នគរនៃសិរីល្អ

តាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ មនុស្សទាំងអស់នឹងរស់ឡើងវិញ ( សូមមើល អាលម៉ា ១១:៤២–៤៥ ) ។ បន្ទាប់ពីយើងរស់ឡើងវិញ យើងនឹងឈរនៅចំពោះព្រះអម្ចាស់ ដើម្បីទទួលការជំនុំជម្រះ ( សូមមើល វិវរណៈ ២០:១២, នីហ្វៃទី ៣ ២៧:១៤ ) ។ យើងម្នាក់ៗនឹងត្រូវបានចាត់ឲ្យទៅរស់នៅឯទីលំនៅដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចក្នុងនគរនៃសិរីល្អដ៏ជាក់លាក់មួយ ។ ព្រះអម្ចាស់បានត្រាស់បង្រៀនអំពីគោលការណ៍នេះថា « នៅក្នុងដំណាក់នៃព្រះវរបិតាខ្ញុំ មានទីលំនៅជាច្រើន » ( យ៉ូហាន ១៤:២ ) ។

មាននគរនៃសិរីល្អចំនួនបី ៖ នគរសេឡេស្ទាល នគរទេរេសទ្រាល និងនគរទេឡេស្ទាល ។ សិរីល្អដែលអ្នកនឹងទទួលបានអាស្រ័យទៅលើជម្រៅនៃការប្រែចិត្តជឿរបស់អ្នក ដែលបានបង្ហាញតាមរយៈការគោរពប្រតិបត្តិតាមព្រះបញ្ញត្តិរបស់ព្រះអម្ចាស់ ។ វានឹងអាស្រ័យទៅលើរបៀបដែលអ្នកបាន « ទទួលទីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវ » ( គ. និង ស. ៧៦:៥១, សូមមើលផងដែរ ៧៦:៧៤, ៧៩, ១០១ ) ។

នគរសេឡេស្ទាល

នគរសេឡេស្ទាលគឺជានគរ ដែលខ្ពស់ជាងគេក្នុងចំណោមនគរនៃសិរីល្អទាំងបី ។ អ្នកទាំងឡាយណាដែលនៅក្នុងនគរនេះនឹងរស់នៅជារៀងរហូតក្នុងទីវត្តមានរបស់ព្រះជាព្រះវរបិតា និងព្រះរាជបុត្រាទ្រង់ ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ នេះគួរតែជាគោលដៅរបស់អ្នក ៖ ដើម្បីទទួលបានសិរីល្អខាងសេឡេស្ទាល និងដើម្បីជួយមនុស្សដទៃឲ្យទទួលបានពរជ័យដ៏អស្ចារ្យនោះដែរ ។ គោលដៅបែបនោះមិនមែនសម្រេចបានក្នុងពេលភ្លាមៗនោះទេ វាជាលទ្ធផលនៃសេចក្តីសុចរិតពេញមួយជីវិត និងគោលបំណងដ៏ខ្ជាប់ខ្ជួន ។

នគរសេឡេស្ទាលគឺជាទីកន្លែងដែលបានរៀបចំសម្រាប់អ្នកទាំងឡាយដែល « បានទទួលទីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវ » និងបាន « ធ្វើឲ្យល្អឥតខ្ចោះតាមរយៈព្រះយេស៊ូវដ៏ជាអ្នកកណ្ដាលនៃសេចក្ដីសញ្ញាថ្មី ដែលបាននាំមកនូវដង្វាយធួនដ៏ល្អឥតខ្ចោះនេះ តាមរយៈការច្រួចព្រះលោហិតរបស់ព្រះអង្គផ្ទាល់ » ( គ. និង ស. ៧៦:៥១, ៦៩ ) ។ ដើម្បីទទួលបានអំណោយនេះ យើងត្រូវតែទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ គោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយ និងប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់យើង ។ សម្រាប់ការពន្យល់បញ្ជាក់បន្ថែមអំពីអ្នកទាំងឡាយណាដែលនឹងទទួលសិរីល្អខាងសេឡេស្ទាល សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៥០–៧០, ៩២–៩៦ ។

