សេចក្តីសង្រ្គោះ

ក្នុងកិច្ចសន្ទនារបស់អ្នកជាមួយពួកគ្រិស្តសាសនិកដទៃទៀត ពេលខ្លះពួកគេសួរថា « តើអ្នកត្រូវបានសង្គ្រោះហើយឬនៅ ? » អស់អ្នកដែលសួរសំណួរនេះ ជាធម្មតាសំដៅទៅលើទង្វើនៃការសារភាព ឬការបញ្ជាក់ប្រាប់ដោយស្មោះថា អ្នកបានទទួលព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទជាព្រះអម្ចាស់ និងជាព្រះអង្គសង្គ្រោះរបស់អ្នក ។ នៅក្នុងការសួរសំណួរនេះ ពួកគេបង្ហាញសេចក្តីជំនឿរបស់ខ្លួនក្នុងពាក្យពេចន៍ខាងក្រោម ដែលបានសរសេរដោយសាវកប៉ុល ៖

« បើមាត់អ្នកនឹងទទួលថ្លែងប្រាប់ពីព្រះអម្ចាស់យេស៊ូវ ហើយអ្នកជឿក្នុងចិត្តថា ព្រះបានប្រោសឲ្យទ្រង់រស់ពីស្លាប់ឡើងវិញ នោះអ្នកនឹងបានសង្គ្រោះពិត ។ ដ្បិតយើងបានសុចរិតដោយមានចិត្តជឿ ហើយក៏បានសង្គ្រោះដោយមាត់ទទួលថ្លែងប្រាប់ » ( រ៉ូម ១០:៩–១០ ) ។

ការឆ្លើយសំណួរ « តើអ្នកត្រូវបានសង្គ្រោះហើយឬនៅ ? »

នៅក្នុង រ៉ូម ១០:៩–១០ ពាក្យ បានសង្គ្រោះ និងពាក្យ សេចក្តីសង្គ្រោះ មានន័យជាទំនាក់ទំនងខាងសេចក្ដីសញ្ញាជាមួយព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ។ តាមរយៈទំនាក់ទំនងខាងសេចក្តីសញ្ញានេះ យើងត្រូវបានធានាឲ្យមានសេចក្តីសង្គ្រោះ រួចចេញពីផលវិបាកដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនៃអំពើបាប ប្រសិនបើយើងគោរពប្រតិបត្តិ ។ ពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយដ៏ស្មោះត្រង់គ្រប់រូប ត្រូវបានសង្គ្រោះស្របទៅតាមខ្លឹមសារនេះ ។ យើងបានប្រែចិត្តជឿលើដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញ ។ តាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធនៃបុណ្យជ្រមុជទឹក យើងបានចូលក្នុងទំនាក់ទំនងខាងសេចក្តីសញ្ញាជាមួយនឹងព្រះអង្គសង្គ្រោះ ដោយទទួលលើកដាក់មកលើខ្លួនយើងនូវព្រះនាមរបស់ទ្រង់ ។ យើងរំឭកសេចក្តីសញ្ញាពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹករបស់យើង តាមរយៈការទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ។

ខ្លឹមសារទីទៃពីគ្នានៃពាក្យ សេចក្តីសង្គ្រោះ

នៅក្នុងគោលលទ្ធិនៃសាសនាចក្រនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទនៃពួកបរិសុទ្ធថ្ងៃចុងក្រោយ វាក្យសព្ទ បានសង្គ្រោះ និង ពាក្យ សេចក្ដីសង្គ្រោះ មានខ្លឹមសារច្រើនខុសៗគ្នា ។ យោងតាមខ្លឹមសារទាំងនេះ ចម្លើយរបស់អ្នកចំពោះសំណួរ « តើអ្នកត្រូវបានសង្គ្រោះហើយឬនៅ ? » អាចនឹងឆ្លើយថា « បាទ/ចាស » ឬ « បាទ/ចាស ប៉ុន្តែមានលក្ខខណ្ឌ » ។ ការពន្យល់ខាងក្រោមនេះលើកឡើងអំពីខ្លឹមសារចំនួនប្រាំមួយខុសពីគ្នានៃពាក្យ សេចក្តីសង្គ្រោះ ។

