ការប្រែចិត្ត

ការប្រែចិត្តគឺជាគោលការណ៍មួយក្នុងចំណោមគោលការណ៍ដំបូងនៃដំណឹងល្អ ( សូមមើល មាត្រានៃសេចក្ដីជំនឿ ១:៤ ) ។ វាសំខាន់ចំពោះសុភមង្គលរបស់អ្នកនៅក្នុងជីវិតនេះ និងពេញទាំងភាពអស់កល្ប ។ ការប្រែចិត្តមានសារៈសំខាន់ជាងការគ្រាន់តែដឹងកំហុសទៅទៀត ។ វាគឺជាការផ្លាស់ប្តូរគំនិត និង ចិត្តដែលផ្តល់ដល់យើងនូវការយល់ឃើញជាថ្មីអំពីព្រះ អំពីខ្លួនយើងផ្ទាល់ និងអំពីពិភពលោកនេះ ។ វារួមមានការបែរចេញពីអំពើបាប ហើយបែរទៅរកព្រះទូលសូមការអភ័យទោស ។ វាត្រូវបានជំរុញចិត្តដោយសេចក្តីស្រឡាញ់ចំពោះព្រះ និងបំណងប្រាថ្នាដ៏ពិតប្រាកដ ដើម្បីគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ ។

តម្រូវការសម្រាប់ការប្រែចិត្ត

ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលប្រកាសថា « គ្មានអ្វីដែលឥតស្អាត អាចគ្រងនគរព្រះទុកជាមរតកបានឡើយ » ( អាលម៉ា ១១:៣៧ ) ។ អំពីបាបរបស់អ្នកធ្វើឲ្យអ្នកមិនស្អាតស្អំ—មិនសក្តិសមនឹងត្រឡប់ទៅ ហើយរស់នៅក្នុងវត្តមានរបស់ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់យើងវិញឡើយ ។ វាក៏នាំមកនូវភាពតានតឹងនៅក្នុងព្រលឹងរបស់អ្នកក្នុងជីវិតនេះដែរ ។

តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះព្រះវរបិតាសួគ៌បានប្រទានមធ្យោបាយតែមួយគត់ដល់យើង ដើម្បីទទួលបានការអភ័យទោសពីអំពើបាប ( សូមមើល « ការអភ័យទោស » ទំព័រ ៧០–៧២ ) ។ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទបានរងទារុណកម្មចំពោះអំពើបាបរបស់អ្នក ដើម្បីឲ្យអ្នកអាចទទួលបានការអភ័យទោស ប្រសិនបើអ្នកប្រែចិត្តយ៉ាងស្មោះស្ម័គ្រ ។ នៅពេលអ្នកប្រែចិត្ត ហើយពឹងផ្អែកលើព្រះគុណដ៏សង្គ្រោះរបស់ទ្រង់ នោះអ្នកនឹងបានស្អាតពីអំពើបាប ។ ទ្រង់បានមានបន្ទូលប្រកាសថា

« យើងបញ្ជាឲ្យអ្នកប្រែចិត្ត — ចូរប្រែចិត្តចុះ បើពុំនោះសោតទេ យើងនឹងវាយអ្នកដោយរំពាត់នៃព្រះឱស្ឋរបស់យើង ហើយដោយសេចក្ដីខ្ញាល់របស់យើង និងសេចក្ដីពិរោធរបស់យើង នោះសេចក្ដីរងទុក្ខវេទនាទាំងឡាយរបស់អ្នកនឹងឈឺចាប់ណាស់ — គឺឈឺដល់ណានោះ អ្នកមិនដឹងទេ ជ្រួតជ្រាបដល់ណានោះ អ្នកមិនដឹងទេ មែនហើយ ធ្ងន់ធ្ងរដល់ណានោះ អ្នកមិនដឹងទេ ។

ដ្បិតមើលចុះ យើងជាព្រះ បានរងទុក្ខនូវការទាំងនេះជំនួសមនុស្សទាំងអស់ ដើម្បីកុំឲ្យគេអាចរងទុក្ខ បើសិនជាពួកគេប្រែចិត្ត

