Դաս 57

Վարդապետություն և Ուխտեր 50

Նախաբան

Երբ Ջոզեֆ Սմիթը ժամանեց Կիրթլենդ, Օհայո, նա նկատեց, որ «որոշ տարօրինակ երևույթներ և կեղծ ոգիներ էին սողոսկել» որոշ սրբերի մեջ: Նա սկսեց ուսուցանել «զգուշությամբ և … իմաստությամբ»` այդ երևույթնեըը հաղթահարելու համար (տես History of the Church, 1.146): Երեց Փարլի Պ. Պրատը վերադարձել էր միսիայից և նույն դրսևորումն էր նկատել Կիրթլենդից դուրս գտնվող եկեղեցու ճյուղերում: Նա և ուրիշ երեցներ գնացին Ջոզեֆ Սմիթի մոտ առաջնորդություն ստանալու նպատակով (տես History of the Church, 1.170): 1831թ. մայիսին մարգարեն հարցրեց Տիրոջը և ստացավ հայտնություն, որն այժմ գրված է Վարդապետություն և Ուխտեր 50 բաժնում: Այս հայտնությամբ Տերը պատվիրել է սրբերին ուսուցանել և ստանալ ավետարանը Հոգու ճշմարտությամբ:

Ուսուցանման առաջարկներ

Վարդապետություն և Ուխտեր 50․1-9

Տերը զգուշացնում է եկեղեցու երեցներին կեղծ ոգիների մասին

Խնդրեք ուսանողներին պատկերացնել, թե ներկա են մի հաղորդության ժողովի, որի ժամանակ եկեղեցու որոշ չափահաս անդամներ կանգնած են նստարանների վրա և բարձրաձայն խոսում են, իսկ մյուսները` գլորվում են հատակի վրա:

• Ինչպե՞ս ձեզ կզգայիք: Ձեր կարծիքով, ի՞նչ է տեղի ունենում Հոգու հետ այսպիսի հանգամանքներում: (Ուշադիր եղեք, որ այս քննարկումը քննադատություն չդառնա այն կրոնների նկատմամբ, որտեղ մարդիկ այսպիսի վարքագիծ են ունենում):

Բացատրեք, որ երբ Ջոզեֆ Սմիթը ժամանեց Կիրթլենդ առաջին անգամ, նա տեսավ, որ որոշ սրբեր խաբնվել են այդ ընթացքում, երբ նրանք մնացել էին առանց բավականաչափ ղեկավարության: Արդյունքում, «որոշ տարօրինակ երևույթներ և կեղծ ոգիներ էին սողոսկել» նրանց մեջ (History of the Church, 1:146): Կիրթլենդի տարածքի նոր անդամները երկրպագության ծառայությանը որոշ տարօրինակ, բարձրաձայն և շփոթեցնող նորամուծություններ էին հաղորդել: Այդ նորամուծություններն ակտիվացրել էին մարդկանց զգացմունքները, սակայն դրանք վեհացնող չէին: Եկեղեցու որոշ երեցներ չէին հասկանում, թե ինչ էր տեղի ունենում, և նրանք մարգարեից խորհուրդ հարցրեցին: Մարգարեն հարցրեց Տիրոջը և ստացավ հայտնություն, որը կօգներ սրբերին վեհացնել մեկը մյուսին, երբ նրանք ուսուցանում և ուսումնասիրում էին ավետարանի ճշմարտությունները:

Ուսանողներից մեկին հրավիրեք բարձրաձայն կարդալ Վարդապետություն և Ուխտեր 50.1-3 հատվածները: Խնդրեք դասարանի անդամներին հետևել, ուշադրություն դարձնելով սրբերի մեջ այդ ազդեցության աղբյուրին:

• Ո՞վ էր այդ ազդեցության աղբյուրը:

• Համաձայն 3-րդ հատվածի, ինչո՞ւ էր Սատանան ցանկանում խաբել սրբերին:

Ուսանողներին հանձնարարեք մտքում կարդալ Վարդապետություն և Ուխտեր 50.4–9 հատվածները, ուշադրություն դարձնելով Տիրոջ զգուշացմանը` Օհայոյի եկեղեցու անդամների մեջ եղած որոշ մարդկանց մասին:

• Ի՞նչ խոսքերով էր բնութագրում Տերը եկեղեցու այդ ժամանակվա որոշ անդամներին:

• Ո՞վ է կեղծավորը: Ինչպե՞ս կարող է կեղծավորությունը հակառակորդին զորություն տալ:

• Տիրոջ ասելով, ի՞նչ պիտի լիներ կեղծավորների հետ: (Տես ՎևՈւ 50.6, 8):

Վարդապետություն և Ուխտեր 50․10-36

Քահանայության կրողներին հրահանգվել է, թե ինչպես ուսուցանել և սովորել Հոգով:

Գրատախտակին գրեք հետևյալ հարցերը.

