« ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » ពិតចំពោះសេចក្ដីជំនឿ ( ឆ្នាំ ២០០៤ ) ទំព័រ ៥២–៥៣
« ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » ពិតចំពោះសេចក្ដីជំនឿ ទំព័រ ៥២–៥៣
ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច
ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលថា « នេះហើយជាកិច្ចការរបស់យើង និង សិរីល្អរបស់យើង—ដើម្បីនាំឲ្យមានអមតភាព និង ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចដល់មនុស្ស » ( ម៉ូសេ ១:៣៩ ) ។ អមតភាពគឺជាជីវិតដែលអាចរស់នៅជានិរន្តរ៍ក្នុងស្ថានភាពដែលបានរស់ឡើងវិញ ។ តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មនុស្សម្នាក់ៗនឹងទទួលបានអំណោយទាននេះ ។ ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ឬ ភាពតម្កើងឡើង គឺជាការទទួលមរតកនៅនគរដែលមានកម្រិតខ្ពស់បំផុតក្នុងនគរសេឡេស្ទាល ជាកន្លែងដែលយើងរស់នៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះ និងបន្តរស់នៅជាក្រុមគ្រួសារ ( សូមមើល គ. និង ស. ១៣១:១–៤ ) ។ គឺដូចជាអមតភាពដែរ អំណោយទាននេះអាចធ្វើទៅបានតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ វាតម្រូវឲ្យយើងមាន « ការគោរពតាមក្រឹត្យវិន័យ និងពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយនៃដំណឹងល្អ » ( មាត្រានៃសេចក្ដីជំនឿ ១:៣ ) ។
ការបន្តនៅលើមាគ៌ាដែលដឹកនាំទៅរកជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច
នៅពេលអ្នកទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក ហើយទទួលអំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ នោះអ្នកបានចូលទៅក្នុងមាគ៌ាដែលដឹកនាំទៅរកជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។ ព្យាការីនីហ្វៃបានបង្រៀនដូចនេះ ៖
« ទ្វារដែលអ្នករាល់គ្នាត្រូវចូលនោះ គឺជាការប្រែចិត្ត និងបុណ្យជ្រមុជដោយទឹក ហើយបន្ទាប់មក គឺការផ្ដាច់បាបទាំងឡាយរបស់អ្នកដោយភ្លើង និងដោយព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។
ហើយនៅពេលនោះ អ្នករាល់គ្នានៅលើផ្លូវតូច ហើយចង្អៀតនោះ ដែលនាំទៅឯជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច មែនហើយ អ្នករាល់គ្នាបានចូលតាមទ្វារ អ្នករាល់គ្នាបានធ្វើតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយនៃព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រា ហើយអ្នករាល់គ្នាបានទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ដែលធ្វើបន្ទាល់អំពីព្រះវរបិតា និងអំពីព្រះរាជបុត្រា ចំពោះការបំពេញនូវសេចក្ដីសន្យាដែលទ្រង់បានធ្វើថា បើសិនជាអ្នករាល់គ្នាបានចូលតាមផ្លូវ នោះអ្នករាល់គ្នានឹងត្រូវបានទទួល » ( នីហ្វៃទី ២ ៣១:១៧–១៨ ) ។
នីហ្វៃបានបញ្ជាក់ថា បន្ទាប់ពីយើងចូលទៅតាម « ផ្លូវតូច ហើយចង្អៀតនេះហើយ » យើងត្រូវតែកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុតដោយមានសេចក្ដីជំនឿ ៖