សេចក្ដីសង្គ្រោះពីសេចក្ដីស្លាប់ខាងសាច់ឈាម ។

នៅទីបំផុត មនុស្សគ្រប់គ្នានឹងស្លាប់ ។ ប៉ុន្តែតាមរយៈដង្វាយធួន និងការមានព្រះជន្មរស់ឡើងវិញរបស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះមនុស្សទាំងពួងនឹងរស់ឡើងវិញ—ដោយត្រូវបានសង្គ្រោះពីសេចក្ដីស្លាប់ខាងសាច់ឈាម ។ ប៉ុលបានថ្លែងទីបន្ទាល់ថា « ព្រោះដូចជាគ្រប់មនុស្សទាំងអស់បានត្រូវស្លាប់ ក្នុងលោកអ័ដាមជាយ៉ាងណា នោះគ្រប់គ្នាក៏នឹងបានប្រោសឲ្យរស់ ក្នុងព្រះគ្រីស្ទយ៉ាងនោះដែរ » ( កូរិនថូស ទី១ ១៥:២២ ) ។

សេចក្តីសង្គ្រោះពីអំពើបាប ។

ដើម្បីបានស្អាតពីអំពើបាបតាមរយៈដង្វាយធួនរបស់ព្រះអង្គសង្គ្រោះ អ្នកត្រូវតែអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ប្រែចិត្ត ទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងទទួលអំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ( សូមមើល កិច្ចការ ២:៣៧–៣៨ ) ។ ប្រសិនបើអ្នកបានទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងបានទទួលព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធតាមរយៈសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពដ៏ត្រឹមត្រូវ នោះអ្នកត្រូវបានសង្គ្រោះពីអំពើបាបស្របតាមលក្ខខណ្ឌនោះរួចហើយ ។ អ្នកនឹងមិនត្រូវបានសង្គ្រោះទាំងស្រុងពីអំពើបាបឡើយ លុះត្រាតែអ្នកបានបញ្ចប់ជីវិតរបស់អ្នកនៅលើផែនដីនេះ ដោយបានកាន់ខ្ជាប់យ៉ាងស្មោះត្រង់រហូតដល់ទីបញ្ចប់ ។

ចូរចំណាំថា អ្នកមិនត្រូវបានសង្គ្រោះ នៅក្នុងអំពើបាបរបស់អ្នកទេ អ្នកមិនអាចទទួលបានសេចក្តីសង្គ្រោះដោយគ្មានលក្ខខណ្ឌ ដោយគ្រាន់តែប្រកាសដោយសាមញ្ញអំពីសេចក្តីជំនឿរបស់អ្នកលើព្រះគ្រីស្ទ ជាមួយនឹងការយល់ឃើញថា អ្នកនឹង ប្រព្រឹត្តអំពើបាបដោយមិនអាចចៀសវាងបានពេញមួយជីវិតរបស់អ្នកបាននោះទេ ( សូមមើល អាលម៉ា ១១:៣៦–៣៧ ) ។ តាមរយៈព្រះគុណរបស់ព្រះ អ្នកអាចត្រូវបានសង្គ្រោះ ពីអំពើបាបរបស់អ្នក ( សូមមើល ហេលេមិន ៥:១០–១១ ) ។ ដើម្បីទទួលបានពរជ័យនេះ អ្នកត្រូវតែអនុវត្តសេចក្តីជំនឿលើព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ព្យាយាមគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយ រលាស់ចោលអំពើបាប ហើយបន្តការប្រែចិត្តជាថ្មី និងការលាងសម្អាតតាមរយៈពិធីបរិសុទ្ធសាក្រាម៉ង់ ។

