ขอ (ทูล) ดู สวดอ้อนวอน (การ), สวดอ้อนวอน (คำ) ด้วย การทูลถาม, ถาม, หรือวิงวอนพระผู้เป็นเจ้าเพื่อขอสิ่งใดสิ่งหนึ่งเป็นพิเศษ. จงขอ, และจะประทานมันให้แก่เจ้า, มธ. ๗:๗. ถ้าผู้ใดในพวกท่านขาดสติปัญญา, ให้ผู้นั้นทูลขอจากพระผู้เป็นเจ้า, ยากอบ ๑:๕ (จส—ป ๑:๗–๒๐). ถามเราด้วยศรัทธา, ๑ นี. ๑๕:๑๑. ถ้าท่านเข้าใจถ้อยคำเหล่านี้ไม่ได้, เป็นเพราะท่านไม่ทูลถาม, ๒ นี. ๓๒:๔. ทูลขอด้วยใจจริง, โมไซยาห์ ๔:๑๐. พระผู้เป็นเจ้าประทานให้แก่ท่านสิ่งใดก็ตามที่ถูกต้อง, ซึ่งท่านขอด้วยศรัทธา, โมไซยาห์ ๔:๒๑. ทูลถามพระผู้เป็นเจ้าว่าเรื่องเหล่านี้จริงหรือไม่, โมโร. ๑๐:๔. พวกเขารักความมืดมากกว่าความสว่าง; ฉะนั้น, พวกเขาจะไม่ขอจากเรา, คพ. ๑๐:๒๑. เจ้าได้รับบัญชาในทุกสิ่งให้ทูลขอจากพระผู้เป็นเจ้า, คพ. ๔๖:๗.