ធនធាន​ផ្សេង​ទៀត
ការស្តារឡើងវិញ​នៃ​ដំណឹងល្អ


« ការស្តារឡើងវិញ​នៃ​ដំណឹងល្អ » ពិត​ចំពោះ​សេចក្តី​ជំនឿ ( ឆ្នាំ ២០០៤ ) ទំព័រ ១៣៥–១៣៩

« ការស្តារឡើងវិញ​នៃ​ដំណឹងល្អ » ពិត​ចំពោះ​សេចក្តី​ជំនឿ ទំព័រ ១៣៥–១៣៩

ការស្តារឡើងវិញ​នៃ​ដំណឹងល្អ

កាល​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​គង់​នៅ​លើ​ផែនដី ទ្រង់​បាន​ស្ថាបនា​សាសនាចក្រ​របស់​ទ្រង់​ក្នុង​ចំណោម​អ្នក​ដើរតាម​ទ្រង់ ។ ក្រោយ​ពី​ការឆ្កាង​ទ្រង់ និង​មរណភាព​នៃ​សាវក​របស់​ទ្រង់ ភាពពេញលេញ​នៃ​ដំណឹងល្អ​ត្រូវបាន​ដក​ចេញ​ពីផែនដី ដោយសារ​មាន​ការក្បត់សាសនាច​ដ៏​ធំ ( សូម​មើល « ការក្បត់សាសនា » ទំព័រ ១៣–១៤ ) ។ បុរស និង ស្ត្រី​ជាច្រើន​នាក់​បាន​ស្វែងរក​ភាពពេញលេញ​នៃ​ដំណឹងល្អ​ដែល​ជា​សេចក្ដីពិតនៅ​​អំឡុង​សតវត្សរ៍​នៃ​ការក្បត់សាសនា​ដ៏​ធំ ប៉ុន្តែ​ពួកគេ​រក​សេចក្ដីពិត​មិន​ឃើញ​ឡើយ ។ ទោះបីជា​មាន​មនុស្ស​ជា​ច្រើន​បាន​ផ្សព្វផ្សាយ​សាសនា​ដោយ​ស្ម័គ្រចិត្ត​អំពី​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ និង ការបង្រៀន​របស់​ទ្រង់​ក៏​ដោយ ក៏​គ្មាន​នរណា​បាន​ទទួល​ភាពពេញលេញ​នៃ​សេចក្ដីពិត ឬ​សិទ្ធិអំណាច​បព្វជិតភាព​ពី​ព្រះ​ដែរ ។

ការក្បត់សាសនា​ដ៏​ធំ​គឺ​ជា​ពេល​មួយ​នៃ​ភាពងងឹត​ខាង​វិញ្ញាណ ប៉ុន្តែ​ឥឡូវ​នេះ​យើង​រស់នៅ​ក្នុង​ពេល​មួយ ជា​ពេល​ដែល​យើង​អាច​ទទួលទាន​នៃ « ពន្លឺ​នៃ​ដំណឹងល្អ​ដ៏​រុងរឿង​នៃ​ព្រះគ្រីស្ទ » ( កូរិនថូស ទី២ ៤:៤, សូម​មើល​ផងដែរ គ. និង ស. ៤៥:២៨ ) ។ ភាពពេញលេញ​នៃ​ដំណឹងល្អ​ត្រូវបាន​ស្ដារឡើងវិញ ហើយ​សាសនាចក្រ​ដ៏​ពិត​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​​មាន​នៅ​លើ​ផែនដី​ម្ដង​ទៀត ។ គ្មាន​អង្គការ​ណា​ផ្សេង​ទៀត​ដែល​អាច​យក​មក​ប្រៀបធៀប​នឹង​សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​នៃ​ពួក​បរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុងក្រោយ​បាន​ឡើយ ។ នេះ​មិន​មែន​ជា​លទ្ធផល​នៃ​កំណែទម្រង់​មួយ ដែល​បាន​មក​ពី​បុរស​ស្ត្រី​ដែល​មាន​ចេតនា​ល្អ​ធ្វើ​កិច្ចការ​ទាំងអស់​ក្នុង​អំណាច​របស់​ខ្លួន ដើម្បី​នាំ​មក​នូវ​ការផ្លាស់ប្ដូរ​​​ឡើយ ។ វា​គឺ​ជា​ការស្ដារឡើងវិញ​នៃ​សាសសាចក្រ ដែល​បាន​ស្ថាបនា​ឡើង​ដោយ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ វា​ជា​កិច្ចការ​នៃ​ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ព្រះរាជបុត្រា​សំណព្វ​របស់​ទ្រង់ ។

