บทเรียนภาคการศึกษาที่บ้าน

ฮีบรู 5–ยากอบ 1 (หน่วย 28)

การเตรียมเนื้อหาสำหรับครูภาคการศึกษาที่บ้าน

สรุปบทเรียนประจำวันภาคการศึกษาที่บ้าน

ใจความสรุปเหตุการณ์ หลักคำสอน และหลักธรรมต่อไปนี้ที่นักเรียนเรียนรู้ขณะศึกษา ฮีบรู 5–ยากอบ 1 (หน่วย 28) ไม่ได้มีเจตนาจะให้สอนเป็นส่วนหนึ่งในบทเรียนของท่าน บทเรียนที่ท่านสอนเน้นไปที่หลักคำสอนและหลักธรรมเหล่านี้เพียงไม่กี่ข้อ ทำตามการกระตุ้นเตือนของพระวิญญาณศักดิ์สิทธิ์ขณะพิจารณาความต้องการของนักเรียน

วันที่ 1 (ฮีบรู 5–6)

จากงานเขียนของเปาโลเกี่ยวกับสิทธิอำนาจฐานะปุโรหิต นักเรียนรู้ว่าคนที่ได้รับแต่งตั้งสู่ฐานะปุโรหิตต้องได้รับการเรียกจากพระผู้เป็นเจ้าโดยการเปิดเผยผ่านผู้รับใช้ที่มีสิทธิอำนาจจากพระองค์ นักเรียนเรียนรู้หลักธรรมต่อไปนี้ด้วย โดยผ่านความพากเพียรจนถึงที่สุด ศรัทธาในพระเยซูคริสต์และความอดทน เราจะได้รับพรที่พระผู้เป็นเจ้าทรงสัญญาไว้เป็นมรดก ความหวังของเราในสัญญาของพระผู้เป็นเจ้าเป็นสมอทางวิญญาณของเรา

วันที่ 2 (ฮีบรู 7–10)

เมื่อนักเรียนศึกษา ฮีบรู 7–10 พวกเขาเรียนรู้ว่า พระเยซูคริสต์ทรงสละพระชนม์ชีพของพระองค์เองเป็นเครื่องพลีบูชาเพื่อบาปของเราและเนื่องจากการชดใช้ของพระเยซูคริสต์ เราสามารถเข้าสู่อาณาจักรซีเลสเชียลหากเรายึดมั่นศรัทธาของเราในพระองค์

วันที่ 3 (ฮีบรู 11)

ในการศึกษาปาฐกถาของเปาโลเรื่องศรัทธา นักเรียนเรียนรู้ว่าศรัทธาคือความเชื่อมั่นในสิ่งที่หวัง เป็นพยานหลักฐานถึงสิ่งที่มองไม่เห็น พวกเขาเรียนรู้สิ่งต่อไปนี้ด้วย เพื่อให้พระผู้เป็นเจ้าพอพระทัยเราต้องใช้ศรัทธาของเราโดยการมาหาพระองค์ เชื่อในพระองค์ และเชื่อว่าพระองค์ประทานบำเหน็จแก่คนเหล่านั้นที่แสวงหาพระองค์อย่างพากเพียร เมื่อเราใช้ศรัทธาในพระเยซูคริสต์ เราสามารถอดทนต่อความทุกข์ ทำปาฏิหาริย์ ได้รับคำสัญญาจากสวรรค์ เสริมสร้างประจักษ์พยานของเราเกี่ยวกับพระองค์ และรุดหน้าไปสู่ความดีพร้อม

วันที่ 4 (ฮีบรู 12–ยากอบ 1)

เมื่อนักเรียนศึกษาช่วงท้ายจดหมายของเปาโลถึงชาวฮีบรู พวกเขาเรียนรู้ว่า เมื่อเรามองไปที่แบบอย่างของพระเยซูคริสต์ เราจะพบความเข้มแข็งที่จะละทิ้งบาปของเราและยืนหยัดอดทนต่อการตรงกันข้าม พวกเขาเรียนรู้ด้วยว่า ถ้าเรายอมรับการตีสอนจากพระบิดาบนสวรรค์ เราจะเป็นเหมือนพระองค์มากขึ้นและมีสันติสุขที่มาจากความชอบธรรม ในการศึกษา ยากอบ 1 นักเรียนเรียนรู้ว่า พระผู้เป็นเจ้าประทานปัญญาแก่คนที่ทูลถามพระองค์ด้วยศรัทธา

บทนำ

อัครสาวกยากอบแนะนำชาวอิสราเอลที่กระจัดกระจายให้เป็นผู้ประพฤติตามพระวจนะ รับใช้ผู้อื่น และยังคงสะอาดทางวิญญาณ