ក្នុងខែ មករា ឆ្នាំ ១៨៣៦ ព្យាការី យ៉ូសែប ស៊្មីធ បានទទួលវិវរណៈមួយដែលពង្រីកការយល់ដឹងរបស់លោកអំពីតម្រូវការដើម្បីទទួលបានសិរីល្អខាងសេឡេស្ទាល ។ ស្ថានសួគ៌បានបើកចំពោះលោក ហើយលោកបានឃើញនគរសេឡេស្ទាល ។ លោកបានមានសេចក្តីស្ញប់ស្ញែងពេលដែលលោកបានឃើញបងប្រុសរបស់លោកគឺ អាលវិននៅទីនោះ ទោះបីជាអាលវិនបានស្លាប់ពីមុនបានទទួលពិធីបរិសុទ្ធនៃបុណ្យជ្រមុជទឹកក៏ដោយ ។ ( សូមមើល គ. និង ស. ១៣៧:១–៦ ) ។ បន្ទាប់មក ព្រះអម្ចាស់បានមានព្រះបន្ទូលទៅកាន់ព្យាការីយ៉ូសែបថា

« មនុស្សទាំងអស់ដែលបានស្លាប់ទៅ ដោយគ្មានការចេះដឹងអំពីដំណឹងល្អនេះ គឺជាពួកអ្នកដែលនឹងទទួលដំណឹងល្អ បើសិនជាពួកគេត្រូវបានអនុញ្ញាតឲ្យនៅ នោះនឹងទៅជាពួកអ្នកគ្រងនគរសេឡេស្ទាលនៃព្រះទុកជាមរតក

ព្រមទាំងមនុស្សទាំងអស់ដែលនឹងស្លាប់ពីអំណឹះតទៅ ដោយគ្មានការចេះដឹងអំពីដំណឹងល្អ គឺជាពួកអ្នកដែលប្រាកដជានឹងទទួលដំណឹងល្អដោយអស់ពីចិត្ត នោះនឹងទៅជាពួកអ្នកគ្រងនគរនោះទុកជាមរតកដែរ

ដ្បិតយើងជាព្រះអម្ចាស់ នឹងជំនុំជម្រះមនុស្សលោកទាំងអស់ ស្របតាមកិច្ចការរបស់ពួកគេ គឺស្របតាមសេចក្ដីប៉ងប្រាថ្នានៃដួងចិត្តរបស់ពួកគេ » ( គ. និង ស. ១៣៧:៧–៩ ) ។

ព្យាការីយ៉ូសែបបានមានប្រសាសន៍អំពីវិវរណៈនេះថា « ហើយខ្ញុំក៏បានឃើញកូនក្មេងទាំងអស់ដែលបានស្លាប់មុនគ្រប់អាយុទទួលខុសត្រូវ នោះត្រូវបានសង្គ្រោះនៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាលនៅស្ថានសួគ៌ដែរ » ( គ. និង ស. ១៣៧:១០ ) ។

យើងបានរៀនចេញពីវិវរណៈមួយទៀតដល់ព្យាការីយ៉ូសែប ស៊្មីធ ថា មានលំដាប់ចំនួនបីនៅក្នុងនគរសេឡេស្ទាល ។ ដើម្បីទទួលបានភាពតម្កើងឡើងនៅក្នុងលំដាប់ដ៏ខ្ពស់បំផុត និងបន្តនៅក្នុងទំនាក់ទំនងក្រុមគ្រួសារដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចបាន នោះយើងត្រូវតែចូលទៅក្នុង « សេចក្ដីសញ្ញាថ្មី ហើយអស់កល្បអស់កាលជានិច្ចខាងអាពាហ៍ពិពាហ៍ » ហើយមានភាពស្មោះត្រង់ទៅនឹងសេចក្ដីសញ្ញានោះ ។ និយាយបានម្យ៉ាងទៀត អាពាហ៍ពិពាហ៍ក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធគឺជាតម្រូវការមួយ ដើម្បីទទួលបានលំដាប់ដ៏ខ្ពស់ជាងគេនៅក្នុងសិរីល្អខាងសេឡេស្ទាល ។ ( សូមមើល គ. និង ស. ១៣១:១–៤ ) ។ អស់អ្នកទាំងឡាយណា ដែលមានភាពសក្តិសមចូលទៅក្នុងសេចក្តីសញ្ញាថ្មី ហើយអស់កល្បអស់កាលជានិច្ចខាងអាពាហ៍ពិពាហ៍នឹងមានឱកាសនោះ ទោះបីជាក្នុងជីវិតនេះ ឬជីវិតបន្ទាប់ក៏ដោយ ។