ក្នុង​នាម​ជា​សមាជិក​នៃ​សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​នៃ​ពួកបរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុងក្រោយ អ្នក​អាច​ទទួលបាន​ពរជ័យ​ទាំងឡាយ ដែល​បាន​​អវត្តមាន​នៅ​លើ​ផែនដី​ជិត ២០០០ ឆ្នាំ​កន្លង​មក​ហើយ ។ តាមរយៈ​ពិធីបរិសុទ្ធ​នៃ​ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និង ពិធីបញ្ជាក់ អ្នក​អាច​ទទួល​បាន​ការផ្ដាច់បាប​របស់​អ្នក ហើយ​ត្រេកអរ​ជាមួយ​នឹង​ដៃគូ​ដ៏​ជាប់លាប់​នៃ​ព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ អ្នក​អាច​រស់នៅ​តាម​ដំណឹងល្អ​ក្នុង​ភាពពេញលេញ និង​សាមញ្ញ ។ អ្នក​អាច​ទទួលបាន​ការយល់ដឹង​ពី​លក្ខណៈ​នៃ​ក្រុម​ព្រះ ដង្វាយធួន​របស់​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គោលបំណង​ជីវិត​នៅ​លើ​ផែនដី និង​តថភាព​នៃ​ជីវិត​បន្ទាប់​ពី​ការស្លាប់ ។ អ្នក​មាន​ឯកសិទ្ធិ​ទទួលបាន​ការដឹកនាំ​មកពីព្យាការី​ទាំងឡាយ​ដែល​កំពុង​រស់នៅ ជា​អ្នក​ដែល​បង្រៀន​ពី​ព្រះហឫទ័យ​នៃ​ព្រះ​នៅ​ក្នុង​ជំនាន់​របស់​យើង ។ ពិធីបរិសុទ្ធ​ទាំងឡាយ​នៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ​ធ្វើ​ឲ្យ​អ្នក​អាច​ទទួលបាន​ការដឹកនាំ និង សេចក្តីសុខសាន្ត រៀបចំខ្លួន​សម្រាប់​ជីវិត​ដ៏​នៅ​អស់កល្ប​ជានិច្ច ផ្សារភ្ជាប់​ជាមួយ​ក្រុម​គ្រួសារ​របស់​អ្នក​សម្រាប់​ភាពដ៏​នៅ​អស់កល្ប​ជានិច្ច និង ធ្វើ​ពិធីបរិសុទ្ធ​នៃ​សេចក្ដីសង្គ្រោះ​សម្រាប់​ជីដូនជីតា​របស់​អ្នក​ដែល​បាន​ចែកឋាន​ទៅ​ហើយ ។

ព្រឹត្តិការណ៍​នានា​នៃ​ការស្ដារឡើងវិញ

  • សេចក្ដីណែនាំ​ខាង​ក្រោម​សង្ខេប​ពី​ព្រឹត្តិការណ៍​សំខាន់ៗ​មួយ​ចំនួន ក្នុង​ការស្ដារឡើងវិញ​នៃ​ដំណឹងល្អ និង​ការស្ថាបនា​សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​នៃ​ពួក​បរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុងក្រោយ ជា​សាសនាចក្រ​ដែល ព្រះអម្ចាស់​បាន​​ប្រកាស​ថា​ជា « សាសនាចក្រ​តែ​មួយ​ដែល​ពិត ហើយ​សកម្ម​នៅ​លើ​ផ្ទៃ​ផែនដី​ទាំងមូល » ( គ. និង ស. ១:៣០ ) ។

