น่าชิงชัง (ความ, สิ่ง) ดู บาป ด้วย ในพระคัมภีร์, บางสิ่งบางอย่างที่ก่อความน่ารังเกียจหรือความเกลียดชังแก่คนชอบธรรมและบริสุทธิ์. ริมฝีปากที่พูดมุสาเป็นความน่าชิงชังต่อพระเจ้า, สภษ. ๑๒:๒๒. ความจองหองน่าชิงชังในสายพระเนตรของพระเจ้า, เจคอบ ๒:๑๓–๒๒. คนชั่วร้ายถูกส่งไปสู่ความคิดคำนึงเกี่ยวกับความน่าชิงชังของพวกเขา, โมไซยาห์ ๓:๒๕. ความไม่บริสุทธิ์น่าชิงชังที่สุดเหนือบาปทั้งปวงยกเว้นฆาตกรรมและการปฏิเสธพระวิญญาณบริสุทธิ์, แอลมา ๓๙:๓–๕. ความเคืองแค้นของพระเจ้าดาลเดือดต่อความน่าชิงชังของพวกเขา, คพ. ๙๗:๒๔.