บทนำสาส์นที่เปาโลเขียนไปถึงทิตัส
เหตุใดจึงศึกษาหนังสือนี้
จดหมายที่เปาโลเขียนไปถึงทิตัส เช่นเดียวกับจดหมายที่เขาเขียนไปถึงทิโมธี มีคำแนะนำอันทรงคุณค่าเหนือกาลเวลาจากอัครสาวกเปาโลที่ให้แก่ผู้นำศาสนจักรในท้องที่ เปาโลเขียนว่า “ความหวังของชีวิตนิรันดร์” สัญญาไว้โดยพระผู้เป็นเจ้าในชีวิตก่อนเกิดบนแผ่นดินโลก “ก่อนเริ่มต้นของกาลเวลา” (ทิตัส 1:2) เขาสอนว่าวิสุทธิชนควรรอคอย “ความหวังอันน่ายินดี” ของความสูงส่งและการเสด็จมาครั้งที่สอง (ทิตัส 2:13) เปาโลเขียนถึงทิตัสเช่นกันในเรื่องการ “ชำระให้บังเกิดใหม่” และ “สร้างใหม่ของพระวิญญาณบริสุทธิ์” โดยพูดเป็นนัยถึงศาสนพิธีบัพติศมาและผลแห่งการชำระให้บริสุทธิ์ของการรับของประทานแห่งพระวิญญาณบริสุทธิ์ ศาสนพิธีทั้งสองเป็นการเตรียมมนุษย์ให้ “เป็นผู้รับมรดกตามที่หวังไว้คือชีวิตนิรันดร์” (ทิตัส 3:5, 7) โดยการศึกษาคำแนะนำที่ได้รับการดลใจของเปาโลที่ให้แก่ทิตัส นักเรียนจะเพิ่มศรัทธาของตนเองว่าหลักคำสอนและศาสนพิธีของพระกิตติคุณนำความหวังสำหรับชีวิตนิรันดร์
ใครเขียนหนังสือนี้
หนังสือของทิตัสเขียนโดยเปาโล (ดู ทิตัส 1:1)
หนังสือนี้เขียนเมื่อใดและที่ไหน
เปาโลเขียนสาส์นถึงทิตัสระหว่างการเขียน 1 และ 2 ทิโมธี ประมาณ ค.ศ. 64-65 (ดู คู่มือพระคัมภีร์, “สาส์นของเปาโล,” scriptures.lds.org) เปาโลเขียนสาส์นไปถึงทิตัสหลังจากถูกคุมขังครั้งแรกในกรุงโรม เปาโลไม่ได้ระบุว่าเขาอยู่ที่ใดเมื่อเขาเขียนสาส์นถึงทิตัส
หนังสือนี้เขียนถึงใครและเพราะเหตุใด
เปาโลเขียนสาส์นฉบับนี้ถึงทิตัส คนที่เปาโลเรียกว่าเป็น “บุตรที่แท้จริงของข้าพเจ้าในความเชื่อเดียวกัน” (ทิตัส 1:4) ทิตัสเป็นชาวกรีก (กาลาเทีย 2:3) และเปาโลเองเปลี่ยนใจเลื่อมใสเขาสู่พระกิตติคุณ (ดู คู่มือพระคัมภีร์, “ทิตัส”) หลังจากเปลี่ยนใจเลื่อมใส ทิตัสทำงานกับเปาโลเพื่อเผยแพร่พระกิตติคุณและจัดองค์กรของศาสนจักร (ดู คู่มือพระคัมภีร์, “ทิตัส”) เขาช่วยรวบรวมเงินบริจาคให้คนยากไร้ในเยรูซาเล็ม (ดู 2 โครินธ์ 8:6, 16–23) และไปที่สภาเยรูซาเล็มกับเปาโล (ดู กาลาเทีย 2:1) เปาโลมอบหมายให้ทิตัสนำสาส์นฉบับแรกของเปาโลไปให้วิสุทธิชนที่อาศัยอยู่ในเมืองโครินธ์ (ดู 2 โครินธ์ 7:5–15) เปาโลเขียนไปถึงทิตัสเพื่อให้กำลังใจเขาในงานมอบหมายที่จะนำและดูแลสาขาของศาสนจักรในเกาะครีตแม้จะมีการต่อต้าน (ดู ทิตัส 1:5, 10–11; 2:15; 3:10)
ลักษณะเด่นของหนังสือนี้มีอะไรบ้าง
จดหมายฉบับนี้เป็นหนึ่งในบรรดาสาส์นศาสนาจารย์ (เขียนถึงศาสนาจารย์ หรือผู้นำในศาสนจักร) ร่วมกับ 1 ทิโมธี และ 2 ทิโมธี (ดู คู่มือพระคัมภีร์, “สาส์นของเปาโล”) สาส์นของเปาโลมีหลักฐานในเบื้องต้นว่าศาสนจักรได้รับการจัดตั้งบนเกาะครีตของกรีกในทะเลเมดิเตอร์เรเนียน (ดู ทิตัส 1:5) ทิตัสมีความรับผิดชอบในการเรียกอธิการคนใหม่บนเกาะ เปาโลเขียนคุณสมบัติทางวิญญาณบางอย่างสำหรับอธิการ (ดู ทิตัส 1:6–9) นอกจากนั้น เปาโลยังให้คำแนะนำที่เจาะจงสำหรับชาย หญิง และทาสในเรื่องพฤติกรรมที่เหมาะสมสำหรับวิสุทธิชน (ดู ทิตัส 2:2–10)
สรุปย่อ
ทิตัส 1 เปาโลแนะนำให้ทิตัสแต่งตั้งผู้นำศาสนจักรและจากนั้นเขียนคุณสมบัติบางอย่างสำหรับอธิการ เขาแนะนำให้ทิตัสแก้ไขความเห็นนอกรีตและให้ตำหนิผู้สอนปลอมที่ “พูดว่ารู้จักพระเจ้า แต่ในการกระทำ … ปฏิเสธพระองค์” (ทิตัส 1:16)
ทิตัส 2 เปาโลกระตุ้นให้ทิตัสแนะนำสมาชิกศาสนจักรสูงอายุให้เป็นแบบอย่างแก่วิสุทธิชนหนุ่มสาว เขาขอให้ทิตัสสอนทาสให้ยอมนายของตนด้วย เปาโลอธิบายถึงวิถีชีวิตที่สานุศิษย์ควรดำเนินตามนั้นเมื่อพวกเขาเตรียมรับการเสด็จกลับมาของพระเจ้า เขาบรรยายถึงการไถ่ที่เกิดขึ้นโดยผ่านพระเยซูคริสต์
ทิตัส 3 เปาโลสอนว่าสมาชิกศาสนจักรต้องเป็นพลเมืองดีและเป็นผู้ติดตามที่ชอบธรรมของพระเยซูคริสต์ โดยผ่านบัพติศมา เราอาจได้รับชีวิตนิรันดร์ผ่านพระคุณของพระเจ้า