  • នា​ដើម​និទាឃរដូវ​ឆ្នាំ ១៨២០ ។ កាល​កំពុង​ស្វែងរក​សាសនាចក្រ​ពិត​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ យ៉ូសែប ស៊្មីធ មាន​អាយុ ១៤ ឆ្នាំ បាន​អធិស្ឋាន​ក្នុង​ព្រៃ​ក្បែរ​ផ្ទះ​របស់​លោក​នៅ​ភូមិ​ប៉ាលម៉ៃរ៉ា រដ្ឋ​នូយ៉ោក ។ នៅ​ក្នុង​ចម្លើយ​ចំពោះ​ការអធិស្ឋាន​ដ៏​រាបសា​របស់​លោក ព្រះវរបិតាសួគ៌ និង​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ បាន​យាង​មក​ជួប​លោក ហើយ​បាន​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់​លោក​ថា លោក​មិន​ត្រូវ​ចូលរួម​ក្នុង​សាសនាចក្រ​ណា​មួយ​នៅ​លើ​ផែនដី​ក្នុង​គ្រា​នោះ​ឡើយ ។ ( សូម​មើល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:១១–១៩ ) ។ នៅ​ក្នុង​សាសនាចក្រ យើង​ហៅ​បទពិសោធន៍​នេះ​ថា ការនិមិត្ត​ដំបូង​របស់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។

  • ថ្ងៃ​ទី ២១–២២ ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ១៨២៣ ។ ទេវតា​មួយ​អង្គដែល​​​មាន​ព្រះនាម​ថា មរ៉ូណៃ បាន​យាង​មក​ជួប យ៉ូសែប ស៊្មីធ ។ មរ៉ូណៃ​បាន​ព្យាករ​អំពី​ព្រឹត្តិការណ៍​ទាំងឡាយ​ដែល​នឹង​កើតឡើង ហើយ​បាន​មាន​បន្ទូល​ប្រាប់ យ៉ូសែប អំពី​កំណត់ត្រា​ព្រះគម្ពីរ​មរមន ដែល​បាន​ឆ្លាក់​នៅ​លើ​ផ្ទាំង​ចំណារ​មាស ។ ទេវតា​បាន​អនុញ្ញាត​ឲ្យ​យ៉ូសែប​មើល​ផ្ទាំង​ចំណារ​មាស ដែល​បាន​កប់​លាក់ទុក​នៅ​ក្បែរ​ភ្នំ​គូម៉ូរ៉ា ។ ( សូម​មើល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:២៧–៥៣ ) ។

  • ថ្ងៃ​ទី ២២ ខែ កញ្ញា ឆ្នាំ ១៨២៧ ។ យ៉ូសែប ស៊្មីធ បាន​ទទួល​ផ្ទាំង​ចំណារ​មាស​ពី​មរ៉ូណៃ​នៅ​ឯ​ភ្នំ​គូម៉ូរ៉ា បន្ទាប់​ពី​បាន​ជួប​នឹង​មរ៉ូណៃ​នៅ​ថ្ងៃ​ទី ២២ ខែ កញ្ញា ជា​រៀង​រាល់​ឆ្នាំអស់​​រយៈ​បួន​ឆ្នាំ​មក ។ ( សូម​មើល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៥៣, ៥៩ ) ។

  • ថ្ងៃ​ទី ១៥ ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៨២៩ ។ នៅ​ពេល​ពួក​លោក​ធ្វើ​ការបកប្រែ​ផ្ទាំងចំណារ​មាស យ៉ូសែប ស៊្មីធ បាន​អាន​ចំ​ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក​សម្រាប់​ការផ្តាច់បាប យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង​ស្មៀន​របស់​លោក​គឺ អូលីវើរ ខៅឌើរី បាន​ទៅ​តំបន់​មួយ​ដាច់​ឆ្ងាយ​ពី​គេ ដើម្បី​អំពាវនាវ​ដល់​ព្រះអម្ចាស់​ទាក់ទង​ទៅ​នឹង​បញ្ហា​នេះ ។ នៅ​ទីនោះ គឺ​នៅ​លើ​ច្រាំង​ទន្លេ​សុសគ្វីហាណា ក្បែរ​ភូមិហាម៉ូនី រដ្ឋ​ផែនសិលវេញ៉ា ពួកលោក​បាន​ទទួល​ចម្លើយ​ចំពោះ​ការអធិស្ឋាន​របស់​ពួកលោក ។ យ៉ូហាន បាទ្ទីស ជា​អ្នក​ដែល​បាន​រស់ឡើងវិញ​បាន​មក​ជួប​ពួកលោក​ក្នុង​នាម​ជា « ទូត​ម្នាក់​មក​ពី​ស្ថានសួគ៌ … នៅ​លើ​ពពក​នៃ​ពន្លឺ » ។ យ៉ូហាន បាទ្ទីស បាន​ប្រគល់​បព្វជិតភាព​អើរ៉ុន​ដល់​ពួកលោក ។ បន្ទាប់​មក ដោយ​ធ្វើតាម​ការណែនាំ​របស់​លោក យ៉ូសែប និង អូលីវើរ ជ្រមុជទឹក​ឲ្យ​គ្នា​ទៅវិញទៅមក រួច​បាន​តែងតាំង​បព្វជិតភាព​ឲ្យ​គ្នា​ទៅវិញទៅមក ។ ( សូម​មើល យ៉ូសែប ស្ម៊ីធ—ប្រវត្តិ ១:៦៨–៧២, សូម​មើល​ផងដែរ គ. និង ស. ១៣ ) ។

