« ការល្បួង » ពិតចំពោះសេចក្តីជំនឿ ( ឆ្នាំ ២០០៤ ) ទំព័រ ១៧៤–១៧៦
« ការល្បួង » ពិតចំពោះសេចក្តីជំនឿ ទំព័រ ១៧៤–១៧៦
ការល្បួង
សាវកប៉ុលបានព្យាករថា នៅជំនាន់ក្រោយបង្អស់ « នឹងមានគ្រាលំបាកណាស់ » ( ធីម៉ូថេ ទី២ ៣:១ ) ។ ឥទ្ធិពលរបស់បច្ចាមិត្តមានពាសពេញ និងមានការទាក់ទាញចិត្ត ។ ប៉ុន្តែអ្នកអាចធ្វើឲ្យសាតាំងបរាជ័យ និងយកឈ្នះលើការល្បួងរបស់វាបាន ។ ព្រះវរបិតាសួគ៌បានប្រទានអំណោយទាននៃសិទ្ធិជ្រើសរើសដល់អ្នក—ជាអំណាចដើម្បីជ្រើសរើសធ្វើល្អលើអស់ទាំងសេចក្ដីអាក្រក់ ។ អ្នកអាច « បន្ទាប [ ខ្លួនរបស់អ្នក ] ចំពោះព្រះអម្ចាស់ ហើយអំពាវនាវដល់ព្រះនាមដ៏បរិសុទ្ធរបស់ទ្រង់ ហើយចាំយាម និងអធិស្ឋានជានិច្ច ដើម្បីកុំឲ្យ [ អ្នក ] ត្រូវល្បួងលើសជាងអ្វីដែល [ អ្នក ] អាចអត់ទ្រាំបានឡើយ » ( អាលម៉ា ១៣:២៨ ) ។ នៅពេលអ្នកមានឆន្ទៈគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយ ព្រះវរបិតាសួគ៌របស់អ្នកនឹងពង្រឹងអ្នកដើម្បីទប់ទល់នឹងការល្បួង ។
ការប្រឹក្សាខាងក្រោមនេះនឹងជួយអ្នកឲ្យយកឈ្នះលើការល្បួង ៖
ផ្ដោតជីវិតរបស់អ្នកទៅលើព្រះអង្គសង្គ្រោះ ។
ព្យាការីហេលេមិនបានទូន្មានកូនប្រុសរបស់លោកថា « ចូរចងចាំចុះ ចូរចងចាំចុះថា គឺនៅលើសិលានៃព្រះដ៏ប្រោសលោះនៃយើង គឺព្រះគ្រីស្ទជាព្រះរាជបុត្រានៃព្រះ ដែលកូនត្រូវសង់គ្រឹះរបស់កូន ដើម្បីកាលណាអារក្សបញ្ចេញខ្យល់ដ៏ខ្លាំងក្លារបស់វាមក មែនហើយ ព្រួញរបស់វានៅក្នុងខ្យល់កួច មែនហើយ កាលណាព្រិល និងខ្យល់ព្យុះកំណាចទាំងអស់របស់វាបោកបក់មកលើកូន នោះវានឹងគ្មានអំណាចមកលើកូនឡើយ ដើម្បីទាញកូនចុះទៅក្នុងជង្ហុកនៃ សេចក្ដីវេទនា និងទុក្ខលំបាកដ៏មិនចេះចប់មិនចេះហើយ ពីព្រោះមកពីសិលាដែលកូនបានសង់នៅលើនោះ ដែលជាគ្រឹះដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួនមួយ ជាគ្រឹះមួយបើសិនណាមនុស្សសង់នៅលើនោះ នោះពួកគេមិនអាចរលំបានឡើយ » ( ហេលេមិន ៥:១២ ) ។
អធិស្ឋានទូលសូមភាពរឹងមាំ ។