ប៉ុន្តែបើសិនជាពួកគេមិនព្រមប្រែចិត្តទេ នោះពួកគេត្រូវរងទុក្ខ ដូចជាយើងដែរ

គឺជាសេចក្ដីរងទុក្ខវេទនា ដែលបណ្ដាលឲ្យយើង គឺជាព្រះដែលមហិមាលើអ្វីៗទាំងអស់ ត្រូវញ័រដោយសារតែការឈឺចាប់ ហើយត្រូវច្រួចលោហិតចេញពីគ្រប់រន្ធញើស ហើយត្រូវរងទុក្ខព្រមទាំងរូបកាយ និងវិញ្ញាណផង — ហើយដើម្បីកុំឲ្យយើងត្រូវផឹកពែងល្វីង ហើយរួញខ្លាច —

ទោះជាយ៉ាងណាក៏ដោយ សូមព្រះវរបិតាបានសិរីល្អ ហើយយើងបានទទួលទាន និងសម្រេចការរៀបចំរបស់យើងចំពោះកូនចៅមនុស្ស » ( គ. និង ស. ១៩:១៥–១៩ ) ។

គ្រោះថ្នាក់នៃការពន្យារពេលប្រែចិត្ត

ចូរកុំដោះសារចំពោះអំពើបាបរបស់អ្នក ឬពន្យារពេលប្រែចិត្តឡើយ ។ អាមូលេកបានព្រមានថា « ជីវិតនេះគឺជាពេលវេលាសម្រាប់ឲ្យមនុស្សប្រុងប្រៀបខ្លួនទៅជួបនឹងព្រះ មែនហើយ មើលចុះ ពេលវេលានៃជីវិតនេះ គឺជាពេលវេលាសម្រាប់ឲ្យមនុស្សប្រព្រឹត្តការងារទាំងឡាយរបស់ខ្លួន ។ … ខ្ញុំសូមអង្វរដល់អ្នកថា ចូរអ្នករាល់គ្នាកុំបង្អង់នូវពេលវេលាចំពោះការប្រែចិត្តទុកដល់ទីអវសាននោះឡើយ ព្រោះបន្ទាប់ពីពេលវេលានៃជីវិតនេះ ដែលបានប្រទានដល់យើង ដើម្បីប្រុងប្រៀបខ្លួនសម្រាប់ដល់ភាពដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច មើលចុះ បើសិនជាយើងពុំបានធ្វើល្អឡើង កាលនៅក្នុងជីវិតនេះទេ លំដាប់នោះ យប់នៃសេចក្ដីងងឹតនឹងមកដល់ ហើយយើងនឹងពុំអាចប្រព្រឹត្តការងារអ្វីទៀត នៅក្នុងពេលនោះបានឡើយ » ( អាលម៉ា ៣៤:៣២–៣៣ ) ។

ធាតុទាំងឡាយនៃការប្រែចិត្ត

ការប្រែចិត្តគឺជាដំណើរការដ៏ឈឺចាប់មួយ ប៉ុន្តែវានាំទៅរកការអភ័យទោស និងភាពសុខសាន្តដ៏យូរអង្វែង ។ ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលតាមរយៈព្យាការីអេសាយថា « ទោះបើអំពើបាបរបស់ឯងដូចជាពណ៌ក្រហមទែងក៏ដោយ គង់តែនឹងបានសដូចហិមៈ ទោះបើក្រហមឆ្អៅក៏ដោយ គង់តែនឹងបានដូចជារោមចៀមវិញ » ( អេសាយ ១:១៨ ) ។ ព្រះអម្ចាស់បានបន្ទូលសន្យានៅក្នុងគ្រាកាន់កាប់ត្រួតត្រានេះថា « អ្នកណាដែលប្រែចិត្តពីអំពើបាបទាំងឡាយរបស់ខ្លួន អ្នកឈ្មោះថាបានអត់ទោសឲ្យហើយ ហើយយើងជាព្រះអម្ចាស់មិនចាំពីអំពើបាបទាំងនោះទៀតទេ » ( គ. និង ស. ៥៨:៤២ ) ។ ការប្រែចិត្តរួមមានធាតុទាំងឡាយដូចខាងក្រោម ៖

