอกจากนี้ ขอให้แต่ละกลุ่มสรุปข่าวสารของข้อที่ได้รับมอบหมายด้วยคำพูดของตนเองและตอบคำถามในเอกสารด้วย
หลังจากกลุ่มมีเวลาเตรียมมากพอแล้ว ให้นักเรียนจากกลุ่มรายงานข้อสรุปและคำตอบของพวกเขาต่อชั้นเรียน คำตอบของนักเรียนควรสะท้อนความจริงต่อไปนี้
หลักคำสอนและพันธสัญญา 2:1—พระผู้เป็นเจ้าจะทรงส่งเอลียาห์มาฟื้นฟูอำนาจการผนึกบนแผ่นดินโลกก่อนการเสด็จมาครั้งที่สองของพระเยซูคริสต์
หลักคำสอนและพันธสัญญา 2:2—ใจเราสามารถหันไปหาบรรพชนของเรา และเราสามารถประกอบศาสนพิธีแทนพวกท่านในพระวิหาร
หลักคำสอนและพันธสัญญา 2:3—หากปราศจากอำนาจในการวมครอบครัวให้เป็นหนึ่งเดียวกันชั่วนิรันดร์ แผ่นดินโลกจะถูกทำลายสิ้น ณ การเสด็จมาครั้งที่สองของพระเยซูคริสต์
ถ้าท่านได้รับการผนึกในพระวิหารแล้ว ท่านอาจต้องการให้ดูภาพครอบครัวของท่าน ถ้าท่านยังไม่ได้รับการผนึก ให้บอกว่าท่านตื่นเต้นที่จะได้รับการผนึก อธิบายพอสังเขปว่าเมื่อนักเรียนศึกษา หลักคำสอนและพันธสัญญา 110 พวกเขาจะเรียนรู้ว่าเอลียาห์มอบอำนาจการผนึกให้ศาสดาพยากรณ์โจเซฟ สมิธ
ดึงความสนใจของนักเรียนกลับมาที่คำบรรยายในโจเซฟ สมิธ—ประวัติโดยอธิบายว่าหลังจากโมโรไนอ้างคำพยากรณ์เกี่ยวกับการกลับมาของเอลียาห์แล้ว ท่านอ้างคำพยากรณ์อื่นๆ เกี่ยวกับการฟื้นฟูด้วย เมื่อท่านให้คำแนะนำเพิ่มเติมเกี่ยวกับแผ่นจารึกทองคำแล้วท่านจึงจากไป (ดู โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:42–43) เชิญนักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:44–45 ขอให้ชั้นเรียนดูตามและระบุสิ่งที่เกิดขึ้นหลังจากโมโรไนจากไปแล้ว เมื่อนักเรียนทราบว่าโมโรกลับมาคืนนั้นและย้ำข่าวสารเดิมแล้ว ให้พวกเขาอ่าน โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:46–49 และมองหาจำนวนครั้งที่โมโรไนให้ข่าวสารเดิมแก่โจเซฟ สมิธ
-
โมโรไนให้ข่าวสารแก่โจเซฟ สมิธกี่ครั้ง (สี่ครั้ง)
-
ข่าวสารอะไรบ้างที่ย้ำในพระคัมภีร์ ในบทเรียนศาสนจักร และในคำพูดการประชุมใหญ่สามัญ
-
เราได้ประโยชน์ทางใดบ้างเมื่อพระเจ้าและผู้รับใช้ของพระองค์ย้ำข่าวสารของพวกท่าน
กระตุ้นให้นักเรียนมองหาคำสอนซ้ำๆ ขณะพวกเขาศึกษาพระคัมภีร์ด้วยตนเองและพิจารณาความสำคัญของคำสอนเหล่านั้น
โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:50–54
โจเซฟไปยังเนินเขา ท่านเห็นบันทึก อูริมและทูมมิม และแผ่นทับทรวง
สรุป โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:50–51 โดยอธิบายว่าโจเซฟเชื่อฟังคำสั่งของโมโรไนและบอกบิดาท่านเกี่ยวกับประสบการณ์คืนก่อน บิดาของท่านเชื่อท่านและแนะนำให้ท่านทำตามที่โมโรไนบอกให้ทำ โจเซฟจึงไปยังเนินเขาที่ฝังแผ่นจารึกทองคำ ขอให้นักเรียนสามคนผลัดกันอ่านออกเสียงจาก โจเซฟ สมิธ—ประวัติ 1:52–54 ขณะชั้นเรียนดูตาม เพื่อให้นักเรียนเข้าใจเหตุการณ์ที่บรรยายไว้ในข้อเหล่านี้ชัดเจน ขอให้นักเรียนคนหนึ่งพูดทวนสิ่งที่เกิดขึ้นด้วยคำพูดของเขาเอง แจ้งนักเรียนว่าในบทถัดไปพวกเขาจะสนทนาเหตุการณ์ช่วงนั้นเมื่อโจเซฟได้รับอนุญาตให้ไปเอาแผ่นจารึก
ท่านอาจต้องการสรุปโดยเป็นพยานถึงความจริงที่สนทนาในบทนี้และโดยเชื้อเชิญให้นักเรียนทำตามการกระตุ้นเตือนที่พวกเขาได้รับเพื่อประยุกต์ใช้ความจริงเหล่านี้ในชีวิตพวกเขา