នគរទេរេសទ្រាល

អ្នកទាំងឡាយណាដែលទទួលបានសិរីល្អខាងទេរេសទ្រាលនឹង « ទទួលវត្តមាននៃព្រះរាជបុត្រា ប៉ុន្តែពុំមែនភាពពោរពេញនៃព្រះវរបិតាឡើយ ។ ហេតុដូច្នោះហើយ ពួកគេជារូបកាយខាងទេរេសទ្រាល ហើយពុំមែនជារូបកាយខាងសេឡេស្ទាលទេ ហើយមានសិរីល្អទីទៃពីគ្នា ដូចជាព្រះចន្ទខុសគ្នាពីព្រះអាទិត្យដែរ ( គ. និង ស. ៧៦:៧៧–៧៨ ) ។ ពោលគឺបុគ្គលណាដែលនៅក្នុងនគរទេរេសទ្រាល ជាមនុស្សដែលមានកិត្តិយសនៅលើផែនដី « ដែលខ្វាក់ដោយសារឧបាយកលនៃមនុស្ស » ( ៧៦:៧៥ ) ។ ក្រុមនេះនឹងដាក់បញ្ចូលសមាជិកសាសនាចក្រ ដែល « ពុំក្លាហានក្នុងទីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវ » ( គ. និង ស. ៧៦:៧៩ ) ។ ក្រុមនេះក៏នឹងបូករួមទាំងអ្នកទាំងឡាយណា ដែលបានបដិសេធឱកាសទទួលយកដំណឹងល្អនៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់ ប៉ុន្តែក្រោយមកបានទទួលយកដំណឹងល្អវិញនៅក្នុងស្ថានភាពជីវិតពិភពវិញ្ញាណក្រោយផែនដី ( សូមមើល គ. និង ស. ៧៦:៧៣–៧៤ ) ។ សម្រាប់ការពន្យល់បញ្ជាក់បន្ថែមអំពីអ្នកទាំងឡាយណាដែលនឹងទទួលសិរីល្អខាងទេរេសទ្រាល សូមមើល គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៧១–៨០, ៩១, ៩៧ ។

នគរទេឡេស្ទាល

សិរីល្អខាងទេឡេស្ទាលនឹងត្រូវបានរក្សាសម្រាប់បុគ្គលទាំងឡាយ ដែល « ពុំបានទទួលដំណឹងល្អនៃព្រះគ្រីស្ទ ឬក៏ទីបន្ទាល់ពីព្រះយេស៊ូវដែរ » ( គ. និង ស. ៧៦:៨២ ) ។ បុគ្គលទាំងនេះនឹងទទួលបានសិរីល្អរបស់ពួកគេ បន្ទាប់ពីត្រូវបានប្រោសលោះចេញពីស្ថានឃុំវិញ្ញាណ ដែលពេលខ្លះ ត្រូវបានហៅថា ស្ថាននរក ( សូមមើល គ. និង ស. ៧៦:៨៤, ១០៦ ) ។ ការពន្យល់បញ្ជាក់បន្ថែមអំពីអ្នកទាំងឡាយណា ដែលនឹងទទួលសិរីល្អខាងទេឡេស្ទាល មានចែងនៅក្នុង គោលលទ្ធិ និង សេចក្ដីសញ្ញា ៧៦:៨១–៩០, ៩៨–១០៦, ១០៩–១១២ ។

អន្ដរធាន

មនុស្សខ្លះនឹងគ្មានភាពសក្តិសមដើម្បីរស់នៅក្នុងនគរនៃសិរីល្អណាទាំងអស់ ។ ពួកគេនឹងត្រូវបានហៅថា « ពួកកូនអន្តរធាន » ហើយនឹងត្រូវ « នៅក្នុងនគរដែលពុំមែនជានគរនៃសិរីល្អទៅវិញ » ( គ. និង ស. ៧៦:៣២, ៨៨:២៤ ) ។ នេះគឺជាស្ថានភាពនៃ « អស់អ្នកទាំងនោះដែលស្គាល់ព្រះចេស្ដា [ របស់ព្រះ ] ហើយដែលបានធ្វើជាអ្នកទទួលទានព្រះចេស្ដានោះ ហើយ បានបណ្ដោយខ្លួនតាមអំណាចនៃអារក្ស ដើម្បីឲ្យវាបានឈ្នះ ហើយបដិសេធសេចក្ដីពិត ហើយបន្ថោកបន្ទាបព្រះចេស្ដា [ របស់ព្រះ ] ( គ. និង ស. ៧៦:៣១, សូមមើលផងដែរ ខទី ៣០, ៣២–៤៩ ) ។