សេចក្តីជំនឿលើព្រះវរបិតាសួគ៌ និង ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។

អំណាចនៃអំពើបាបគឺខ្លាំងក្លាណាស់ ។ ដើម្បីរួចផុតពីវា អ្នកត្រូវតែងាកទៅរកព្រះវរបិតាសួគ៌ ហើយអធិស្ឋានដោយសេចក្ដីជំនឿ ។ សាតាំងអាចនឹងព្យាយាមបញ្ចុះបញ្ចូលអ្នកថា អ្នកមិនសក្ដិសមនឹងអធិស្ឋានទេ—ថាព្រះវរបិតាសួគ៌ទ្រង់មិនគាប់ព្រះទ័យនឹងអ្នកទេ ថាទ្រង់នឹងមិនព្រះសណ្ដាប់ការអធិស្ឋានរបស់អ្នកឡើយ ។ នេះគឺជាពាក្យកុហក ។ ព្រះវរបិតាដែលគង់នៅស្ថានសួគ៌តែងតែត្រៀមព្រះកាយជួយអ្នកជានិច្ច ប្រសិនបើអ្នកមករកទ្រង់ ដោយមានការប្រែចិត្ត ។ ទ្រង់មានព្រះចេស្ដាដើម្បីប្រោសអ្នក ហើយជួយអ្នកឲ្យយកឈ្នះលើអំពើបាប ។

ការប្រែចិត្តគឺជាសកម្មភាពនៃសេចក្ដីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ—ដែលជាការទទួលស្គាល់ព្រះចេស្ដានៃដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ ។ ចូរចងចាំថា អ្នកអាចទទួលបានការអភ័យទោសបាន តែតាមរយៈលក្ខខណ្ឌរបស់ទ្រង់ប៉ុណ្ណោះ ។ នៅពេលអ្នកទទួលស្គាល់ដោយការដឹងគុណចំពោះដង្វាយធួនរបស់ទ្រង់ និងព្រះចេស្ដារបស់ទ្រង់ ដើម្បីសម្អាតអ្នកពីអំពើបាប នោះអ្នកអាច « អនុវត្តសេចក្ដីជំនឿចំពោះការប្រែចិត្ត » ( អាលម៉ា ៣៤:១៧ ) ។

សោកស្ដាយចំពោះអំពើបាប ។

ដើម្បីទទួលបានការអភ័យទោស ដំបូងអ្នកត្រូវតែទទួលស្គាល់ខ្លួនឯង ថាអ្នកបានប្រព្រឹត្តអំពើបាប ។ ប្រសិនបើអ្នកព្យាយាមរស់នៅតាមដំណឹងល្អ ការទទួលស្គាល់នោះនឹងនាំទៅរក « សេចក្តីព្រួយដ៏គាប់ដល់ព្រះហឫទ័យនៃព្រះ » រមែងនាំ « ឲ្យប្រែចិត្តឡើង ប្រយោជន៍ឲ្យបានសង្គ្រោះ » ( កូរិនថូស ទី២ ៧:១០ ) ។ សេចក្តីព្រួយដ៏គាប់ដល់ព្រះហឫទ័យនៃព្រះមិនកើតឡើងដោយសារតែផលវិបាកស្វ័យប្រវត្តិនៃអំពើបាប ឬដោយសារតែការភ័យខ្លាចចំពោះទណ្ឌកម្មនោះទេ ផ្ទុយទៅវិញ វាកើតឡើងមកពីចំណេះដឹងដែលថា អ្នកបានធ្វើឲ្យព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់អ្នកមិនគាប់ព្រះទ័យ ។ នៅពេលអ្នកមានសេចក្តីព្រួយដ៏គាប់ដល់ព្រះហឫទ័យនៃព្រះ នោះអ្នកមានបំណងប្រាថ្នាដ៏ស្មោះសដើម្បីផ្លាស់ប្ដូរ និង មានឆន្ទៈដើម្បីធ្វើតាមរាល់តម្រូវការទាំងឡាយដើម្បីបានការអភ័យទោស ។