នៅពេលព្រះអង្គសង្គ្រោះបានយាងទៅជួបពួកសាសន៍នីហ្វៃ ទ្រង់បានត្រាស់បង្រៀនដល់បណ្ដាជនថា « អ្នករាល់គ្នាត្រូវចាំយាម ហើយអធិស្ឋានជានិច្ច ខ្លាចក្រែងអ្នកធ្លាក់ទៅក្នុងសេចក្ដីល្បួង ដ្បិតអារក្សសាតាំងមានបំណងចង់បានអ្នករាល់គ្នា ដើម្បីវាអាចរែងអ្នករាល់គ្នាដូចជាស្រូវអញ្ចឹង ដូច្នេះអ្នករាល់គ្នាត្រូវអធិស្ឋានដល់ព្រះវរបិតាដោយនូវនាមយើងជានិច្ច » ( នីហ្វៃទី ៣ ១៨:១៨–១៩ ) ។ នៅជំនាន់ចុងក្រោយនេះ ទ្រង់បានប្រទានឱវាទស្រដៀងគ្នានេះ ៖ « ចូរអធិស្ឋានជានិច្ច ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នកអាចក្លាយទៅជាអ្នកជម្នះបាន មែនហើយ ប្រយោជន៍ឲ្យអ្នកអាចយកឈ្នះលើអារក្សសាតាំងបាន ហើយប្រយោជន៍ឲ្យអ្នកអាចរួចផុតពីកណ្ដាប់ដៃនៃពួកអ្នកបម្រើរបស់អារក្សសាតាំង ដែលទ្រទ្រង់កិច្ចការរបស់វានោះ » ( គ. និង ស. ១០:៥ ) ។
សិក្សាព្រះគម្ពីរជាប្រចាំថ្ងៃ ។
នៅពេលអ្នកសិក្សាសេចក្ដីពិតនៃដំណឹងល្អ ហើយអនុវត្តវានៅក្នុងជីវិតរបស់អ្នក នោះព្រះអម្ចាស់នឹងប្រទានពរឲ្យអ្នកនូវអំណាចដើម្បីទប់ទល់នឹងការល្បួង ។ នីហ្វៃបានបង្រៀនថា « អស់អ្នកណាដែលប្រុងស្ដាប់តាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះ ហើយតោងជាប់តាមព្រះបន្ទូលនៃព្រះ នោះនឹងមិនត្រូវវិនាសឡើយ សូម្បីតែការល្បួងទាំងឡាយ និងព្រួញភ្លើងទាំងឡាយរបស់មារសត្រូវ ក៏មិនអាចឈ្នះលើគេដល់ទៅធ្វើឲ្យគេខ្វាក់ ដើម្បីនាំគេទៅឯសេចក្ដីបំផ្លិចបំផ្លាញបានដែរ » ( នីហ្វៃទី ១ ១៥:២៤, សូមមើលផងដែរ ហេលេមិន ៣:២៩–៣០ ) ។
ធ្វើអំពើល្អពេញមួយជីវិតរបស់អ្នក ។
អ្នកមានសេចក្តីល្អជាច្រើនដែលត្រូវជ្រើសរើស ដែលអ្នកមិនចាំបាច់ត្រូវធ្វើអាក្រក់ឡើយ ។ នៅពេលអ្នកធ្វើអំពើល្អពេញមួយជីវិតរបស់អ្នក នោះអ្នកគ្មានគ្មានឱកាសធ្វើអ្វីផ្សេងទៀតទេ ។
ចូរនៅឲ្យឆ្ងាយពីទីកន្លែង ឬស្ថានភាពដែលល្បួង ។
អ្នកពុំអាចចៀសវាងពីការល្បួងទាំងស្រុងបានទេ ប៉ុន្តែអ្នកអាចចៀសវាងពីទីកន្លែង ឬស្ថានភាពដែលអ្នកអាចនឹងត្រូវបានល្បួង ។ អ្នកក៏អាចចៀសវាងពីសម្ភារដែលមិនសមរម្យដូចជាទស្សនាវដ្ដី សៀវភៅ ទូរទស្សន៍ ភាពយន្ត ព្រមទាំងតន្ត្រី និងអ៊ិនធើរណែត ។