Ի՞նչ է պահանջվում ավետարանի արդյունավետ ուսուցիչ լինելու համար:

Ի՞նչ է պահանջվում ավետարանի արդյունավետ սովորող լինելու համար:

Հրավիրեք ուսանողներին պատասխանել այս հարցերին: Գրի առեք նրանց նշած հիմնական պատասխանները գրատախտակին` յուրաքանչյուր հարցի տակ: Դասարանը երկու խմբի բաժանեք: Մի խմբին խնդրեք մտքում կարդալ Վարդապետություն և Ուխտեր 50.13–20 հատվածները, փնտրելով առաջին հարցի պատասխանները: Մյուս խմբին խնդրեք մտքում կարդալ Վարդապետություն և Ուխտեր 50.13–20 հատվածները, փնտրելով երկրորդ հարցի պատասխանները: Բավականաչափ ժամանակ տրամադրելուց հետո, հրավիրեք մի քանի ուսանողների կիսվել իրենց գտածով։

• Ավետարանն ուսուցանելու և ուսումնասիրելու վերաբերյալ ի՞նչ գործոն է կրկնվում այս հատվածներում: (Հոգու անհրաժեշտությունը)

• Սուրբ Հոգու դերերից որո՞նք են նշված Վարդապետություն և Ուխտեր 50.14 հատվածում: (Ուսանողները պետք է նշեն, որ Սուրբ Հոգին Մխիթարիչ է և որ Սուրբ Հոգին ուսուցանում է ճշմարտությունը:)

• Ձեր կարծիքով, ի՞նչ է նշանակում ուսուցանել ավետարանը «Հոգով»: ( ՎևՈւ 50.14): Ձեր կարծիքով, ի՞նչ է նշանակում ուսուցանել «որևէ այլ ձևով»: ( ՎևՈւ 50.17):

Խնդրեք ուսանողներին մտածել, թե ինչ հնարավորություններ իրենք ունեն` ավետարանն ուսուցանելու: Նրանք կարող են մտածել տանն ուսուցանելու, իրենց ընկերների հետ, սեմինարիայում, եկեղեցում, կամ, որպես տնային ուսուցիչներ: Հրավիրեք մի քանի ուսանողների կիսվել, թե ավետարանն ուսուցանելիս կամ իրենց վկայություններով կիսվելիս երբ են զգացել Հոգու առաջնորդությունը:

• Ձեր կարծիքով, ի՞նչ է նշանակում «ընդունում է [ճշմարտության խոսքը] ճշմարտության Հոգով»: ( ՎևՈւ 50.19): Ձեր կարծիքով, ի՞նչ է նշանակում ընդունել դա «որևէ այլ ձևով»: ( ՎևՈւ 50.19):

• Ի՞նչ կարող եք դուք անել` ավետարանն ավելի լավ ընդունելու համար, երբ այն ուսուցանվում է Հոգով:

Հրավիրեք որևէ ուսանողի բարձրաձայն կարդալ Յոթանասունից Երեց Ջաք Հ. Գոազլինդի հետևյալ միտքը. Խնդրեք դասարանի անդամներին լսել, թե ինչպես ավելի լավ ընդունենք ճշմարտության խոսքը Հոգով:

«Ձեզանից քանիսի՞ն է ծանոթ «ձանձրալի դիրքը» հաղորդության ժողովի ժամանակ: Ձեզ ծանոթ է այդ դիրքը` մեջքով առաջ թեքված, կզակը հանգստանում է ձեռքերում, արմունկները ծնկների վրա, անտարբեր հայացքը հառած հատակին: Երբևէ գլխի ընկել եք, որ դա ձեր ընտրությունն է, ժողովը հետաքրքիր է, թե` ոչ:

Նախագահ Սպենսեր Վ. Քիմբալն ասել է, որ երկրպագությունը «անհատական պատասխանատվություն է, և անկախ նրանից, թե ինչ է խոսվում ամբիոնից, եթե մեկը ցանկանում է երկրպագել Տիրոջը հոգով ու ճշմարտությամբ, նա կարող է անել դա: … Եթե ծառայությունը ձեզ համար ձախողված է, դուք եք ձախողվել: Ոչ ոք չի կարող երկրպագել ձեր փոխարեն, դուք պետք է ինքներդ ապավինեք Տիրոջը»: (Ensign, Jan. 1978, p. 5):

«Մի երիտասարդ նկարագրել է, թե ինչպես է առաջին անգամ զգացել երկրպագության ոգին: Նա քիչ ակտիվ է եղել իր Ահարոնյան Քահանայության տարիներին: Երբ հաճախում էր հաղորդության ժողովին, նա, սովորաբար, նստում էր հետևում իր ընկերների խմբի հետ, և ձևանում էր ակնածալից: Մի օր, այնուամենայնիվ, նա մի քիչ ուշ եկավ և ազատ տեղ չկար ընկերների կողքին: Նա մենակ նստեց և կյանքում առաջին անգամ աղոթքների ժամանակ փակեց իր աչքերը, նա երգեց օրհներգեր, լսեց հաղորդության աղոթքները և ուշադրություն դարձրեց ելույթ ունեցողներին: Առաջին խոսողի ելույթի կեսից, նրա աչքերից արցունքներ հոսեցին: Որոշակի շփոթությամբ նա ուշադիր նայում էր շուրջը` իրենից բացի, ոչ ոք կարծես հուզված չէր: Նա հաստատ չգիտեր, թե ինչ է տեղի ունենում իր հետ, սակայն այդ փորձը փոխեց նրա կյանքը: Այդ ժողովի ժամանակ էր, որ նա իսկապես սկսեց հոգեպես պատրաստվել իր միսիային: Նա զգաց ինչ-որ բան, և, բարեբախտաբար, գործեց և այդպիսով պահպանեց այդ զգացմունքները» (“Yagottawanna,” Ensign, May 1991, 46):

Հրավիրեք ուսանողներին կիսվել, թե այս պատմության որ մասը տպավորեց նրանց: Երբ մի քանի ուսանողներ արտահայտվեն, կարող եք առաջարկել, որ նրանք գրեն մի հատուկ եղանակ, որով կարող են բարելավել Հոգով սովորելու իրենց ջանքերը:

Խնդրեք ուսանողներին խորհել` թե ինչպես կարող են հասկանալ, որ ուսուցանում և սովորում են Հոգով: Ապա հրավիրեք որևէ ուսանողի բարձրաձայն կարդալ Վարդապետություն և Ուխտեր 50․21-22 հատվածները, և խնդրեք դասարանի անդամներին գտնել Տիրոջ ցուցումը, թե ինչպես անել դա:

• Ի՞նչ է տեղի ունենում, երբ մենք ուսուցանում և սովորում ենք Հոգով:

• Ձեր կարծիքով, ի՞նչ է նշանակում «շենանում են և միասին ցնծում»: Ե՞րբ եք ունեցել այսպիսի փորձառություն:

• Ինչպե՞ս կամփոփեք Վարդապետություն և Ուխտեր 50․13-22 հատվածների Տիրոջ ուսուցումը: (Ուսանողները պետք է նշեն հետևյալ սկզբունքը. Երբ մենք ուսուցանում և սովորում ենք Հոգով, մենք հասկանում ենք մեկս մյուսին և շենանում ու ցնծում ենք միասին: Գրեք այս սկզբունքը գրատախտակին):

Ուսանողներին հրավիրեք մտքում կարդալ Վարդապետություն և Ուխտեր 50.23–25 հատվածները: Խնդրեք նրանց գտնել տարբերությունը, թե ինչ է տեղի ունենում, երբ մարդիկ ուսուցանում են Հոգով և ինչ է տեղի ունենում` երբ ուսուցանում են «որևէ այլ ձևով» (ՎևՈւ 50.17): Հրավիրեք ուսանողներին կիսվել իրենց գտածով։

• Ինչպե՞ս է Տերը նկարագրում ուսուցումը, որը չի շենացնում:

• Ինչպե՞ս է Տերը նկարագրում ուսուցումը, որն «Աստծուց է»: ( ՎևՈւ 50.24): Նրա ասելով, ինչպե՞ս մենք կօրհնվենք, ստանալով այդպիսի ուսուցում:

• Ի՞նչ վարդապետություն է ուսուցանվում այս հատվածներում: (Ուսանողները պետք է նշեն հետևյալ սկզբունքը. Այն, ինչ գալիս է Աստծուց, լուսավորում և շենացնում է, իսկ այն, ինչն Աստծուց չէ` բերում է շփոթություն և խավար: Գրեք այս ճշմարտությունը գրատախտակին։)

• Ե՞րբ եք զգացել, որ մի բանը, որ լսել եք, տեսել կամ զգացել եք` Աստծուց չէր: Ինչպե՞ս է Հոգին օգնել ձեզ ճանաչել դա:

Բացատրեք ուսանողներին, որ նրանք կլսեն ու կտեսնեն ուղերձներ, որոնք միտված կլինեն` վնասելու իրենց հավատքը: Սկզբունքները, որ նրանք այժմ սովորում են, կարող են ամրացնել նրանց` դիմակայելու այդ ուղերձներին: Կարող եք կիսվել ձեր փորձով` թե երբ է Հոգին օգնել ձեզ ճանաչել, որ ուղերձն Աստծուց չէ:

Ամփոփեք Վարդապետություն և Ուխտեր 50․26-36 հատվածները, բացատրելով, որ Տերը հրահանգել է քահանայության կրողներին զորության ու պարտականությունների վերաբերյալ, որոնք գալիս են նրանց կարգվելու հետ: Նա ասել է, որ քահանայության կրողները պետք է ծառայեն մյուսներին և իրենց մաքուր պահեն: Երբ այդպես են անում, Տերը նրանց զորություն է տալիս հաղթահարելու կեղծ ոգիներին, ինչպիսիք օրինակ կային սրբերի մեջ այս հայտնության տրման ժամանակ:

Վարդապետություն և Ուխտեր 50․37-46

Տերը քաջալերում է սրբերին շարունակել աճել շնորհով ու ճշմարտությամբ, և վստահեցնում է նրանց, որ Նա իրենց հետ է:

Ցուցադրեք Ընտանեկան Աղոթք նկարը (Gospel Art Book [2009], no. 112; տես նաև LDS.org): Նկարում պատկերված փոքրիկ տղային մատնացույց անելով, տվեք հետևյալ հարցերը.

• Կարո՞ղ եք պատկերացնել այս փոքրիկ տղային ավելի մեծ հասակում` լիաժամկետ միսիայում ծառայելիս: Ի՞նչն է այս նկարում ցույց տալիս, որ նա պատրաստ կլինի ծառայելու:

• Հաշվի առնելով այն աշխատանքը, որ Տերը պահել է մեզանից յուրաքանչյուրի համար, ինչո՞վ ենք մենք նման այս փոքրիկ տղային:

Նշեք, որ Վարդապետություն և Ուխտեր 50․37-46 հատվածները պարունակում են Տիրոջ խորհուրդն այն երեցներին, ովքեր ներկա էին այս հայտնությունը ստանալու ժամանակ: Ուսանողներից մեկին խնդրեք բարձրաձայն կարդալ 40-րդ հատվածը: Խնդրեք դասարանի անդամներին հետևել, տեսնելով, թե ինչ խորհուրդ է տվել Տերն այդ երեցներին:

• Համաձայն 40 հատվածի, ինչո՞ւ Տերն այս քահանայության կրողներին «փոքր երեխաներ» անվանեց: Ի՞նչ առումով ենք մենք փոքր երեխաների նման:

• Ձեր կարծիքով, ի՞նչ է նշանակում «աճել շնորհի մեջ»: Ձեր կարծիքով, ի՞նչ է նշանակում աճել «ճշմարտության գիտության մեջ»:

• Ի՞նչ կարող ենք սովորել այս հատվածից` օրհնությունների մասին, որոնք Փրկիչը ցանկանում է, որ մենք ստանանք: (Ուսանողները պետք է արտաբերեն հետևյալ սկզբունքը. Փրկիչը ցանկանում է, որ մենք աճենք շնորհի մեջ և ճշմարտության գիտության մեջ):