ការសារភាព ។

« អ្នកណាដែលគ្រប់បាំងការរំលងរបស់ខ្លួន នោះនឹងមិនចម្រើនឡើងទេ តែអ្នកណាដែលលន់តួ ហើយលះបង់អំពើនោះ នឹងប្រទះបានសេចក្តីមេត្តាករុណាវិញ » ( សុភាសិត ២៨:១៣ ) ។ កត្តាដែលចាំបាច់ចំពោះការអភ័យទោសគឺជាឆន្ទៈមួយដើម្បីបើកបង្ហាញដល់ព្រះវរបិតាសួគ៌នូវគ្រប់កិច្ចការទាំងអស់ ដែលយើងបានធ្វើ ។ សូមលុតជង្គង់អធិស្ឋានយ៉ាងរាបសានៅចំពោះទ្រង់ ដោយទទួលស្គាល់អំពើបាបរបស់ខ្លួន ។ សូមសារភាពសេចក្តីខ្មាស និងកំហុសរបស់អ្នក ហើយបន្ទាប់មកទូលអង្វរសូមជំនួយ ។

អំពើរំលងដ៏ធ្ងន់ធ្ងរដូចជា ការល្មើសច្បាប់ព្រហ្មចារីភាពអាចធ្វើឲ្យអន្តរាយដល់សមាជិកភាពរបស់អ្នកក្នុងសាសនាចក្រ ។ ហេតុដូច្នេះហើយ អ្នកចាំបាច់ត្រូវសារភាពអំពើបាបទាំងនេះទៅកាន់ព្រះអម្ចាស់ និងអ្នកតំណាងរបស់ទ្រង់នៅក្នុងសាសនាចក្រ ។ ការណ៍នេះត្រូវបានសម្រេចក្រោមការយកចិត្តទុកដាក់របស់ប៊ីស្សព ឬប្រធានសាខារបស់អ្នក ហើយក៏អាចនៅក្រោមប្រធានស្តេក ឬប្រធានបេសកកម្ម ដែលបម្រើជាអ្នកមើលខុសត្រូវ និងជាចៅក្រមនៃសាសនាចក្រ ។ ខណៈដែលមានតែព្រះអម្ចាស់ទេទើបអាចអភ័យទោសដល់អំពើបាប នោះអ្នកដឹកនាំបព្វជិតភាពទាំងនេះដើរតួយ៉ាងសំខាន់នៅក្នុងដំណើរការនៃការប្រែចិត្ត ។ ពួកគាត់នឹងរក្សាភាពសម្ងាត់ចំពោះការសារភាពរបស់អ្នក និងជួយអ្នកក្នុងដំណើរការនៃការប្រែចិត្តទាំងមូល ។ ចូរមានសេចក្ដីស្មោះត្រង់ទាំងស្រុងជាមួយនឹងគាត់ ។ ប្រសិនបើអ្នកសារភាពតែមួយផ្នែក ដោយប្រាប់តែកំហុសតូចៗនោះ អ្នកនឹងមិនអាចដោះស្រាយអំពើរំលងដែលកាន់តែធ្ងន់ធ្ងរ ឬដែលបិទបាំងនោះបានទេ ។ ប្រសិនបើអ្នកចាប់ផ្ដើមដំណើរការនេះបានកាន់តែឆាប់ នោះអ្នកនឹងរកឃើញភាពសុខសាន្ត និងអំណរដែលកើតឡើងមកពីអព្ភូតហេតុនៃការប្រែចិត្តបានកាន់តែឆាប់ដែរ ។

ការបោះបង់ចោលអំពើបាប ។

ទោះបីជាការសារភាពជាធាតុមួយយ៉ាងសំខាន់ក្នុងការប្រែចិត្តក៏ដោយ ក៏វាមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ដែរ ។ ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលថា « តាមរបៀបនេះអ្នករាល់គ្នាអាចដឹងបើសិនជាមនុស្សណាម្នាក់ប្រែចិត្តពីអំពើបាបទាំងឡាយរបស់ខ្លួនមែន ឬអត់—មើលចុះអ្នកនោះនឹងសារភាពអំពីអំពើបាបទាំងឡាយ ហើយលះបង់ចោលអំពើបាបទាំងនោះ » ( គ. និង ស. ៥៨:៤៣ ) ។

