Դաս 45
Օհայոյում
Նախաբան
Այս դասն ուսանողներին համառոտ ակնարկ կտա Օհայոյում Սրբերի ունեցած փորձառություններից: 1830թ. դեկտեմբերին սրբերին հրահանգվել էր տեղափոխվել Օհայո (տես ՎևՈւ 37.3), և 1831թ. հունվարին նրանց խոստացվել էր, որ նրանք «զորությամբ կօժտվեն ի վերուստ», եթե հնազանդվեն (ՎևՈւ 38.32):
Նրանք, ովքեր հավաքվեցին Օհայոյում, առատորեն օրհնվեցին: Շարունակական հայտնությունները բերեցին սրբերին Հիսուս Քրիստոսի ավետարանի ավելի խորը իմացություն: Նրանք նաև ստացան օրհնություններ, որոնք տրվում են տաճար կառուցելու և ավետարանը քարոզելու շնորհիվ: Մինչդեռ Եկեղեցին Օհայոյում աճում էր թվով և հոգեպես ամրանում, սաստիկ թշնամանքը եկեղեցու և նրա ղեկավարների հանդեպ նույնպես աճեց: Նախագահ Ջոզեֆ Սմիթն ապրում էր Կիրթլենդում, 1831թ. հունվարից մինչև 1838թ. հունվարը:
Ուսուցանման առաջարկներ
Ակնարկ Կիրթլենդի մասին
Բացատրեք, որ 1831թ. հունվարին մարգարե Ջոզեֆ Սմիթն ու նրա կինը` Էմման, ինչպես նաև Սիդնի Ռիգդոնն ու Էդվարդ Պատրիջը լքեցին Նյու Յորքը, տեղափոխվելով Օհայո: Հաջորդ հինգ ամիսների ընթացքում Նյու Յորքի սրբերի մեծամասնությունը հետևեց նրանց: Հետևյալ չորս մինի-դասերը պարունակում են եկեղեցու պատմությունից Օհայոյի նշանակալից իրադարձությունների մասին ակնարկը: Դասարանը բաժանեք չորս խմբի և յուրաքանչյուր խմբին հանձնարարեք չորս մինի-դասերից մեկը: (Եթե ձեր դասարանի ուսանողների թիվը չի բավարարում սա անելու համար, կարող եք բաժանել դասարանը չորսից պակաս խմբերի և հանձնարարել ամեն խմբին մեկից ավել մինի-դաս): Հրավիրեք ուսանողներին սովորել իրենց նյութերը և պատրաստվել ուսուցանելու սովորածը դասարանին: Երբ ուսանողները բավականաչափ ժամանակ կունենան պատրաստվելու համար, յուրաքանչյուր խմբից թող ընտրվի մեկը, ով կուսուցանի դասարանին: Յուրաքանչյուր դասը պետք է տևի երեքից չորս րոպե:
Թշնամությունն ու ուրացությունը անհանգստացնում էին Օհայոյի հավատացյալներին:
Երբ ուսանողներն ավարտեն վերոնշյալ զրույցը, բացատրեք, որ այն ժամանակ, երբ սրբերն առատորեն օրհնվում էին Տիրոջ կողմից Օհայոյում, Սատանան մեծացրեց իր ընդդիմությունը եկեղեցու հանդեպ: Հենց որ սրբերը ժամանեցին Կիրթլենդ, հակա-մորմոնական քննադատները հարձակում սկսեցին եկեղեցու վրա:
Հրավիրեք որևէ ուսանողի կարդալ Ջոզեֆ Սմիթի խոսքերն այս պայմանների վերաբերյալ.