Ուսանողներից մեկին հրավիրեք բարձրաձայն կարդալ Վարդապետություն և Ուխտեր 50.41-46 հատվածները: Խնդրեք դասարանի անդամներին գտնել մխիթարության ու հավաստիացման այն բառերը, որոնք Տերն ասել է այդ երեցներին և մեզ:

• Ի՞նչ է նշանակում ձեզ համար այն, որ Տերն ասում է «դուք իմն եք»: Ինչպե՞ս կարող է այս հավաստիացումն օգնել մեզ` չվախենալ: ( ՎևՈւ 50.41):

• Այս հատվածներից ուրիշ ո՞ր խոստումներն են նմանապես նշանակալից ձեր համար:

Ամփոփեք ձեր վկայությունը բերելով այս դասին ուսուցանված սկզբունքների մասին: Քաջալերեք ուսանողներին ավելի լիարժեք ուսուցանել և սովորել Հոգով:

Բացատրական և պատմական տեղեկություն

Վարդապետություն և Ուխտեր 50: Ինչպես մարգարե Ջոզեֆ Սմիթը ստացավ այս հայտնությունը

Երեց Փարլի Պ. Պրատը նկարագրել է Ջոզեֆ Սմիթին` այս հայտնությունը թելադրելիս, որն այժմ գրված է Վարդապետություն և Ուխտեր 50 բաժնում: Սա ամենամանրամասն նկարագիրներից մեկն է, որ ունենք մարգարեի մասին` հայտնությունները թելադրելիս: Երեց Պրատը ասել է.

«Յուրաքանչյուր նախադասությունն արտասանվում էր դանդաղ և շատ հստակ, դադար տալով դրանց միջև, բավականաչափ երկար, որ այն արձանագրվեր սովորական գրողի կողմից` խոշոր ձեռագրով:

Երբեք չի եղել որևէ երկմտանք, վերանայում, կամ հետադարձ ընթերցում, որպեսզի պահպանվի թեմայի զարգացումը․ Եվ ես ներկա էի` վկայելու մի քանի էջերի միմյանց հետ կապակցված լինելու թելադրանքի մասին» (Autobiography of Parley P. Pratt, ed. Parley P. Pratt Jr. [1938], 62):

Հայտնությունները թելադրելուց հետո, Ջոզեֆ Սմիթը միշտ վերանայում էր գրված տարբերակը, փնտրելով ոգեշնչում` անհրաժեշտ փոփոխություններ կատարելու համար:

Վարդապետություն և Ուխտեր 50: «Տարօրինակ երևույթներ և կեղծ ոգիներ» էին հայտնվել սրբերի մեջ

Ջոն Ուիթմերը նկարագրում է որոշ «տարօրինակ երևույթներն ու կեղծ ոգիները» (History of the Church, 1:146) սրբերի մեջ` Կիրթլենդում, 1831թ. գարնանը:

«Ոմանք տեսիլքներ էին տեսնում և չէին կարողանում բացատրել, թե ինչ են տեսել, ոմանք էլ երևակայում էին, թե ունեն Լաբանի սուրը և այն իրենց ձեռքում է [ձիավոր զինվորի պես], ոմանք իրենց պահում էին ինչպես հնդկացին` սկալպահանման [գլխամաշկը հանելու] գործողության ժամանակ, ոմանք սահում էին կամ շարժվում հատակի վրա` օձի արագությամբ, համարելով, որ նավով նավարկում են լամանացիների մոտ` ավետարանը քարոզելու: Եվ շատ այլ սին ու հիմար դրսևորումներ, որոնք հարկ չէ և անիմաստ է նշել» (Documents, Volume 1: July 1828–June 1831, vol. 1 of the Documents series of The Joseph Smith Papers [2013], 305):

Վարդապետություն և Ուխտեր 50.13–14, 17: Ուսուցանել Ճշմարտության Հոգով

Տասներկու Առաքյալների Քվորումից Երեց Դալլին Հ. Օուքսը բացատրել է, թե մենք ինչ պետք է անենք, մինչև կկարողանանք Հոգով ուսուցանել.