  • ខែ ឧសភា ឆ្នាំ ១៨២៩ ។ សាវក​ពី​បុរាណ ពេត្រុស, យ៉ាកុប និង យ៉ូហាន បាន​ប្រគល់​អំណាច​បព្វជិតភាព​មិលគីស្សាដែក​ដល់ យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង អូលីវើរ ខៅឌើរី ។ ( សូម​មើល គ. និង ស. ១២៨:២០ ) ។

  • ខែ មិថុនា ឆ្នាំ ១៨២៩ ។ ដោយ​បាន​ដឹកនាំ​ដោយ « អំណោយទាន និង​អំណាច​នៃ​ព្រះ » ( គ. និង ស. ១៣៥:៣ ) ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បាន​បញ្ចប់​ការបកប្រែ​ព្រះគម្ពីរ​មរមន ។

  • ថ្ងៃ​ទី ២៦ ខែ មីនា ឆ្នាំ ១៨៣០ ។ ព្រះគម្ពីរ​មរមន​ដែល​បានបោះពុម្ពជា​លើក​ទី​មួយ មាន​នៅ​ភូមិ​ប៉ាលម៉ៃរ៉ា រដ្ឋ​នូវយ៉ោក ។

  • ថ្ងៃ​ទី ៦ ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៨៣០ ។ សាសនាចក្រ​ត្រូវបាន​ស្ថាបនា​ឡើង​នៅ​ភូមិ​ហ្វាយ៉ែត ថោនស៊ីប រដ្ឋ​នូវយ៉ោក ដែល​ចាប់ផ្តើម​ដោយ​មាន​សមាជិក​ចំនួន​ប្រាំ​មួយ​នាក់ ។

  • ថ្ងៃ​ទី ២៧ ខែ មីនា ឆ្នាំ ១៨៣៦ ។ ព្រះវិហារ​បរិសុទ្ធ ខឺតឡង់ ដែល​ជា​ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ​ដំបូង​គេ​ដែល​បាន​សាងសង់​នៅ​ក្នុង​គ្រា​កាន់​កាប់ត្រួត​ត្រា​នេះ ត្រូវបាន​ឧទ្ទិស​ឆ្លង ។ ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បាន​អធិស្ឋាន​ឧទ្ទិសឆ្លង ដែល​ត្រូវបាន​ប្រទាន​ដល់​លោក​ដោយ​វិវរណៈ ។ ( សូម​មើល គ. និង ស. ១០៩ ) ។

  • ថ្ងៃ​ទី ៣ ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៨៣៦ ។ នៅ​ថ្ងៃទី ៣ ខែ មេសា ឆ្នាំ ១៨៣៦ ព្រះអង្គសង្គ្រោះ​បាន​យាង​មក​ជួប យ៉ូសែប ស៊្មីធ និង អូលីវើរ ខៅឌើរី នៅ​ក្នុង​ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ ខឺតឡង់ ។ ម៉ូសេ, អេលីយ៉ាស និង​អេលីយ៉ា ក៏​បាន​បង្ហាញ​ខ្លួន ហើយ​បាន​ប្រគល់​កូនសោ​បព្វជិតភាព​ដល់ យ៉ូសែប និង អូលីវើរ ។ អេលីយ៉ា​បាន​នាំ​យក​មក​នូវ​កូនសោ​នៃ​អំណាច​ផ្សារភ្ជាប់ ដែល​ធ្វើ​ឲ្យ​ក្រុមគ្រួសារ​អាច​បាន​ផ្សារភ្ជាប់​ជាមួយ​គ្នា​សម្រាប់​ភាពដ៏នៅ​អស់កល្ប​ជានិច្ច ។ ( សូម​មើល គ. និង ស. ១១០ ) ។

