ทางเนื้อหนัง, ฝักใฝ่ทางโลก ดู การตกของอาดัมและเอวา; มนุษย์ปุถุชน; ราคจริต ด้วย บางสิ่งบางอย่างที่ไม่ใช่ทางวิญญาณ; คำนี้อาจใช้อย่างเจาะจงให้มีความหมายว่ามรรตัยหรือทางโลก (คพ. ๖๗:๑๐) หรือของโลก, ของเนื้อหนัง, และมีราคจริต (โมไซยาห์ ๑๖:๑๐–๑๒). การมีจิตฝักใฝ่ในเนื้อหนังคือความตาย, ๒ นี. ๙:๓๙. มารกล่อมพวกเขาไปในความมั่นคงทางเนื้อหนัง, ๒ นี. ๒๘:๒๑. พวกเขาเห็นตนเองอยู่ในสภาพทางเนื้อหนังของตน, โมไซยาห์ ๔:๒. คนที่ดื้อรั้นอยู่ในตัณหาโดยสันดานตนย่อมคงอยู่ในสภาพที่ตกของเขา, โมไซยาห์ ๑๖:๕. ทุกคนต้องเกิดจากพระผู้เป็นเจ้า, เปลี่ยนจากสภาพทางเนื้อหนังและสภาพที่ตกของพวกเขา, โมไซยาห์ ๒๗:๒๕. มนุษยชาติกลายเป็นคนมีตัณหา, ราคจริต, และเป็นเหมือนมาร, แอลมา ๔๒:๑๐. คนที่คล้อยตามความประสงค์และความปรารถนาอันเป็นตัณหาของตนเองต้องตก, คพ. ๓:๔. มนุษย์จะเห็นพระผู้เป็นเจ้าไม่ได้ด้วยจิตที่ฝักใฝ่ทางโลก, คพ. ๖๗:๑๐–๑๒. มนุษย์เริ่มเป็นคนมีตัณหา, ราคจริต, และเป็นเหมือนมาร, โมเสส ๕:๑๓; ๖:๔๙.