ข้อเสนอแนะสำหรับการสอน

หมายเหตุ: นักเรียนเรียนรู้ข้อผู้เชี่ยวชาญพระคัมภีร์สองข้อในหน่วยนี้—ฮีบรู 12:9 และ ยากอบ 1:5–6 ท่านอาจต้องการอ่านหรือท่องจำสองข้อนี้ด้วยกันเป็นชั้นเรียนและเชื้อเชิญให้นักเรียนอธิบายหลักคำสอนและหลักธรรมที่ข้อเหล่านี้สอน

ยากอบ 1:22–27

ยากอบเชื้อเชิญให้ผู้อ่านของเขาเป็นผู้ฟัง เป็นผู้ประพฤติตามพระวจนะและรับใช้ผู้อื่น

เชิญนักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียงคำกล่าวต่อไปนี้ของเอ็ลเดอร์เควนทิน แอล. คุกแห่งโควรัมอัครสาวกสิบสอง

“เมื่อไม่นานมานี้ข้าพเจ้าพบกับชายวัยรุ่นคนหนึ่ง เป้าหมายของเขาคือไปรับใช้งานเผยแผ่ เรียนต่อ แต่งงานในพระวิหาร มีครอบครัวที่ซื่อสัตย์และมีความสุข ข้าพเจ้ายินดีมากกับเป้าหมายของเขา แต่ระหว่างการสนทนาต่อไป เห็นได้ชัดว่าความประพฤติและการเลือกของเขาไม่ได้สอดคล้องกับเป้าหมาย ข้าพเจ้ารู้สึกว่าเขาต้องการรับใช้งานเผยแผ่อย่างจริงจังและหลีกเลี่ยงการล่วงละเมิดร้ายแรงที่จะยับยั้งงานเผยแผ่ของเขา แต่ความประพฤติในแต่ละวันไม่ได้เตรียมเขาเพื่อรับความท้าทายทางร่างกาย อารมณ์ สังคม สติปัญญา และทางวิญญาณที่เขาจะเผชิญ เขาไม่ได้เรียนรู้ที่จะทำงานหนัก เขาไม่จริงจังกับเรื่องเรียนหรือเซมินารี เขามาโบสถ์แต่ไม่อ่านพระคัมภีร์มอรมอน เขาเล่นวิดีโอเกมและใช้สื่อสังคมครั้งละนานๆ ดูเหมือนเขาจะคิดว่าการไปอยู่ที่คณะเผยแผ่ของเขานั้นเพียงพอแล้ว ” (“เลือกอย่างฉลาด,” เลียโฮนา, พ.ย. 2014, 47)

• หากท่านเป็นเอ็ลเดอร์คุก ท่านจะมีความกังวลอะไรเกี่ยวกับชายหนุ่มคนนี้ที่ขาดความพร้อมสำหรับงานเผยแผ่

เชื้อเชิญนักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง ยากอบ 1:22 ขอให้ชั้นเรียนดูตาม โดยมองหาสิ่งที่ยากอบสอนเพื่อจะช่วยชายหนุ่มที่เอ็ลเดอร์คุกพูดถึงในเรื่องเล่าของท่าน

• ยากอบสอนอะไรที่จะช่วยชายหนุ่มคนนี้

อธิบายว่า ดังที่บันทึกใน ยากอบ 1:23–24ยากอบเปรียบเทียบบางคนที่เป็นผู้ฟังแต่ไม่ใช่ผู้ประพฤติกับคนที่เห็นหน้าตนเองในกระจกเงาแต่แล้วก็ลืมว่าตนเองเป็นอย่างไรเมื่อจากไป

เชื้อเชิญนักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง ยากอบ 1:25 ขอให้ชั้นเรียนดูตาม โดยมองหาสิ่งที่เกิดขึ้นกับคนที่เลือกกระทำตามความจริงที่พวกเขาฟัง

• เกิดอะไรขึ้นกับคนที่ไม่ได้เป็นแค่ผู้ฟังแต่เป็นผู้ประพฤติด้วย (หลังจากนักเรียนตอบแล้วให้เขียนหลักธรรมต่อไปนี้บนกระดาน เมื่อเราฟังและทำตามพระคำของพระผู้เป็นเจ้า พระองค์จะประทานพรเราในการกระทำของเรา)

เชื้อเชิญให้นักเรียนประเมินตนเองในฐานะผู้ฟังและผู้ประพฤติตามพระคำของพระผู้เป็นเจ้าโดยไตร่ตรองคำถามต่อไปนี้ ท่านอาจต้องการอ่านออกเสียงคำถามต่อไปนี้หรือเขียนไว้บนกระดาน

• ฉันเชื่อความจริงที่ฉันกำลังเรียนรู้ในพระคัมภีร์ ที่บ้าน ที่โบสถ์ และในชั้นเรียนเซมินารีเต็มที่เพียงใด