ជោគវាសនា​នៃ​សាសនាចក្រ

ព្យាការី​ព្រះគម្ពីរ​សញ្ញា​ចាស់ ដានីយ៉ែល បាន​ព្យាករ​ថា ព្រះ​នឹង « តាំង​នគរ​១​ឡើង » ដែល​នឹង « មិន​ត្រូវ​បំផ្លាញ​ឡើយ » ថែមទាំង​នឹង « នឹង​ស្ថិតស្ថេរ​នៅ​អស់កល្ប​ជានិច្ច » ( ដានីយ៉ែល ២:៤៤ ) ។ នៅ​ពេល​លោក​បាន​ព្យាករ​ដូចនេះ លោក​បាន​មាន​ប្រសាសន៍​អំពី​សាសនាចក្រ​នៃ​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​នៃ​ពួក​បរិសុទ្ធ​ថ្ងៃ​ចុងក្រោយ ដែល​ជា​នគរព្រះ​លើ​ផែនដី​សព្វថ្ងៃ​នេះ ។ ចាប់តាំង​ពី​ថ្ងៃ​ដែល​សាសនាចក្រ​ត្រូវបាន​រៀបចំ​ឡើង​ដោយ​មាន​សមាជិក​ប្រាំមួយ​នាក់​មក វា​បាន​រីកធំធាត់ ហើយ​ដុះដាល​ឡើង ហើយ​វា​នឹង​បន្ត​រីកចម្រើន​រហូត​ដល់ « ពេញ​ផែនដី​ទាំង​ដុំ​មូល » ( ដានីយ៉ែល ២:៣៥, សូម​មើល​ផងដែរ គ. និង ស. ៦៥:២ ) ។ ប្រជាជន​រាប់​ពាន់​នាក់​បាន​ទទួល​ពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក​ជា​រៀងរាល់ឆ្នាំ ។ ព្រះគម្ពីរមរមន​ត្រូវបាន​បកប្រែ​ជា​ច្រើន​ភាសា ។ ព្រះវិហារបរិសុទ្ធ​ត្រូវបាន​សាងសង់​ឡើង​ពាសពេញ​ពិភពលោក ។ ដោយ​មាន​ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ​ជា​ព្រះសិរសា​នៃ​សាសនាចក្រ នោះ​ព្យាការី​កំពុង​រស់នៅ​នឹង​ដឹកនាំ​ភាពរីកចម្រើន​របស់​សាសនាចក្រ រហូត​ដល់​ផែនដី​ត្រូវបាន​រៀបចំ​រួចរាល់​សម្រាប់​ការយាង​មក​ជា​លើក​ទី​ពីរ​របស់​ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។

ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បាន​មាន​ប្រសាសន៍​អំពី​ពរជ័យ​នៃ​ការស្ដារឡើងវិញ​ដូចនេះ ៖ « ឥឡូវ​នេះ តើ​យើង​ឮ​អ្វី​នៅ​ក្នុង​ដំណឹងល្អ ដែល​យើង​បាន​ទទួល​នោះ ? គឺ​សំឡេង​រីករាយ ! គឺ​សំឡេង​នៃ​សេចក្ដី​មេត្តាករុណា​ពី​ស្ថានសួគ៌ ហើយ​ជា​សំឡេង​នៃ​សេចក្ដី​ពិត​ចេញ​ពី​ផែនដី ជា​ដំណឹង​ដ៏​រីករាយ​សម្រាប់​ពួក​អ្នក​ស្លាប់ ជា​សំឡេង​នៃ​សេចក្ដី​រីករាយ​សម្រាប់​ពួក​អ្នក​រស់ និង​ពួក​អ្នក​ស្លាប់ ជា​ដំណឹង​ដ៏​រីករាយ​អំពី​សេចក្ដី​អំណរ​ដ៏​ធំ » ( គ. និង ស. ១២៨:១៩ ) ។