ព្យាយាមជះឥទ្ធិពលលើមនុស្សដទៃដោយសារទង្វើល្អ ។
នៅពីមុនទ្រង់បានរងទុក្ខនៅក្នុងសួនច្បារគែតសេម៉ានី ព្រះអង្គសង្គ្រោះបានអធិស្ឋានសម្រាប់ពួកសិស្សទ្រង់ថា « គេមិនមែនជារបស់លោកីយ៍ទេ ដូចជាទូលបង្គំក៏មិនមែនជារបស់លោកីយ៍ដែរ ។ ទូលបង្គំមិនសូមឲ្យយកគេចេញពីលោកីយ៍ទេ គឺសូមឲ្យទ្រង់រក្សាគេ ឲ្យរួចពីសេចក្តីអាក្រក់វិញ ។ គេមិនមែនជារបស់ផងលោកិយ៍ ដូចជាទូលបង្គំក៏មិនមែនជារបស់លោកិយ៍ដែរ ។ សូមញែកគេចេញជាបរិសុទ្ធ ដោយសារសេចក្តីពិតរបស់ទ្រង់ ឯសេចក្តីពិត គឺជាព្រះបន្ទូលរបស់ទ្រង់ ។ ទូលបង្គំបានចាត់គេឲ្យទៅក្នុងលោកីយ៍ ដូចជាទ្រង់ចាត់ ទូលបង្គំ ឲ្យមកក្នុងលោកីយ៍ដែរ » ( យ៉ូហាន ១៧:១៤–១៨ ) ។ ក្នុងនាមជាពួកសិស្សរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៅថ្ងៃចុងក្រោយ អ្នកអាចរស់នៅក្នុងលោកិយ ប៉ុន្តែ « មិនមែនជារបស់លោកីយ៍ » ទេ ។ បន្ថែមពីលើការចៀសវាងពីការល្បួងដោយខ្លួនអ្នក នោះអ្នកអាចមានឥទ្ធិពលលើមនុស្សដទៃឲ្យរស់នៅក្នុងជីវិតដ៏ប្រពៃ និងថ្លៃថ្នូរ ។ អ្នកអាចធ្វើជាគំរូដ៏សុចរិត ជាកល្យាណមិត្ត រួមចំណែកក្នុងការបម្រើសហគមន៍ ប្រសិនបើសមរម្យ ចូរឲ្យសំឡេងរបស់អ្នកបានបន្លឺឡើងដើម្បីការពារតម្លៃសីលធម៌ ។
ចូរកុំស្ទាក់ស្ទើរក្នុងការសម្រេចចិត្តរបស់អ្នកដើម្បីទប់ទល់នឹងការល្បួងឡើយ ។
ចូរព្យាយាមធ្វើតាមគំរូរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដែល « បានរងទុក្ខសេចក្ដីល្បួងទាំងឡាយ ប៉ុន្តែមិនបានរវីរវល់ដល់សេចក្ដីទាំងនោះឡើយ » ( គ. និង ស. ២០:២២ ) ។ នៅពេលសាតាំងបានល្បួងព្រះយេស៊ូវនៅទីវាលរហោស្ថាន ព្រះអម្ចាស់មិនរេរាព្រះទ័យឡើយ ។ ការឆ្លើយតបរបស់ទ្រង់រហ័ស និងមុតមាំ ៖ « សាតាំងអើយ ចូរថយទៅក្រោយអញទៅ » ( លូកា ៤:៨ ) ។ តាមរយៈគំនិតពាក្យសម្ដី និងទង្វើដ៏សុចរិតរបស់អ្នក នោះអ្នកអាចឆ្លើយតបទៅនឹងការល្បួងរបស់បច្ចាមិត្តជាមួយនឹងភាពជឿជាក់ដូចគ្នានោះ ។ « តស៊ូនឹងអារក្សវិញចុះ នោះវានឹងរត់ចេញពីអ្នករាល់គ្នាទៅ ។ ត្រូវចូលទៅជិតព្រះ នោះទ្រង់នឹងចូលមកជិតអ្នករាល់គ្នាដែរ » ( យ៉ាកុប ៤:៧–៨ ) ។