ការកើតជាថ្មី ។

ជួនកាល អ្នកអាចត្រូវគេសួរថាតើអ្នកបានកើតជាថ្មីហើយឬនៅ ។ គោលការណ៍នៃការកើតជាថ្មីខាងវិញ្ញាណលេចឡើងយ៉ាងញឹកញាប់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរ ។ ព្រះគម្ពីរសញ្ញាថ្មីមាននូវសេចក្ដីបង្រៀនរបស់ព្រះយេស៊ូវថា យើងត្រូវតែបាន « កើតជាថ្មី » ហើយលុះត្រាណាតែយើងបាន « កើតអំពីទឹក ហើយអំពីព្រះវិញ្ញាណ នោះគ្មាន [ យើង ] ណាអាចនឹងចូលទៅក្នុងនគរព្រះបានទេ » ( យ៉ូហាន ៣:៣, ៥ ) ។ សេចក្ដីបង្រៀននេះត្រូវបានថ្លែងបញ្ជាក់នៅក្នុងព្រះគម្ពីរមរមនដូចនេះ ៖ « មនុស្សលោកទាំងអស់ មែនហើយ ទាំងប្រុសទាំងស្រី គ្រប់ទាំងសាសន៍ គ្រប់ពូជមនុស្ស គ្រប់ភាសា និងគ្រប់ទាំងប្រជាជន ត្រូវតែកើតម្ដងទៀតឡើយ មែនហើយ គឺកើតមកពីព្រះ ផ្លាស់ប្រែពីស្ថានភាពខាងរូបកាយ និងខាងការធ្លាក់ទៅកាន់ស្ថានភាពនៃសេចក្ដីសុចរិតវិញ ដោយបានព្រះទ្រង់ប្រោសលោះ នោះនឹងក្លាយទៅជាបុត្រាបុត្រីរបស់ទ្រង់ ម្ល៉ោះហើយ ពួកគេក្លាយទៅជាសត្វលោកថ្មី ហើយលើកលែងតែពួកគេធ្វើយ៉ាងនេះ នោះពួកគេពុំអាចគ្រងនគរព្រះទុកជាមរតកបានឡើយ » ( ម៉ូសាយ ២៧:២៥–២៦ ) ។

ការកើតជាថ្មីនេះគឺជាដំណើរការមួយ ដែលកើតឡើងបន្ទាប់ពីយើងបានទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងបានទទួលអំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ។ វាកើតឡើងជាលទ្ធផលមួយមកពីឆន្ទៈរបស់យើង « ដើម្បីធ្វើតាមព្រះហឫទ័យរបស់ទ្រង់ ហើយគោរពតាមព្រះបញ្ញត្តិទាំងឡាយរបស់ទ្រង់ចំពោះអ្វីៗទាំងអស់ ដែលទ្រង់នឹងបញ្ជាដល់ពួកយើងនៅក្នុងជីវិតយើងខ្ញុំ ដែលនៅសល់ទាំងប៉ុន្មាន » ( ម៉ូសាយ ៥:៥ ) ។ បន្ទាប់មក « ចិត្តរបស់យើងបានផ្លាស់ប្ដូរ តាមរយៈសេចក្ដីជំនឿជឿដល់ព្រះនាមទ្រង់ ហេតុដូច្នេះហើយ [ យើង ] បានកើតមកពីទ្រង់ » ( ម៉ូសាយ ៥:៧ ) ។ ប្រសិនបើអ្នកបានទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងបានទទួលអំណោយទានជាព្រះវិញ្ញាណបរិសុទ្ធ ជាមួយនឹងសេចក្តីសញ្ញា ដោយលើកដាក់មកលើខ្លួនអ្នកនូវព្រះនាមនៃព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ នោះអ្នកអាចនិយាយបានថា អ្នកបានកើតជាថ្មី ។ ហើយអ្នកអាចរំឭកការកើតជាថ្មីនោះ នៅរាល់ថ្ងៃឈប់សម្រាក នៅពេលយើងទទួលទានសាក្រាម៉ង់ ។

សេចក្តីសង្គ្រោះពីភាពអវិជ្ជា ។

មនុស្សជាច្រើនរស់នៅក្នុងស្ថានភាពងងឹត ដោយមិនបានស្គាល់ពន្លឺនៃដំណឹងល្អដែលបានស្ដារឡើងវិញទេ ។ ពួកគេត្រូវបាន « លាក់ពីសេចក្ដីពិត ពីព្រោះពួកគេមិនដឹងជាទៅ រកសេចក្ដីពិតឯណាទេ » ( គ. និង ស. ១២៣:១២ ) ។ ក្នុងនាមជាសមាជិកសាសនាចក្ររបស់ព្រះអម្ចាស់ អ្នកត្រូវបានសង្គ្រោះនៅក្នុងលក្ខខណ្ឌនេះ ។ អ្នកមានចំណេះដឹងអំពីព្រះជាព្រះវរបិតា ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ គោលបំណងនៃជីវិត ផែនការនៃសេចក្តីសង្គ្រោះ និងសក្តានុពលដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចរបស់អ្នក ។ អ្នកអាចរស់នៅក្នុងនាមជាសិស្សម្នាក់របស់ព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ ដែលបានមានបន្ទូលប្រកាសថា « ខ្ញុំជាពន្លឺលោកីយ៍អ្នកណាដែលតាមខ្ញុំ នោះមិនដែលដើរក្នុងសេចក្តីងងឹតឡើយ គឺនឹងមានពន្លឺនៃជីវិតវិញ » ( យ៉ូហាន ៨:១២ ) ។

សេចក្តីសង្គ្រោះពីសេចក្ដីស្លាប់ទីពីរ ។

ជួនកាល បទគម្ពីរនិយាយអំពីសេចក្តីសង្គ្រោះពីសេចក្ដីស្លាប់ទីពីរ ។ សេចក្ដីស្លាប់ទីពីរគឺជាសេចក្តីស្លាប់ខាងវិញ្ញាណចុងក្រោយ—ជាការត្រូវបានកាត់ចេញពីសុចរិតភាព និងបានបដិសេធទីកន្លែងមួយ នៅក្នុងនគរនៃសិរីល្អណាមួយ ( សូមមើល អាលម៉ា ១២:៣២, គ .និង ស. ៨៨:២៤ ) ។ សេចក្តីស្លាប់ទីពីរនេះនឹងមិនធ្លាក់មកដល់ឡើយ រហូតដល់ការជំនុំជម្រះចុងក្រោយ ហើយវានឹងធ្លាក់មកលើមនុស្សមួយចំនួនតូចប៉ុណ្ណោះ ( សូមមើល គ. និង ស. ៧៦:៣១–៣៧ ) ។ ស្ទើរតែមនុស្សគ្រប់រូប ដែលបានរស់នៅលើផែនដី ត្រូវបានធានាថា បានទទួលសេចក្តីសង្គ្រោះពីសេចក្តីស្លាប់ទីពីរ ( សូមមើល គ. និង ស. ៧៦:៤០–៤៥ ) ។

ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ឬ ភាពតម្កើងឡើង ។

នៅក្នុងបទគម្ពីរ ពាក្យ បានសង្គ្រោះ និង សេចក្តីសង្គ្រោះ ជាញឹកញាប់សំដៅទៅលើ ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ឬ ភាពតម្កើងឡើង ( សូមមើល អ័ប្រាហាំ ២:១១ ) ។ ជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចតម្រូវឲ្យយើងចេះដឹងអំពីព្រះវរបិតាសួគ៌ និងព្រះយេស៊ូវគ្រីស្ទ្ទ ហើយរស់នៅជាមួយទ្រង់ជារៀងរហូត—ដើម្បីគ្រងកន្លែងមួយនៅក្នុងកម្រិតមួយដ៏ខ្ពស់បំផុតនៃនគរសេឡេស្ទាលទុកជាមរតក ( សូមមើល យ៉ូហាន ១៧:៣, គ. និង ស. ១៣១:១–៤, ១៣២:២១–២៤ ) ។ ដើម្បីទទួលបានអំណោយដ៏មហិមានេះ យើងត្រូវតែធ្វើសកម្មភាពលើសពីការប្រែចិត្តពីអំពើបាបរបស់យើង ហើយទទួលពិធីបុណ្យជ្រមុជទឹក និងត្រូវបានបញ្ជាក់ដោយសិទ្ធិអំណាចបព្វជិតភាពដ៏ត្រឹមត្រូវទៅទៀត ។ បុរសត្រូវតែទទួលបព្វជិតភាពមិលគីស្សាដែក រីឯសមាជិកទាំងអស់ក្នុងសាសនាចក្រត្រូវតែធ្វើ និងរក្សាសេចក្តីសញ្ញាពិសិដ្ឋទាំងឡាយនៅក្នុងព្រះវិហារបរិសុទ្ធ រួមទាំងអាពាហ៍ពិពាហ៍ដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ច ។

ប្រសិនបើយើងប្រើពាក្យ សេចក្តីសង្គ្រោះ ដើម្បីសំដៅទៅលើជីវិតដ៏នៅអស់កល្បជានិច្ចនោះ គ្មានយើងណាម្នាក់អាចនិយាយបានថា យើងត្រូវបានសង្គ្រោះនៅក្នុងជីវិតរមែងស្លាប់នោះទេ ។ អំណោយដ៏រុងរឿងនោះអាចធ្លាក់មកលើយើង តែបន្ទាប់ពីការជំនុំជម្រះចុងក្រោយប៉ុណ្ណោះ ។