ចូររក្សាឲ្យបានយ៉ាងខ្ជាប់ខ្ជួននូវដំណោះស្រាយជាអចិន្ត្រៃយ៍ និងមុតមាំ ដើម្បីកុំឲ្យអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើរំលងនោះម្ដងទៀត ។ នៅពេលអ្នករក្សាបានការតាំងចិត្តនេះ អ្នកនឹងមិនទទួលបទពិសោធឈឺចាប់ម្តងទៀតឡើយ ។

ចូរចៀសចេញឲ្យឆ្ងាយភ្លាមៗពីស្ថានភាពគ្រោះថ្នាក់ណាមួយ ។ ប្រសិនបើស្ថានភាពជាក់លាក់ណាមួយបណ្តាលឲ្យអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើបាប ឬអាចនឹងបណ្ដាលឲ្យអ្នកប្រព្រឹត្តអំពើបាប ចូរចាកចេញពីស្ថានភាពនោះ ។ អ្នកមិនត្រូវបង្អែរបង្អង់នឹងការល្បួង ហើយរំពឹងថាយកឈ្នះលើអំពើបាបនោះបានទេ ។

ការប៉ះប៉ូវ ។

ដរាបណាដែលអាចធ្វើទៅបាន អ្នកត្រូវតែជួសជុលអ្វីទាំងអស់ដែលអ្នកបានធ្វើឲ្យខូចខាត ដោយសារតែទង្វើរបស់អ្នក មិនថាជាទ្រព្យសម្បត្តិ ឬកេរ្ដិ៍ឈ្មោះរបស់នរណាម្នាក់ក្ដី ។ ការប៉ះប៉ូវប្រកបដោយឆន្ទៈបង្ហាញព្រះអម្ចាស់ថា អ្នកនឹងធ្វើគ្រប់អ្វីទាំងអស់ដែលអ្នកអាចធ្វើទៅបានដើម្បីប្រែចិត្ត ។

ការរស់នៅដោយសុចរិត ។

វាមិនទាន់គ្រប់គ្រាន់ទេ បើគ្រាន់តែព្យាយាមដោយធម្មតាដើម្បីតតាំងនឹងអំពើអាក្រក់ ឬធ្វើឲ្យជីវិតរបស់អ្នកគ្មានអំពើបាបសោះនោះ ។ អ្នកត្រូវតែបំពេញជីវិតអ្នកនូវឥទ្ធិពលសុចរិត ហើយចូលរួមក្នុងសកម្មភាពទាំងឡាយណាដែលនាំឲ្យមានអំណាចខាងវិញ្ញាណ ។ ចូរសិក្សាព្រះគម្ពីរឲ្យបានដិតដល់ ។ ចូរអធិស្ឋានជារៀងរាល់ថ្ងៃ ដើម្បីឲ្យព្រះអម្ចាស់ប្រទានកម្លាំងដែលលើសពីសមត្ថភាពរបស់អ្នក ។ ពេលខ្លះ ចូរតមអាហារសម្រាប់ពរជ័យពិសេស ។

ការគោរពប្រតិបត្តិដ៏ពេញលេញនាំមកនូវអំណាចដ៏ពេញលេញនៃដំណឹងល្អចូលមកក្នុងជីវិតរបស់អ្នក រួមបញ្ចូលទាំងភាពខ្លាំងកាន់តែច្រើន ដើម្បីយកឈ្នះលើភាពទន់ខ្សោយរបស់អ្នក ។ ការគោរពប្រតិបត្តិនេះរួមមានសកម្មភាពទាំងឡាយ ដែលពីដំបូង អ្នកអាចនឹងមិនគិតថាជាផ្នែកនៃការប្រែចិត្តនោះទេមានដូចជា ការចូលរួមការប្រជុំនានា ការថ្វាយដង្វាយមួយភាគក្នុងដប់ ការបម្រើ និងការអភ័យទោសដល់មនុស្សដទៃ ។ ព្រះអម្ចាស់បានមានបន្ទូលសន្យាថា « អ្នកណាដែលប្រែចិត្ត ហើយធ្វើតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយនៃព្រះអម្ចាស់ នោះនឹងបានអត់ទោស » ( គ. និង ស. ១:៣២ ) ។