«Բազմաթիվ կեղծ հոդվածներ, ստախոսություններ և հիմար պատմություններ էին տպագրվել թերթերում և տարածվել բոլոր ուղղություններով, հետ պահելով մարդկանց այս աշխատանքն ուսումնասիրելուց կամ հավատքն ընդունելուց» (Եկեղեցու Պատմություն, 1.158):
Բացատրեք, որ որոշ բացասական հոդվածներ սկսել էին տարածել մարդիկ, ովքեր տարբեր պատճառներով լքել էին եկեղեցին: Օրինակ, 1831թ. սեպտեմբերին Էզրա Բութ անունով եկեղեցու մի նախկին անդամ փորձում էր տարհամոզել մարդկանց եկեղեցուն միանալուց և ինը հատ նամակ էր տպագրել, մանրամասնելով իր քննադատությունը եկեղեցու նկատմամբ (տես Documents, Volume 1: July 1828–June 1831, vol. 1 of the Documents series of The Joseph Smith Papers [2013], 203–4; տես նաև Church History in the Fulness of Times Student Manual, 2nd ed. [Church Educational System manual, 2003], 113–15): Այդ նամակներն ավելացրեցին թշնամանքը եկեղեցու հանդեպ: Նման ազդեցություններից բխող հալածանքը երբեմն վերածվում էր բռնության, հատկապես մարգարեի և եկեղեցու մյուս ղեկավարների հանդեպ:
Ծանր մի միջադեպի ժամանակ, 1832թ. մարտի 24-ի գիշերը, 25-ից 30 տղամարդկանցից բաղկացած ամբոխը հարձակվեց Ջոն Ջոնսոնի տան վրա Հայրամում, Օհայո, որտեղ ապաստանել էին Ջոզեֆ և Էմմա Սմիթները: Տղամարդիկ, ուժի գերակշռությամբ, քաշելով դուրս հանեցին Ջոզեֆ Սմիթին գիշերով: Նրանք խեղդեցին նրան, մերկացրեցին և բռնի ուժով թթու պարունակող սրվակ էին փորձում խցկել նրա բերանը, որը կոտրեց նրա ատամներից մեկը, ինչի պատճառով հետագայում նա մի փոքր սուլոցով էր խոսում: Այնուհետև նրանք թողեցին նրան` կուպրով ու փետուրներով պատված: Ջոզեֆն ուժերը հավաքելով, մի կերպ տուն վերադարձավ: Երբ նա դռան մոտ հասավ, Էմման տեսավ նրան կուպրով պատված, նրան թվաց, թե արյունաշաղախ է և ուշաթափվեց: Ընկերներն ամբողջ գիշեր մաքրում էին նրան այդ կուպրից: Հաջորդ օրը կիրակի էր, Ջոզեֆը քարոզ էր կարդում, որին ներկա էին այդ ամբոխի անդամներից մի քանիսը: Քարոզից հետո Ջոզեֆը երեք հոգու մկրտեց: (Տես Եկեղեցու Պատմություն, 1.261–65):
Այս հարձակման ժամանակ տեղի ունեցած կռվի ու իրարանցման պատճառով տան դուռը բաց էր մնացել: Արդյունքում, Ջոզեֆի որդին` Ջոզեֆ Մըրդոք Սմիթը, որ կարմրուկով հիվանդ էր, ուժեղ մրսածության պատճառով հինգ օր անց մահացավ: Այդ նույն գիշերը Սիդնի Ռիգդոնին կրունկներից բռնած քարշ էին տվել տնից դուրս: Նրա գլուխը դաժան պատռվածքներ էր ստացել կոպիտ, սառցեպատ գետնից, և նա զառանցանքների մեջ էր մի քանի օր շարունակ: (Տես Եկեղեցու Պատմություն, 1.265):
Բացատրեք, որ չնայած այս և ուրիշ դժվարությունների, սրբերը շարունակում էին հավաքվել Կիրթլենդում, մասնավորապես 1836թ.-ից մինչև 1838թ.: Սակայն, 1837թ. ձմռանն ու 1838թ. գարնանը հալածանքն այնքան ուժգին դարձավ, որ սրբերից շատերը ստիպված էին հեռանալ Օհայոյից: Եկեղեցու որոշ ղեկավարներն, այդ թվում Ջոզեֆ Սմիթը, Սիդնի Ռիգդոնը և Բրիգամ Յանգը պետք է փախչեին Կիրթլենդից` իրենց կյանքը փրկելու համար:
Դասն ամփոփեք վկայելով, որ թեև եկեղեցին ծանր փորձությունների և հալածանքների էր ենթարկվում Կիրթլենդում, Տերն առատորեն օրհնում էր նրանց, ովքեր հավատարիմ էին մնում: