บทนำสาส์นที่เปาโลเขียนไปถึงชาวกาลาเทีย
เหตุใดจึงศึกษาหนังสือนี้
สาส์นของเปาโลถึงชาวกาลาเทียเขียนถึงชาวคริสต์ที่เป็นชาวยิวซึ่งกำลังหลงไปจากพระเจ้าโดยพึ่งพาการประพฤติตามกฎของโมเสส อัครสาวกเปาโลมุ่งแก้ไขปัญหานี้โดยเน้นย้ำความแตกต่างระหว่าง “แอก” ที่เป็นภาระของกฎของโมเสส ซึ่งนำไปสู่ความเป็นทาสทางวิญญาณ กับพระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์ ซึ่งนำไปสู่ความเป็นไททางวิญญาณ การศึกษาสาส์นนี้จะช่วยให้นักเรียนซาบซึ้งถึงอิสรภาพที่ได้มาโดยผ่านพระกิตติคุณของพระเยซูคริสต์
ใครเขียนหนังสือนี้
อัครสาวกเปาโลเขียนกาลาเทีย (ดู กาลาเทีย 1:1)
หนังสือนี้เขียนเมื่อใดและที่ไหน
เปาโลน่าจะเขียนสาส์นของเขาไปถึงชาวกาลาเทียขณะกำลังเดินทางผ่านแคว้นมาซิโดเนียระหว่างการเดินทางเผยแผ่ศาสนาครั้งที่สามของเขาประมาณ ค.ศ. 55–57 (ดูคู่มือพระคัมภีร์, “สาส์นของเปาโล”)
หนังสือนี้เขียนถึงใครและเพราะเหตุใด
“มีความไม่แน่ชัดบางประการว่าในสาส์นฉบับนี้พูดถึงคริสตจักรใด อาจเป็นคริสตจักรในแคว้นกาลาเทียทางตอนเหนือ แคว้นซึ่งอันคิราเป็นเมืองหลวง หรือในแคว้นซึ่งอยู่ตรงชายแดนของฟรีเจียและกาลาเทียที่เปาโลไปเยือนในการเดินทางเผยแผ่ศาสนาครั้งแรกของเขา ไม่ว่าจะเป็นกรณีใด เปาโลได้มาเยี่ยมคริสตจักรในกาลาเทียอย่างแน่นอนในการเผยแผ่ศาสนาครั้งที่สอง (กิจการของอัครทูต 16:6) และครั้งที่สาม (กิจการของอัครทูต 18:23) ” (Bible Dictionary, “Pauline Epistles: Epistle to the Galatians”)
เปาโลเขียนถึงวิสุทธิชนในกาลาเทียเนื่องจากเขากังวลเป็นอย่างมากว่าพวกเขาจะหลงผิดไปจากพระเจ้าโดยทำตามคำสอนของคนที่มุ่ง “บิดเบือนข่าวประเสริฐ” (ดู กาลาเทีย 1:6–7) ชาวคริสต์ที่เป็นชาวยิวกำลังสอนหลักคำสอนที่ผิดแก่ชาวคริสต์ที่เป็นคนต่างชาติว่าพวกเขาต้องเข้าสุหนัตและถือปฏิบัติข้อกำหนดทางพิธีกรรมของกฎโมเสสเพื่อได้รับความรอด (ดู กาลาเทีย 6:12; ดู กิจการของอัครทูต 15:1ด้วย) วิสุทธิชนชาวกาลาเทียบางคนยอมรับคำสอนของคนเหล่านี้ (ดู กาลาเทีย 4:10)
จุดประสงค์หลักของเปาโลในการเขียนสาส์นฉบับนี้ได้แก่
-
ปกป้องตัวเขาเองจากการกล่าวหาของผู้สอนปลอมที่ต่อต้านเขา
-
สอนว่าทุกคน ไม่ว่าจะชาวยิวหรือคนต่างชาติ รอดด้วยการชดใช้ของพระเยซูคริสต์โดยให้ศรัทธาของพวกเขาอยู่ในพระเยซูคริสต์แทนที่จะพึ่งพาการประพฤติตามกฎของโมเสส
-
ชี้แจงบทบาทกฎของโมเสสในแผนของพระผู้เป็นเจ้า
-
แยกแยะระหว่างพันธสัญญาเดิมที่พระผู้เป็นเจ้าทรงทำผ่านโมเสสกับพันธสัญญาใหม่ในพระคริสต์
-
เรียกให้วิสุทธิชนดำเนินชีวิตตามพระวิญญาณ
ลักษณะเด่นของหนังสือนี้มีอะไรบ้าง
หนังสือของกาลาเทียโดดเด่นในฐานะสาส์นที่แสดงความรู้สึกมากที่สุดของเปาโล ซึ่งเขาตำหนิอย่างรุนแรงทั้งต่อสมาชิกศาสนจักรที่กำลังหลงผิดและผู้สอนปลอมที่กำลังชักนำพวกเขาให้หลงผิด หนังสือกาลาเทียนำเสนอหลักคำสอนของการชำระให้ชอบธรรมที่เปาโลเขียนไว้แต่แรก—ว่าเราไม่ได้รับการชำระให้ชอบธรรมโดยประพฤติตามกฎของโมเสสแต่โดยศรัทธาในพระเยซูคริสต์ สาส์นนี้เปรียบเทียบ “การงานของเนื้อหนัง” กับ “ผลของพระวิญญาณ” (กาลาเทีย 5:16–25)
สรุปย่อ
กาลาเทีย 1–2 เปาโลเขียนถึงวิสุทธิชนชาวกาลาเทียเนื่องจากพวกเขาหลงผิดไปจากพระเจ้าและยอมรับคำสอนที่ผิด เขาปกป้องการเรียกของเขาในฐานะอัครสาวกโดยเล่าถึงการต่อต้านศาสนจักรในตอนแรกและการเปลี่ยนใจเลื่อมใสของเขา เขาเน้นย้ำว่าเขาได้รับการเปิดเผยโดยตรงจากพระผู้เป็นเจ้าและชี้แจงว่าการปฏิบัติศาสนกิจต่อคนต่างชาติได้รับความเห็นชอบจากบรรดาอัครสาวก เขาบอกว่าครั้งหนึ่งเขาเคยขัดแย้งกับเปโตรเรื่องวิสุทธิชนชาวต่างชาติ เขาสอนว่าผู้คนจะไม่ได้รับการชำระให้ชอบธรรมโดยประพฤติตามกฎของโมเสส แต่โดยศรัทธาในพระเยซูคริสต์
กาลาเทีย 3–4 เปาโลปกป้องข่าวสารพระกิตติคุณ เขาสอนว่าอับราฮัมเป็นแบบอย่างของบุคคลที่รับการชำระให้ชอบธรรมโดยศรัทธาและไม่ใช่โดยการประพฤติตามกฎของโมเสส โดยผ่านการชดใช้ พระเยซูคริสต์ทรงไถ่มนุษยชาติจากการสาปแช่งของธรรมบัญญัติ จุดประสงค์ของกฎของโมเสสคือเป็น “ผู้ควบคุมของเราจนพระคริสต์เสด็จมา” โดยผ่านศรัทธาและบัพติศมา วิสุทธิชนได้รับพรของการชดใช้ เข้าสู่พันธสัญญาพระกิตติคุณ เป็นทายาทของพระผู้เป็นเจ้าผ่านทางพระคริสต์ และไม่ได้ทาสอีกต่อไปแต่เป็นบุตรธิดาของพระผู้เป็นเจ้า
กาลาเทีย 5–6 เปาโลเรียกวิสุทธิชนทั้งหลายให้ดำรงความมั่นคงในพันธสัญญาพระกิตติคุณที่พระคริสต์ประทาน เปาโลเปรียบเทียบชีวิตของคนที่มีส่วนใน “การงานของเนื้อหนัง” กับคนที่ได้รับ “ผลของพระวิญญาณ” เขาสอนว่าวิสุทธิชนควรแบกภาระของกันและกันและไม่เมื่อยล้าในการทำดี เราเก็บเกี่ยวสิ่งที่เราหว่าน