« បន្ទាប់ពីអ្នកបានចូលតាមផ្លូវតូច ហើយចង្អៀតនេះហើយ ខ្ញុំសូមសួរថា តើបានសម្រេចសព្វគ្រប់ហើយឬនៅ ? មើលចុះ ខ្ញុំសូមនិយាយទៅអ្នកថា ទេ ដ្បិតអ្នករាល់គ្នាមិនបានមកដល់នេះទេ លើកលែងតែដោយព្រះបន្ទូលនៃព្រះគ្រីស្ទ ដោយមានសេចក្ដីជំនឿដ៏រឹងប៉ឹងដល់ព្រះអង្គ ដោយពឹងផ្អែកទាំងស្រុង ទៅលើបុណ្យគុណរបស់ទ្រង់ ដែលមានឥទ្ធិឫទ្ធិដើម្បីសង្គ្រោះ ។
ហេតុដូច្នោះហើយ អ្នករាល់គ្នាត្រូវតែឈានទៅមុខដោយខ្ជាប់ខ្ជួននៅក្នុងព្រះគ្រីស្ទ ដោយមានការភ្លឺថ្លានៃសេចក្ដីសង្ឃឹមដ៏ឥតខ្ចោះ ហើយដោយមានចិត្តស្រឡាញ់ព្រះ និងមនុស្សគ្រប់រូប ។ ហេតុដូច្នោះហើយ បើសិនជាអ្នករាល់គ្នាខិតខំជឿនទៅមុខ ដោយទទួលទាននូវព្រះបន្ទូលនៃព្រះគ្រីស្ទ ហើយកាន់ខ្ជាប់ដរាបដល់ចុងបំផុត មើលចុះ នោះព្រះវរបិតា ទ្រង់មានព្រះបន្ទូលដូច្នេះថា អ្នករាល់គ្នានឹងមានជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច » ( នីហ្វៃទី ២ ៣១:១៩–២០ ) ។
ឥឡូវនេះ អ្នកបានទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និង ពិធីបញ្ជាក់ហើយ ដូច្នេះភាពរីកចម្រើនមួយភាគធំរបស់អ្នកឆ្ពោះទៅរកជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនោះ អាស្រ័យទៅលើការទទួលពិធីបរិសុទ្ធទាំងឡាយនៃសេចក្ដីសេចក្ដីសង្គ្រោះមានដូចជា ៖ សម្រាប់បុរស គឺការតែងតាំងឲ្យមានបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក សម្រាប់បុរស និង ស្ត្រី គឺជាអំណោយទានពិសិដ្ឋ និង អាពាហ៍ពិពាហ៍ផ្សារភ្ជាប់ក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ។ នៅពេលអ្នកទទួលពិធីបរិសុទ្ធទាំងនេះ ព្រមទាំងរក្សាសេចក្តីសញ្ញាទាំងឡាយដែលមានមកជាមួយផងនោះ មានន័យថា អ្នករៀបចំខ្លួនរបស់អ្នកគ្រងមរតកនៅក្នុងកម្រិតដ៏ខ្ពស់បំផុតនៃភាពរុងរឿងសេឡេស្ទាលហើយ ។
នៅក្នុងសមត្ថភាពរបស់អ្នក
នៅពេលអ្នកពិចារណាពីភាពរីកចម្រើនរបស់អ្នកនៅលើ « ផ្លូវតូច ហើយចង្អៀត » នោះអ្នកត្រូវប្រាដកថា ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចស្ថិតនៅក្នុងសមត្ថភាពរបស់អ្នក ។ ព្រះអម្ចាស់សព្វព្រះទ័យឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាត្រឡប់ទៅឯទ្រង់វិញ ហើយទ្រង់មិនតម្រូវឲ្យយើងទាំងអស់គ្នាធ្វើអ្វីដែលយើងមិនអាចធ្វើបាននោះទេ ។ រាល់ព្រះបញ្ញត្តិទាំងអស់របស់ទ្រង់ត្រូវបានរៀបចំសម្រាប់សុភមង្គលរបស់អ្នក ។ នៅពេលអ្នកអនុវត្តសេចក្តីជំនឿ ហើយបម្រើទ្រង់ដោយអស់ពីពលំរបស់អ្នក នោះទ្រង់នឹងប្រទានកម្លាំង ព្រមទាំងមធ្យោបាយមួយ ដើម្បីឲ្យអ្នកធ្វើតាមអ្វីដែលទ្រង់ត្រាស់បង្គាប់អ្នក ( សូមមើល នីហ្វៃទី ១ ៣:៧ ) ។ ចូរចងចាំថា នៅពេលអ្នកប្រឹងប្រែងដោយអស់ពីសមត្ថភាព ហើយប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់អ្នក នោះដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនឹងទូទាត់លើភាពទន់ខ្សោយ និងលើអំពើទុច្ចរិត លើរបួស និង ភាពឈឺចាប់ ដែលអ្នកមាននៅក្នុងជីវិតនេះ ៖ « យើងដឹងថា មានតែដោយព្រះគុណទេ ទើបយើងបានសង្គ្រោះ បន្ទាប់ពីអ្វីៗទាំងអស់ដែលយើងអាចធ្វើបាន » ( នីហ្វៃទី ២ ២៥:២៣ ) ។