«Մենք պետք է ուսումնասիրենք սուրբ գրությունները: Մենք պետք է ուսումնասիրենք ապրող մարգարեների ուսմունքները: Մենք պետք է սովորենք, ինչ կարող ենք, որպեսզի լինենք ներկայանալի և հասկացվող: Պատրաստվածությունը Հոգով ուսուցանելու նախադրյալն է» (“Teaching and Learning by the Spirit,” Ensign, Mar. 1997, 10):

Առաջին Նախագահության Նախագահ Հենրի Բ. Այրինգը մեզ միտք և հրահանգավորում է տվել` օգնելու համար Հոգով ուսուցանելու հարցում:

Վարդապետությունը զորություն է ձեռք բերում, երբ Սուրբ Հոգին հաստատում է, որ այն ճշմարիտ է:

Քանի որ մենք ունենք Սուրբ Հոգու կարիքը, մենք պետք է զգույշ և ուշադիր լինենք, որպեսզի չանցնենք ճշմարիտ վարդապետությունն ուսուցանելու սահմանը: Սուրբ Հոգին Ճշմարտության Հոգին է: Մենք հրավիրում ենք նրա հաստատումը, երբ խուսափում ենք շահարկումից կամ անձնական մեկնաբանություններից: Դա հնարավոր է դժվար լինի: Դուք սիրում եք այն անձին, ում վրա փորձում եք ազդել: Նա հնարավոր է մերժած լիներ նախկինում լսած վարդապետությունը: Գայթակղություն կա որևէ նոր կամ զգայացունց բան փորձել: Սակայն երբ զգուշանում ենք, որպեսզի ուսուցանենք միայն ճշմարիտ վարդապետությունը, մենք հրավիրում ենք Սուրբ Հոգին՝ որպես գործընկեր» (“Teaching True Doctrine,” Ensign, Apr. 2009, 6):

Տասներկու Առաքյալների Քվորումից Երեց Ռիչարդ Գ. Սքոթը բացատրել է տարբերությունը` Հոգով ուսուցանելու և մեր ինտելեկտով ուսուցանելու միջև.

«Մի քանի տարի առաջ ես հանձնարարություն ունեի Մեքսիկայում և Կենտրոնական Ամերիկայում, նմանատիպ, ինչպիսին Տարածքային նախագահն է.

Մի կիրակի, … ես այցելեցի [մի] ճյուղի քահանայության ժողով, որտեղ մի խոնարհ, կրթություն չունեցող մեքսիկացի քահանայության ղեկավար փորձում էր հաղորդել ավետարանի ճշմարտությունները: Ակնհայտ էր, թե որքան խորն էին դրանք դիպչել նրա կյանքին: Ես նկատեցի նրա ուժեղ ցանկությունը` հաղորդելու այդ սկզբունքները: Նա գիտակցում էր, որ դրանք մեծ արժեք ունեն եղբայրների համար, ում նա սիրում էր: Նա կարդաց դասի ձեռնարկից, մինչդեռ արեց դա մաքուր սիրո դրսևորումով` Փրկչի հանդեպ և նրանց հանդեպ, ում ուսուցանում էր: Այդ սերը, անկեղծությունն ու ցանկության մաքրությունը թույլ տվեցին, որ Սուրբ Հոգու ազդեցությունը պարուրեր սենյակը:

Դրանից հետո ես այցելեցի այն ծխի կիրակնօրյա դպրոցի դասարանը, ուր այցելում էր իմ ընտանիքը: Դասը ներկայացնում էր համալսարանի շատ կրթված մի պրոֆեսոր: Այդ փորձառությունը խիստ տարբերվող էր այն մեկից, որը վայելել էի ճյուղի քահանայության ժողովին: Ինձ թվում էր, որ ուսուցիչն իրեն հանձնարարված թեման (Ջոզեֆ Սմիթի կյանքը) զարգացնելու համար, միտումնավոր ընտրել էր անհասկանալի հղումներ և անսովոր օրինակներ: Ինձ մոտ հստակ տպավորություն էր, որ նա օգտագործում է ուսուցանման հնարավորությունը` տպավորելու համար լսարանն իր մեծ գիտելիքներով: Նա, ասես, չուներ սկզբունքները ներկայացնելու այն միտումը, որն ուներ խոնարհ քահանայության ղեկավարը:

Մեքսիկացի քահանայության ղեկավարի խոնարհությունն այն նախադրյալն էր, որի շնորհիվ նա հանդիսանում էր գործիք` ճշմարտությունը հոգևոր եղանակով ներկայացնելու գործում» (“Helping Others to Be Spiritually Led” [address to CES religious educators, Aug. 11, 1998], 10–11, LDS.org):

Վարդապետություն և Ուխտեր 50․19-20: Ստանալ Հոգով

Առաջին Նախագության Նախագահ Ջ. Ռուբեն Քլարկն ասել է, որ մենք կարևոր դեր ունենք` որոշելու, թե արդյոք խոսողն ուսուցանում է Հոգով, թե` ոչ:

«Մենք կարող ենք ասել, թե երբ են խոսողները «ներգործվում Սուրբ Հոգով», միայն այն ժամանակ, երբ մենք ինքներս ենք «ներգործվում Սուրբ Հոգով»:

Ինչ-որ առումով, սա ամբողջովին տեղափոխում է պատասխանատվությունը նրանցից դեպի մեզ` որոշելու, թե երբ են նրանք այս կերպ խոսում» (“When Are Church Leaders’ Words Entitled to Claim of Scripture?” Church News, July 31, 1954, 9):

Տասներկու Առաքյալների Քվորումից Երեց Ջոզեֆ Բ. Վիրթլինը մեկնաբանել է ուսանողների պարտականությունը արդյունավետ սովորելու հետ կապված.

«Որքան շատ դասարանի անդամներ կարդան սուրբ գրություններից իրենց հանձնարարությունները, այնքան ավելի շատերը կբերեն իրենց սուրբ գրությունները դասարան, և ավելի շատ կքննարկեն, թե իրականում ինչ դեր ունի ավետարանն իրենց կյանքում, և ավելի մեծ կլինի նրանց ոգեշնչումը, աճը, և ուրախությունը, երբ նրանք փորձեն լուծել իրենց անձնական խնդիրներն ու դժվարությունները» (“Teaching by the Spirit,” Ensign, Jan. 1989, 15):

Կիրակնօրյա Դպրոցի ընդհանուր նախագահը` Ռոջեր Մերիլը կարևորել է արմատական անհրաժեշտությունը մեզ համար` սովորելու Հոգով.

«Ես սկսել եմ ավելի խորը հասկանալ, թե որքան էական կարևորություն ունի` Հոգով ընդունելը: Մենք հաճախ ենք կենտրոնանում, պատշաճ ձևով, Հոգով ուսուցանելու կարևորության վրա: Բայց մենք պետք է հիշենք, որ Տերը հավասար, եթե ոչ ավելի մեծ, կարևորություն է տվել Հոգով ընդունելուն: (Տես ՎևՈւ 50.17-22)»: (“Receiving by the Spirit,” Ensign կամ Լիահոնա, Նոյ. 2006թ., 93):

Յոթանասունից Երեց Ջաք Հ. Գոազլինդը հետևյալ պատմությունն է պատմել, ներկայացնելու համար, որ մեզանից յուրաքանչյուրն ընդունակ է հասկանալու` արդյոք Հոգով է սովորում, թե` ոչ:

«Մի քանի տարի առաջ ես լսեցի մի լավ եղբոր մասին, ով նկարագրել էր իր մտադրությունը, երբ Նախագահ Դեյվիդ Օ. Մակքեյն իր եզրափակիչ ելույթն էր ունեցել գերագույն համաժողովին: Մի տոթ երեկո էր և հինգերորդ նիստն էր, որին նա մասնակցում էր: Նա նստած էր օթյակում, և նրա միտքն աշխատելու լուրջ խնդիր ուներ: Նա նկատեց միջնամասում նստած մի մարդու, ով քնած էր` գլուխը հետ գցած և բերանը բաց: Նրա մոտ մի միտք առաջացավ, որ եթե նա գտնվեր Թաբերնաքլի տանիքի վրա, կարող էր թքել օդանցքներից մեկի միջով` ուղիղ այդ քնած մարդու բերանի մեջ: Ինչպիսի՜ փառահեղ միտք: Ժողովից հետո, նրա ականջին հասավ երկու տղամարդկանց միջև տեղի ունեցող խոսակցությունը` նրանք իրենց զգացումներով էին կիսվում Նախագահ Մակքեյի ելույթի վերաբերյալ: Նրանք ակնհայտորեն տարված էին նրանով, ինչ լսել էին: Նա մտածեց. «Այս երկու եղբայրները հրաշալի հոգևոր փորձառություն ունեցան, իսկ ե՞ս ինչ էի անում»: Մտածում էի առաստաղից թքելու մասին»: (“Yagottawanna,” Ensign, May 1991, 46):