• ฉันตั้งเป้าหมายทางวิญญาณเพื่อทำตามความจริงที่ฉันกำลังเรียนรู้บ่อยเพียงใด ฉันทำสำเร็จบ่อยเพียงใด ฉันลืมเป้าหมายเหล่านั้นบ่อยเพียงใด

• ฉันจะทำอะไรได้ดีขึ้นเพื่อเป็นผู้ประพฤติตามพระวจนะและไม่เป็นเพียงผู้ฟังเท่านั้น

เป็นพยานถึงพรที่เกิดขึ้นเมื่อเราทำตามสิ่งที่เราเรียนรู้

เชื้อเชิญนักเรียนคนหนึ่งอ่านออกเสียง ยากอบ 1:26–27 ขอให้ชั้นเรียนดูตาม โดยมองหาคำแนะนำของยากอบว่าเราจะดำเนินชีวิตตามศาสนาของเราอย่างไร

• ตามที่ยากอบกล่าวไว้ เราจะดำเนินชีวิตตามศาสนาของเราหรือแสดงการอุทิศตนของเราต่อพระผู้เป็นเจ้าในทางใดได้บ้าง

อธิบายว่าใน ข้อ 27 ยากอบใช้แนวคิดเรื่อง “การช่วยเหลือเด็กกำพร้าและหญิงม่าย” ที่เดือดร้อนเป็นแบบอย่างของการดูแลผู้อื่นและ การ “รักษา [ตัว] ให้พ้นจากราคีของโลก” หมายถึงการที่เรายังคงสะอาดทางวิญญาณ แม้ในโลกที่ความชั่วร้ายจะเด่นชัด

• เราสามารถเรียนรู้ความจริงอะไรจาก ข้อ 1:27 (นักเรียนอาจใช้คำพูดต่างกัน แต่ให้แน่ใจว่าพวกเขาระบุความจริงต่อไปนี้ เราแสดงให้เห็นธรรมะที่บริสุทธิ์เมื่อเราดูแลผู้อื่นและรักษาตัวเราเองให้สะอาดหมดจดทางวิญญาณ เขียนความจริงนี้ไว้บนกระดาน)

• การดูแลผู้อื่นและการรักษาตัวเราเองให้สะอาดหมดจดทางวิญญาณเป็นการแสดงออกถึงการอุทิศตนของเราต่อพระผู้เป็นเจ้าอย่างไร

• ท่านรู้จักใครที่เป็นแบบอย่างที่ดีของการแสดงให้เห็น “ธรรมะที่บริสุทธิ์” ในชีวิตประจำวันของเขา คนนี้ทำอะไรที่เป็นแรงบันดาลใจให้ท่าน

เชื้อเชิญให้นักเรียนเขียนในแผ่นกระดาษโดยระบุการกระทำหนึ่งหรือสองอย่างที่พวกเขาจะทำระหว่างสัปดาห์หน้าเพื่อดูแลคนที่เดือดร้อนหรือการรักษาตัว “ให้พ้นจากราคีของโลก” เชื้อเชิญให้นักเรียนเป็นผู้ประพฤติตามพระคำของพระผู้เป็นเจ้าโดยการประยุกต์ใช้หลักธรรมนี้ในชีวิตของพวกเขา

หน่วยต่อไป (ยากอบ 2–1 เปโตร 5)

อธิบายกับนักเรียนว่าเมื่อนักเรียนศึกษา ยากอบ 2–1 เปโตร 5 พวกเขาจะเรียนรู้คำตอบของคำถามต่อไปนี้ ยากอบแนะนำให้วิสุทธิชนทำอะไรเมื่อพวกเขาเห็นพี่น้องชายหญิงที่ “ขาดแคลนเสื้อผ้าและอาหารประจำวัน” (ยากอบ 2:15) จะเป็นอย่างไรถ้าเราไม่ทำอะไรเพื่อช่วยคนขัดสน เหตุใดยากอบจึงพูดว่า “ความเชื่อที่ปราศจากการประพฤติก็ตายแล้ว” (ยากอบ 2:26) อวัยวะใดที่ยากอบบอกว่าเป็น “ไฟ” และสามารถ “ ทำให้ทั้งกาย [เป็นมลทิน]” (ยากอบ 3:6) พรใดรอคนที่ช่วยคนบาปเปลี่ยนใจเลื่อมใส “กลับจากทางผิดของเขา [หรือเธอ]” (ยากอบ 5:20) เปโตรให้เหตุผลอะไรสำหรับการสั่งสอนพระกิตติคุณให้คนตาย เชื้อเชิญให้นักเรียนมองหาคำตอบของคำถามเหล่านี้เมื่อพวกเขาศึกษาช่วงพระคัมภีร์ลำดับต่อไป